Miguel Strogoff

Joyas literarias juveniles #1, 21, 33

by Jules Verne

En el siglo XIX se produce una sublevación en Siberia, liderada por el tártaro Féofar-Khan, secundado por el renegado ruso Iván Ogareff, que se extiende y triunfa sin oposición. El zar, perdido el contacto telegráfico con su hermano, decide enviar a un correo experimentado para que le prevenga de la traición de Ogareff. El elegido, Miguel Strogoff, deberá realizar un largo y difícil viaje por un país sumido en la devastación y la guerra.

Genres: Classics, Fiction, Adventure, Historical Fiction, France, Novels, French Literature

349 pages, Paperback

First published January 1, 1876

About the author

Novels of French writer Jules Gabriel Verne, considered the founder of modern science fiction, include Journey to the Center of the Earth (1864) and Around the World in Eighty Days (1873).

This author who pioneered the genre. People best know him for Twenty Thousand Leagues Under the Sea (1870).

Verne wrote about space, air, and underwater travel before people invented navigable aircraft and practical submarines and devised any means of spacecraft. He ranks behind Dame Agatha Mary Clarissa Christie as the second most translated author of all time. People made his prominent films. People often refer to Verne alongside Herbert George Wells as the "father of science fiction."

https://en.wikipedia.org/wiki/Jules_V...

Reviews

[Federico DN · Rating 3 out of 5]

Tearful.

Russia, 19th century. Miguel Strogoff is a courier and one of the most trusted soldiers of the Czar Alexander II. When rumors are heard about plans of his great adversary Feofar Khan invading Siberia, the Czar sends Strogoff in an impossible mission against time to warn his brother, the Grand Duke, before it’s too late.

An amazing adventure through the faraway regions of Siberia, certain to entertain any classics aficionado, and especially one inclined for Verne’s writings. A chilling journey through many locations among the vast freezing lands of Siberia. Miguel Strogoff a strong willed and compassionate character, making several friends, and enemies, along the way. A story with a few twists not easily forgotten, especially for that unique heart wrenching moment.

You can always count on good ol’ Verne to tell you a fantastic story set in a distant remote location, this time being Siberia. Considered by many one of Verne’s greatest novels, and very surprisingly, not about science fiction, but with a sort of ‘scientific’ twist. Verne can’t help being Verne!

I inadvertently read an abridged illustrated version, but nevertheless enjoyed it plenty; the dangers of picking a book blindly from my parent’s bookcase. Still, quite memorable, and wishing to read the original too someday.

Still remaining, the movie (1956).

It’s public domain, you can find it HERE.



-----------------------------------------------
PERSONAL NOTE :
[1876] [324p] [Classics] [Conditional Recommendable]
-----------------------------------------------

★★★☆☆ Journey to the Center of the Earth [3.5]
★★★☆☆ The Fur Country [3.5]
★★★☆☆ The Lighthouse at the End of the World
★★★☆☆ Dick Sand, A Captain at Fifteen
★★★☆☆ Miguel Strogoff
★★☆☆☆ Will of an Eccentric [2.5]

-----------------------------------------------

Lacrimoso.

Rusia, Siglo XIX. Miguel Strogoff es un mensajero y uno de los más confiables soldados del Zar Alexander II. Cuando le llegan rumores de que su gran adversario Feofar Khan planea invadir Siberia, el Zar manda a Strogoff en una misión imposible contra el tiempo para avisar a su hermano, el Gran Duke, antes de que sea demasiado tarde.

Una maravillosa aventura a través de las lejanas regiones de Siberia, seguro de entretener a un aficionado de los clásicos, y especialmente uno inclinado por los escritos de Verne. Un viaje friolento a través de varios lugares entre las vastas y gélidas tierras de Siberia. Miguel Strogoff un personaje compasivo y de voluntad férrea, haciendo varios amigos, y enemigos, durante el trayecto. Una historia con un par de vueltas de trama no fácilmente olvidables, especialmente por ese único y desgarrador momento.

Siempre podés contar con el buen y viejo Verne para contarte una fantástica historia ubicada en algún remoto y distante lugar, esta vez siendo Siberia. Considerada por muchos una de las mejores novelas de Verne, y muy sorpresivamente, no sobre ciencia ficción, aunque sí con una especie de sorpresa ‘científica’. ¡Verne no puede evitar ser Verne!

Inadvertidamente leí una versión condensada e ilustrada, pero sin embargo la disfruté mucho; los peligros de elegir un libro a ciegas de la biblioteca de mis viejos. Aun así, bastante memorable, y deseando algún día leer el original también.

Queda pendiente, la película (1956).

Es dominio público, lo pueden encontrar ACA.



-----------------------------------------------
NOTA PERSONAL :
[1876] [324p] [Clásicos] [Recomendable Condicional]
-----------------------------------------------

[Fergus, Weaver of Autistic Webs · Rating 4 out of 5]

I’ll have to beg my readers’ forgiveness once again, for this... well, this less of a review than a series of rambling reminiscences -

My OWN young experience of a book.

A wonderful illustrated version of a fantastic odd-book-out odyssey by that idol of our long-forgotten childhoods, Jules Verne.

I was six, and it was summertime.

My dear grandmother had come all the way from Utah, by train, to see us all - and especially her baby granddaughter, my sister, who’d been born in the previous October.

My grandmother always took the spare room when she came - not actually much of a big deal for the First Lady of Tooele, Utah - the mayor’s wife!

But our enormous love for her made up for it. She could sense that deeply and profoundly.

This same room had always traditionally doubled as a nursery, so my kid sister was relocated to my parents’ room for the duration.

So there I was, in her room, as the late afternoon summer sun filtered through the Navajo hemp curtains, deeply and fatally immersed in the far-flung exploits of this young heroic man, Michel Strogoff, Courier to the Czar!

This was my grandmother’s gift to me - from her large collection of 1920’s children’s books - that long lost summer so long ago...

What I could read back then was much not much more than at the snail’s pace of those learned Dick and Jane tomes we got in First Grade!

But - finding the odd word I knew, looking at those particular post-impressionist plates that graced kids’ books so many years ago, I dreamed of being the Czar’s courier, riding wildly over those rugged steppes, MYSELF: wow, I loved it.

Of course, ALL the post-impressionist book plates of that time had a wonderful, fairytale, autumnal effect - just like in the famous September Morn - Mâtinée de Septembre, by Chabas...

“Other echoes inhabit the garden. Shall we follow?...
Into our first world. Shall we follow the deception of the thrush?”

“Time and the bell have buried the day
The black cloud carries the sun away...”

Did these artists know that soon such sentimental books and painting would be relegated to the black dust heap of art history?

They must at least have known in the back of their minds that all great moments eventually vanish - just as the golden hues of my childhood themselves had, alas, also an expiry date!

Those wonderful, too short childhood days were days when we could ALWAYS say with Pooh and Piglet...

Pooh: What day is it?
Piglet: It’s today...
Pooh: My FAVOURITE day!

Do you perhaps remember such days, too? And where is that magic NOW?
***

Plato, Derrida and Stiegler all agree that we need our "pharmakons" - our mother-substitutes - to give ourselves health as adults. When I had a series of early childhood "comings of age" at the age of three, I was insecure... Until my grandmother gave me this dreamy book at six.

BOOKS were always thereafter to be my Pharmakons (and perhaps Mom had made a mental note of that later on choosing that year to start our first village library!).

Anyway, now, as an old man, books have lost their pleasure. I now read to LEARN - not to Dream. I have learned that too much childish introspection can sink your boat.
***

I see I haven’t commented on either the non-stop action or the compelling plot of Verne’s book - but what a child dreams has a price far beyond such trivia, perhaps...

But, all that, my friends, is but one reader’s isolated first memory of his very first experience with a REAL adult book!

The experience that SAVED me from early depressive emptiness: in my paradisal books.

[Henry Avila · Rating 4 out of 5]

Michael(Michel) Strogoff a brave courier in Czar's Alexander the Second's service, is sent as a secret agent to Siberia. He will deliver a vital message to the at risk Emperor's brother. And hopefully the letter will prevent a dangerous...
Tartar rebellion from spreading in that Siberian province. Along the road he encounters two suspicious journalists (French and British of course). These battling friends are always trying to sabotage each others newspapers reports. More enjoyably a young pretty lady in distress appears, Nadia the daughter of an exiled father. Neither cold or heat or high mountains or wide rivers, not to mention the fierce rebels, can stop the determined man, the courier makes The Terminator look like a wimp! Viciously tortured after being captured, half starved this fearless human machine keeps on ticking. Will he free himself from confinement and arrive at his destination in time? One of the best adventures from Jules Verne , full of colorful characters and action which will makes fans and non- fans of the author keep turning the page. Being a connoisseur of this particular writer and enjoying all of numerous books I know about Monsieur Verne. The classic 1937 film called The Soldier and the Lady starring Anton Walbrook as Michael and Elizabeth Allan as Nadia is very good too. For that matter this will be one of many of this authors excellent novels to savor, if you don't like this , maybe reading is not a good choice for your entertainment.

[Luís · Rating 4 out of 5]

Jules Verne is one of the authors I read the most during my adolescence. Thanks to him, I traveled to countries more distant than the others (and my limited geographical knowledge is mainly attributable to him). Therefore, joyfully, I plunged back into Michel Strogoff's adventures.
I had forgotten Mr. Jules' habit of listing his extensive geographical knowledge; his style has undoubtedly aged a little. However, I found the same pleasure as before in following Michel Strogoff to Irkutsk despite the Tartar invasion.

[Malacorda · Rating 4 out of 5]

Mentre imperversa la fase a gironi del mondiale di calcio Russia 2018, e orde di pallonari, telecronisti, giornalisti sportivi e commentatori improvvisati rimbalzano da una località all'altra, e i nomi delle città non possono non far pensare a quella che fu l'Unione Sovietica e ancora prima quel che fu l'Impero degli Zar, mentre impazza tutto questo io ho pensato bene di scorrazzare lungo l'antico impero seguendo una via più antica e più nuova al tempo stesso. Ho disegnato una cartina, nell'ultima pagina del libro, e l'ho usata sia per seguire l'itinerario del corriere dello Zar, protagonista del romanzo, sia per localizzare le città dove si giocano le partite.

Dicevo: una via più antica perché ambientata nel milleottocentosettantaerotti, più nuova perché uno come Jules Verne ha tutta l'aria di dover necessariamente tornare di moda. Con il fatto che lui stesso ha dichiarato - come si riporta anche nell'interessante brano di De Amicis che fa da postfazione - di non lasciarsi mai sfuggire né una pagina né un rigo che non fosse leggibile anche dai ragazzi, forse è stato un po' troppo rapidamente etichettato come letteratura per giovinetti e buona notte suonatori.

Al netto di tutte le doverose per non dire inevitabili contestualizzazioni, è una piacevolissima lettura: di intrattenimento intelligente, sempre onesto e sincero, in cui si percepisce che l'autore si meraviglia di per sé stesso per quel che sta immaginando davanti ai suoi occhi, e non cerca di stupire ad ogni costo il lettore con effetti speciali o con mirabolanti statistiche. Una lettura magari ingenua nel senso di innata, ma mai puerile.

La trama romantica, avventurosa e stracolma di ideali, se da un lato può apparire scontata è perché paga lo scotto di aver precorso tutti i tempi: ancora oggi i romanzi sono costruiti secondo questo identico schema, e a distanza di un secolo e mezzo non è difficile trovare trame ben più banali di questa. Per non dire delle sceneggiature dei film: lo schema degli inseguimenti, i protagonisti che se la cavano sempre per il rotto della cuffia, gli eventi che si complicano e vanno di male in peggio, la morte dell'amico del protagonista, la resa dei conti con duello finale tra buono e cattivo, hanno imparato tutto questo da Verne e in quasi centocinquant'anni gli sceneggiatori non sono poi stati granché capaci di aggiungergli qualcosa di nuovo. E ancora: l'aria ingenua con cui, mentre racconta del viaggio compiuto dal protagonista, ne approfitta per fare un po' di panoramica geografica-storica-social-culturale sui territori attraversati: di primo acchito sembra un approccio fin troppo didattico, eppure è lo stesso identico impianto su cui ancora oggi si basano a centinaia tra riviste, servizi giornalistici, programmi televisivi e quant'altro. Questo per quanto riguarda il presente romanzo, che ha un'ambientazione realistica; ma suppongo analoghe considerazioni si possano fare per i racconti con ambientazioni di fantasia: non a caso si identifica in Verne il padre della fantascienza.

Dall'altro lato, nulla vale quanto sentirsi raccontare l'ottocento in diretta: Verne ambienta il romanzo negli anni in cui scrive e ci restituisce immagini e atmosfere direttissime e nitidissime. Non solo per quanto riguarda natura e paesaggi ma anche e soprattutto per quanto concerne i mezzi di trasporto, le stazioni di posta, le strade e le ferrovie che ancora non c'erano ma per le quali esistevano i progetti e che si sapeva, di lì a poco, avrebbero preso il via.

I protagonisti sono bidimensionali e strettamente funzionali alla trama, ma grazie alla schiettezza della voce narrante è impossibile non affezionarcisi almeno un po', almeno quanto basta per arrivare a sapere come andrà a finire la storia.

Tre stelle e mezza: a suo modo vintage, per nulla demodé, ottima lettura da spiaggia, consigliato non solo per l'intrattenimento in sé ma anche per conoscere un tassello importante della storia di tutta la letteratura e tutto l'intrattenimento in generale.

[Eliasdgian · Rating 4 out of 5]

Ειλικρινά, δεν περίμενα τίποτε διαφορετικό! Έχοντας από τα μικράτα μου διαβάσει κάμποσα βιβλία του Βερν (ο υποψιασμένος αναγνώστης του σήμερα θα υπενθυμίσει ότι κάποια από αυτά ίσως και να ήταν διασκευές για παιδιά, παναπεί λιγότερο κείμενο και πετσοκομμένες περιγραφές) με πιο αγαπημένα τον Πύργο των Καρπαθίων, τη Μυστηριώδη Νήσο και τις Μαύρες Ινδίες (για να θυμηθω λίγο κάποια από τα αουτσάιντερς), εύκολα ανακαλώ στην μνήμη μου την αίσθηση που μου άφηνε κάθε βιβλίο του, είτε πραγματευόταν απίθανα θέματα επιστημονικής φαντασίας κι εκπληκτικές περιπέτειες, είτε όχι. Ένα ταξίδεμα σπάνιας ομορφιάς ήταν η περιπλάνηση στις σελίδες των μυθιστορημάτων του, ένα πρωτοφανέρωτο παράθυρο στον κόσμο, απ' όπου έβγαζες για λίγο το κεφάλι σου μπας και βεβαιωθείς ότι βρίσκεσαι ακόμη επί της γης και ότι δεν ίπτασαι, για παράδειγμα, μέσα σε κανένα αερόστατο πάνω από τα αχαρτογράφητα εδάφη της Αφρικής.

Ε, λοιπόν, την ίδια ακριβώς αίσθηση μου άφησε (σήμερα) κι ο Μιχαήλ Στρογκώφ. Τι που πέρασαν κάπως τα χρόνια κι ο ενθουσιασμός μας με τις κάθε λογής περιπέτειες όφειλε να έχει κοπάσει; Τα βιβλία του Βερν ευτυχώς δεν διακρίνουν κι ο ώριμος αναγνώστης τους μπορεί να μαγευτεί και συγκινηθεί το ίδιο έντονα όσο ένα παιδί.

Σε ωραία μετάφραση, λοιπόν, όπως αυτή της Καλλιόπης Σφαέλλου για την επετειακή έκδοση της Εστίας, ο Μιχαήλ Στρογκώφ είναι μια απίθανη περιπέτεια καταδίωξης, ένας αγώνας επιβίωσης απέναντι σε προδότες, εχθρικά στρατεύματα και αφιλόξενα εδάφη. Ο Ταχυδρόμος του Τσάρου Μιχαήλ Στρογκώφ αναλαμβάνει την εκτέλεση μιας αποστολής κεφαλαιώδους σημασίας για την πατρίδα του. Κι από τη Μόσχα πρέπει να διασχίσει την απέραντη ρωσική αυτοκρατορία για να φτάσει έγκαιρα στην πρωτεύουσα της Ανατολικής Σιβηρίας, το Ιρκούτσκ, πριν ο εχθρός κι ο καιρός τον προλάβουν. Μια ωραία σύμπτωση θα φέρει στον δρόμο του την όμορφη Νάντια Φεντόρ, κόρη του πολιτικού εξόριστου Βασίλη Φεντόρ, που επίσης ταξιδεύει προς το Ιρκούτσκ για να συναντηθεί με τον πατέρα της.

Αγωνιώδης πλοκή γεμάτη περιπέτειες ίντριγκες, και - κάτι που ο Ιούλιος Βερν δεν μας συνήθιζε στα βιβλία του - ρομάντζο, σ' ένα από τα ωραιότερα και πιο αξιομνημόνευτα βιβλία του σπουδαίου Γάλλου συγγραφέα μ' έναν από τους πιο γενναίους και ριψοκίνδυνους μυθιστορηματικούς ήρωες, τον λογαγό Μιχαήλ Στρογκώφ.

[λοξοκοιταζοντας έξω από το παράθυρο, ευτυχώς η Σιβηρία κι οι παγωμένοι χειμώνες της βρίσκονταν το ίδιο μακριά με πριν]

[sAmAnE · Rating 3 out of 5]

این کتاب ماجراجویی از ژول‌ورن است که داستان ماموریت خطرناک میشل استروگف، فرستاده‌ی تزار روسیه به سیبری را روایت می‌کند. در این سفر، او باید پیام مهمی را به فرمانده‌ی ارتش روسیه در ایرکوتسک برساند، در حالی که با موانع متعددی روبرو است...
استروگف با شجاعت، هوش و مهارتش، از همه این موانع عبور می‌کند و در نهایت موفق می‌شود به ایرکوتسک برسد و پیام مهم تزار را برساند. در این سفر او با شخصیت‌های مختلفی روبرو می‌شود...

[Giannis · Rating 5 out of 5]

Έπιασα ένα βιβλίο του Βερν μετά από πάρα πολλά χρόνια και παραδέχομαι τo ταλέντο που είχε αυτός ο συγγραφέας να περνάει στον αναγνώστη με μεγάλη ευκολία οτιδήποτε επιθυμούσε. Με ένα λιτό και «άμεσο» τρόπο γραφής βυθίστηκα στις πιο αφιλόξενες περιοχές της Σιβηρίας παρακολουθώντας τον Στρογκόφ και τη Νάντια σε ένα ταξίδι ενάντια στο χρόνο και την επιβίωση! Μια σπουδαία περιπέτεια γεμάτη από μηνύματα για τον πατριωτισμό, τη φιλία και την αγάπη!
Στις αρχικές σελίδες δεν είχα καταλάβει πόσο πολύ θα με τραβήξει. Από τις καλύτερες «γνήσιες» ιστορίες περιπέτειας που έχω διαβάσει ποτέ!! Οι τελευταίες 100 σελίδες, ένα ατέλειωτο «σφυροκόπημα»!

Υ.Γ. Ο Βερν δεν είναι μόνο για παιδιά! Δεν υπάρχει ηλικιακός φραγμός για τέτοιους συγγραφείς!

[کورش · Rating 4 out of 5]

نوجوان که بودیم میشل استرگف سریال مورد علاقه مان بود یادم نمی آید که تا پایان دیده شد یا به انقلاب برخورد سالها کتاب می خواندم وفرصتی دست نمی داد که کتابش را بخوانم در این ایام برای حظ از کتابخوانی وایام فراغت نشستم ورمان را با ترجمۀخوب جناب پارسایار خواندم ولذت بردم .ژول ورن از پرطرفدارترین نویسندگان خارجی در ایران بوده است وارزشش را هم دارد

[Yousra · Rating 4 out of 5]

من جديد أنهي كتابا، هو هنا رواية كلاسيكية ، ومن جديد أجد نفسي في حيرة كيف أكتب مراجعتي ومن أين أبدأ وأي النقاط أتناول :))

رواية كلاسيكية ممتعة لجول فيرن ... جول فيرن الفرنسي المولود في 1828 والذي ألهب خيال أبناء جيله برواياته التي تندرج تحت تصنيف الخيال العلمي، وقد تم انجاز العديد من الاختراعات التي ذكرها في كتبه بشكل قريب جدا لما كتبه ... جول فيرن الذي ربما شاهدت روايته "حول العالم في 80 يوم" وقد تحولت إلى فيلم هوليوودي رائع وربما صار الفيلم مفضلا لديك كما صار مفضلا لدي، وربما تكون ممن درس في المدرسة بعضا من رواياته الأخرى كـ " رحلة إلى مركز الأرض" أو "20 ألف فرسخ تحت الماء"، وقد درس أخي تقريبا الروايتين ولم يسعدني الحظ بقراءة أي منهما

ومن جديد فقد كانت تلك الرواية من الترشيحات التي قدمها لي أحد الأصدقاء مؤخرا ... ولم تكن رواية من الخيال العلمي، بل هي رواية تاريخية عن روسيا، وهو ما استغربته كثيرا وسألت عن سببه فكان الجواب لأنه أراد أن أقرأ لـ فيرن ما هو غير شائع، ولولاه ولولا ترشيحه لما كنت قرأت تلك الرواية وربما إن صادفتني لم أكن لأنتبه لها

تعتبر "رسول القيصر" رواية تاريخية وبها الكثير من المغامرات ... فهو كما هو واضح رسول من القيصر ويحمل رسالة وفي سبيل إيصالها يواجه أخطارا نابعة من تهديد الإمبراطورية الروسية من قبل التتار الذين يخططون للإستيلاء على روسيا بمساعدة خائن روسي موتور ينشد الانتقام من الكل دونما تمييز وربما دونما وجه حق، فخيانة الوطن وإيذاء الأبرياء ممن لا ذنب لهم في شيئ لا مبرر لها ،وبمساعدته وربما بتوجيهاته ينشر التتار الدمار في كل مكان يمرون به

كشأن كل الكلاسيكيات تحتوي الرواية على العديد من المصادفات وتصاريف القدر التي تجمع الأبطال في مواقف حرجة وتفرقهم ثم تجمع شملهم من جديد :)) وكذلك العديد من المبالغات بشأن البطل وجرأته، وأخيرا لا تفوتها النهاية السعيدة

البطل هنا ميشيل ستروجوف والذي سميت الرواية باسمه في نسختها الأصلية وناديا الفتاه الصبورة الشجاعة التي تحفظ الجميل وتصون السر وتواجه المصاعب معه ببسالة وأعجبتني علاقتهما كثيرا طوال القصة، والأم بشخصيتها الرائعة وبشجاعتها وجلدها في الصفحات القليلة التي ذكرت فيها ... ورأيت فيما ذُكر عن الأم والفتاة ناديا تكريما للمرأة وقدراتها ودورها في النضال

هناك أيضا صحفيان لطيفان جدا، أحدهما فرنسي، أضحكني كثيرا وقد تعمد الكاتب الفرنسي أن يجعل من مواطن بلده شخصية جذابة رغم ثانوية الدور، و"غريمه الحميم" الصحفي الإنجليزي، ومعا خاضا مغامرتهما التنافسية بشكل أذهلني في رقيه

هناك رقي في الحوار حتى بين المتنافسين، واللغة نفسها مدهشة، وحتى المفردات المقصود بها إهانة العدو ليس فيها ما يثير التقزز كما هو شائع في الروايات المعاصرة

كذلك أدهشتني معلومات فيرن الجغرافية الغزيرة وشعرت أحيانا بأنه يكاد يكون روسيا من فرط جمال ما كتب في الرواية

استمتعت بها كثيرا فعلا وقد تعاطفت مع أبطالها وراقت لي مغامراتهم كثيرا... والشكر كل الشكر للصديق الذي دلني على الرواية ومنحني ساعات من متعة القراءة :))

[Hosius Mr · Rating 5 out of 5]

بسیاری از مناطق سیبری توسط تاتارها اشغال شده و اون ها به سرعت درحال پیشروی هستن و شهرها رو یکی پس از دیگری فتح میکنن، میشل استروگف به عنوان پیک ویژه تزار وظیفه داره پیغام بسیار مهمی رو به شهر ایرکوتسک در سیبری شرقی برسونه. اون در طول سفر طولانی و پر خطر خودش باید به دو نکته توجه کنه، اول اینکه ناشناخته بمونه و دوم، قبل از رسیدن ارتش تاتار خودش رو به شهر مورد نظر برسونه.
.
هر چیزی که از یک داستان انتظار دارید رو میتونید به صورت یکجا در این کتاب ببینید. هیجان، عشق، خطر، درام و ...
.
در ابتدای کتاب در مورد اینکه چطور موضوع این داستان به ذهن نویسنده رسیده به طور کامل توضیح داده و مثل همیشه ژول ورن با تخیل بی نظیرش خواننده رو غافلگیر میکنه.
.
ترجمه کتاب خوب بود ولی در بعضی جاها زیادی ایرانیزه شده بود! (در یکی-دو قسمت کتاب هم این حس رو داشتم که متن اصلی تحریف شده)

[Mohajerino · Rating 4 out of 5]

مشخصات: میشل استروگف اثر ژول ورن
ترجمه ایرج حیدری_208 صفحه_چاپ سوم 1364

داستان دو بخش داره:بخش اول 17 فصل_بخش دوم 15فصل

داستان برای قشر نوجوان وجوان خیلی حس بهتری میتونه داشته باشه توصیف صحنه ها ومناطق داستان خوب بود

یه چیزی بگم ترجیح میدم در ترجمه فارسی،کلمه ی فارسی استفاده بشه: جبال=کوه ها آخرالامر=سرانجام

درآخر از وجود اسم هایی نظیر کیسوق_تومسک_امسک_ایرکوتسک_نیکولاوسک_توبولسک_کرازنوبارسک_بالاایسک_اینبسک وخیلی اسمهای این چنینی نترسید
،
"تومسک_امسک_ایرکوتسک"مهم تر از بقیه هستن

[Catherine Vamianaki · Rating 5 out of 5]

Ηταν απο τα πρώτα βιβλία που διάβασα πριν πολλά χρόνια. Τότε που θυμάμαι τον εαυτο μου να διαβάζει διαφορα του Ιουλιου Βερν. Νομιζω αυτο ηταν το δευτερο που διαβασα... ετσι αγαπησα το διαβασμα.

[Σωτήρης Καραγιάννης · Rating 5 out of 5]

ROOOOOOAAAAAADTRIP!!!

O Μιχαήλ Στρογκόφ ξεκινάει ένα ταξίδι από το δυτικό άκρο της Ρωσίας έως το ανατολικό. Περνάει από χωριά, από ποτάμια, γνωρίζει ανθρώπους - καλούς και κακούς -, πολεμάει αρκούδες, πολεμάει λύκους, πολεμάει Τάταρους και άλλα πολλά. Είναι ένας ευγενικός άντρας γεμάτος τιμή, σθένος, αγάπη, τόλμη... Γενικά "the staff superheroes are made of these" όπως θα λέγαμε στα τωρινά δεδομένα.

Σαν βιβλίο, είναι εξαιρετικά γραμμένο, ολοζώντανο και ανθρώπινο (παρά την υπερβολή του σε μερικά σημεία). Μου κάνει εντύπωση που ο Βερν θεωρείται παιδικός/εφηβικός συγγραφέας, καθώς υπάρχουν σκηνές που εάν τις διάβαζε μικρό παιδί θα τις έβλεπε στον ύπνο του... Αλλά όπως και να έχει, σίγουρα ένα τέτοιο ανάγνωσμα ταξιδεύει όλους τους μικρούς (και μεγάλους).

Δε γνωρίζω εάν τα ιστορικά στοιχεία είναι αληθή, αλλά πιστεύω ότι όλες οι γεωγραφικές πληροφορίες ή οι πληροφορίες για την βλάστηση/λαούς/έθιμα ισχύουν. Εάν ποτέ θελήσετε να μάθετε στο παιδί σας πολλές γνώσεις με εύκολο και διασκεδαστικό τρόπο, παράλληλα με μία ιστορία που δείχνει την αφοσίωση και όλες τις αρετές που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος, αγοράστε του τον Μιχαήλ Στρογκόφ.

Το μόνο αρνητικό στο βιβλίο (που μετά από ένα σημείο συνηθίζεται) είναι οι μεγάλες παράγραφοι που αναφέρουν μόνο ονόματα ποταμών, πόλεων, συνόρων και κάποιες πληροφορίες διάσπαρτες που φαίνονται φαινομενικά άχρηστες (πχ πώς ονομάζεται το πασούμι μίας κοπέλας από μία χώρα τάδε ή ο κολιές της), αλλά ακόμα και αυτές δίνουν το κατιτίς τους.

Το βρήκα φανταστικό. Ένα ολοκληρωμένο βιβλίο που συνεχώς κινείται, δε μένει στάσιμο και σε κάθε σελίδα γίνεται κάτι διαφορετικό. Δεν κάνει ποτέ κοιλιά (εάν εξαιρέσουμε τις διάσπαρτες παραγράφους εδώ και εκεί με τις πληροφορίες που ανέφερα παραπάνω) και ποτέ δεν επαναλαμβάνεται. Διαβάζεται γρήγορα και έχει δράση. Υπάρχουν βεβαίως υπερβολές σε μεγάλο βαθμό στα πάντα, αλλά συγχωρούνται.

[Mahdi Lotfi · Rating 3 out of 5]

میشل استروگوف [Michel Strogoff]رمانی پرحادثه از ژول‌ ورن (1828-1905)، نویسنده فرانسوی، که در 1876 در پاریس انتشار یافت. این کتاب یکی از آثار ادبی برجستهٔ جهان است.

میشل استروگوف، قهرمان رمان، که فرمانده ارتباطات تزار است، مأمور می‌شود که پیام مهمی را به شهر دورافتاده ایرکوتسک در سیبری شرقی برساند. بر اثر تحریکات شخصی به نام ایوان اوگارف، افسر سابق گارد امپراتور که خلع درجه شده و در صدد انتقام‌جویی است، قبایل تاتار شورش کرده و پادگان ایرکوتسک را در معرض تهدید قرار داده‌اند. حوادث غیرعادی و فراز و نشیبهایی که میشل استروگوف طی این سفر از میان دشتهای پهناور سیبری و در راه مبارزه با اوگارف با آنها مواجه می‌شود، موضوع صحنه‌های هیجان‌انگیز قرار می‌گیرد؛ از جمله صحنه‌ای که در آن قهرمان رمان به چنگ ایوان می‌افتد و چشمهایش را میل می‌کشند تا کور کنند ولی او خوشبختانه بینایی خود را حفظ می‌کند، و نیز صحنه پایان کار ایوان که برای پیشبرد نقشه‌هایش خود را پیک تزار جا می‌زند. سرتاسر ماجرا زیر سیطره شخصیت میشل، مظهر شجاعت و تهور و فداکاری مطلق قرار دارد. چیره‌دستی داهیانه داستان‌پردازان، تا پایان خوش ماجرا، خواننده را در اوج هیجان نگه می‌دارد و در عین حال، توصیف قدرتمندانه محیط نیمه وحشی دشتهای سیبری بر جذبه رمان می‌افزاید. ژول ورن با همکاری دنری نمایشنامه‌ای از این رمان تهیه کرد که در 1880 بر صحنه آمد.

[Eliza Makoto (Cartas a Eliza) · Rating 4 out of 5]

Cuando leí por primera vez este libro tenía como 8 años, 20 años después lo vuelvo a leer y me hace sentir la misma emoción que cuando era niña. Miguel fue mi primer amor literario ❤️
Las historia de Miguel Strogoff está tan llena de peligros, amistad, valentía y deber, uno debe amar a ese hombre por su nobleza y honor, los periodistas son geniales y Ogareff un bastardo, la historia viene llena de descripciones de casi cada piedra de rusia, Julio Verne era así y al menos los que yo he leído van llenos de información y tal vez por momentos pueden cansar pero ay las historias de Verne son maravillosas!

[George K. · Rating 4 out of 5]

Πρώτη φορά που διαβάζω βιβλίο του Ιουλίου Βερν όντας ενήλικας, και θα έπρεπε να ντρέπομαι! Αλλά φταίνε και οι εκδότες με τις παιδικές διασκευές τους, μια τακτική που είχε σαν αποτέλεσμα να με κάνει να συνδέσω στο μυαλό μου το έργο του Ιουλίου Βερν αποκλειστικά με την παιδική λογοτεχνία, και αφού εδώ και κάμποσα χρόνια άφησα πίσω μου την εποχή που ήμουν παιδί, αναπόφευκτο ήταν να αφήσω πίσω και το έργο του Βερν. Όμως, διαβάζοντας τούτο το απολαυστικό βιβλίο, συνειδητοποίησα ότι το έργο του Ιουλίου Βερν μια χαρά διαβάζεται και από μεγάλους. Ναι, εντάξει, το "Μιχαήλ Στρογκόφ" είναι παλιό και το δείχνει, τόσο στη γραφή όσο και στην εξέλιξη της πλοκής, όμως προσφέρει απλόχερα δράση, δυνατές εικόνες και φοβερά σκηνικά, ενώ με την απλή αλλά γλαφυρή γραφή καταφέρνει να μεταφέρει τον αναγνώστη σε μια άλλη εποχή, σε τοπία φοβερά και τρομερά. Διαβάζοντας τούτο το βιβλίο ταξίδεψα νοερά στη Ρωσία και τη Σιβηρία του 19ου αιώνα, ένιωσα ότι είδα με τα ίδια μου τα μάτια τις περιπέτειες του Μιχαήλ Στρογκόφ, όλα όσα έζησε και όλους όσους γνώρισε στο ταξίδι του από τη Μόσχα στο Ιρκούτσκ. Βέβαια, ως προς το τελευταίο, λογικό ήταν να δω με τα ίδια μου τα μάτια ορισμένες σκηνές, μιας και το βιβλίο διαθέτει μια πλούσια και πραγματικά εξαίσια εικονογράφηση (διάβασα τη μετάφραση των εκδόσεων Πατάκη). Το μόνο σίγουρο είναι ότι στο άμεσο μέλλον θα διαβάσω πολλά άλλα βιβλία του συγγραφέα.

[Moshtagh hosein · Rating 4 out of 5]

خیلی وقت بود اینقدر درگیر داستان نشده بودم،شاید بگویند این کناب برای نوجوانان است که نه!
خب در دوران کودکی که کارتون این کتاب را دیدم اینطور فکر میکردم که چقدر به کتاب به این کوچکی آب بستند اما کتاب را که خواندم فهمیدم نه کتاب تمام پهلوانی های استرگف رو شرح داده و اینکه اینقدر خوب نوشته و بهتر ترجمه شده است.

[Amarilli 73 · Rating 4 out of 5]

Premesso che si tratta di un romanzo scritto nel 1876, quindi con quasi 150 anni di età, questa lettura riesce ancora oggi ad affascinare e a incuriosire.

Personalmente avevo un vago ricordo di uno sceneggiato visto forse da bambina, ma ammetto che non conoscevo nello specifico l'avventura di Strogoff, giovane corriere dello Zar (e bellissimo fusto) che riceve l'incarico di portare un messaggio urgente da Mosca a Irkutsk.
Infatti su quella città, nell'estremo oriente russo, stanno per giungere le orde dei tartari, guidati dal crudele Feofar Khan, e il granduca che la difende non sa che i nemici possono contare sul doppio gioco di un odioso traditore, Ivan Ogareff.
Al tempo i messaggi viaggiano via telegrafo, ma se i fili risultano tagliati, occorre recarsi di persona...
Non vi sto facendo nessuno spoiler, eh (!) perché questo è proprio l'inizio del libro.

Michele è un eroe, un vero eroe ottocentesco, senza difetti e senza paura, Quindi accetta senza esitare e intraprende un viaggio, dapprima in treno, e poi, a cavallo, sui carri (con il famoso telega, un carro primitivo, fatto di legno robusto, in grado di attraversare l'immensa steppa siberiana), in barca e, da ultimo, a piedi, camminando sfinito e spesso senza cibo, per giornate intere di marcia.
Durante la sua missione incontrerà numerosi compagni, tra cui la giovanissima Nadia, la propria madre, il telegrafista Nicola, i simpatici giornalisti Alcide Jolivet e Harry Blount, l'uno francese e l'altro inglese, dapprima in concorrenza tra loro e poi amici per la pelle, e tanti nemici (non solo i tartari).
I colpi di scena non mancano, soprattutto perché i romanzi di Verne miravano a colpire l'immaginazione del lettore, a lasciarlo senza fiato con descrizioni vivide, a volte violente.
Così come l'autore si dilunga nel magnificare gli spazi liberi della Siberia, flora e fauna, laghi e fiumi (in modo molto didascalico, a conferma che si documentava con resoconti di viaggio, saggi e trattati in stile enciclopedico per ogni argomento affrontato), poi passa a raccontare i vari popoli incontrati, dai siberiani ai russi, ai tartari e ai chirghisi. Conosciamo le città, con descrizioni anch'esse particolareggiate, i costumi popolari, le tradizioni dei viaggiatori e dell'ospitalità, l'organizzazione politica e sociali, i sistemi di tortura e di punizione.
Se infatti i tartari sono brutali e sanguinari, occorre rammentare che in Siberia lo stesso Zar esiliava migliaia di oppositori e condannati, per cui la popolazione di base è composta da individui solitari, aspri, incattiviti dalla vita e induriti dalla natura.

Ci sono momenti tragici e anche divertenti, ci sono aggressioni e battaglie, ci sono i gesti d'onore e quelli commoventi, insomma tutto quel che occorre perché anche un ragazzo di oggi possa leggere con gusto, traendo al contempo esempi edificanti.
Michele è stato un modello per intere generazioni e può esserlo ancora per quelle attuali, perché è un uomo che rimane fedele allo Zar, leale verso chi lo aiuta, protettore dei deboli, amante della famiglia, pieno di coraggio, testardo nel portare a termine la propria missione, anche a costo della vita.
Se non avete mai letto questo classico, consiglio di recuperarlo.

D'altronde, se fossero mancati luoghi di cambio, la casa del contadino russo non sarebbe stata meno accogliente. In quei villaggi, che si rassomigliano quasi tutti, con le loro cappelle dai muri bianchi e i tetti verdi, il viaggiatore può bussare a qualsiasi porta certo di trovare ospitalità. Il contadino, sorridente, gli verrà incontro tendendogli la mano, gli offrirà pane e sale, e gli metterà sul fuoco il samovar, così l'ospite si sentirà a casa sua. La famiglia sloggerà per fargli posto: lo straniero, quando giunge, è il parente di tutti, è «colui che Dio manda».

[Fátima Linhares · Rating 4 out of 5]

Este é o quinto livro que leio do Verne e posso dizer que é o meu preferido. É um excelente livro de aventuras, com todos os ingredientes para nos deixar agarrados à história. O nosso herói, Miguel Strogoff, é simplesmente maravilhoso: íntegro, corajoso, destemido, poliglota, valeroso e ainda belo. Que mais se pode querer de um herói?

Lá vai ele na sua missão de atravessar a Rússia para transmitir uma mensagem do czar ao seu irmão, o Grão-duque. A missão seria fácil, certo? Errado, pois isto é um livro de aventuras e tem que haver mauzões e situações em que a força e o carácter do nosso herói serão postos à prova.

O que me conquista nos livros do Júlio Verne, mesmo nos que gostei menos, é o rigor com que descreve eventos e cenários e mesmo nunca tendo visitado a Rússia, consegue descrever os sítios por onde o Miguel passa como se lá tivesse estado.

Outro aspeto que me agrada nas suas histórias é o carácter e força das suas personagens femininas. Não são donzelas em perigo à espera que o cavalheiro as salve. São pessoas válidas, que pensam por si e têm espaço para demonstrar a sua inteligência e coragem.

Este livro só não consegue as cinco estrelas porque achei que o final foi um pouco apressado e precisava de mais um ou dois capítulos para deixar tudo bem explicadinho, mas foi uma excelente leitura. E Verne continuará a fazer parte adas minhas futuras leituras, com toda a certeza!

[Josef Del Processo · Rating 4 out of 5]

e chi se lo scorda!

avevo un letto di legno con la pediera a sbarre, piuttosto alta, che lasciava qualche centimetro di spazio tra lei e il materasso.
al centro della pediera ci appoggiavo il cuscino messo per traverso, fissandolo con uno spago, mentre a un'estremità chiudevo una vecchia cinta di cuoio marrone di mio padre.
poi saltavo in groppa e... pitico pitico pitico, al galoppo sfrenato per le steppe siberiane, serrando le briglie con le mani fino a farmele dolere, i ginocchi a trattenere la sella, gli incastri del legno a scricchiolare per lo sforzo come i garretti del mio cavallo

all'età che avevo credo che i ragazzini di adesso giochino a "football qualcosa" sullo smartphone

[Ghazal Khademi · Rating 5 out of 5]

خیلی طول دادم خوندنش رو و اصلا ربطی به کشش داستان نداشت و تنبلی از خودم بود.
کاش با حوصله تر میخوندم چون کتابای ژول ورن دقیقا ژانر مورد علاقمه.
و امیدوارم با خوندن آثار دیگه‌ی نویسنده دچار این حس مسخره نشم و موقع خوندنشون حوصله به خرج بدم!

راستی سال نو همگی مبارک با تأخیر !💌

[Katerina · Rating 5 out of 5]

4.5/5*****

Stories like this one written by Jules Verne are much more to my liking. Michael Strogoff isn't a story about a trip to the moon or how a ship is build with many technological details and terms and that's the reason I enjoyed this story very much. Michael Strogoff is the story of a young man in the service of Russia's tsar that has to deliver a message and has to face many obstacles in order to achieve his goal. The setting of the story is also something that I liked and I enjoyed reading about Russia, the steppe and also about the different races and their customs.
During his trip Michael Stroggof encounters many people like the two reporters from England and France that make the story a bit fun, Nadia that during his most difficult times is his most trusted ally and his mother and we can see the profound bond mother and son share.
Of course there is also the villain and his machinations to destroy everything Michael Strogoff fights for and he is a very clever opponent in contrast to the brave and resilient hero.
A good story and from now one of my favorites from Jules Verne.

Οι ιστορίες σαν αυτή μου αρέσουν πολύ περισσότερο. Ο Μιχαήλ Στρογκόφ δεν είναι μια ιστορία για ένα ταξίδι στο φεγγάρι ή πώς χτίζεται ένα πλοίο με πολλές τεχνολογικές λεπτομέρειες και όρους και αυτός είναι ο λόγος που μου άρεσε πολύ αυτή η ιστορία. Ο Μιχαήλ Στρογκόφ είναι η ιστορία ενός νεαρού άνδρα στην υπηρεσία του τσάρου της Ρωσίας που πρέπει να παραδώσει ένα μήνυμα και πρέπει να αντιμετωπίσει πολλά εμπόδια για να επιτύχει τον στόχο του. Το σκηνικό της ιστορίας είναι επίσης κάτι που μου άρεσε και μου άρεσε να διαβάζω για τη Ρωσία, τη στέπα και επίσης για τα διάφορα ήθη και έθιμά τους.
Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του, ο Μιχαήλ Στρογκόφ συναντά πολλούς ανθρώπους, όπως οι δύο δημοσιογράφοι από την Αγγλία και τη Γαλλία, που κάνουν την ιστορία λίγο διασκεδαστική, τη Νάντια που στις πιο δύσκολες στιγμές του είναι ο πιο αξιόπιστος σύμμαχός του και η μητέρα του και μπορούμε να δούμε το βαθύ δεσμό που μοιράζονται μητέρα κια γιος.
Φυσικά υπάρχει επίσης ο ανταγωνιστής και οι μηχανορραφίες του για να καταστρέψει για όσα παλεύει ο Μιχαήλ Στρογκόφ και είναι ένας πανούργος αντίπαλος σε αντίθεση με τον γενναίο και ανθεκτικό ήρωα.
Μια καλή ιστορία και από από τις αγαπημένες μου πλέον του Ιούλιου Βερν.

[for-much-deliberation ... · Rating 5 out of 5]

Being a fan of Jules Verne, of course I thoroughly enjoyed this one. It definitely wasn't the science fiction genre adventure such as 20,000 Leagues or Journey to the Centre of the Earth, but this was more one of pure adventure, determination, daring, one of those more true to life tales that you just must keep reading since you are constantly left wondering what will happen next.

I'll recommend 'Michael Strogoff' to all Verne fans or anyone just looking for an old fashion adventure...

Enjoy the Russian adventure...

[Charlie Parker · Rating 4 out of 5]

Miguel Strogoff

Lectura de la época juvenil que me había dejado un buen recuerdo. Una aventura a la antigua.

En la Rusia del siglo XIX los tártaros tienen la intención de invadirla. Los primeros problemas ya han empezado y las comunicaciones empiezan a fallar. El Zar necesita avisar a su hermano que se encuentra en la otra parte de Siberia. Es necesario enviar al mejor hombre de Rusia, un correo del Zar que no tema a nada.

En la vasta Rusia parece que solo hay una persona que reúna las cualidades para esa misión.
La presentación que hace Jules Verne de Miguel Strogoff es espectacular. Varias páginas dedicadas a sus cualidades. Una máquina física con inteligencia, valor, sacrificio, lealtad, un hombre bueno que adoraba a su madre. ¿Qué más se podía pedir? ¡Ah! Que conocía Siberia como el patio de su casa.



En los personajes secundarios tenemos a la chica buena que busca a su padre, los periodistas inglés y francés que ponen la nota graciosa y enfrente de Strogoff nos encontramos con el malo malísimo Ivan Ogareff dispuesto a fastidiar en lo posible el viaje del hombre del Zar.

Bueno pues esta lectura, aunque sea de sobras conocida sigue aguantando el tipo. Es una aventura para entretener con personajes que representan el bien, el honor, la lealtad y la justicia en contra de la traición y maldad. Vale que no hay sexo ni tacos y nadie hace el gamberro, pero así era antes.

Además, nos damos un pedazo de vuelta por Siberia desde Moscú hasta Irkutsk navegando por el Volga, yendo a caballo, en carreta o atravesando el Obi y el Yeniséi hasta el lago Baikal. Más de 5500 km.

[عبدالخالق كلاليب · Rating 5 out of 5]

قراءات قديمة ..

[Marta Cava]

M'ho he passat molt bé acompanyant a en Miquel per Sibèria. Com me l'he llegit en dos trajectes llargs de tren amb retards, doncs sé m'ha fet curt el llibre (i llarg el viatge). La traducció ajuda molt a que sigui una lectura poc feixuga.

[Paolo del ventoso Est · Rating 5 out of 5]

Supremo romanzo di Avventura, al netto di un paio di svolte narrative discutibili. La polpa di questo romanzone transiberiano è succosissima, una storia zeppa di una toponomastica antica e remota, pregna di storia e folklore, che al solo suono dei suoi nomi risulta esaltante e fascinosa. Michele Strogoff (rimasto italianizzato, perchè è giusto così, profuma ancor di più di vecchio libro di sana avventura) è un eroe quasi mistico, forte come un orso e dalla statura morale incrollabile, le sue vicissitudini sono narrate con una presa mozzafiato. Leggetelo, non ve ne pentirete.

[Jane · Rating 3 out of 5]

Straight adventure novel, no science fiction. Easily one of Verne's better books, this is an underappreciated gem. Nadya, the 'damsel in distress' is a strong female character. The stalwart Michael must deliver a message from the czar to the governor of Siberia, about treachery afoot. He journeys through hostile Central Asian territory and is tortured. This is what we used to call strictly a "boy's book" and now, would possibly be considered a Young Adult novel. I read this many, many years ago, but the story has always stayed with me. It made such a strong impression. The Russian setting subsequently led me to explore Russian literature. Also, I remember to this day the fantastic N.C. Wyeth illustrations in the copy I read.

[Armin · Rating 4 out of 5]

Der Kurier des Zaren war ein Favorit meines ersten Lesefiebers, war sicherlich eine gekürzte Ausgabe, etwa im Stil der Grünen Bändchen des Karl-May-Verlages. Leichtes Lesefutter für junge Leser. Der komplette Roman kommt noch mal dran.