Traditionele Europese verhalen, bondig en meeslepend verteld door Ter Haar. Dit soort verhalen zijn al eeuwenlang bekend en hebben de (Noord-)Europese cultuur in grote mate bepaald, eigenlijk zonde dat ze niet standaard onderdeel van het schoolcurriculum zijn.
This book contains sagas about Tristan and Isolde, Siegfried (Nibelungenlied), Lohengrin, and Gudrun. They are set in the period after the downfall of the Western Roman Empire in a period of chaos and conflict. This context shows, as the stories contain a fair amount of violence, misogynism, and paganistic attitudes. Central themes are love, loyalty, faithfulness, and fate. I found them quite interesting as I never new them fully (and had in fact never heard of the Gudrun story) and they have intriguing storylines.
Ik krijg de indruk dat Jaap ter Haar voor het eerste verhaal, Tristan en Isolde, de meeste moeite heeft gedaan. Het is ook verreweg de langste van de vier (2/5e van het boek). De personages zijn levendig beschreven en staan voor interessante dilemma's, en het is gemakkelijk om met ze mee te leven doordat de gebeurtenissen uitgebreid worden beschreven.
De andere drie verhalen zijn veel rechtlijniger, met vlakkere personages en minder details. Hoewel op zich mooi om te lezen, zijn ze daardoor behoorlijk voorspelbaar en minder interessant. Ik geloof niet dat dit aan de oorspronkelijke verhalen ligt: ik ken ze weliswaar niet heel goed, maar ik weet zeker dat ze genoeg stof bevatten om ze op dezelfde manier aan te pakken als het eerste verhaal.
Door het hele boek heen is het taalgebruik vrij houterig en ouderwets, maar het past voldoende bij de verhalen om niet storend te zijn. Al met al had ik echter liever één of twee goed uitgewerkte verhalen gehad, dan één goede en drie mindere.