What do you think?
Rate this book
Kafka. Um sein Leben schreiben
Zum 100. Rüdiger Safranski über Franz Kafka – Jahrhundertfigur der Weltliteratur
„Ich habe kein litterarisches Interesse, sondern bestehe aus Litteratur, ich bin nichts anderes und kann nichts anderes sein", schrieb Franz Kafka an seine Verlobte Felice Bauer. Das Schreiben war seine Existenz, die ihm mehr bedeutete als ein vollendetes Werk. Rüdiger Safranski beobachtet Franz Kafka beim Schreiben, um den Geheimnissen seiner Texte näher zu kommen. In dessen Briefen liest er von den Augenblicken des Glücks, die Kafka am Schreibtisch erlebt, und von Momenten, in denen ihm die Welt vollkommen fremd erscheint. Versteht man Kafkas Bücher als Zeugnisse solcher Grenzerfahrungen, entfalten ihre Geheimnisse eine ganz unmittelbare Kraft. Eine solche Lektüre führt ins Zentrum eines Werks, das zu den Höhepunkten der Weltliteratur zählt.
„Ich habe kein litterarisches Interesse, sondern bestehe aus Litteratur, ich bin nichts anderes und kann nichts anderes sein", schrieb Franz Kafka an seine Verlobte Felice Bauer. Das Schreiben war seine Existenz, die ihm mehr bedeutete als ein vollendetes Werk. Rüdiger Safranski beobachtet Franz Kafka beim Schreiben, um den Geheimnissen seiner Texte näher zu kommen. In dessen Briefen liest er von den Augenblicken des Glücks, die Kafka am Schreibtisch erlebt, und von Momenten, in denen ihm die Welt vollkommen fremd erscheint. Versteht man Kafkas Bücher als Zeugnisse solcher Grenzerfahrungen, entfalten ihre Geheimnisse eine ganz unmittelbare Kraft. Eine solche Lektüre führt ins Zentrum eines Werks, das zu den Höhepunkten der Weltliteratur zählt.
257 pages, Kindle Edition
First published February 19, 2024
21 people are currently reading
188 people want to read
About the author
Rüdiger Safranski
35 books253 followersRüdiger Safranski is a German literary scholar and author. He has been Professor of Philosophy and Humanities at the Free University of Berlin since 2012.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 25 of 25 reviews
June 6, 2024
Safranski (who is quite the public intellectual in Germany) gives us a brand new book about Kafka and fires up a discussion: What kind of writing about Kafka do we need in the year 2024, 100 years after his death? There are whole libraries worth of publications about the life, times, alleged intentions, and aesthetic principles of, IMHO, the greatest German-language writer who ever lived, why still write about Kafka, and under which framework? (Sure, the currently most obvious answer is to cash in on the centennial, but you know what I mean.)
And a lot of the criticism Safranski received stems from the lack of clarity regarding the book's aim: While some critics claim that "Writing for His Life" (the subtitle "Um sein Leben schreiben") does not add enough new insights to the canon of Kafka research, I'd maintain that it never even intended to do that. This is pop science for a broad audience that hasn't spent hundreds of hours devouring Kafka's complete works and his biographies and professorial exegesis and writing papers about the guy - and don't think I'm mocking these nerds, no, I'm in fact one of them. But there was a day when I started learning about Kafka and I found him mesmerizing but also highly enigmatic, so I needed a gateway in. Safranski does provide such a gateway in. And frankly: There is nothing worse than literary snobs who rip into more light-weight writing about complex authors in order to defend a superiority they imagine for themselves. "Keep the plebs away from Kafka!" - oh, come on, you're ridiculous. Storytelling is about sharing and connection, not your fragile egos. Congratulations that you know something about Kafka, now sit down and shut up.
As the subtitle suggests, Safranski wants to tell Kafka's story from the viewpoint of him feeling compelled to write: Kafka, the insurance lawyer, almost suffered from the all-encompassing urge to create literature, and feared that it will keep him from really living - he described himself as a man who consists of literature (I love that dude, but he was quite the heady drama king). From that general starting point, Safranski gives a short depiction of Kafka's life, heavily focused on his relationships with women, and intertwines this biography with often rather lengthy re-tellings of his major works plus the most commonly accepted interpretations. That's what Safranski does, not more, but also not less.
So yes, for well-read Kafka aficionados, this is not the book, because it's not supposed to be. This slim volume is not here to give an all-encompassing deep dive into what Kafka does. The thing with Kafka is that there are numerous ways to read his texts, so there is not the interpretation, but an unusually broad corridor of what motifs and plotting might mean. That's the fascination of Kafka, the psychological complexity of his frequently nightmarish literary visions. But before studying the four trillion ways to interpret The Metamorphosis, maybe newbies should start with a gateway in that doesn't amp up the ambiguity and thus the disorientation to the max.
And yes, Safranski's book is also dubiously paced, but oh well, I think that as a starting point, it's well done. I want more people to dare and read Kafka, without fear of "not getting it". And if you can learn one thing about Kafka from Safranski's book, it's that for him, it was not about getting literature and intellectual masturbation, it was about loving literature.
You can listen to us discussing the book on the podcast (in German) here: https://papierstaupodcast.de/podcast/...
And a lot of the criticism Safranski received stems from the lack of clarity regarding the book's aim: While some critics claim that "Writing for His Life" (the subtitle "Um sein Leben schreiben") does not add enough new insights to the canon of Kafka research, I'd maintain that it never even intended to do that. This is pop science for a broad audience that hasn't spent hundreds of hours devouring Kafka's complete works and his biographies and professorial exegesis and writing papers about the guy - and don't think I'm mocking these nerds, no, I'm in fact one of them. But there was a day when I started learning about Kafka and I found him mesmerizing but also highly enigmatic, so I needed a gateway in. Safranski does provide such a gateway in. And frankly: There is nothing worse than literary snobs who rip into more light-weight writing about complex authors in order to defend a superiority they imagine for themselves. "Keep the plebs away from Kafka!" - oh, come on, you're ridiculous. Storytelling is about sharing and connection, not your fragile egos. Congratulations that you know something about Kafka, now sit down and shut up.
As the subtitle suggests, Safranski wants to tell Kafka's story from the viewpoint of him feeling compelled to write: Kafka, the insurance lawyer, almost suffered from the all-encompassing urge to create literature, and feared that it will keep him from really living - he described himself as a man who consists of literature (I love that dude, but he was quite the heady drama king). From that general starting point, Safranski gives a short depiction of Kafka's life, heavily focused on his relationships with women, and intertwines this biography with often rather lengthy re-tellings of his major works plus the most commonly accepted interpretations. That's what Safranski does, not more, but also not less.
So yes, for well-read Kafka aficionados, this is not the book, because it's not supposed to be. This slim volume is not here to give an all-encompassing deep dive into what Kafka does. The thing with Kafka is that there are numerous ways to read his texts, so there is not the interpretation, but an unusually broad corridor of what motifs and plotting might mean. That's the fascination of Kafka, the psychological complexity of his frequently nightmarish literary visions. But before studying the four trillion ways to interpret The Metamorphosis, maybe newbies should start with a gateway in that doesn't amp up the ambiguity and thus the disorientation to the max.
And yes, Safranski's book is also dubiously paced, but oh well, I think that as a starting point, it's well done. I want more people to dare and read Kafka, without fear of "not getting it". And if you can learn one thing about Kafka from Safranski's book, it's that for him, it was not about getting literature and intellectual masturbation, it was about loving literature.
You can listen to us discussing the book on the podcast (in German) here: https://papierstaupodcast.de/podcast/...
April 6, 2024
Das kontextlose Leben hinter dem unvollendeten Werk. Kafka ohne den Kafka der Mit-, Vor- und Nachwelt.
Inhalt: 2/5 Sterne (Bekanntes über Kafka)
Form: 3/5 Sterne (gut belegt, aber kursorisch)
Komposition: 1/5 Sterne (linear Kafkas Schreiben rekonstruiert)
Leseerlebnis: 3/5 Sterne (angenehme Sprache, aber unterkomplex)
Rüdiger Safranski schreibt unaufgeregte, informierende, zusammenfassende, begrifflich fundierte Sachbücher über philosophische und literarische Themen. Anlässlich des Kafka-Jahres, vor hundert Jahren, am 3. Juni 1924, verstarb Franz Kafka im Alter von nur vierzig Jahren, legt nun auch Safranski ein Kafka-Buch vor:
Die wirklichkeitschaffende Macht der Sprache ist das eine, das andere ist die Trennung von Sprache und Wirklichkeit: die Worte erreichen nicht die Dinge, die sinnliche Erfahrung wird nie angemessen von der Sprache eingefangen werden können. Wir haben, heißt es in Kafkas Text, den wahrhaftigen Namen der Dinge vergessen. Die benannte Welt deckt sich nicht mit der Welt der Erfahrung.
Konsequent rekonstruiert Safranski unter Ausschließung des ästhetisch-literarischen Diskurses Kafkas größtenteils Fragment gebliebenes Werk im Kontext seiner Entstehung. Kafkas Erfahrungshorizont speist sich aus seinem gespannten Verhältnis zum Vater, aus seiner vierzehnjährigen Beschäftigung an der Arbeiter-Unfallversichtungs-Anstalt, seinen Bindungsängsten gegenüber Felice Bauer, Julie Wohrzyzek, Milena Jesenska und Dora Diamant, von den Stuben- und Dienstmädchen und Prostituierten, die namenlos erwähnt werden, abgesehen. Verbindlichkeit erscheint ihm nichtsdestotrotz als Gefängnis:
Über den Verlobungstag, 1. Juni, notierte [Kafka] im Tagebuch: Aus Berlin zurück. War gebunden wie ein Verbrecher. Hätte man mich mit wirklichen Ketten in einen Winkel gesetzt und Gendarmen vor mich gestellt und mich nur auf diese Weise zuschauen lassen, es wäre nicht ärger gewesen. Und das war meine Verlobung.
Safranskis Kafka-Buch steht unter einem schlechten Stern. Weder analysiert er begrifflich und intertextuell Kafkas Werk in Bezug zu Robert Walser, zu Hugo von Hofmannsthal, zur Décadence-Bewegung und Symbolismus noch bezieht er den Kafka der Nachwelt mit in die Beschreibung ein, die Wirkung, den Nimbus, den das Schreiben auf viele bis heute ausübt. Zu Kafka scheint Safranski nicht viel zu sagen zu haben, oder er befürchtet, mit Urteilen Missfallen zu erregen, und so laviert er um den heißen Brei herum.
Er schreibt Abwertendes über jene Autoren, die sie ihm gegenüber gerühmt hatte, ich bin eifersüchtig wegen des Werfel, des Sophokles, der Ricarda Huch, der Lagerlöf, des Jakobsen. Felice hatte Eulenbergs »Schattenbilder« gelobt. Das sei doch nur Prosa voll Atemnot und Unreinlichkeit, schreibt er. Felice solle endlich aufhören, dieses Buch zu lesen!
Die Rekonstruktion der literarischen Gegenwart, der Erfolgsbücher hätte ein Licht auf Kafkas Problem geworfen, mit seinem Schreiben kein Geld verdienen zu wollen oder zu können. Sein Einbringen in die ästhetischen Diskussionen seiner Zeit und sein Rückzug, seine Schüchternheit, oder Verzagtheit, all dies im Zeithorizont einer spezifisch gegebenen Literaturszene hätte die Ambivalenz eines Schreibens ausgelotet, das sich auf eine gewisse Weise weigert anzuschließen, anzuknüpfen, Gegebenes weiterzuverfolgen, ganz im Sinne der offensichtlichen Bindungsängste, die Franz Kafka plagten.
Als kleine Einführung zu Kafkas Schreiben mag Rüdiger Safranskis „Kafka - Um sein Leben schreiben“ dienlich sein. Wie Kafka um sein Leben herum schrieb, so schreibt Safranski um Kafka herum. Eine gewisse Unverbindlichkeit und Beliebigkeit bleibt hier wie da, und auch unvollendet, nicht aus.
Inhalt: 2/5 Sterne (Bekanntes über Kafka)
Form: 3/5 Sterne (gut belegt, aber kursorisch)
Komposition: 1/5 Sterne (linear Kafkas Schreiben rekonstruiert)
Leseerlebnis: 3/5 Sterne (angenehme Sprache, aber unterkomplex)
Rüdiger Safranski schreibt unaufgeregte, informierende, zusammenfassende, begrifflich fundierte Sachbücher über philosophische und literarische Themen. Anlässlich des Kafka-Jahres, vor hundert Jahren, am 3. Juni 1924, verstarb Franz Kafka im Alter von nur vierzig Jahren, legt nun auch Safranski ein Kafka-Buch vor:
Die wirklichkeitschaffende Macht der Sprache ist das eine, das andere ist die Trennung von Sprache und Wirklichkeit: die Worte erreichen nicht die Dinge, die sinnliche Erfahrung wird nie angemessen von der Sprache eingefangen werden können. Wir haben, heißt es in Kafkas Text, den wahrhaftigen Namen der Dinge vergessen. Die benannte Welt deckt sich nicht mit der Welt der Erfahrung.
Konsequent rekonstruiert Safranski unter Ausschließung des ästhetisch-literarischen Diskurses Kafkas größtenteils Fragment gebliebenes Werk im Kontext seiner Entstehung. Kafkas Erfahrungshorizont speist sich aus seinem gespannten Verhältnis zum Vater, aus seiner vierzehnjährigen Beschäftigung an der Arbeiter-Unfallversichtungs-Anstalt, seinen Bindungsängsten gegenüber Felice Bauer, Julie Wohrzyzek, Milena Jesenska und Dora Diamant, von den Stuben- und Dienstmädchen und Prostituierten, die namenlos erwähnt werden, abgesehen. Verbindlichkeit erscheint ihm nichtsdestotrotz als Gefängnis:
Über den Verlobungstag, 1. Juni, notierte [Kafka] im Tagebuch: Aus Berlin zurück. War gebunden wie ein Verbrecher. Hätte man mich mit wirklichen Ketten in einen Winkel gesetzt und Gendarmen vor mich gestellt und mich nur auf diese Weise zuschauen lassen, es wäre nicht ärger gewesen. Und das war meine Verlobung.
Safranskis Kafka-Buch steht unter einem schlechten Stern. Weder analysiert er begrifflich und intertextuell Kafkas Werk in Bezug zu Robert Walser, zu Hugo von Hofmannsthal, zur Décadence-Bewegung und Symbolismus noch bezieht er den Kafka der Nachwelt mit in die Beschreibung ein, die Wirkung, den Nimbus, den das Schreiben auf viele bis heute ausübt. Zu Kafka scheint Safranski nicht viel zu sagen zu haben, oder er befürchtet, mit Urteilen Missfallen zu erregen, und so laviert er um den heißen Brei herum.
Er schreibt Abwertendes über jene Autoren, die sie ihm gegenüber gerühmt hatte, ich bin eifersüchtig wegen des Werfel, des Sophokles, der Ricarda Huch, der Lagerlöf, des Jakobsen. Felice hatte Eulenbergs »Schattenbilder« gelobt. Das sei doch nur Prosa voll Atemnot und Unreinlichkeit, schreibt er. Felice solle endlich aufhören, dieses Buch zu lesen!
Die Rekonstruktion der literarischen Gegenwart, der Erfolgsbücher hätte ein Licht auf Kafkas Problem geworfen, mit seinem Schreiben kein Geld verdienen zu wollen oder zu können. Sein Einbringen in die ästhetischen Diskussionen seiner Zeit und sein Rückzug, seine Schüchternheit, oder Verzagtheit, all dies im Zeithorizont einer spezifisch gegebenen Literaturszene hätte die Ambivalenz eines Schreibens ausgelotet, das sich auf eine gewisse Weise weigert anzuschließen, anzuknüpfen, Gegebenes weiterzuverfolgen, ganz im Sinne der offensichtlichen Bindungsängste, die Franz Kafka plagten.
Als kleine Einführung zu Kafkas Schreiben mag Rüdiger Safranskis „Kafka - Um sein Leben schreiben“ dienlich sein. Wie Kafka um sein Leben herum schrieb, so schreibt Safranski um Kafka herum. Eine gewisse Unverbindlichkeit und Beliebigkeit bleibt hier wie da, und auch unvollendet, nicht aus.
April 8, 2024
Viele Zitate, noch mehr Inhaltsangaben - teils interpretierend, teils einleuchtend erklärend. Alles in allem interessant, wenn auch nicht überragend. Aber auf einiges werde ich garantiert noch einmal zurückgreifen, wenn ich "Das Schloss" oder "Amerika" etc. lese.
Read
May 9, 2024The subtitle is 'writing for his life', in the way you would run to save your life, writing as self-preservation.
Which is an odd thought, actually. The clearest impression that I get, both from Kafka's own writing and this slightly disappointing biography is that he was aware himself of how writing and life were, in his case, mutually exclusive. Anathema, one to the other. And that he suffered no small regret at being unable to reconcile the one with the other. The very thought of the infamous pram in the hall - nay even the necessary stage before that one - an impossibility.
Disappointing, I said. Yes, because I had hoped for something more than a re-hash of Kafka's own words. I did get a little more than I already knew about Milena, fair enough. But then I suppose that supports Safranski's point: Kafka IS his writing, and nothing else.
Which is an odd thought, actually. The clearest impression that I get, both from Kafka's own writing and this slightly disappointing biography is that he was aware himself of how writing and life were, in his case, mutually exclusive. Anathema, one to the other. And that he suffered no small regret at being unable to reconcile the one with the other. The very thought of the infamous pram in the hall - nay even the necessary stage before that one - an impossibility.
Disappointing, I said. Yes, because I had hoped for something more than a re-hash of Kafka's own words. I did get a little more than I already knew about Milena, fair enough. But then I suppose that supports Safranski's point: Kafka IS his writing, and nothing else.
July 14, 2024
„In diesen Monaten füllte Kafka seine Notizbücher mit Aufzeichnungen, in denen er sich Rechenschaft ablegt und sein Denken erkundet über Gott und die Welt, über die Kunst, über sich selbst und über seinen bisherigen Lebensweg.“ (Zitat Seite 154)
Thema und Inhalt
Immer wieder ist in den Briefen und Tagebucheintragungen von dem hohen Stellenwert zu lesen, den das Schreiben im Leben von Franz Kafka einnahm und dem er alles andere unterordnete. Das Thema dieser besonderen Biografie ist Franz Kafka als Schriftsteller, seine Probleme und Konflikte, seine Suche, die persönlichen Erfahrungen, die ihn geprägt haben und immer wieder neu prägen, schreibend in Texten zu verarbeiten.
Umsetzung
Rüdiger Safranski schildert das Leben von Franz Kafka in dreizehn Kapiteln zwar chronologisch, doch seine Herangehensweise unterscheidet dieses Buch deutlich von den bekannten Biografien. Safranski ergänzt jeden Abschnitt mit zahlreichen Auszügen aus Kafkas Briefen und Tagebüchern. Gleichzeitig verbinden sich die jeweiligen Ereignisse im Leben von Franz Kafka mit den Texten, die in der entsprechenden Zeit entstehen. Vertiefend sucht Rüdiger Safranski die gedanklichen Verbindungen, die wichtigen Themen, die Franz Kafka immer wieder beschäftigen, und begründet, wie und in welchen seiner Texte Kafka seine Zweifel, tiefe Konflikte, die immer wieder präsent sind, Fragen und Eindrücke verarbeitet. So ergibt sich eine Vielzahl von neuen Blickwinkeln für uns Leser, interessante Facetten und Aspekte, unter denen wir Franz Kafkas Werk neu erlesen und erleben können. Was die Sprache von Rüdiger Safranski auszeichnet, ist ihre trotz der komplexen Themen verständliche Lesbarkeit und Leichtigkeit. Auch der umfangreiche Anhang mit den Quellennachweisen zu den einzelnen zitierten Textstellen und dem Literaturverzeichnis ist klar und übersichtlich strukturiert.
Fazit
„Dieses Buch verfolgt eine einzige Spur im Leben Franz Kafkas, es ist die eigentlich naheliegende: Das Schreiben selbst und sein Kampf darum.“ (Zitat Seite 9, Vorbemerkung) Besser als Rüdiger Safranski selbst kann man nicht auf den Punkt bringen, was dieses interessante Buch zu einem beeindruckenden Leseereignis macht.
Thema und Inhalt
Immer wieder ist in den Briefen und Tagebucheintragungen von dem hohen Stellenwert zu lesen, den das Schreiben im Leben von Franz Kafka einnahm und dem er alles andere unterordnete. Das Thema dieser besonderen Biografie ist Franz Kafka als Schriftsteller, seine Probleme und Konflikte, seine Suche, die persönlichen Erfahrungen, die ihn geprägt haben und immer wieder neu prägen, schreibend in Texten zu verarbeiten.
Umsetzung
Rüdiger Safranski schildert das Leben von Franz Kafka in dreizehn Kapiteln zwar chronologisch, doch seine Herangehensweise unterscheidet dieses Buch deutlich von den bekannten Biografien. Safranski ergänzt jeden Abschnitt mit zahlreichen Auszügen aus Kafkas Briefen und Tagebüchern. Gleichzeitig verbinden sich die jeweiligen Ereignisse im Leben von Franz Kafka mit den Texten, die in der entsprechenden Zeit entstehen. Vertiefend sucht Rüdiger Safranski die gedanklichen Verbindungen, die wichtigen Themen, die Franz Kafka immer wieder beschäftigen, und begründet, wie und in welchen seiner Texte Kafka seine Zweifel, tiefe Konflikte, die immer wieder präsent sind, Fragen und Eindrücke verarbeitet. So ergibt sich eine Vielzahl von neuen Blickwinkeln für uns Leser, interessante Facetten und Aspekte, unter denen wir Franz Kafkas Werk neu erlesen und erleben können. Was die Sprache von Rüdiger Safranski auszeichnet, ist ihre trotz der komplexen Themen verständliche Lesbarkeit und Leichtigkeit. Auch der umfangreiche Anhang mit den Quellennachweisen zu den einzelnen zitierten Textstellen und dem Literaturverzeichnis ist klar und übersichtlich strukturiert.
Fazit
„Dieses Buch verfolgt eine einzige Spur im Leben Franz Kafkas, es ist die eigentlich naheliegende: Das Schreiben selbst und sein Kampf darum.“ (Zitat Seite 9, Vorbemerkung) Besser als Rüdiger Safranski selbst kann man nicht auf den Punkt bringen, was dieses interessante Buch zu einem beeindruckenden Leseereignis macht.
February 25, 2024
Rüdiger Safranski bietet Kafka-Fans nur bedingt neue Einsichten. Seine Ausführungen zu Kafkas ambivalenter, aber überlebensnotwendiger Schreib-Haltung erschöpft sich meiner Meinung nach allzu oft in Nacherzählungen wichtiger Kafka-Texte.
January 15, 2025
Como todas las biografías de Safranski, esta es magnífica. Es incomprensible, por cierto, que en el buscador de esta aplicación (Goodreads) no se encuentre la traducción española y tenga uno que poner el libro original en alemán. ¡No vaya a creer nadie que lo he leído en el idioma de Goethe!
October 10, 2024
Met de naam Safranski, van wie ik eerder al sterke biografieën over o.a. Heidegger en Nietzsche las, verwachtte ik nu een biografie van Kafka te lezen. Dat is dit boek niet helemaal. Het is een biografie in momenten – en dan vooral de bekendste werken die Kafka geschreven heeft. Safranski vat ze samen, interpreteert ze en trekt verbanden tussen de werken. Ook de liefdes komen aan bod, in zoverre ze ook tot het schrijven van veel brieven aanzetten. En dit boek bevat ook prachtige citaten uit Kafka's dagboeken. Maar er zijn zeker ook hiaten aan te duiden, zaken waar Safranski het niet wou over hebben (en waar waarschijnlijk al wel een biografie over bestaat).
Safranski's invalshoek is de schrijfdrang van Kafka te tonen. Daarom leest hij elk verhaal van Kafka, dat je telkens als een parabel kunt opvatten, ook als een metafoor voor het schrijven. En misschien, maar dat zegt hij niet expliciet, wil hij ook Kafka bij een nieuw lezerspubliek introduceren. Zelf heb ik al eens zijn oeuvre gelezen, dit was dan vooral een opfrissing. En de dagboeken en brieven heb ik niet gelezen, dus dan was het snoepen. Zo heb ik zin gekregen om de bekende Brief aan vader eens te lezen door zo'n ongelooflijk straf beeld dat Safranski eruit citeert. Kortom: dit is niet het ultieme boek over Kafka, wel een goede opwarmer.
Safranski's invalshoek is de schrijfdrang van Kafka te tonen. Daarom leest hij elk verhaal van Kafka, dat je telkens als een parabel kunt opvatten, ook als een metafoor voor het schrijven. En misschien, maar dat zegt hij niet expliciet, wil hij ook Kafka bij een nieuw lezerspubliek introduceren. Zelf heb ik al eens zijn oeuvre gelezen, dit was dan vooral een opfrissing. En de dagboeken en brieven heb ik niet gelezen, dus dan was het snoepen. Zo heb ik zin gekregen om de bekende Brief aan vader eens te lezen door zo'n ongelooflijk straf beeld dat Safranski eruit citeert. Kortom: dit is niet het ultieme boek over Kafka, wel een goede opwarmer.
August 19, 2025
Sesgado y dirigista. No obstante, entretenido.
September 25, 2024
Wa een onaangenaam persoon lijkt mij die Franz, best dat ie kan schrijven.
Biografie was ok
Biografie was ok
June 16, 2024
Grundsolides Sachbuch, das genau das macht, was es im Untertitel offeriert, nicht mehr und nicht weniger: Dies ist eine Biografie über Kafka und seinen Drang zum Schreiben, alles unter genau jenem Aspekt - dem Schreiben - betrachtet: Wann, mit wem, worüber, wieso, warum, warum nicht - der Filter sitzt fest auf allen Betrachtungsebenen. Das macht dies zu einem einerseits zugänglichen Einstieg, vor allen für Kakfa-Newbies, die sich nicht so richtig trauen. Schade nur, dass ich Safranskis Stil (sehr konservativ-langweilig-monoton) nicht viel abgewinnen kann, mag möglicherweise auch andere abschrecken. Aber es ist einen Versuch wert.
Mehr zum Buch in unserer ausführlichen Besprechung @ Papierstau Podcast: #300: Die Echse in mir
Mehr zum Buch in unserer ausführlichen Besprechung @ Papierstau Podcast: #300: Die Echse in mir
February 4, 2025
Waar starten met Kafka doorheen een eindeloze reeks secundair naslagwerk?
Safranski presenteert een bondige biografie. Van Kafka vanuit de verhouding tot het schrijverschap. Geen anekdotische of ambtenaarlijke opsomming van gebeurtenissen, maar een cultuurgeschiedenis van de verhouding tot het schrijven. "Schrijven voor zijn leven." als veelzeggende ondertitel. Een oeuvre gepresenteerd in samenvattingen, gesausd met verhalen uit een leven, de liefde, de religie, de ziekte en de angst.
In lijn van de Safranski-biografieën oog voor ideeëngeschiedenis, invloeden en kantelende gebeurtenissen in het levensverhaal. De angsten en noodzaken van het schrijven doorheen de woorden van Kafka.
Slechts met "De gedaanteverwisseling" te hebben gelezen is dit uitstekend als introductie. En om warm te maken om Kafka te lezen, gesitueerd in een leven. Goed voor de leek als introductie. Uitgebracht voor het centennarium van Kafka's dood in 1924. Vlot en met veeleer aanzettende dan interpretatieve benaderingen van Kafka's werken. Erudiet en netjes startpunt van het hondenbestaan als schrijver, ambigu tergend maar daarom zo waardevol en noodzakelijk. Te onthouden; "Schrijven als aarzelen voor de geboorte." Hierna klaar om het verzameld werk te openen.
Safranski presenteert een bondige biografie. Van Kafka vanuit de verhouding tot het schrijverschap. Geen anekdotische of ambtenaarlijke opsomming van gebeurtenissen, maar een cultuurgeschiedenis van de verhouding tot het schrijven. "Schrijven voor zijn leven." als veelzeggende ondertitel. Een oeuvre gepresenteerd in samenvattingen, gesausd met verhalen uit een leven, de liefde, de religie, de ziekte en de angst.
In lijn van de Safranski-biografieën oog voor ideeëngeschiedenis, invloeden en kantelende gebeurtenissen in het levensverhaal. De angsten en noodzaken van het schrijven doorheen de woorden van Kafka.
Slechts met "De gedaanteverwisseling" te hebben gelezen is dit uitstekend als introductie. En om warm te maken om Kafka te lezen, gesitueerd in een leven. Goed voor de leek als introductie. Uitgebracht voor het centennarium van Kafka's dood in 1924. Vlot en met veeleer aanzettende dan interpretatieve benaderingen van Kafka's werken. Erudiet en netjes startpunt van het hondenbestaan als schrijver, ambigu tergend maar daarom zo waardevol en noodzakelijk. Te onthouden; "Schrijven als aarzelen voor de geboorte." Hierna klaar om het verzameld werk te openen.
November 5, 2024
Ik wil zeker nog boeken van deze auteur lezen. Safranski schrijft boeiend over die wereldberoemde, Franz (verwijzing naar de Keizer Franz Jozef) Kafka (het Tsechische 'kavka = kauw, de cultuurvreemde p. 162. De parabel van de poortwachter interesseert mij enorm, er zijn zovele facetten aan, er is al zoveel over geschreven...De auteur beschrijft hoe de poort open staat voor de man van het platteland = Kafka, "die een algemene wet zoekt, een wet voor iedereen. Maar zonder het te merken zit hij voor zijn eigen, individuele wet. Hij durft niet naar binnen en wacht op toestemming, hij had de poortwachter en zijn praatjes, hoe machtig die ook leek, moeten trotseren en toch naar binnen moeten gaan, het was immers zijn ingang" p.134-135. Deze parabel staat symbool voor de ontwortelde mens in de moderne tijd, waarin bureaucratie en onpersoonlijke maatschappij steeds meer grip krijgen op de hedendaagse mens. K. heeft niet actief gehandeld, hij heeft geen toegang gekregen tot waar hij recht op had : toegang! Wie iets wil bereiken in het leven, moet dingen uitproberen. Die nederlaag leidt uiteindelijk tot zijn volledige uitschakeling, de dood. In het besef dat dit maar mijn beperkte visie is, ben ik Safranski héél dankbaar mij de figuur van Kafka beter te hebben leren begrijpen.
December 22, 2024
Das Buch bietet einen guten Einstieg in Kafka‘s Werke und in seine Sichtweise auf das Schreiben.
July 7, 2025
Een geweldig verhaal over Kafka en zijn schrijven.De titel zegt alles.
September 9, 2024
Leitwerk zum Einstieg
Akribische Recherche, faire Literaturkritik und verständliche Eigeninterpretationen verkörpern die drei Säulen, auf denen Rüdiger Safranski diese Biographie errichtet hat. Da sich das Werk Franz Kafkas am authentischsten zeigt, wenn sich der Leser mit seinen Lebensumständen vertraut macht, empfiehlt es sich, Safranskis Buch als Ariadnefaden zu verwenden. Für Einsteiger und Interessierte bietet er den bislang gelungendsten Überblick und weckt die Leselust für Kafkas literarisches Schaffen.
Akribische Recherche, faire Literaturkritik und verständliche Eigeninterpretationen verkörpern die drei Säulen, auf denen Rüdiger Safranski diese Biographie errichtet hat. Da sich das Werk Franz Kafkas am authentischsten zeigt, wenn sich der Leser mit seinen Lebensumständen vertraut macht, empfiehlt es sich, Safranskis Buch als Ariadnefaden zu verwenden. Für Einsteiger und Interessierte bietet er den bislang gelungendsten Überblick und weckt die Leselust für Kafkas literarisches Schaffen.
February 10, 2025
Más que una biografía, es una interpretación de la obra de Kafka pasando por sus momentos vitales más relevantes. Es recomendable haber leído toda la obra de Kafka para que los capítulos sobre su obra no resulten tediosos o divagantes. Kafka para muy kafkianos.
July 26, 2024
https://looneybooks79.blog/2024/07/26...
Rüdiger Safranski neemt in dit boek over Franz Kafka de Tsjechische schrijver op de korrel en werkt zijn oeuvre af en legt de linken met het leven dat Kafka leefde, vooral zijn liefdes en dan vooral de huwelijken die hij steeds wist af te wenden. Schrijven was waar hij voor leefde, schrijven was het belangrijkste in het leven van Kafka! En daar moest de liefde vaak voor wijken.
Vooral tijdens zijn af-en-aan relatie met Felice Bauer heeft hij twee van zijn belangrijkste werken geschreven: Het Proces en Metamorfose.
Rüdiger analyseert hierin dan ook hoe twijfel vaak Kafka deel was en hoe dat ook terug een invloed had op zijn leven. Het was door diezelfde twijfels dat zijn relaties telkens op niks uitdraaiden. Hij wou zelf geen kinderen, in tegenstelling tot de meeste vrouwen waar hij een relatie mee aanging. Nochtans liet hij telkens uitschijnen dat hij ertoe bereid was en dan kwam de twijfel opnieuw naar boven.
Via het schrijven kon hij zich het beste verwoorden maar eens hij met zijn verloofde samen was bleek hij zich in een stilzwijgen terug te trekken. Via de verhalen die Kafka schreef zien we de man opgroeien en uiteindelijke ten onder gaan aan tuberculose. Overdag werken voor de AUVA, ‘s nachts doorschrijven: zijn verhalen, zijn brieven en zijn dagboek.
Kafka fascineert me, dat is al lang zo en toch is het nu pas dat ik boeken over hem lees én (hopelijk snel) zijn verhalen zal lezen. Wie het Kafka-jaar (2024 is het honderdjarige herdenken van Kafka’s sterfdatum: 3 juni 1924) wil mee beleven en dit boek lezen wil, dan raad ik ook ‘Kafka in Berlijn’ van Piet de Moor aan, dat perfect aansluit aan het laatste hoofdstuk van dit boek, zelfs bijna als een extra hoofdstuk van dit boek kan gezien worden. Daarin worden zijn laatste levensjaren verder uitgespit. De jaren die hij samen met Dora Diamant beleefde in Berlijn. Wie daar mijn recensie wil over lezen, dat kan via onderstaande link:
https://looneybooks79.blog/2024/07/19...
Doordat Safranski nogal hooghartig schrijft, iets té filosofisch, vooral in het begin van dit boek, heeft het me even tijd gekost om erin vastgegrepen te worden. Maar eens Safranski de boeken begint te beschrijven (en eigenlijk is dit boek een ideale introductie voor het werk van Kafka) blijkt het toch een heel boeiend boek om te blijven lezen!
De tekening op het front tenslotte, zou van de hand van de schrijver zelf zijn. En deze toont een verloren man die voorovergebogen op zijn tafel/bureau leunt (nadenkend? In slaap gevallen? In tranen?) en kan eigenlijk geen beter beeld zijn om de man te begrijpen. Kafka’s ongeluk in de liefde, waar hij quasi altijd zelf de oorzaak van was, doet me bij het lezen van de boeken over hem vaak afvragen of hij niet latent homo was. Of misschien was hij gewoon aseksueel? Niet dat dit nu een rol speelt in des mans leven maar het is een bedenking die ik mezelf al een aantal keren heb gemaakt.
Wel is duidelijk dat hij het Joodse geloof heel hoog in het vaandel had, zelfs in tegenstelling tot zijn vader die zich volledig had afgekeerd ervan, en dat heeft ook invloed gehad op zijn familiale situatie!
Kortom, wie Kafka beter wil leren kennen kan ik gerust dit boek aanraden!
Rüdiger Safranski neemt in dit boek over Franz Kafka de Tsjechische schrijver op de korrel en werkt zijn oeuvre af en legt de linken met het leven dat Kafka leefde, vooral zijn liefdes en dan vooral de huwelijken die hij steeds wist af te wenden. Schrijven was waar hij voor leefde, schrijven was het belangrijkste in het leven van Kafka! En daar moest de liefde vaak voor wijken.
Vooral tijdens zijn af-en-aan relatie met Felice Bauer heeft hij twee van zijn belangrijkste werken geschreven: Het Proces en Metamorfose.
Rüdiger analyseert hierin dan ook hoe twijfel vaak Kafka deel was en hoe dat ook terug een invloed had op zijn leven. Het was door diezelfde twijfels dat zijn relaties telkens op niks uitdraaiden. Hij wou zelf geen kinderen, in tegenstelling tot de meeste vrouwen waar hij een relatie mee aanging. Nochtans liet hij telkens uitschijnen dat hij ertoe bereid was en dan kwam de twijfel opnieuw naar boven.
Via het schrijven kon hij zich het beste verwoorden maar eens hij met zijn verloofde samen was bleek hij zich in een stilzwijgen terug te trekken. Via de verhalen die Kafka schreef zien we de man opgroeien en uiteindelijke ten onder gaan aan tuberculose. Overdag werken voor de AUVA, ‘s nachts doorschrijven: zijn verhalen, zijn brieven en zijn dagboek.
Kafka fascineert me, dat is al lang zo en toch is het nu pas dat ik boeken over hem lees én (hopelijk snel) zijn verhalen zal lezen. Wie het Kafka-jaar (2024 is het honderdjarige herdenken van Kafka’s sterfdatum: 3 juni 1924) wil mee beleven en dit boek lezen wil, dan raad ik ook ‘Kafka in Berlijn’ van Piet de Moor aan, dat perfect aansluit aan het laatste hoofdstuk van dit boek, zelfs bijna als een extra hoofdstuk van dit boek kan gezien worden. Daarin worden zijn laatste levensjaren verder uitgespit. De jaren die hij samen met Dora Diamant beleefde in Berlijn. Wie daar mijn recensie wil over lezen, dat kan via onderstaande link:
https://looneybooks79.blog/2024/07/19...
Doordat Safranski nogal hooghartig schrijft, iets té filosofisch, vooral in het begin van dit boek, heeft het me even tijd gekost om erin vastgegrepen te worden. Maar eens Safranski de boeken begint te beschrijven (en eigenlijk is dit boek een ideale introductie voor het werk van Kafka) blijkt het toch een heel boeiend boek om te blijven lezen!
De tekening op het front tenslotte, zou van de hand van de schrijver zelf zijn. En deze toont een verloren man die voorovergebogen op zijn tafel/bureau leunt (nadenkend? In slaap gevallen? In tranen?) en kan eigenlijk geen beter beeld zijn om de man te begrijpen. Kafka’s ongeluk in de liefde, waar hij quasi altijd zelf de oorzaak van was, doet me bij het lezen van de boeken over hem vaak afvragen of hij niet latent homo was. Of misschien was hij gewoon aseksueel? Niet dat dit nu een rol speelt in des mans leven maar het is een bedenking die ik mezelf al een aantal keren heb gemaakt.
Wel is duidelijk dat hij het Joodse geloof heel hoog in het vaandel had, zelfs in tegenstelling tot zijn vader die zich volledig had afgekeerd ervan, en dat heeft ook invloed gehad op zijn familiale situatie!
Kortom, wie Kafka beter wil leren kennen kan ik gerust dit boek aanraden!
July 25, 2025
La famosa frase que Kafka le dedica a su primera prometida Felice Baues "Estoy hecho de literatura; no soy nada más ni puedo ser nada más" cristaliza bastante bien el dilema de qué va el problema que revisa Safranski a través de la vida del Checo. La carta es, por un lado la declaración de una indisociable identidad dedicada a la escritura de Kafka, pero a su vez, un miedo, una excusa o un escape a la vida social burguesa a la que se estaba condenando a través de su casamineto. Recogiendo esta icónica escena el libro va a recorrer toda la obra literaria y la biografía de Kafka para destripar de qué modo este personaje, en todas sus facetas, cristaliza tan bien ese conflicto que tiene el artista, sobre todo el escritor, a la hora de dedicarse por completo a su pluma en medio de un mundo lleno de obligaciones que asfixia de responsabilidades a cualquiera que no pueda vivir si no es de su imaginación. Por eso el subtítulo que lleva la obra —y que por cierto la versión en español erráticamente omite—dice algo así como "escribir sobre la propia vida".
Rüdiger Safranski tiene una capacidad como ningún otro de unir los grandes dilemas del pensamiento alemán (y de Europa central por cierto) a la carne de cada uno de sus próceres. Así es como en su entrega de Goethe aparece la vida como obra de arte y en la de Nietzche la vida como pensamiento. Lo común es la "vida" visitando diferentes aspectos del hombre. Se trata del deseo corporal, esas ganas irresistibles de incorporar y absorber el mundo, enfrentado a diferentes cualidades propias del espíritu, de modo que cada biografía significa una alternativa para sintetizar, o bien, llevar a cabo esta dualidad. En este caso, toca la batalla entre vida y escritura, que en Kafka se deja ver entre la insana relación de dependencia y odio que tiene con su padre, la imposibilidad de ser consistente con sus proyectos matrimoniales, o bien con lo insportable que se vuelve la vida de oficina. La familia, el amor filial y la burocracia son tormentas constantes para el escritor; deberes que no le permiten sumergirse en su imaginación, pero que a la vez la inspiran y están implícitamente representadas ahí.
El hecho es que por muy enfrentado que esté realidad y fantasía su biografía, Kafka escribe sobre lo que vive. Lo hace mediado por un mundo onírico, absurdo, y si se quiere incoherente a ratos. Kafka escribe sobre sí mismo para aliviar el dolor de separar quien es de lo que narra. Lo que Safranski deja lúcidamente en claro es que Kafka se trata de tierra y cielo, de conocimiento y necesidad, de dentro y afuera, de naturaleza y razón. Entre laberintos, tribunales y muestras zoológicas, Kafka hizo de su vida literatura.
Rüdiger Safranski tiene una capacidad como ningún otro de unir los grandes dilemas del pensamiento alemán (y de Europa central por cierto) a la carne de cada uno de sus próceres. Así es como en su entrega de Goethe aparece la vida como obra de arte y en la de Nietzche la vida como pensamiento. Lo común es la "vida" visitando diferentes aspectos del hombre. Se trata del deseo corporal, esas ganas irresistibles de incorporar y absorber el mundo, enfrentado a diferentes cualidades propias del espíritu, de modo que cada biografía significa una alternativa para sintetizar, o bien, llevar a cabo esta dualidad. En este caso, toca la batalla entre vida y escritura, que en Kafka se deja ver entre la insana relación de dependencia y odio que tiene con su padre, la imposibilidad de ser consistente con sus proyectos matrimoniales, o bien con lo insportable que se vuelve la vida de oficina. La familia, el amor filial y la burocracia son tormentas constantes para el escritor; deberes que no le permiten sumergirse en su imaginación, pero que a la vez la inspiran y están implícitamente representadas ahí.
El hecho es que por muy enfrentado que esté realidad y fantasía su biografía, Kafka escribe sobre lo que vive. Lo hace mediado por un mundo onírico, absurdo, y si se quiere incoherente a ratos. Kafka escribe sobre sí mismo para aliviar el dolor de separar quien es de lo que narra. Lo que Safranski deja lúcidamente en claro es que Kafka se trata de tierra y cielo, de conocimiento y necesidad, de dentro y afuera, de naturaleza y razón. Entre laberintos, tribunales y muestras zoológicas, Kafka hizo de su vida literatura.
April 22, 2024
Für wen genau Safranski hier schreibt, erschließt sich mir nicht. Diejenigen, die von Kafka das meiste oder vielleicht auch alles gelesen haben, werden hier nur Wiederholungen finden, weil Safranski über weite Strecken die Werke Kafkas schlicht wiedergibt. Für solche, die nur wenig von Kafka gelesen haben und nun womöglich eine Biographie oder doch zumindest einige Eindrücke über Kafkas Leben und seine Einstellungen zum Schreiben erwarten, sind eben diese Inhaltswiedergaben eine Vorwegnahme und es empfiehlt sich, die Texte einfach selbst zu lesen.
Spannend wird das Buch deshalb dann, wenn Safranski die Erzählungen Kafkas mit dessen Tagebucheinträgen verknüpft und beleuchtet, was in Kafkas Kopf und privatem Leben zur Entstehungszeit der Erzählungen geschah. Das passiert im Verhältnis zu den Inhaltswiedergaben aber leider viel zu wenig, weshalb der ernüchternde Eindruck letztlich mit einer falschen Erwartung meinerseits gegenüber Safranski zu begründen ist.
Spannend wird das Buch deshalb dann, wenn Safranski die Erzählungen Kafkas mit dessen Tagebucheinträgen verknüpft und beleuchtet, was in Kafkas Kopf und privatem Leben zur Entstehungszeit der Erzählungen geschah. Das passiert im Verhältnis zu den Inhaltswiedergaben aber leider viel zu wenig, weshalb der ernüchternde Eindruck letztlich mit einer falschen Erwartung meinerseits gegenüber Safranski zu begründen ist.
May 10, 2025
Einige Werke Kafkas wurden scheinbar unnötig lange fast schon Wort für Wort wiedergegeben ohne dabei erfolgreich auf die Pointe zu kommen und es auf Kafkas Leben zu beziehen. Zusätzlich waren einige Paragraphen recht repetitiv.
Alles in allem allerdings eine gelungene Zusammenstellung Kafkas Lebens, mit einem angenehmen Lesefluss. Definitiv eher ein objektives, sachliches, chronologisches Wiedergeben, anstatt einer tiefgreifenden Deutung.
Alles in allem allerdings eine gelungene Zusammenstellung Kafkas Lebens, mit einem angenehmen Lesefluss. Definitiv eher ein objektives, sachliches, chronologisches Wiedergeben, anstatt einer tiefgreifenden Deutung.
April 22, 2024
Kafkas Werk und sein Drang zu Schreiben stehen im Mittelpunkt dieser Biographie - viele Zitate, etwas Werkanalyse - ein schöner Überblick über Leben und Werk. Und es sollte auch dabei helfen, in Kafkas Werke einzutauchen.
November 8, 2024
3.5 stars
December 23, 2024
An sich gutes Buch, aber manchmal unglaublich anstrengend geschrieben. Es ist aber sehr praktisch um seine Werke besser zu verstehen.
March 30, 2025
Vorig jaar was het precies honderd jaar geleden dat Franz Kafka overleed. Zijn naam is onlosmakelijk verbonden met absurde bureaucratische situaties en een diep gevoel van vervreemding. Toch blijkt uit de biografie Kafka van Rüdiger Safranski dat de man achter de mythe een verrassend onopvallend leven leidde.
Safranski slaagt erin om niet alleen Kafka’s leven, maar ook zijn werk op meeslepende wijze tot leven te brengen. Hij laat zien hoe Kafka worstelde met de verwachtingen van zijn dominante vader en hoe zijn complexe relaties met vrouwen vaak op de achtergrond verdwenen. Wat deze biografie zo sterk maakt, is de toegankelijke en boeiende schrijfstijl. Na het lezen heb je niet alleen een helder beeld van Kafka als persoon, maar ook een dieper begrip van zijn literaire nalatenschap. Het is een aanrader voor zowel kenners als nieuwkomers in Kafka’s oeuvre. Ik heb er alvast heel erg van genoten.
Safranski slaagt erin om niet alleen Kafka’s leven, maar ook zijn werk op meeslepende wijze tot leven te brengen. Hij laat zien hoe Kafka worstelde met de verwachtingen van zijn dominante vader en hoe zijn complexe relaties met vrouwen vaak op de achtergrond verdwenen. Wat deze biografie zo sterk maakt, is de toegankelijke en boeiende schrijfstijl. Na het lezen heb je niet alleen een helder beeld van Kafka als persoon, maar ook een dieper begrip van zijn literaire nalatenschap. Het is een aanrader voor zowel kenners als nieuwkomers in Kafka’s oeuvre. Ik heb er alvast heel erg van genoten.
Displaying 1 - 25 of 25 reviews