The Keeper of the Camphor Tree

Camphor #1

by Keigo Higashino, Jordan Taylor (Translator)

If you knew you didn't have long to live, who would you tell? What would you say? And how would you deliver the message?

The Keeper of the Camphor Tree starts with Reito Naoi, a man in his early 20s, being unjustly fired from his job. Enraged and fuelled by feelings of revenge, he tries to steal a valuable device from his workplace, but things don't go to plan, and he ends up arrested.

In jail, Reito is paid an unexpected visit by a lawyer who offers to arrange for his release, if he complies with the wishes of the lawyer's client. Seeing no alternative, Reito accepts and soon discovers that the lawyer's client is his aunt. When Reito tells her that he has no plans for the future, she gives him an order: 'What I want you to do is to guard a camphor tree.' And thus begins Reito's custodianship of a camphor tree standing on the grounds of a shine - a camphor tree with a mysterious legend associated with it...

Genres: Mystery, Fiction, Japanese Literature, Fantasy, Japan, Magical Realism, Novels

Kindle Edition

First published March 1, 2020

About the author

Associated Names:
* Keigo Higashino
* 東野 圭吾 (Japanese)
* 東野圭吾 (Traditional Chinese)
* ฮิงาชิโนะ เคโงะ (Thai)


Keigo Higashino (東野 圭吾) is one of the most popular and biggest selling fiction authors in Japan—as well known as James Patterson, Dean Koontz or Tom Clancy are in the USA.

Born in Osaka, he started writing novels while still working as an engineer at Nippon Denso Co.　(presently DENSO). He won the Edogawa Rampo Prize, which is awarded annually to the finest mystery work, in 1985 for the novel Hōkago (After School) at age 27. Subsequently, he quit his job and started a career as a writer in Tokyo.

In 1999, he won the Mystery Writers of Japan Inc award for the novel Himitsu (The Secret), which was translated into English by Kerim Yasar and published by Vertical under the title of Naoko in 2004. In 2006, he won the 134th Naoki Prize for Yōgisha X no Kenshin. His novels had been nominated five times before winning with this novel.

The Devotion of Suspect X was the second highest selling book in all of Japan— fiction or nonfiction—the year it was published, with over 800,000 copies sold. It won the prestigious Naoki Prize for Best Novel— the Japanese equivalent of the National Book Award and the Man Booker Prize. Made into a motion picture in Japan, The Devotion of Suspect X spent 4 weeks at the top of the box office and was the third highest‐grossing film of the year.

Higashino’s novels have more movie and TV series adaptations than Tom Clancy or Robert Ludlum, and as many as Michael Crichton.

Reviews

[Phu · Rating 1 out of 5]

Raito Naoi, chàng trai có cuộc sống cơ cực, cha mẹ thì lần lượt qua đời, Raito sau đó bị sa thải ở công ty hiện tại và bị bắt vì liên quan đến trộm cắp. Raito sau đó gặp Chifune Yanagisawa - người đã thuê luật sư cứu Raito, và bà ấy nhận mình là dì của Raito. Tuy nhiên, Chifune đã bắt Raito hứa một điều, rằng cậu ta phải chấp nhận trở thành "Người canh giữ cây long não" ở đền Tsukigo.



Trước đó mình có đọc một truyện ngắn của tác giả này có yếu tố magical realism và mình cũng khá ấn tượng. Còn đối với quyển này cũng kha khá người khen nên mình đã có chút hy vọng.
Bất kỳ ai cũng có thể đến Cây long não mà cầu nguyện - bất kỳ lời ước nguyện cũng sẽ trở thành sự thật. Diễn biến đưa ra những câu hỏi, Tại sao chỉ có thể cầu nguyện vào ban đêm? Tại sao "Người canh giữ" không được nghe lén khách cầu nguyện?...

Tuy nhiên, bao nhiêu câu hỏi trên và diễn biến sau không khiến mình quan tâm tới nữa. Đọc xong mình kiểu "Chỉ có thế thôi á!!??" Có phải chỉ có mình thấy Raito vô trách nhiệm không? Để cho con gái của một vị khách nghe lén ông ấy cầu nguyện, dù là sau đó Raito đã làm một điều hết sức ấm áp và ý nghĩa giải quyết những khuất mắc của một gia đình, nhưng cách dẫn dắt của truyện làm mình khó chịu vì sự vô trách nhiệm của nhân vật.

Có một vài quyển sách một nhân vật quan tâm đến một người xa lạ mà mình có thể thích, còn quyển này thì không! Raito quan tâm đến vấn đề của hai cha con kia khiến không khiến mình muốn theo dõi tiếp. Mình đã mong đợi một cốt truyện cảm động và nhiều hơn thế này, diễn biến thì lan man và hời hợt, đến cuối điều gì xảy ra? Những nhân vật cảm nhận được tình yêu của nhau mà không cần đến bất kì thứ phép thuật nào. Thế thôi!?
Mình đã rất chán, vì cuốn sách liên tục nhắc đến mấy chuyện kinh doanh mãi.

[ไม้ไต่คู้ · Rating 4 out of 5]

- อ่านเรื่องเรื่องฟีลกู้ดของคุณเคโงะทีไร จะรู้สึกจั๊กจี๊นิดหน่อยว่าตัวละครในเรื่องนี่มันมีแต่คนดีเนาะ

- ซึ่งการมีคนดีเดินเกลื่อนเรื่องมันก็ฟีลกู้ดแหละ แต่มันก็ทำให้เราไม่ได้เห็นด้านมืดหรือว่าความขัดแย้งในระดับโครงสร้างสังคม จนบางทีก็รู้สึกว่า conflict มันคลี่คลายง่ายไปมาก หากเทียบกับเรื่องแนวจริงจังของเขาอย่าง 'จดหมายจากฆาตกร' หรือ 'ความลับ'

- ถ้าให้เทียบคงต้องเทียบกับ 'ปาฏิหาริย์ร้านชำ' ซึ่งต้องสารรูปว่าผมจำรายละเอียดไม่ค่อยได้แล้ว จำได้แค่ว่าสิ่งที่ผมไม่ชอบในเรื่องนั้นคือความง่ายและความแก้ปัญหาแบบหนังสือ self-help แต่ผมชอบการผูกโยงเหตุการณ์ที่ซับซ้อนแต่เข้าใจง่ายในตอนท้าย

- สำหรับ 'ผู้พิทักษ์ต้นการบูร' ผมรู้สึกว่าผมไม่ลำไยในวิธีคลี่คลาย conflict เหมือนตอนอ่านปาฏิหาริย์ร้านชำ แต่ในส่วนของการผูกโยงเหตุการณ์ต้องยอมรับว่าค่อนข้างผิดหวัง มันไม่ใช่แค่ขาดความซับซ้อน แต่เราแทบจะพูดได้ว่าตัวละครแต่ละกลุ่มมันแทบจะไม่เชื่อมโยงถึงกันเลยด้วยซ้ำ

- สรุปคือ ถ้าเอาไปเทียบกับปาฏิหาริย์ร้านชำ ผู้พิทักษ์ต้นการบูรแก้สิ่งที่ทำได้แย่ได้ดีขึ้น แต่มันทำสิ่งที่ดีอยู่แล้วได้แย่ลง

[nananatte · Rating 5 out of 5]

ต่างจากงานเขียนปกติของคุณเคโงะ เพราะเป็นงานอ่อนโยนที่กรุ่นกลิ่นบรรยากาศลอยอบอวลตั้งแต่ต้นจนจบ

ความโฉบเฉี่ยวปราดเปรียวอยากโชว์ความเหนือชั้นแสนฉลาด ถูกลบคมหายเกลี้ยง เหลือไว้แต่เพียงความกลมกลืน กลมกล่อม และอบอุ่น

ตั้งแต่ต้นจนจบเล่มคือความรู้สึกอ่อนโยนและปลอบประโลมจิตใจ

เรื่องราวของเด็กหนุุ่มคนหนึ่งที่โชคชะตาพัดพาไป จากการเฉียดเข้าคุกก็กลายมาเป็น 'ผู้พิทักษ์ต้นการบูร'​ เราไม่ต้องสงสัยนานว่านี่มันตำแหน่งอะไรอ่ะ? เพราะเข้าเรื่องเร็วทันทีตั้งแต่หน้า 2 ค่ะ

ความรู้สึกตลบอบอวลขณะอ่านคล้ายคลึงกันกับ 'ความลับ'​ และ 'ร้านชำของคุณนามิยะ'​ ระหว่างอ่าน ก็ยังสงสัยว่าจะถูกคุณเคโงะตลบหลังรึเปล่า? มันจะกลายสภาพไปเป็นงานฆาตกรรมปริศนาตรงไหน? แต่เล่มนี้ไม่ใช่ค่ะ

เล่มนี้จะเรียกเป็น coming of age ก็คงได้
เป็นการเปลี่ยนผ่านจากไอ้หนุ่มไม่เอาไหน เติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่เข้าใจความเป็นมนุษย์ มีความเอื้ออาทรให้กับผู้อื่น

ให้คนเจน y เจน z ได้เข้าใจหัวจิตหัวใจของคนเจน x และบูมเมอร์ เพราะสุดท้าย ทุกคนก็เป็นคนเหมือนกัน เดินทางผ่านอุปสรรคต่างๆ ในชีวิตมาไม่ได้น้อยไปกว่ากัน

ชอบความแฟนตาซีนิดเดียวที่ใส่ลงมาเป็นกิมมิคของเรื่อง ทำได้ดีและกำลังดี

ชอบที่แก่นไม่ได้อยู่ที่ความแฟนตาซี แต่อยู่ที่ความเป็นครอบครัว การถ่ายทอดจิตวิญญาณและ purpose ของธุรกิจครอบครัว รวมถึงความไว้เนื้อเชื่อใจของคนในครอบครัว(หมายรวมถึงพนักงาน)​

ชอบที่ตัวละครมีหลายช่วงอายุ แต่ไม่ได้มีจำนวนมากเกินไป ทุกคนถูกใส่เข้ามาเพื่อขับเคลื่อนเรื่องราวให้เดินไปข้างหน้า

ชอบที่เล่มนี้คือคู่ขั้วตรงข้ามกับ 'จดหมายจากฆาตกร'​

ทั้งสองเล่ม พูดถึงเด็กหนุ่มที่มี victim mindset เหมือนกัน แต่พัฒนาการตัวละครต่างกัน เพราะเด็กหนุ่มผู้พิทักษ์ต้นการบูรได้รับ 'โอกาส'​ และมี mentor คอยแนะห่างๆ พาเขาให้เดินเข้าร่องเข้ารอย

ขอชื่นชมปก คุณภาพกระดาษ และการจัดเลย์เอาท์ในเล่ม bibli งานดีมากกกกกกก รู้สึกได้เลยว่า เพราะงานรูปเล่มทำมาได้ดีขนาดนี้ จึงยิ่งขับเน้นบรรยากาศของเรื่องราวให้ถ่ายทอดออกมาได้งามยิ่งขึ้นไปอีก

เป็นประสบการณ์การอ่านอันรื่นรมย์ค่ะ

5.0/5.0

[Whale Read · Rating 5 out of 5]

ชอบมากกก

ชอบต้นไม้
ชอบความขลังของต้นไม้ใหญ่ๆ
ชอบคอนเซปต์ จุดรับพลัง

ชอบการเขียนหักมุม และซ่อนเงื่อนของเคโงะ
มีเอกลักษณ์มากในการเขียนเชื่อมความสัมพันธ์ของตัวละคร และการสืบสวน
ถึงแม้จะอ่านมาแค่ 3 เล่มแต่ก้รับรู้ได้ถึงเอกลักษณ์อย่างชัดเจน

ใช้ปมเรื่อง "สิ่งที่อธิบายด้วยคำพูดไม่ได้" ทำให้ผู้อ่านตั้งข้อสงสัย (ไปพร้อมๆ กับตัวเอก)
ยาวนานเกินครึ่งเล่ม

มีเรื่องเดียวที่ไม่ค่อยสมเหตุสมผลคือ
พระเอกดูจะฉลาดและกล้าเกินไปในช่วงสำคัญของเรื่อง
ทั้ง ๆ ที่ชีวิตที่ผ่านมาดูไม่ได้ฉลาดขนาดนั้น

[Mint · Rating 4 out of 5]

แม้พล็อตจะไม่ได้ซับซ้อนเท่าเล่มร้านชำ แต่ทว่าการเล่าเรื่องช่างมีชั้นเชิง ไม่ได้เอ่ยตรงๆตั้งแต่แรกเกี่ยวกับการอธิษฐาน แต่ทิ้งปมให้ผู้อ่านสงสัยและหาคำตอบไปเรื่อยๆพร้อมตัวละคร พอคลี่คลายเรื่องตอนท้ายถือว่าทำได้ไม่เลวเลย

อยากให้ต้นการบูรและศาลเจ้าในหนังสือมีอยู่จริง เผื่อวันนึงจะได้ไปตามรอยและฝากความคำนึงบ้าง 55

ป.ล. เดี๋ยวนี้ราคาหนังสือไทยเริ่มแพงขึ้นเรื่อยๆ นิยายปกอ่อนขนาดกลางเล่มนึงขายกันสี่ร้อยกว่าบาทแล้ว เข้าใจว่าค่าลิขสิทธิ์คงสูง แต่แอบตกใจ อีกหน่อยกลัวไม่มีตังค์ซื้ออ่าน แหะๆ

[Mook Woramon · Rating 5 out of 5]

การดำเนินเรื่องเล่มนี้ไม่หวือหวา เล่าไปเรื่อยๆ เรียบง่าย ไม่ซับซ้อน ให้ความรู้สึกดีอิ่มอกอิ่มใจแบบซึมลึกทีละเล็กละน้อย

เราชอบประเด็นยิบๆย่อยๆหลายอย่างในเล่มนี้ ค��ามสัมพันธ์บางๆที่ร้อยเรียงคนเราไว้ด้วยกัน โดยเฉพาะสายใยครอบครัว เรื่องชู้สาวในเล่มนี้แทบไม่มี แต่เน้นในเรื่อง พ่อแม่ ญาติพี่น้อง ปู่ย่าตายาย

เรโตะตัวหลักในเรื่องนี้ เป็นเด็กหนุ่มหลักลอย ใช้ชีวิตไปวันๆ ไม่เคยคิดถึงอนาคต ส่วนหนึ่งเพราะรู้สึกว่าตัวเองเป็นลูกที่บังเอิญเกิดมา แม่ไปเป็นชู้กับชายที่มีเมียแล้ว พ่อไม่ต้องการ แต่แม่ต้องการเก็บเค้าไว้ สุดท้ายแม่ก็มาตายตากไปตั้งแต่เรโตะเรียนชั้นประถม เรโตะจึงไม่เคยตั้งเป้าหมายใดๆในชีวิต
วันหนึ่งเรโตะไปขโมยของแล้วโดนจับได้ จึงได้รู้ว่าตัวเองมีป้าซึ่งเป็นพี่สาวต่างแม่ชื่อจิฟุเนะ ป้าช่วยเหลือเรโตะพร้อมกับมอบหน้าที่ ‘ผู้พิทักษ์ต้นการบูร’ โดยไม่ได้บอกความสำคัญที่แท้จริงของต้นการบูรนี้
เรโตะทำงานไปเรื่อยๆ คอยสังเกตผู้คนที่มาอธิษฐานกับต้นการบูร เขาค้นพบว่า คนที่มาตอนคืนเดือนดับคือคนที่ต้องการฝากฝังสั่งเสียบางอย่างให้ญาติพี่น้อง ส่วนคนที่มาคืนเดือนเพ็ญคือญาติพี่น้องที่มารับสารนั้น ถ้าไม่ใช่สายเลือดเดียวกันใกล้ชิดกัน จะไม่สามารถรับสารได้
มีคำพูดมากมายที่ตอนมีชีวิตอยู่อยากจะพูดแต่ไม่เคยได้พูด อยากทำแต่ไม่เคยได้ทำ คำขอโทษ ความอิจฉา ความรัก ความต้องการถูกฝากฝังผ่านต้นการบูรไปยังผู้รับสารนั้น ซึ่งต่างคนต่างไม่มีโอกาสย้อนไปแก้ไขอะไรแล้ว

รู้สึกว่าสิ่งที่ผู้เขียนต้องการจะสื่อคือเรื่องความสัมพันธ์ในครอบครัว จริงๆแล้วไม่จำเป็นต้องมีต้นการบูรคอยรับฝากฝังเรื่องราวใดๆเลย เพียงเราหันหน้ามาพูดคุยกัน เปิดใจให้กว้างรับสารที่ต่างฝ่ายต้องการจะสื่อ รับฟังความรู้สึกกันและกัน จะได้ไม่ต้องมาติดใจอะไรภายหลังเมื่ออีกฝ่ายจากไปแล้ว

[Anya JP · Rating 5 out of 5]

ประทับใจมากกก ไม่ได้คาดหวังไว้เลยว่าลุงเคโงะจะเขียนงานแนวนี้ออกมาได้ดีขนาดนี้ ฟีลกู๊ดมากๆๆ ขนาดไม่ค่อยมีเวลาอ่านแบบต่อเนื่องก็ยังกลับมาอ่านต่อได้เรื่อยๆไม่เบื่อเลยค่ะ

ปล. ส่วนตัวชอบมากกว่าเล่มปาฏิหาริย์ร้านชำของคุณนามิยะ อยากให้ลุงเขียนงานแนวนี้ออกมาอีกเรื่อยๆ :)

[Yiwah Vongchaiudomchoke · Rating 5 out of 5]

นิยายเล่มใหม่ของอาจารย์เคโงะ
ต้นการบูร ศักดิ์สิทธิ์ ที่ได้รับเล่าขานกันรุ่นสู่รุ่น
ตัวเอกของเรื่อง ต้องรับบทผู้ดูแลต้นไม้ต้นนี้ โดยเขาต้องค่อยๆเรียนรู้ ตำนานต้นการบูร ด้วยตัวของเขาเอง
หนังสือแสดงให้เห็นว่า บางทีแม้เราจะเลือกทางเดินในชีวิตเราเองไม่ได้ แต่เราเลือกได้ว่าเส้นทางที่มีอยู่นั้น เราจะเดินไปแบบไหน... แม้ผิดพลาด ก็มีโอกาสของการเริ่มต้นใหม่ได้เสมอ ไม่ว่า เด็กหรือผู้ใหญ่ หรือคนแก่ ล้วนมีโอกาสอยู่ในมือทั้งสิ้น
สนุกน่าติดตามจนจบเรื่องค่ะ

[Kat Sira · Rating 4 out of 5]

สนุกดีค่ะ เป็นหนังสือที่เนิบๆ เรื่อยๆ แต่มีอะไรๆให้คิด

[Araya Pichitkul · Rating 5 out of 5]

คนญี่ปุ่นคล้ายคนไทยมีการอธิษฐานขอพรจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์ เช่นต้นไม้ เนื้อเรื่อง สนุก ชวนติดตาม กระตุ้นต่อมอยากรู้ มีกลิ่นอายการสืบหาความจริงจางๆ ปมหลายๆอย่างค่อยๆคลี่คลายในช่วงท้ายๆ ผู้เขียนเน้นเล่าความสัมพันธ์ของคนในครอบครัว อดเอาใจช่วยพระเอกที่หลายคนมักจะมองว่าไม่ค่อยได้เรื่อง ไม่ได้
ปกสวยมากกกกกก

[Mook · Rating 5 out of 5]

ฟีลกู๊ดมาก ๆ เลยค่ะ เป็นอีกแนวของคุณเคโงะเขาที่ถือว่าทำได้ดี เริ่มแรกค่อนข้างเนือย (เราแอบง่วงนิดนึง) จนไปถึงประมาณครึ่งเล่มที่ปริศนาหลาย ๆ อย่างเริ่มคลี่คลายถึงจะเริ่มวางไม่ลง ส่วนตัวเราชอบมากกว่า "ปาฏิหาริย์ร้านชำของคุณนามิยะ" อีกค่ะ ☺️

[moomooread · Rating 3 out of 5]

ชอบที่ค่อยๆ เล่ากฎของการอธิษฐานกับต้นการบูร แต่ขนาดค่อยๆ คลายปมแล้วก็ยังรู้สึกว่าเรื่องเอื่อยมาก ตอนกลางเล่มแอบเบื่อจนอยากวาง แถมตัวละครและตำแหน่งก็แอบยุบยับจำไม่ได้ ปอมหลักคือปมครอบครัว (แบบที่มีสายเลือดเดียวกัน) เน้นความสำคัญของครอบครัวสายเลือดเดียวกันมากๆ แอบอยากให้พูดถึงครอบครัวที่ไม่ได้มาจากสายเลือดเดียวกัน หรือตั้งคำถามกับคำว่าครอบครัว (พร้อมกฎต้นการบูร) ไปเลยมากกว่า รวมๆ เลยรู้สึกว่ามันเฉยไปหน่อย แต่จุดซึ้งก็มีนะ แต่มาจากการถ่ายทอดอารมณ์ของตัวละครมากกว่าพล็อตโดยรวม

[Uminaka16 · Rating 5 out of 5]

เนื้อเรื่องคร่าวๆ ก็ตามคำโปรยเลยค่ะ เรื่องราวเล่าผ่านตัวละคร เรโตะ เด็กหนุ่มที่พื้นฐานครอบครัวไม่ดี ชีวิตก็เลยลุ่มๆ ดอนๆ มาตลอด จนถึงจุดทีี่ตกต่ำที่สุด เรโตะก็ได้พบกับญาติที่ไม่เคยรู้มาก่อนว่ามีตัวตนอยู่ คุณป้าคนนี้ช่วยเรโตะจากการติดคุกแต่ก็มีเงื่อนไขแลกเปลี่ยนนั่นคือเรโตะจะต้องมาทำหน้าที่ผู้พิทักษ์ต้นการบูรของศาลเจ้าของตระกูลยางิซาวะ เรโตะปฏิเสธไม่ได้จึงต้องมารับหน้าที่นี้ แต่ทางป้าจิฟุเนะกลับไม่บอกรายละเอียดอะไรให้เรโตะเข้าใจเลย ทุกอย่างดูมีเงื่อนงำน่าสงสัยไปหมด ตั้งแต่การอธิษฐานกับต้นการบูรคืออะไร ทำไมถึงมีข้อห้ามมากมาย ยิ่งสงสัยก็ยิ่งอยากรู้

เรื่องราวในเล่มจะประกอบด้วยเรื่องราวของครอบครัวที่มาอธิษฐานกับต้นการบูรหลักๆ สองครอบครัว และเรื่องราวของเรโตะกับคุณป้าจิฟุเนะเอง การทำหน้าที่พิทักษ์ต้นการบูรบวกกับความสงสัยว่าการอธิษฐานคืออะไรทำให้เรโตะเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับรุ่นราววุ่นวายของสองครอบครัวโดยไม่ได้ตั้งใจ (หรือเปล่า) ซึ่งที่จริงแล้วเป็นข้อห้าม ความสัมพันธ์กับจิฟุเนะเองเหมือนจะดีแต่ก็ไม่ได้สนิทสนมรักใคร่กันขนาดนั้น เพราะที่จริงทั้งสองคนเหมือนคนแปลกหน้าที่เพิ่งได้มาทำความรู้จักกัน

จิฟุเนะจ้ำจี้ขี้บ่น แต่เบื้องหลังความจ้ำจี้ขี้บ่นนั้นมีเจตนาซ่อนอยู่ เรโตะจะได้ค่อยๆ เรียนรู้เรื่องนี้ไปพร้อมๆ กับการทำความเข้าใจการอธิษฐาน และการทำหน้าที่ผู้พิทักษ์การบูร



เรื่องนี้อ่านได้เรื่อยๆ ไม่หวือหวา ไม่ได้ลึกลับน่าค้นหาจนใจเต้น แต่ก็ไม่ได้น่าเบื่อจนอยากหลับ ผู้เขียนทิ้งปมปริศนาเอาไว้ตั้งแต่ต้นเรื่อง ให้คนอ่านค่อยๆ ไขปริศนาไปพร้อมๆ กับเรโตะ พร้อมกับค่อยๆ ทิ้งเงื่อนงำบางอย่างเอาไว้แบบเนียนๆ อยู่ที่ว่าคนอ่านจะเก็บได้หรือไม่ เป็นแนวอบอุ่นหัวใจกับสายใยของครอบครัว โดยมีการอธิษฐานกับต้นการบูรเป็นจุดเชื่อมโยงค่ะ

ปริศนาที่ซ่อนไว้มันอาจจะไม่ได้ถึงกับร้อง 'ว้าว' เอาจริงๆ ก็เดาทางได้ไม่ยากตั้งแต่กลางๆ เรื่องแล้ว เพราะผู้เขียนก็ดูจะไม่ได้ตั้งใจให้มันลึกลับซับซ้อนขนาดนั้น เพราะสิ่งที่ผู้เขียนอยากจะบอกเล่าน่าจะเป็นเรื่องราวของผู้คนที่มาเกี่ยวข้องกันเพราะต้นการบูรนี้มากกว่า และสำหรับตอนจบของเรโตะกับป้าจิฟุเนะก็ทำให้เราเสียน้ำตาตอนตีสองค่ะ ;--;



สำหรับสำนวนแปลเรื่องนี้ดีเลยนะ��ะ อ่านลื่นไหลไม่สะดุด มีคำผิดประปราย แต่น่าเสียดายที่เป็นชื่อตัวละครผิดถึงสามคน ซาจิ ยูมิ กลายเป็น ซาโตะ ยูมิ, มินาโกะ กลายเป็น มินาเอะ และ คิคุโอะ เป็น คิโอะ

อีกอย่างที่เราชอบมากๆ คือเนื้อกระดาษค่ะ เข้าใจว่าเป็นเนื้อกระดาษแบบนำเข้าจากต่างประเทศ เนื้อดีมาก หนาๆ ลื่นๆ มีน้ำหนัก สรุปคือรูปเล่มเอาไปเต็ม 10, งานเนื้อหาเอาไป 9

ขอจบด้วย Quote ที่เราชอบ

"นายไม่คิดหรือว่ามันเป็นเรื่องธรรมดา มนุษย์เราไม่มีใครใช้ชีวิตมาจนถึงทุกวันนี้ด้วยการทำแต่ความดีหรอก ต่อให้ไม่ถึงกับต้องโทษ แต่ย่อมเคยทำผิดศีลธรรมหรือทำร้ายใจใครบ้างอยู่แล้ว ฉันเองก็เคยทำผิดระดับเดียวกับคนทั่วๆ ไป ไม่สิ อาจจะยิ่งกว่าคนทั่วไปก็ได้ พอคิดว่าลูกสาวจะได้รู้หมดทุกอย่าง ฉันก็กลัวขึ้นมาดื้อๆ" ซาจิ โทชิอากิ

[Tanan · Rating 4 out of 5]

เรื่องราวฟิลกู๊ดเหมือนปาฏิหาริย์ร้านชําของคุณนามิยะ อาชีพคนเฝ้าต้นการบูรศักดิ์สิทธิ์ ถ้าเป็นในไทยคงเป็นเรื่องราวของลุงสักคนทำงานรับค่าแรงสามร้อยบาทจบไปวัน ๆ ไม่มีอะไร แต่พออยู่อยู่ในมือของอาจารย์ฮิงาชิโนะ เรื่องกลับน่าสนุกและติดตาม อ่านแล้วอิ่มใจ มีช่วงเคโงะสอนชายให้เป็นชายอยู่เป็นระยะ ๆ (สอนชายให้เป็นชายคือความหมายตามนั้นครับ อย่าคิดเป็นอื่น)

ถ้าเปรียบเทียบกับงานสืบสวน ผมชอบงานฟิลกู๊ดแบบนี้ของอาจารย์ฮิงาชิโนะมากกว่าแฮะ เอาเป็นว่าไม่อยากอวยมาก ถ้าชอบเรื่องราวแบบร้านชำ ก็น่าจะชอบเล่มนี้ครับ

[Hoại Băng · Rating 3 out of 5]

với cái đầu tràn đầy thuyết âm mưu tôi đã không ngờ truyện này phát triển theo hướng đó. 🫢

[Phuwong · Rating 5 out of 5]

เรโตะ เด็กหนุ่มกำพร้าสู้ชีวิตแต่ชีวิตสู้กลับ ทำให้เขาต้องติดคุกในคดีขโมยของจากบริษัทที่ไล่เขาออกอย่างไม่เป็นธรรม เรโตะได้รับความช่วยเหลือจาก จิฟุเนะ นักธุรกิจหญิงผู้เป็นป้าแท้ ๆ ซึ่งไม่เคยพบกันมาก่อน จิฟุเนะมอบหมายให้เรโตะคอยดูแลต้นการบูรในศาลเจ้า ซึ่งถูกดูแลต่อกันมาหลายชั่วอายุคน เรโตะได้พบกับผู้คนมากมายที่เข้ามาอธิษฐานขอพรจากต้นการบูรในเวลากลางคืน และปริศนาที่ซ่อนอยู่ในการอธิษฐานของคนเหล่านั้น

มีหนังสือไม่กี่เล่มที่เรารู้สึกว่า "โชคดีจริง ๆ ที่ได้อ่าน เป็นบุญเหลือเกินที่ได้อ่าน ฯลฯ" และผู้พิทักษ์ต้นการบูร ของ เคโงะ ก็เป็นหนึ่งในนั้น เรื่องนี้เป็นนวนิยายฟีลกู๊ดแฟนตาซีฮีลใจ แฝงความลึกลับสืบสวนเล็ก ๆ ตามสไตส์ของผู้เขียน เรื่องราวดำเนินไปแบบค่อยเป็นค่อยไป เล่าไปเรื่อย ๆ แต่น่าติดตามแบบวางไม่ลง เหมือนได้ตามติดชีวิตของเรโตะ ตัวละครเอกผู้มีชีวิตติดลบ จนเมื่อได้รับความช่วยเหลือจากผู้เป็นป้า ความตั้งใจใฝ่ดีของเขาก็เป็นสิ่งที่ทำให้เขาพบความสุขในตอนท้าย เราได้มองเห็นการเติบโตของเรโตะและเอาใจช่วยไปกับเขาด้วย ผู้เขียนสร้างเรโตและตัวละครแวดล้อมให้มีความเป็นมนุษย์ได้อย่างสมจริง เป็นตัวละครสีเทาที่มีดีมีชั่วในตัวเอง เหมือนเราเองก็เป็นหนึ่งในตัวละครเหล่านี้แหละ

นอกจากนี้ เรื่องราวยังแฝงด้วยประเด็นความรักความสัมพันธ์ของคนในครอบครัว พ่อ แม่ ลูก พี่ น้อง การปล่อยวาง การสำนึกผิด การก้าวผ่านทิฐิของตนเอง การให้อภัย และการส่งผ่านเจตนารมณ์ของผู้ใหญ่สู่ลูกหลาน ซึ่งส่วนตัวคิดว่าการนำเสนอของผู้เขียนนั้นแข็งแรงและชัดเจนมาก ๆ จนพาร์ตแฟนตาซีของต้นการบูรกลายเป็นประเด็นรองไปเลย ชนิดที่ต้องกลับมาตั้งคำถามกับตัวเองว่า จริง ๆ แล้วต้นการบูรนั้นมีความพิเศษซ่อนอยู่ หรือเป็นเพียงต้นไม้ธรรมดาให้คนยึดเหนี่ยวจิตใจกันแน่

เป็นนวนิยายที่ไม่ควรพลาดเลยครับ โดยเฉพาะเมื่อคนเขียนคือ ฮิงาชิโนะ เคโงะ ก็ไม่มีเหตุผลใด ๆ ที่จะไม่อ่านเล่มนี้

[Indy · Rating 5 out of 5]

An absolute page-turner! Higashino is so good at writing intriguing story even without the elements of murder or detective cases. Also, he is very good at narrative the interpersonal relationships and emotions of people, using them as gripping elements to keep you reading on. Highly recommend this book.

[LITTLEz · Rating 5 out of 5]

ชอบมาก ฟีลกู้ด จบสวย อ่านแล้วอบอุ่นหัวใจในความสัมพันธ์ของคำว่าครอบครัว เล่าเรื่องแบบให้เราหาคำตอบไปพร้อมๆตัวละครเลย ตัวละครรู้แค่ไหนเราก็รู้แค่นั้น ละเหมือนในเรื่องนี้มีแต่คนดีอ่ะ5555 แบบขาวสะอาดมาก อ่านแล้วไม่เครียดดี

[Genie Nguyễn · Rating 3 out of 5]

Chỉ là ko hạp gout mình thôi chứ cốt truyện mình thấy ổn.

[neverblossom · Rating 3 out of 5]

Kiểu magical realism. Tình cảm gia đình. Uống nước nhớ nguồn. Phát huy truyền thống. Ăn quả nhớ kẻ trồng cây. Không có yếu tố trinh thám truy sát gì đâu nha.

[ANKO · Rating 3 out of 5]

ส่วนใหญ่จะอ่านงานของเคโงะ แนวสืบสวน ฆาตกรรม
เรื่องที่มีหลักฐานความเป็นจริง หรือทางวิทยาศาสตร์มารองรับ

พอมาเจอเล่มนี้ค่อนข้างเซอร์ไพรส์นิดหน่อย
แต่เนื้อเรื่องชวนติดตามให้อ่านตลอด อบอุ่น ฟีลกู้ด

[Mr. N · Rating 4 out of 5]

เป็นเรื่องที่ดีเลยนะ ถึงแม้ว่าการดำเนินเรื่องจะค่อยเป็นค่อยไป แต่ตีแผ่บอกเล่าอะไรเยอะมาก อาจารย์เคโงะนำประเด็นเรื่องของโรคอัลไซเมอร์เข้ามามีบทบาทในเรื่องได้อย่างดีมากๆ และเรื่องนี้เหมือนกับว่าต้องการสอนผู้อ่านเกี่ยวกับการใช้ชีวิต โดยเล่าผ่านตัวละครที่ชื่อว่า "เรโตะ" ซึ่งตัวละครตัวนี้เริ่มมาตอนแรกไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองควรใช้ชีวิตแบบไหน จะก้าวเดินไปในเส้นทางไหนดี จนมีหลายสิ่งหลายอย่างได้ทำให้เรโตะเห็น และค่อยๆ เรียนรู้มากมาย ตัวละครตัวนี้เริ่มเติบโตขึ้น มีความคิดมากขึ้น ยิ่งบวกกับเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเรโตะกับป้าจิฟุเนะด้วยแล้วยิ่งดีเข้าไปใหญ่ นอกจากจะผสมความลับของต้นการบูรแล้วนั้น มันมีอะไรให้ได้ติดตามอีกเยอะเลย ถือว่าเป็นเรื่องที่อ่านแล้วได้อะไรกลับมาอยู่พอสมควรเลยละครับ

[Sunshineboder · Rating 4 out of 5]

อ.เคโงะทำร้ายมากกกกกทำไมไม่ค่อยเขียนพา��์ท ความสัมพันธ์เรโตะ กับยูมิอ่าาาตอนจบค้างคามากกกก เเต่ส่วนอื่นๆก็คือเริ่ดหมด ท็อปฟอร์มมากเรื่องนี้ไ ม่เเพ้ปาฎิหารย์ร้ายชำเลยยยนี่มันนนนนักเขียนมนุษย์นนนนหรือ AI 🌳🌳🌳🌳

[Pakapak Sankhasundara · Rating 4 out of 5]

ยังคงทิ้งกลิ่นอาย feel good แบบร้านชำของคุณนามิยะเอาไว้ได้ดี ถ้าเอาไปสร้างเป็น movie คิดว่าคงจ๊าบพอสมควรเลยดีเดียว

[Duong Quang Thang · Rating 5 out of 5]

4.5⭐. Surprisingly this is probably my favorite keigo's work. This one feels like a mystery novel with a emphasis on literary fiction side; quite similar in tone with namiya but better in pacing and not forced to be complicated in plot structure. It has almost everything i need in a comfort read: a touch of subtle magic, a bit of mystery, coming-of-age, humanity exploration, slightly connected storylines, relevent subject matter, etc. Especially, the ending is better and more completed than previous works i have read. Both individual storyline and the overall arc of the entire novel were covered pretty satisfyingly.
However, i think you shouldn't expect too much before picking it up. Knowing as little as possible and lowering your expectation for this little simple book, so you can have a better experience.

[Daisy · Rating 3 out of 5]

┊ 這個世界上，沒有任何人不該出生，一個也沒有。任何人來到這個世界都有理由。┊

/

跟#希望之線 一樣都是家庭洋蔥文；比起洋蔥書我還是更喜歡黑暗系列，這本書裡面甚至連加賀都沒有出現的機會，適合喜歡溫馨療癒作品的讀者。

還是想說，跟上一本一樣都是那種小說理想情節但是和現實完全平行時空，中間突然穿插一段商業戰感覺的對話讓我覺得有點莫名其妙。

想看商業小說可以看半澤直樹系列或是更有深度的山崎豐子さん的著作，不知道為什麼要安插這種半吊子的商業對話咧？

東野大大是不是年紀關係怎麼好像變得很喜歡寫洋蔥文啦😭

ps: 身為鄉下的孩子，我看到樟樹就會立馬閃得遠遠的，為什麼呢？

因為樟樹超容易長毛毛蟲的欸⋯⋯

psps: 我發現這位譯者的錯字、小錯誤有點多，看翻譯作品真的常常看得很煩躁但是買原文又很貴😮

[Luk-Wa · Rating 3 out of 5]

นี่มันแนวฮีลใจความสัมพันธ์ครอบครัว อ่านเพลินไปได้เรื่อยๆเลย อาจจะเนิบๆไปหน่อย แต่ก็ทำให้เราอยากไปหน้าถัดไปเรื่อยๆ เพราะอยากรู้เรื่องความลับของต้นการบูร ตอนท้ายก็ขมวดปมได้ดีเลย

ชอบคำพูดตัวเอก นาโออิในหลายๆพาท ตอนต้นดูเป็นคนไม่ได้เรื่อง แต่จริงๆแล้วมีวาทศิลป์เก่งเลยอ่า

ปล.แอบอยากให้มีโมเมนต์กุ๊กกิ๊กของนาโออิกับยูมิมากขึ้นหน่อย

[Mori · Rating 5 out of 5]

งดงาม ☺️
ยังคงเป็นแนวของคุณเคโงะที่ชอบที่สุด เนื้อเรื่อง โครงเรื่องน่าติดตาม อ่านง่าย และมีความละมุม อบอุ่นใจเสมอเมื่ออ่านจบ
ถ้าเราสามารถมีต้นการบูรแบบนี้ก็ดีน่ะสิ
ใครชอบปาฏิหาริย์ร้านชำฯ ไม่ควรพลาดเล่มนี้

[Miyu · Rating 3 out of 5]

Loại người như Reito là loại người khiến mình thấy không thể ưa được, luôn bỏ bê nhiệm vụ, luôn bao biện cho hđ của bản thân, nói thẳng ra là できない人. Cái cơ bản là chữ tín cũng không làm nổi, ấy vậy mà cho đến cuối cùng lại nhờ vào phúc phần của bố mẹ mà đc hưởng yên vui.

[Tan Clare · Rating 4 out of 5]

即使并非悬疑惊悚的犯罪推理题材，作者仍善加运营拿手的扣人心弦人性刻画描绘，打造出另一本可媲美解忧杂货店的暖心励志作品。