What do you think?
Rate this book
قلب دوخته
Dans un village du sud de l'Espagne, une lignée de femmes se transmet depuis la nuit des temps une boîte mystérieuse... Frasquita y découvre des fils et des aiguilles et s'initie à la couture. Elle sublime les chiffons, coud les êtres ensemble, reprise les hommes effilochés. Mais ce talent lui donne vite une réputation de magicienne, ou de sorcière. Jouée et perdue par son mari lors d'un combat de coqs, elle est condamnée à l'errance à travers une Andalousie que les révoltes paysannes mettent à feu et à sang. Elle traîne avec elle sa caravane d'enfants, eux aussi pourvus - ou accablés - de dons surnaturels. Carole Martinez construit son roman en forme de conte: les scènes, cruelles ou cocasses, témoignent du bonheur d'imaginer. Le merveilleux ici n'est jamais forcé: il s'inscrit naturellement dans le cycle de la vie.
408 pages, Paperback
First published February 8, 2007
88 people are currently reading
2086 people want to read
About the author
Carole Martinez
35 books78 followersAncienne comédienne, Carole Martinez se recycle dans l'enseignement et devient professeur de français dans un collège d'Issy-les-Moulineaux. Elle profite d'un congé parental en 2005 pour se lancer dans l'écriture. Elle désire écrire 'quelque chose qui soit entre le conte et le roman.' Puisant dans les légendes de sa tradition familiale espagnole, elle brode 'Le coeur cousu' à partir des histoires que sa grand-mère lui racontait. Ce premier roman est un succès et Carole Martinez reçoit le prix Renaudot des lycéens en 2007, le prix Ouest-France Étonnants Voyageurs 2007 (jury de jeunes lecteurs), Prix Ulysse de la première oeuvre 2007. Au début de l'année 2011, elle publie un roman policier pour la jeunesse, 'L' Oeil du témoin', après un premier essai publié à la fin des années 90, 'Le Cri du livre'. Lors de la rentrée littéraire en septembre de la même année, 'Du domaine des murmures' vient combler l'attente de ses lecteurs adultes. Un roman pour lequel elle reçoit le Goncourt des lycéens deux mois plus tard.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 197 reviews
July 10, 2022
2.5
Na początku myślałam, że to będzie mój ulubieniec, bo język jest oszałamiająco piękny, a realizm magiczny świetnie poprowadzony i intrygujący, nieoczywisty. Byłam strasznie zawiedziona, kiedy historia najpierw zwolniła, a potem właściwie całkiem się zatrzymała. Stała się tak nudna, że wręcz otępiająca, zrezygnowała z realizmu magicznego na rzecz rodzenia dzieci, kur i marszu. Strasznie mi się dłużyła i chciałam ją skończyć. Do tego paskudne (i nieoznaczone w żaden sposób) gwałty i pedofilia.
Do tego blurb ma niewielkie przełożenie na treść książki. Jedna rzecz z niego jest wręcz błędna i nie rozumiem, po co pisać coś takiego, zamiast zarysować to, co faktycznie dostajemy.
Historia taka na 1.5/2 gwiazdki, jedną dodaję za ten piękny język.
Na początku myślałam, że to będzie mój ulubieniec, bo język jest oszałamiająco piękny, a realizm magiczny świetnie poprowadzony i intrygujący, nieoczywisty. Byłam strasznie zawiedziona, kiedy historia najpierw zwolniła, a potem właściwie całkiem się zatrzymała. Stała się tak nudna, że wręcz otępiająca, zrezygnowała z realizmu magicznego na rzecz rodzenia dzieci, kur i marszu. Strasznie mi się dłużyła i chciałam ją skończyć. Do tego paskudne (i nieoznaczone w żaden sposób) gwałty i pedofilia.
Do tego blurb ma niewielkie przełożenie na treść książki. Jedna rzecz z niego jest wręcz błędna i nie rozumiem, po co pisać coś takiego, zamiast zarysować to, co faktycznie dostajemy.
Historia taka na 1.5/2 gwiazdki, jedną dodaję za ten piękny język.
July 13, 2024
La finesse de langue au service d'une histoire toute en circonvolutions. Frasquita Carrasco et ses enfants resteront longtemps avec moi, sa charette et ses fils de tissus m'accompagneront.
C'est une histoire de transmissions filiales remplies de prophéties qui se font écho dans une Espagne en proie aux combats et la révolution. L'écriture de Carole Martinez est pareille à de la musique, chaque mot trouve sa place et a son importance dans le texte, c'est d'un lyrisme fou.
Les deuxièmes et troisièmes parties viennent sublimer la première, un peu trop lente a mon goût. On passe d'une succession de fables a un réel poème épique qui se clôt en beauté, la larme a l'oeil.
C'est une histoire de transmissions filiales remplies de prophéties qui se font écho dans une Espagne en proie aux combats et la révolution. L'écriture de Carole Martinez est pareille à de la musique, chaque mot trouve sa place et a son importance dans le texte, c'est d'un lyrisme fou.
Les deuxièmes et troisièmes parties viennent sublimer la première, un peu trop lente a mon goût. On passe d'une succession de fables a un réel poème épique qui se clôt en beauté, la larme a l'oeil.
September 7, 2020
C'est un roman qui se lit comme un conte. La poésie de Martínez est d'une touchante justesse et l'imaginaire qu'elle tisse et fait chatoyer nous prend au coeur, nous coud en son sein sans qu'on ait le temps de se faufiler entre les aiguilles.
March 22, 2018
Vezeno srce
Je li ovo knjiga o čaroliji? Ili je to čarolija o čaroliji?
Knjiga je čarolija. Čarolija tka, veze pjesme i slike o surovoj stvarnosti. Čara od početka do kraja. Čarolija ostaje i kad se knjiga zatvori. Očarana sam.
Neću vam ništa više otkriti da ne nestane čarolije. Moje preporuke za čitanje.
Je li ovo knjiga o čaroliji? Ili je to čarolija o čaroliji?
Knjiga je čarolija. Čarolija tka, veze pjesme i slike o surovoj stvarnosti. Čara od početka do kraja. Čarolija ostaje i kad se knjiga zatvori. Očarana sam.
Neću vam ništa više otkriti da ne nestane čarolije. Moje preporuke za čitanje.
June 23, 2025
"Inima cusută" este una dintre cărțile acelea rare, care nu doar că ți se strecoară în suflet, ci îl descos și apoi îl cos la loc cu ață invizibilă și cuvinte sacre. Am citit-o ca pe o vrajă, ca pe o incantație, ca pe o meditație. Ca pe o rugăciune rostită într-o limbă veche, uitată, dar pe care o înțelegi cu fiecare fibră a trupului și-a sufletului. Povestea Frasquitei Carrasco nu e doar o poveste, ci e o chemare într-o lume unde suferința și frumusețea se țes laolaltă ca într-un goblen al destinului. Frasquita mi-a rămas în minte ca o icoană: femeia care coase nu doar materialul, ci și destine, iubiri, trădări și speranțe. Coase oameni și coase suflete. A cusut până și o inimă pentru Fecioara Maria. Mi-a fost mamă, soră, prietenă și străină și m-a învățat că uneori sacrificiul înseamnă libertate și că drumul inimii e cel mai greu de urmat, dar și singurul care merită.
Cartea pulsează de imagini vii și de metafore care îți taie răsuflarea și te opresc din citit, ca să îți tragi sufletul și ca să le poți simți cu adevărat. Nu e realism magic în sensul clasic, e mai mult de atât. E o magie care nu trebuie explicată, pentru că e naturală, e felul în care Carole Martinez vede lumea: ca pe un loc în care darurile și durerile oamenilor nu pot fi separate. Un loc în care binele și răul formează împreună țesătura numită "viață".
"Inima cusută" nu se citește, ci se trăiește. Și apoi rămâne în tine, ca o broderie misterioasă care pulsează la fiecare emoție. Carole Martinez mi-a reamintit, prin această bijuterie literară, de ce iubesc literatura: pentru că ne face să simțim că suntem mai mult decât carne și oase. Suntem povești, suntem vise, suntem o țesătură de lumină și umbre.
Cartea pulsează de imagini vii și de metafore care îți taie răsuflarea și te opresc din citit, ca să îți tragi sufletul și ca să le poți simți cu adevărat. Nu e realism magic în sensul clasic, e mai mult de atât. E o magie care nu trebuie explicată, pentru că e naturală, e felul în care Carole Martinez vede lumea: ca pe un loc în care darurile și durerile oamenilor nu pot fi separate. Un loc în care binele și răul formează împreună țesătura numită "viață".
"Inima cusută" nu se citește, ci se trăiește. Și apoi rămâne în tine, ca o broderie misterioasă care pulsează la fiecare emoție. Carole Martinez mi-a reamintit, prin această bijuterie literară, de ce iubesc literatura: pentru că ne face să simțim că suntem mai mult decât carne și oase. Suntem povești, suntem vise, suntem o țesătură de lumină și umbre.
January 3, 2020
Une petite merveille de poésie !
July 20, 2022
Urzekła mnie, oczarowała, porwała moje emocje na strzępy. Okryła mnie słowami, otuliła tą gorzką samotnością. Zatraciłam się, zagubiłam w stronach. Na tych peanach mogłabym zakończyć swoją recenzję, ale z całej duszy pragnę zachęcić jak najwięcej osób do przeczytania tego cuda. Tak, cuda.
Ta książka to prawdziwy cud. Jest tak boleśnie smutna, a zarazem przepiękna. Jak dla mnie? Idealna. Po przeczytaniu ciągle odczuwałam wpływ lektury na moje zmysły, jakby słowa płynęły w moich żyłach, a ten piękny, poetycki język został wyryty w moim sercu na zawsze.
Cudowny realizm magiczny, kobiecość i przemijanie są jednym z głównych atutów "Soledad znaczy samotność".
Dłońmi Frasquity powstawały najprzedniejsze hafty i zdobienia, tak piórem Carole Martinez powstała powieść, która jak najprzedniejszy jedwab, cieszy zarówno oko, jak i duszę.
To prawdziwa oda do kobiecości, do oczekiwań, jakie przed nimi stoją i do prozy dnia codziennego, który wbrew pozorom nie jest taki zwyczajny. Bywa okrutny, podły, ale wystarczy tak niewiele, by to odmienić. Ach, gdyby każdy z nas miał takie magiczne pudełko jak kobiety z rodu Frasquity . Nie mogę też nie wspomnieć o tragizmie podróży załamanej kobiety z gromadką dzieci, o tej dramatycznej ucieczce przed codziennością, o bólu tak silnym, że pozostaje tylko iść, bez ustanku. To również opowieść o sile, macierzyństwie i wewnętrznym buncie. Niesamowicie nieprzewidywalna, otoczona magiczną aurą książka, na wskroś empiryczna, po której nawet nie spodziewałam się takiej uczty zmysłów i doznań. Biorąc ją w swoje dłonie, nie spodziewałam się, że dotknie mnie jej subtelność i tajemniczość.
"Soledad znaczy samotność" ma w sobie tę niesamowitą czułość i skrojona jest tak jak suknie Frasquity, aurą pożądania, smutku i cierpienia. To przykład książki, przy której określenie literatura piękna to wręcz za mało. Ma w sobie coś z gawędy, bajania i snucia fantastycznych opowieści z nutą lokalnego folkloru, a ten był wyjątkowy - mała hiszpańska wioska była idealnym tłem tej historii.
A wiecie, co jest najwspanialsze? Tę opowieść snuje Soledad, córka Frasquity.
Współpraca komercyjna Wydawnictwo MOVA
Ta książka to prawdziwy cud. Jest tak boleśnie smutna, a zarazem przepiękna. Jak dla mnie? Idealna. Po przeczytaniu ciągle odczuwałam wpływ lektury na moje zmysły, jakby słowa płynęły w moich żyłach, a ten piękny, poetycki język został wyryty w moim sercu na zawsze.
Cudowny realizm magiczny, kobiecość i przemijanie są jednym z głównych atutów "Soledad znaczy samotność".
Dłońmi Frasquity powstawały najprzedniejsze hafty i zdobienia, tak piórem Carole Martinez powstała powieść, która jak najprzedniejszy jedwab, cieszy zarówno oko, jak i duszę.
To prawdziwa oda do kobiecości, do oczekiwań, jakie przed nimi stoją i do prozy dnia codziennego, który wbrew pozorom nie jest taki zwyczajny. Bywa okrutny, podły, ale wystarczy tak niewiele, by to odmienić. Ach, gdyby każdy z nas miał takie magiczne pudełko jak kobiety z rodu Frasquity . Nie mogę też nie wspomnieć o tragizmie podróży załamanej kobiety z gromadką dzieci, o tej dramatycznej ucieczce przed codziennością, o bólu tak silnym, że pozostaje tylko iść, bez ustanku. To również opowieść o sile, macierzyństwie i wewnętrznym buncie. Niesamowicie nieprzewidywalna, otoczona magiczną aurą książka, na wskroś empiryczna, po której nawet nie spodziewałam się takiej uczty zmysłów i doznań. Biorąc ją w swoje dłonie, nie spodziewałam się, że dotknie mnie jej subtelność i tajemniczość.
"Soledad znaczy samotność" ma w sobie tę niesamowitą czułość i skrojona jest tak jak suknie Frasquity, aurą pożądania, smutku i cierpienia. To przykład książki, przy której określenie literatura piękna to wręcz za mało. Ma w sobie coś z gawędy, bajania i snucia fantastycznych opowieści z nutą lokalnego folkloru, a ten był wyjątkowy - mała hiszpańska wioska była idealnym tłem tej historii.
A wiecie, co jest najwspanialsze? Tę opowieść snuje Soledad, córka Frasquity.
Współpraca komercyjna Wydawnictwo MOVA
October 3, 2022
Saga rodzinna, saga kobieca, saga magiczna… Opowieść, która zabierze Was przez piaski pustyni, oczaruje i zahipnotyzuje, szczególnie, jeśli cenicie gatunek, jakim jest realizm magiczny.
Warto pamiętać, że realizm magiczny jako gatunek jest dość specyficzny, rządzi się swoimi charakterystycznymi prawami. W tej prozie nie odnajdzie się każdy, ale kto raz pokocha, ten przepadnie bez reszty i będzie łasy szczególnie na te właśnie historie. Carole Martinez rysuje portrety dusz udręczonych, szalonych, zmagających się z siłami, które trudno pojąć ludzkim umysłem. Iluzje, aparycje, widma… Niesamowitość służy temu, by pisać o sprawach najtrudniejszych, najbardziej skomplikowanych i okrutnych. O wojnie, o przemocy, o morderstwach… To część tego dziwnego świata, to jego nieodłączny element, który pozwala przetworzyć nieprzetwarzalne, mówić na głos o tym, co inaczej pozostałoby przemilczane.
„Soledad znaczy samotność” to proza piękna, choć nieco zdezorganizowana. Opisywane wydarzenia często są chaotyczne, pełne niedopowiedzeń, pourywane to tu, to tam. To celowy zabieg Carole Martinez, który sprawia, że historię Frasquity i jej kobiecego rodu poznajemy w stylu gawędy, przypowieści, czyjegoś wspomnienia. Czyta się z zapartym tchem, pochłaniając tę bezlitosną siłę magii i równie bezwzględnej rzeczywistości. Potrafi zamotać, potrafi uwieść, potrafi sprawić, że na chwilę zapomnimy o wszystkim i poniesiemy się opowieści.
Warto pamiętać, że realizm magiczny jako gatunek jest dość specyficzny, rządzi się swoimi charakterystycznymi prawami. W tej prozie nie odnajdzie się każdy, ale kto raz pokocha, ten przepadnie bez reszty i będzie łasy szczególnie na te właśnie historie. Carole Martinez rysuje portrety dusz udręczonych, szalonych, zmagających się z siłami, które trudno pojąć ludzkim umysłem. Iluzje, aparycje, widma… Niesamowitość służy temu, by pisać o sprawach najtrudniejszych, najbardziej skomplikowanych i okrutnych. O wojnie, o przemocy, o morderstwach… To część tego dziwnego świata, to jego nieodłączny element, który pozwala przetworzyć nieprzetwarzalne, mówić na głos o tym, co inaczej pozostałoby przemilczane.
„Soledad znaczy samotność” to proza piękna, choć nieco zdezorganizowana. Opisywane wydarzenia często są chaotyczne, pełne niedopowiedzeń, pourywane to tu, to tam. To celowy zabieg Carole Martinez, który sprawia, że historię Frasquity i jej kobiecego rodu poznajemy w stylu gawędy, przypowieści, czyjegoś wspomnienia. Czyta się z zapartym tchem, pochłaniając tę bezlitosną siłę magii i równie bezwzględnej rzeczywistości. Potrafi zamotać, potrafi uwieść, potrafi sprawić, że na chwilę zapomnimy o wszystkim i poniesiemy się opowieści.
September 17, 2024
C’est un roman de réalisme magique où Frasquita Carasco, dotée d’un don mystique pour la couture, répare vêtements et vies dans une Andalousie en révolte. Mêlant poésie et surnaturel, l'écriture envoûtante de Martinez explore la condition féminine et la transmission des savoirs occultés. Bien que le récit soit riche en symbolisme, son rythme lent et sa narration fragmentée peuvent créer une certaine distance avec les personnages. C'est une œuvre à apprécier pour son style unique et sa réflexion sur les récits féminins oubliés.
https://shorturl.at/dA2FN
https://shorturl.at/dA2FN
January 14, 2021
De la poésie. Je l'ai écouté, conté par la douce voix de Suliane Brahim et cela m'a fait retombé en enfance quand ma mère me lisait des histoires le soir. Le tragique destin de ces sœurs mêlant mystique et réalité brute nous fait voyager dans un autre lieu, un autre temps.
November 25, 2024
Quel magnifique livre, tellement poétique et comme rien d’autre que j’ai lu
April 5, 2025
Quel plaisir d’enfin lire un livre 🙄
Si Gabriel Garcia Marquez et Clarissa Pinkola Estés avaient eu un enfant ✨
une épopée d’une famille maudite entre le sud de l’Espagne et le Maghreb, où les enfants dotés de dons étranges ne pourront pas échapper à leur destin 🪞
Si Gabriel Garcia Marquez et Clarissa Pinkola Estés avaient eu un enfant ✨
une épopée d’une famille maudite entre le sud de l’Espagne et le Maghreb, où les enfants dotés de dons étranges ne pourront pas échapper à leur destin 🪞
June 8, 2023
mega slabe
February 14, 2012
Le cœur cousu, Carole Martinez
Un fabuleux voyage avec celle qui cousait le monde
Dans un village du sud de l'Espagne, Frasquita hérite du savoir et d'une petite boîte mystérieuse, qui se transmet de mère à fille à chaque génération. A l'intérieur, des aiguilles et du fil de toutes les couleurs lui permettent de créer des merveilles à partir de quelques chiffons. Son don ne s'arrête pas aux tissus mais soignent aussi les maux des hommes. Marié à un homme qui la joue lors d'un pari de coq, elle part en exil et mène avec elles tous ses enfants, dont chacun a hérité d'un don ou d'une malédiction. Son périple la mène à travers une Espagne à feux et à sang, au cœur des révoltes paysannes, jusqu'au delà des terres.
Voici un conte, un récit initiatique, où les personnages, comme dans les récits anciens, vivent leur destin plein de tragédies et de superbe. Les personnages, bien que torturés par leurs vices, leurs envies, n'abandonnent jamais. Le récit est assez puissant même s'il prend la forme de petites scénettes qui se succèdent. Si certains passages sont terriblement sombres et angoissants (le dédale à travers la grotte), à travers la noirceur du récit, on dénote tout de même des pépites d'humanité. Les personnages pour la plupart féminins évoluent dans un univers qui leur est hostile et dont elles ne sont pas sûres de triompher. Car il ne s'agit pas de braver le danger mais de poursuivre un long parcours initiatique pourvu d'embûches. De plus, Carole Martinez possède une très jolie plume, il semble qu'elle même ait cousu ce récit avec plein de poésie et de belles images, parfois sombres et violentes, parfois claires et éblouissantes. Peut-être la seconde partie du récit se rattache-t-elle moins à la fureur du début, mais c'est avec un calme apaisé qu'on termine ce livre, des étoiles pleins les yeux.
Un fabuleux voyage avec celle qui cousait le monde
Dans un village du sud de l'Espagne, Frasquita hérite du savoir et d'une petite boîte mystérieuse, qui se transmet de mère à fille à chaque génération. A l'intérieur, des aiguilles et du fil de toutes les couleurs lui permettent de créer des merveilles à partir de quelques chiffons. Son don ne s'arrête pas aux tissus mais soignent aussi les maux des hommes. Marié à un homme qui la joue lors d'un pari de coq, elle part en exil et mène avec elles tous ses enfants, dont chacun a hérité d'un don ou d'une malédiction. Son périple la mène à travers une Espagne à feux et à sang, au cœur des révoltes paysannes, jusqu'au delà des terres.
Voici un conte, un récit initiatique, où les personnages, comme dans les récits anciens, vivent leur destin plein de tragédies et de superbe. Les personnages, bien que torturés par leurs vices, leurs envies, n'abandonnent jamais. Le récit est assez puissant même s'il prend la forme de petites scénettes qui se succèdent. Si certains passages sont terriblement sombres et angoissants (le dédale à travers la grotte), à travers la noirceur du récit, on dénote tout de même des pépites d'humanité. Les personnages pour la plupart féminins évoluent dans un univers qui leur est hostile et dont elles ne sont pas sûres de triompher. Car il ne s'agit pas de braver le danger mais de poursuivre un long parcours initiatique pourvu d'embûches. De plus, Carole Martinez possède une très jolie plume, il semble qu'elle même ait cousu ce récit avec plein de poésie et de belles images, parfois sombres et violentes, parfois claires et éblouissantes. Peut-être la seconde partie du récit se rattache-t-elle moins à la fureur du début, mais c'est avec un calme apaisé qu'on termine ce livre, des étoiles pleins les yeux.
March 14, 2015
I read this one on a plane, so I had the privilege of almost reading it in one sitting. The Threads of the Heart by Carole Martinez (trans. from the French by Howard Curtis) chronicles the life of Frasquita, a Spanish woman given the gift of magical sewing ability by a magic box passed down from mother to daughter in her family. She tries to live a normal life, but the magical elements of the plot, including her husband living in the chicken coop like a chicken for more than a year, get in the way. The novel, narrated by Frasquita's youngest daughter, follows the more and more strange, verging on fantastical, events in Frasquita's life and how she is slowly worn down by her extraordinary powers. In the superstitious Spanish countryside in which Fransquita lives, her extraordinary abilities arouse suspicion and fear from those around her.
While this had a tad too much magical realism for my own taste, the novel was well written and while I had other books I had brought with me, this one captured my attention and proved to be a fantastic and heart-wrenching story of the life of a woman with extraordinary powers.
While this had a tad too much magical realism for my own taste, the novel was well written and while I had other books I had brought with me, this one captured my attention and proved to be a fantastic and heart-wrenching story of the life of a woman with extraordinary powers.
January 9, 2013
The first half off the book sucked me in with it's magic, then I felt myself just dragging along through the second half. The writing is beautiful and the story does captivate one's attention, it also stimulates you with it's otherworldly tales. I don't often describe a fiction as stimulating, but this story is so very strange. This book is well loved, but I have to say that Frasquita's sewing is a far better seam than the novel itself. The reader begins to feel confusion, either with overload or with disorganized moments. Sometimes the details are just too much and you want to say 'okay, I get it, move on please'. Some books are beyond star ratings, because I wouldn't list this as a favorite but it also deserves more than 3 stars simply for the talent of Martinez. I feel my clouded review is a picture of the state my mind is in after reading this novel. It's soon to be a film and I think it would make a better movie, maybe...
March 2, 2013
I read this in English, "The Threads of the Heart" and now I want to read it again in French. Never have I met characters more bizarre and yet compelling, or followed a story more poetically and magically told. It was the perfect epic journey to accompany the heart wrenching month I just passed in my own life. There are moments in this book so touching and tragic that I feel I will never forget. I am looking forward to the movie.
March 26, 2016
Révélation littéraire. Il y a des gens qui écrivent, et puis il y a des écrivains. Carole Martinez vous enlève les mots du coeur, vous en mets dans la tête, vous en assèche la bouche - humble devant vos tous petits mots, vos tous petits maux. Sublime.
June 13, 2016
4.5 rounded up to 5 because that was a magical little book with a unique quality in its writing.
January 9, 2023
Un magnifique roman qui mélange le conte et la poésie
J'ai découvert une auteure incroyable vraiment merci la vie <3
J'ai découvert une auteure incroyable vraiment merci la vie <3
July 13, 2022
Często sięgacie po literaturę piękna?
Ja przyznam szczerze, że dawno nie czytałam ale książka ze zdjęcia przyciągnęła mnie okładką i opisem. I to był strzał w dziesiątkę. Brakowało mi tej delikatności i magii.
"Soledad. Znaczy samotność" to historia Frasquity, mówią, że jest wiedźmą i uzdrowicielką. Ze szmatek, ścinek i różnorodnych materiałów potrafi wyczarować przepiękne suknie. Suknie, które potrafią omamić najbardziej wybrednego mężczyznę. Ta umiejętność przekazywana jest z pokolenia na pokolenie. Przez jej dar i zazdrość ludu, zostaje wygnana z wioski. Razem z córkami udaje się w podróż. Czy odnajdzie lepsze życie? Czy jej córki unikną przeznaczenia?
Od samego początku autorka zabiera nas w całkiem inny świat, piękny, bardzo autentyczny ale dla tamtych czasów strasznie okrutny. Poznajemy historię Frasquity. Wiele w życiu przeszła, jej historia jest pełna bólu, ale też dla niej pięknych, magicznych chwil, na przykład wtedy kiedy odkryła jak nici pięknie iskrzą się w słońcu, banalne, prawda?
Jej dar był niesamowity. Poczułam tą magie już na pierwszych stronach i choć nie interesuje się szyciem, niciami czy sukniami, tutaj jak najbardziej miałam ochotę na więcej i więcej. Autorka mnie oczaczarowała tymi opisami. Napisała tą powieść z niezwykłą subtelnością i wrażliwością. Magia.
Historia Frasquity opowiada nam o codzienności jej i jej rodziny,a ta łatwa nie była. Mała wioska, pełna uprzedzeń i zabobonów. Niesamowicie religijna społeczność. Podejście do śmierci tych ludzi mnie oszałamiało, plotki, skandale, każdy węszył jak tylko mógł.
"Wciąż się boję tej samotności, która przyszła do mnie wraz z życiem, tej pustki, która mnie drąży, zużywa od środka, rozdyma się, poszerza jak pustynia i rozbrzmiewa martwymi głosami".
W tej historii wszystko jest niesamowicie nieprzewidywalne. Na jednej stronie mamy spokojne jezioro, a już na drugiej totalny emocjonalny sztorm. Ich podróż była długa i bolesna, nie było łatwych rozwiązań, a pomoc przybywała bardzo rzadko. Jesteście ciekawi jak zakończyła się historia Frasquity i jej córek? Ja byłam i to bardzo, ta książka jest tak pięknie napisana, że momentami brakowało mi słów.
Piękna historia, choć nieco zawiła, warta przeczytania. Czasami gubiłam się w narracji, imiona i nazwiska są trudne do zapamiętania ale zdecydowanie ma więcej zalet niż wad. Pod piękną oprawą skrywa się cudowna historia napisana w mistrzowskim stylu!
Ja przyznam szczerze, że dawno nie czytałam ale książka ze zdjęcia przyciągnęła mnie okładką i opisem. I to był strzał w dziesiątkę. Brakowało mi tej delikatności i magii.
"Soledad. Znaczy samotność" to historia Frasquity, mówią, że jest wiedźmą i uzdrowicielką. Ze szmatek, ścinek i różnorodnych materiałów potrafi wyczarować przepiękne suknie. Suknie, które potrafią omamić najbardziej wybrednego mężczyznę. Ta umiejętność przekazywana jest z pokolenia na pokolenie. Przez jej dar i zazdrość ludu, zostaje wygnana z wioski. Razem z córkami udaje się w podróż. Czy odnajdzie lepsze życie? Czy jej córki unikną przeznaczenia?
Od samego początku autorka zabiera nas w całkiem inny świat, piękny, bardzo autentyczny ale dla tamtych czasów strasznie okrutny. Poznajemy historię Frasquity. Wiele w życiu przeszła, jej historia jest pełna bólu, ale też dla niej pięknych, magicznych chwil, na przykład wtedy kiedy odkryła jak nici pięknie iskrzą się w słońcu, banalne, prawda?
Jej dar był niesamowity. Poczułam tą magie już na pierwszych stronach i choć nie interesuje się szyciem, niciami czy sukniami, tutaj jak najbardziej miałam ochotę na więcej i więcej. Autorka mnie oczaczarowała tymi opisami. Napisała tą powieść z niezwykłą subtelnością i wrażliwością. Magia.
Historia Frasquity opowiada nam o codzienności jej i jej rodziny,a ta łatwa nie była. Mała wioska, pełna uprzedzeń i zabobonów. Niesamowicie religijna społeczność. Podejście do śmierci tych ludzi mnie oszałamiało, plotki, skandale, każdy węszył jak tylko mógł.
"Wciąż się boję tej samotności, która przyszła do mnie wraz z życiem, tej pustki, która mnie drąży, zużywa od środka, rozdyma się, poszerza jak pustynia i rozbrzmiewa martwymi głosami".
W tej historii wszystko jest niesamowicie nieprzewidywalne. Na jednej stronie mamy spokojne jezioro, a już na drugiej totalny emocjonalny sztorm. Ich podróż była długa i bolesna, nie było łatwych rozwiązań, a pomoc przybywała bardzo rzadko. Jesteście ciekawi jak zakończyła się historia Frasquity i jej córek? Ja byłam i to bardzo, ta książka jest tak pięknie napisana, że momentami brakowało mi słów.
Piękna historia, choć nieco zawiła, warta przeczytania. Czasami gubiłam się w narracji, imiona i nazwiska są trudne do zapamiętania ale zdecydowanie ma więcej zalet niż wad. Pod piękną oprawą skrywa się cudowna historia napisana w mistrzowskim stylu!
August 23, 2025
Un sublime texte aux allures de conte fantastique. Une histoire de famille mais surtout une histoire de femmes aussi frissonnante qu’envoûtante.
Soledad est née dans un petit village au sud de l’Espagne dans les années 1930. Elle va nous raconter l’histoire de sa mère Frasquita, une couturière avec des dons magiques transmis de génération en génération par les femmes de la famille. C’est à l’adolescence que les femmes de cette famille se voient offrir une boîte permettant d’accéder à un don. Pour Frasquita, ce don sera lié à la couture où elle va coudre mais aussi réparer, frôlant presque la sorcellerie.
Les thématiques abordées sont fascinantes entre les transmissions intergénérationnelles, les émancipations et la quête de liberté.
L’écriture est magnifique et fluide à la fois. Ce roman est très beau et terriblement touchant.
Soledad est née dans un petit village au sud de l’Espagne dans les années 1930. Elle va nous raconter l’histoire de sa mère Frasquita, une couturière avec des dons magiques transmis de génération en génération par les femmes de la famille. C’est à l’adolescence que les femmes de cette famille se voient offrir une boîte permettant d’accéder à un don. Pour Frasquita, ce don sera lié à la couture où elle va coudre mais aussi réparer, frôlant presque la sorcellerie.
Les thématiques abordées sont fascinantes entre les transmissions intergénérationnelles, les émancipations et la quête de liberté.
L’écriture est magnifique et fluide à la fois. Ce roman est très beau et terriblement touchant.
January 26, 2018
Pierdere de timp: 4 carti intr-una si nici una dintre ele dusa pana la capat. Povestea magiei si a inimii cusute in Fecioara Mariei, povestea barbatului-gaino-cocos si a luptelor sale, povestea rascoalei si a calatoriei si povestea copiilor. Fiecare cu propria identitate, legate intre ele pare-se doar de metafore exagerat de dese. O carte pregnanta de legaturile familiale, in special materne, in care nu aflam niciodata sentimentele mamei, ii vedem doar actiunile.
Desi se citeste relativ repede, am avut sentimentul neplacut, la fiecare reluare a lecturii, ca o citesc doar ca sa bifez ca am terminat-o.
#ItsANo
Desi se citeste relativ repede, am avut sentimentul neplacut, la fiecare reluare a lecturii, ca o citesc doar ca sa bifez ca am terminat-o.
#ItsANo
January 17, 2022
Absolutely stunning writing. The first part was perfect but the book slows down too much in the second part for my taste, and I didn't enjoyed the setting as much as in the first one.
I did love the magical aspect of the stories, and all of the characters are so damn charming. I especially loved the women who helped Frasquita give birth, and Martirio, her powers were so interesting!
I did love the magical aspect of the stories, and all of the characters are so damn charming. I especially loved the women who helped Frasquita give birth, and Martirio, her powers were so interesting!
May 22, 2022
Une très belle plume, pleine de poésie.
December 25, 2023
Soledad a brisé la cercle de la haine familiale. C'était fantastique. Lisez.
September 2, 2025
4,5/5. Merci Clara de me l’avoir mis entre les mains ✨
Read
January 21, 2014Am citit pe nerăsuflate Inima cusută, romanul de debut al unei profesoare de franceză trecută de 45 de ani, Carole Martinez. Cartea a fost publicată la Paris în 2007, iar la noi trei ani mai târziu, după ce ecourile apariției romanului au împânzit Franța, la editura Vellant, în traducerea Geaninei Tivda.
Parcursul profesional al lui Carole Martinez te uimește: chelneriță, fotograf, actriță, regizoare și, în cele din urmă profesoară de limba franceză. În 1999 publica, pentru prima oară, o carte pentru copii, Le cri du livre. La 8 ani după aceea, intră pe ușa din față a literaturii franceze cu romanul Inima cusută. Așadar, cartea a fost recompensată cu premiile Ouest-France – Etonnants Voyageurs din Saint Malo, Emmanuel-Roblès, premiul cititorilor din Blois, Renaudot des lycéens 2007, Bourse de la découverte 2007 de la fondation Prince Pierre de Monaco, Bourse Thyde Monnier.
Se pare că volumul a fost scris într-un concediu de maternitate, amănunt care m-a făcut să înțeleg mai bine preferința pentru linia feminină dominantă în carte și pasajele copleșitoare legate de maternitate.
În cele 384 de pagini narațiunea curge uneori cu pași repezi, altădată lent, spre a contura povestea Frasquitei Carasco, a destinului ei tumultos și a copiilor săi. Într-un amestec de magie, superstiții, inițieri, povești de iubire și de ură, de viață și de moarte, într-o lume fantastică, deschisă și deopotrivă închisă, se petrec întâmplări care te farmecă și te fac să nu lași cartea din mână până la ultimul punct. (cronică: http://bookaholic.ro/viata-insailata-...)
Parcursul profesional al lui Carole Martinez te uimește: chelneriță, fotograf, actriță, regizoare și, în cele din urmă profesoară de limba franceză. În 1999 publica, pentru prima oară, o carte pentru copii, Le cri du livre. La 8 ani după aceea, intră pe ușa din față a literaturii franceze cu romanul Inima cusută. Așadar, cartea a fost recompensată cu premiile Ouest-France – Etonnants Voyageurs din Saint Malo, Emmanuel-Roblès, premiul cititorilor din Blois, Renaudot des lycéens 2007, Bourse de la découverte 2007 de la fondation Prince Pierre de Monaco, Bourse Thyde Monnier.
Se pare că volumul a fost scris într-un concediu de maternitate, amănunt care m-a făcut să înțeleg mai bine preferința pentru linia feminină dominantă în carte și pasajele copleșitoare legate de maternitate.
În cele 384 de pagini narațiunea curge uneori cu pași repezi, altădată lent, spre a contura povestea Frasquitei Carasco, a destinului ei tumultos și a copiilor săi. Într-un amestec de magie, superstiții, inițieri, povești de iubire și de ură, de viață și de moarte, într-o lume fantastică, deschisă și deopotrivă închisă, se petrec întâmplări care te farmecă și te fac să nu lași cartea din mână până la ultimul punct. (cronică: http://bookaholic.ro/viata-insailata-...)
Displaying 1 - 30 of 197 reviews