Kačka, Smrť a tulipán

by Wolf Erlbruch

Kniha Kačka, smrť a tulipán patrí jednoznačne k najvydarenejším dielam nemeckého rozprávkara spisovateľa a ilustrátora Wolfa Erlbrucha. Svoju popularitu si určite získala najmä netradičným spracovaním témy smrti pre detského čitateľa. Nadčasový príbeh priateľstva obyčajnej kačky a smrti ukazuje, ako je smrť prirodzeným vyústením života. Prevedenie témy do obrázkov a textu osciluje medzi vážnym a rozprávkovým. Zakrátko po jej prvom vydaní (v roku 2006) bola knihe udelená prestížna medzinárodná Cena H. Ch. Andersena.

Genres: Picture Books, Death, Childrens, Fiction, Animals, Graphic Novels, Philosophy

40 pages, Hardcover

First published January 1, 2006

About the author

Wolf Erlbruch (born in Wuppertal, Germany) was an award-winning illustrator and writer of children's books. He combined various techniques for the artwork in his books, including cutting and pasting, drawing, and painting. His style was sometimes surrealist and was widely copied inside and outside Germany, and some of his story books discuss adult topics such as death and the meaning of life. They have won many awards, including the Deutscher Jugendliteraturpreis in 1993 and 2003, and the Hans Christian Andersen Award for illustration in 2006.

Reviews

[Mir · Rating 4 out of 5]

Death is pretty gentle.



But He's still death.

[Maede · Rating 4 out of 5]

اردک مدتی بود که حس عجیبی داشت تا اینکه یک روز دید مرگ داره
دنبالش می‌کنه. خیال مرگ راحت شد که اردک بالاخره متوجه حضورش شده. مرگ ترسناک و بی‌رحم نبود. آرام، مودب و فقط کمی عجیب بود. اردک و مرگ با هم زمان گذروندن و از زندگی، مرگ و فرای مرگ با هم حرف زدند. اردک و مرگ کم‌کم نزدیک و نزدیک‌تر شدند

این کتاب تصویری آلمانی مرگ رو زیر بار استعاره‌ها قایم نکرده. روی سرش اسکلت معروفش رو گذاشته، لباس ساده تنش کرده و دنبال اردک روانه‌ش کرده. بیشتر فضای صفحه‌ها خالی و سفیده و حس سکوت و سادگی رو منتقل می‌کنه. همه چیز خیلی آهسته پیش میره و درد و رنجی در کار نیست

یکم به صورت آرام مرگ نگاه می‌کنم. به تصویر اردک که در کنار مرگ خوابیده. به تصویر اردک دست در دست با مرگ. به تصویر اردک در آغوش مرگ. به تصویر مرگ که بالای سر اردک نشسته. و تصاویرش به طرز غریبی دردم رو قاب می‌کنه


پ.ن: به یاد محمد که دو سال با هم در بوک‌کلاب کتاب خوندیم و با اینکه خیلی وقت‌ها کتاب‌هامون رو دوست نداشت، باهامون می‌خوند و بهمون گوش می‌کرد و امروز عکسش رو روی یکی از تابوت‌های کشته‌شدگان دیدم و از اون موقع انگار چیزی درونم شکست

کتاب رو می‌تونید از اینجا دانلود کنید
Maede's Books

۱۴۰۴/۴/۷

[Catherine Nichols · Rating 5 out of 5]

This is not your usual picture book about death. The story is simple. Death, wearing a fashionably long plaid coat and bearing a black tulip, comes to stay with Duck. Understandably nervous, Duck asks, "Are you going to make something happen?" But no. "Life takes care of that," Death tells her. The two pal around, going to the pond, perching high in a tree. Duck wonders about dying and Death listens to her speculate. Winter comes, and one night Duck lies down. She does not get up. Death gently places her body in the river, the tulip resting on her chest.

Written and illustrated by Wolf Erlbruch, a German author, (and beautifully translated by Catherine Chidgey), the book's simple text and sparse, elegant illustrations combine to create a moving yet unsentimental treatise on death. It also has a sly, deadpan humor throughout, as when Duck first notices Death's presence. "Duck was scared stiff, and who could blame her?"

A strange (in the best sense), moving book, it isn't for every child. But I wish it had been around when I was one.

[Phoebe Ledster · Rating 5 out of 5]

An incredible read. An ironically heartwarming and comforting message is prominent within this unique picture book. The illustrations are exceptionally memorable and suit the style of the book perfectly- it provides a beautiful opportunity to discuss the topic of death with children without it being daunting or frightening but rather more gentle and comforting.

[Sara · Rating 3 out of 5]

مرگش گوگولی بود.

[Mook Woramon · Rating 5 out of 5]

“ทว่าชีวิตก็เป็นเช่นนั้น”

นิทานภาพสั้นๆ เล่าการเจอกันของเป็ดและความตาย

การตอบสนองของเป็ดต่อความตาย ทำให้เรานึกถึงทฤษฎี ‘5 stage of grief’ ของ Elizabeth kubler-Ross

เป็ดไม่เชื่อ เป็ดโกรธ เป็ดถามไถ่ถึงชีวิตหลังความตาย เป็ดหยุดนิ่ง เป็ดตาย

สุดท้ายเมื่อเรายอมรับความตายได้ ความตายช่างเรียบง่ายและงดงาม

ป.ล. อ่านจบร้องไห้เลย หนังสือแพง 😂😂

[Hamed Manoochehri · Rating 5 out of 5]

دقت کنید به معنی سمبولیک لاله که نشانه تولد دوباره ست.
شخصیت مرگ با این دیدِ زِن‌معابش به زندگی بینظیر بود. و جمله آخر شاهکار!
سبک نقاشی ها اینطور که نویسنده گفته بعد از آزمون و خطاهای زیاد به دقت انتخاب شده.
به نظرم شبیهه به سبک نقاشی های تزیینی کتابهای قرن ۱۴-۱۵ و حالت کولاژ دارن. انگار جای اصلیشون اینجا نیست و موقتی فعلا روی این کاغذ عموماً سفید جا خوش کردن تا نوبتشون بشه برن به محل اصلی.

[Scarlet Cameo · Rating 4 out of 5]

Es un libro muy...lindo, pero que al llegar al final, como adulto, te deja una sensación de que aun queda algo más que decir, una palabra, una frase, un párrafo, un algo. Pero no, el cierre es tan abrupto como lo es la muerte misma. Aunque tiene un mensaje muy poderoso; la muerte siempre esta ahí y debemos aceptarla, abrazarla y vivir con ella.

Ideal para ese incomodo momento en que los niños preguntan por primera vez sobre la muerte.

[Ugnė Lukošienė · Rating 5 out of 5]

Labai labai gili, stipri, metaforiška knyga apie gyvenimą ir mirtį. Gal tinkama kiek vyresniems nes pabaiga liūdna bet iš kitos pusės... tai yra pasaka, kuri gali supažindinti su mirtimi ar palengvinti šiuos išgyvenimus vaikams...

[metempsicoso · Rating 5 out of 5]

Non riporto mai, qui, gli albi illustrati che leggo per lavoro. Questo profilo si riempirebbe di consigli di lettura che non interesserebbero a nessuno e probabilmente non avrei neppure il tempo di starci dietro davvero - tolto che, il tutto, il più delle volte, si risolverebbe in una rapida attribuzione di stelline giacché per sopravvivere ai costi della vita "vera" devono catalogarne di decine alla volta.
Su questo, però, mi sono dovuto fermare.
Me lo sono dovuto annotare, qua, per archiviarlo a lungo termine in questa memoria digitale che è il mio giornale di lettura e, quindi, per tangenza, un diario di vita.

In questo albo, pieno di un vuoto bianco e silenzioso, c'è imprigionata una qualche forma di straordinaria gentilezza. Lo sfogli quasi con timore, perché dalla prima pagina sai quale sarà la conclusione "perché così è la vita", e questo ti si stringe addosso come un abbraccio inaspettato. Faccio fatica ad accettare la realtà del fatto che, davvero, ogni frase di Erlbruch lascia intravedere sempre molto altro.
Trenta facciate sul tema più sfuggente dell'umanità che, per quella magia propria solo dell'arte, sono in qualche modo perfette. Straordinario.

[Nella brevità ci si può avvicinare alla completezza. Una completezza che viene perlopiù dalla sottrazione.]

[itselv:#&309;]

الموت يتعقب بطة—والبطة، على ما يبدو، ترمز للحب والحياة في بعض الثقافات—تُلاحظه البطة، وتبدأ قصة علاقة قصيرة للغاية، وبما أنَّ أحد الأطراف هو الموت، فليس من المحتمل أن تمتلك القصة نهاية سعيدة.
العبرة والفكرة عذبة وذكية، تصميم شخصية الموت مثير للاهتمام للغاية؛ أحبّ عندما يبتكر الرسّام تصميمه الخاص ويبتعد عن الأفكار البديهية السهلة. كذلك الرسومات تدلُّ على فن واهتمام صاحبها.
ليست القصة مستساغة، بل هي صعبة وموجعة، لكنها رقيقة، أرق ما يكون.

”بقي يراقبها لفترةٍ طويلة.
وحينما ابتعدت عن ناظريه، تحرك شيءٌ ما في قلبه.
"لكن، هذه هي الحياة." فكّر الموت.“

[Maria · Rating 5 out of 5]

A touching picture book about a duck who befriends death and they peacefully live together before the duck finally dies.



I'd primarily recommend it for grownups though.

[Mirai · Rating 5 out of 5]

"ฉันอยู่ใกล้เธอมาตลอดชีวิต - เผื่อไว้ก่อน"

เรื่องราวของ "เป็ด" ตัวหนึ่ง ที่เพิ่งสังเกตเห็นว่า "ความตาย" ได้ติดตามเขาอยู่ตลอดเวลา...

เป็นหนังสือภาพสำหรับเด็กที่ได้รับยกย่องว่าเป็น "Soft Philosophical" (ปรัชาสายนุ่มนวล) เป็นหนังสือที่บอกเล่าถึงสัจธรรมแห่งการจากลาและความตายได้อย่างอบอุ่นและอ่อนโยน ลายเส้นก็ดูสะอาดตา มีความละมุนและเรียบง่าย การออกแบบตัวละครก็ไม่ได้มีความซับซ้อนใดๆ โดยเฉพาะตัวละครที่ชื่อว่า "ความตาย" ที่ไม่ได้ดูน่าหวาดกลัวหวาดหวั่น กลับทำให้รู้สึก "ธรรมดา" เสียด้วยซ้ำ ราวกับผ���้เขียนพยายามบอกว่า แท้จริงแล้ว ความตายไม่ได้หน้าตาน่ากลัวอย่างที่คิดด้วยซ้ำ

ส่วนตัวละครเจ้าเป็ดสีขาวตัวนั้น ก็ดูเหมือนเป็ดธรรมดาๆ เหมือนกัน แต่อาจจะมีความแตกต่างไปซะหน่อย เพราะเป็ดโดยปกติ มันเป็นสัตว์ที่ชอบอยู่รวมตัวกันเป็นฝูง แต่ในเรื่องกลับเป็นเป็ดตัวเดียวโดดเดี่ยวที่ใช้ชีวิตไปเรื่อยๆ ในธรรมชาติ แต่เราก็เข้าใจจุดประสงค์ของผู้เขียนที่มอบ "ความโดดเดี่ยว" ให้เจ้าเป็ดตัวนี้

ในเริ่มแรกของเรื่องที่เจ้าเป็ดรับรู้ถึงการมีอยู่ของ "ความตาย" เป็ดเบิกตาโพลงแสดงสีหน้าตาใจมาก เพราะเพิ่งรู้ว่า "ความตาย" คอยตามติดและอยู่ใกล้แค่เอื้อมตลอดเวลา แต่พอได้ใช้ชีวิตร่วมกับ "ความตาย" และได้ยอมรับว่า "ความตาย" ก็เป็นส่วนหนึ่งของชีวิต ความหวาดกลัวของเจ้าเป็ดที่มีต่อ "ความตาย" ก็ค่อยๆ ทยอยหายไป โดยที่เจ้าเป็ดไม่เคยรู้เลยว่า "ความตาย" ได้เก็บซ่อน "ดอกทิวลิป" เอาไว้ด้านหลัง และรอคอยเวลาอันเหมาะสมที่จะมอบดอกไม้นี้ให้แก่เจ้าเป็ด

ชอบนะ เป็นหนังสือที่ทำให้ความตายเป็นเรื่องธรรมดาใกล้ตัว และอาจเกิดขึ้นได้กับทุกคนโดยไม่เลือกจังหวะเวลา ทุกหน้าทุกภาพในเล่ม สามารถตีความหมายสื่อความนัยถึงปรัชญาการใช้ชีวิตได้หมด เป็นหนังสือที่ลึกซึ้งและงดงามมากเลยค่ะ

[nananatte · Rating 5 out of 5]

ท่ามกลางช่องว่างขนาดมหึมาทุกหน้ากระดาษ ผู้เขียนเลือกใช้พื้นที่ว่างทำปฏิกิริยาส่งความสั่นไหวตรงเข้าสู่ใจคนอ่าน

เป็นความเหงาที่เวิ้งว้าง
แต่ก็สงบนิ่ง
และอบอุ่น
เพราะคำพูดซื่อตรง
เพราะการกระทำเล็กๆ

เรื่องกวนๆ ของคุณเป็ดและคุณความตาย
มิตรภาพที่มาแบบนิ่งๆ ซึนๆ ประสาพวกพูดจาไม่ถูกหูมาพบกัน

คุณเป็ดที่แลดูแมน แต่เขาเป็นเธอ
คุณความตายที่ยิ้มละไมสวมชุดกระโปรง แต่เธอเป็นเขา

'ฉันอยู่ใกล้เธอมาตลอดชีวิต... เผื่อไว้ก่อน :-)​'​ คุณความตายบอก ณ วันที่คุณเป็ดสังเกตเห็นเขาเป็นครั้งแรก

'เผื่อไว้งั้นเหรอ!?'​ คุณเป็ดแว้ดเสียง

วันที่คุณความตายหนาวเพราะลงไปแช่น้ำ คุณเป็ดกอดเขาไว้ ไม่เคยมีใครทำแบบนี้ให้เขามาก่อนเลย

วันที่คุณเป็ดหนาว
คุณความตายก็อยู่ข้างๆ ไม่จากไปไหน

วันที่คุณเป็ดหมดลมหายใจ
คุณความตายยกร่างของเธอขึ้นด้วยสองแขน พาเธอไปวางไว้ ณ จุดที่เธอชอบที่สุด... แม่น้ำ

แล้วแม่น้ำก็พาร่างของคุณเป็ดลอยออกไปจนลับสายตา

คุณความตายกลับมายืนอยู่เพียงลำพัง
ชีวิต... ก็เป็นเช่นนั้น

สมคำร่ำลือ
ทรงพลัง ดิ่งลึก สะท้านสะเทือน
สวยงาม เรียบง่าย โศกซึ้ง
ไม่ได้รู้สึกว่ากำลังอ่านนิทานเลย เหมือนอ่านบทกวีมากกว่า (ไม่ใช่นิทานเด็กแน่ๆ ถึงศัพท์จะเรียบง่ายมากก็ตาม)​

'เป็ด ความตาย และดอกทิวลิป'​
มีอารมณ์ดี อารมณ์ขัน และความตาย
เป็นความตายอันเงียบสงบและอ่อนโยน

[Essareh · Rating 5 out of 5]

مرگ چقدر بی‌نظیره! آروم، محترم و عمیق.
توی یوتیوب ازش یه انیمیشن دیدم ولی کتابش خیلی خیلی قشنگ‌تره.
توی سایت نشر شهرتاش هم یه انیمیشن دیگه دیدم که از لحاظ بصری خیلی قشنگ و نزدیک به کتاب بود؛ ولی صداگذاریش رو اصلاً نپسندیدم.

فوق‌العاده‌ترین بخشش جاییه که «مرگ» می‌گه: «زندگی همینه».
(توی اون انیمیشن شهرتاش اینو نشنیدم.)

ممنون که خوندید.💙

۸ بهمن ۱۴۰۳
اتاق، تخت.

[Iryna · Rating 5 out of 5]

Тепло і душевно про смерть, як би дивно це не звучало. Дуже лаконічна книга, але при цьому кожне речення в ній виважене, продумане і спонукає до роздумів та довгих обговорень. Прекрасна невелика книга для розмов з молодшим поколінням про важливе та неминуче.

[Abril G. Karera · Rating 5 out of 5]

Este libro es un abrazo ante un tema tan natural como el de la muerte. Un clásico ya, pienso que todas las personas del mundo deben tener acceso a él.

[Hameed Younis · Rating 4 out of 5]

صديقنا الأقرب:

لا يستطيع أحدٌ أن ينكر ما للموت من حضور بيننا، وإنه الصديق الأزلي الوحيد الذي يذكّرنا بحقيقة الوجود المطلق في كلّ مرة ننساها أو نتناساها. يذكر الروائي الأمريكي جون أبدايك: في كل مرّة أستيقظ من النوم، أكتشف أن هناك تغيير قد حدث في داخلي، وكأن الشخص الذي كنته بالأمس قد مات! ولهذا السبب دائماً ما أسأل نفسي: لماذا نحن خائفون من الموت؟ ولماذا نرتعب من فكرة قدومه المفاجئ طيلة الوقت؟

وفي المرفقين رابط القصة لمن يرغب في مشاهدتها على اليوتيوب
https://www.youtube.com/watch?v=nd5Y2...
ولمن يرغب في قراءتها مترجمة على الفيسبوك
https://www.facebook.com/Dr.HameedYou...

[Lucía Urquiaga · Rating 5 out of 5]

Voy a incluir este cuento en mis libros leídos solo porque ya he terminado el desafío de lectura y porque este en concreto merece una reseña.

Esta pequeña historia tiene todo lo que un cuento necesita para robarme el corazón: ilustraciones sencillas pero delicadas, un argumento que, aún llendo al grano, encuentra espacio para pequeñas bromas y detalles exquisitos, personajes tiernos y entrañables pero sin rozar siquiera lo cursi, una historia que cabe en menos de 20 páginas pero te hace abrazar el libro al terminar y simplemente permanecer así durante 10 minutos, en silencio, pensando en por qué es tan simple y tan bueno al mismo tiempo...

Tan macabro que es dulce, tan curioso que es familiar, tan breve que es infinito, tan insólitamente brillante que es imprescindible. Duck, Death and the Tulip es el cuento que habría deseado tener de niña y la historia que aspiro a escribir e ilustrar algún día.

[Milad Rami · Rating 5 out of 5]

یه داستان متفاوت در مورد مرگ, غم و از دست دادن
به نظرم جای همچین داستان های با کیفیتی تو زندگی ماها خیلی خالیه و کاش جای کتاب های بی کیفیت و بدون محتوا همچین چیزایی ترجمه بشه و بچه ها از سن کم با این موضوع های مهم آشنا شن.

[nazanin · Rating 3 out of 5]

این داستان تصویرسازیه مینیمال و خامی داره که زیباییشو دوچنان میکنه. با دیالوگ اردک و مرگ شروع میشه و مستقیم میره سر اصل مطلب. علاوه‌بر اینا چیزی که متفاوتش میکنه تراژیک نبودنشه، بعد خوندنش تداعی بهت نمیده و فوکس روی همین مکالمه نگهت میداره.
میتونید از تلگرم ورق بزنید.
https://t.me/nazaninketab

[Maryna Ponomaryova · Rating 4 out of 5]

“Some ducks say that deep in the earth there’s a place where you’ll be roasted if you haven’t been good.”
“You ducks come up with some amazing stories, but who knows?”

[Inna · Rating 4 out of 5]

- І зараз ти щось таке влаштуєш?
- Нещасні пригоди влаштовує життя.

[Lia Strange · Rating 4 out of 5]

me arruino la noche. muchisimas gracias

[Debbie · Rating 3 out of 5]

Now translated into English, Death, Duck and Tulip.
Well after I found my way into the 'issues' section at the library searching for childrens laureate Anthony Browne I came across this book.Id heard the title recently after a librarian friend told me how they had ordered several of them to help children deal with death, but after reading them they had doubts they would be appropriate for children. The blurb says adults and teenagers and I think that if intended for younger age groups extreme caution must be used. Death is with the duck from page 1, shown as a skeleton face thing but clothed in beige colours ( not your black grim reaper ). The duck asks lots of quetions and is not afraid and welcomes deaths presence, even warming death with his own body when death becomes cold and wet in the pond. If your in the unfortunate position of having to explain to a child about death, maybe a family member is dying then this book hopefully would take the fear of death away. But as I read it under normal circumstances it really does give you the creeps and I would not recommend for very young children.

[Emily · Rating 5 out of 5]

This book is just beautiful 🥺😭🖤 A friend gifted it to me after my mom died. It’s a gorgeous depiction of Death meeting a duck and being a friend and kind guide before the end of her life. There is a season for everything and no need to fear death.

[Veronika Pizano · Rating 5 out of 5]

WOW. Nemám slov, lebo táto kniha je úžasná po všetkých stránkach. Pre akýkoľvek vek. Po dočítaní som bola dojatá, smutná, šťastná a vďačná. Ozaj len WOW.

[Sally]

for school; really lovely short picture book with incredible art work

[Suz · Rating 3 out of 5]

I don't know what I was expecting, I didn't read the blurb but requested it at work after a colleague told me about it. Is this literary fiction for children?! Death is a dark subject of course, but I'm not sure I'd read this to my 5 year old. It's a great concept. Just not for me. It's not harmful, but quite confronting, as are the illustrations. This would be excellent for the right time, a good resource for the subject of death.

[Arie · Rating 5 out of 5]

This is a stunningly put together little book. Poignant and deep, but gently so - likely a wonderful way to broach a difficult topic with a child, and lovely to read as an adult.