Zolang er leven is

by Renate Dorrestein

Iedere zomer houden drie vriendinnen, samen met hun mannen en kinderen, een week vakantie met elkaar. Na een wat chaotisch verlopen picknick heeft ieder van hen een goede reden om te geloven dat een van de anderen baby Babette wel mee naar huis genomen zal hebben. Als de zuigeling spoorloos blijkt, breken er maanden van vermurwende onzekerheid aan. Totdat Babette op een dag teruggevonden wordt op de plek waar zij verdween. Eerst kent ieders vreugde geen grenzen. Maar is met Babettes geheimzinnige terugkeer ook het raadsel van haar verdwijning opgelost?

Genres: Literature, Roman, Fiction, Dutch Literature, Family

319 pages, Hardcover

First published January 1, 2004

About the author

Renate Dorrestein (1954 - 2018) has been internationally praised for the force of her imagination, her sharp psychological insight, her suspenseful plots and her ironic sense of humour. Her books have been nominated for the AKO Literature Prize, the Libris Literature Prize and the International IMPAC Dublin Literary Award, and translated into fifteen languages. Her international breakthrough came in 1998 with A Heart of Stone, published by Viking.

Reviews

[Elsje · Rating 4 out of 5]

Ik ben een absolute Dorrestein-liefhebber en heb dan ook weer genoten van deze nieuwste roman van haar. De titel is voor mij middenin de roos. Want inderdaad geldt er haast ook andersom: zolang er leven is, is er hoop. Zolang niet zeker is dat iemand dood en verdwenen is, is er hoop op terugkeer. Waarom kunnen mensen een geliefde die overleden is, of een dierbare die verdwijnt toch maar zo slecht loslaten? En blijven ze hopen op terugkeer (hetzij vanuit de dood naar het land der levenden, hetzij opduiken vanuit het ongewisse)? Dat is volgens mij het centrale thema van het boek. En dat wordt vanuit verschillende kanten belicht.

Zo is er de dode vriendin (Veronica), de baby (Babette), maar ook Yaja, de puberdochter van de paragnost die haar ongetwijfeld ooit niet zo vage vader terug wil.

Trouwens, die naam Veronica is prachtig gekozen. Ik weet niet of Dorrestein zich bewust was van de betekenis van die naam; ze heeft ooit verklaard dat de rare namen die ze vaak gebruikt voor de personages in haar boeken niet bewust gekozen worden, hier lijkt me dat stug. Van de week namelijk, kreeg ik via arcamax.com (die elke dag een woordbetekenis sturen) het volgende:

´veronica \veh-RAH-ni-keh\ (noun) - 1 : A cloth with a representation of Jesus' face on it (from the legend that the face of Jesus was impressed on the kerchief offered him by Saint Veronica on the road to Calvary). 2 : A maneuver in bullfighting in which the matador stands erect with both feet firmly planted, attracts the bull with his cape, held away from his body, then sweeps the cape backwards allowing the bull to pass or dragging it over the bull's head, like St. Veronica wiping the face of Christ. 3 : A wild European plant with long spikes of flowers or low-growing single flowers similar to violets, usually blue but also white and pink.´

Die truien waarmee de zoontjes van Veronica slapen, verwijzen volgens mij naar de eerste betekenis van veronica. De derde betekenis is de latijnse naam van de heel algemeen voorkomende plant Ereprijs. En zou het terugkeren van een geliefde (uit de dood of uit het ongewisse) niet een ereprijs kunnen zijn?

[Iris Windmeijer · Rating 4 out of 5]

Een boek dat veel indruk gemaakt heeft, gelezen voor Nederlands op de middelbare school en het verhaal was heel spannend. Dorrestein's taal leest lekker weg en dit was een heel fijn boek om te lezen.

Destijds heb ik er dit over geschreven:
"Ik vond het een heel mooi boek. Ik heb het met plezier gelezen en naar mijn ervaring heeft dit boek me ook iets geleerd; dat je altijd moet blijven hopen. Hoop doet leven en zolang er leven is, is er hoop. Altijd de moed blijven houden, want het komt uiteindelijk wel goed. Dat stond centraal, dit vond ik heel mooi in het verhaal. Ook de boodschap dat onzekerheid je rare dingen laat doen, staat centraal in het boek. Dat zette me ook aan het denken, over je onzekerheden en tot hoeverre je eraan moet toegeven.
Ik vond het een erg spannend boek door de verschillende plotten. De ontvoering en de open plek waar Beatrijs was, hielden me aan het lezen. Toen Beatrijs terecht was gekomen, was er meteen weer een nieuwe open plek. Zo bleef je bezig en was het heel leuk om te lezen.
Ook de voorwaardelijkheid dat de vriendinnen er altijd voor elkaar waren, vond ik heel mooi. Dit ontroerde me. Verder was de moederliefde van Gwen erg ontroerend.
Mijn mening over literatuur is een beetje veranderd. Eerst dacht ik altijd dat literatuur hele saaie boeken zouden zijn, maar dit boek heeft het tegendeel bewezen. Ik vond het echt een heel mooi boek."

[Hannie · Rating 3 out of 5]

Een apart boek. Maar dat ben ik van Renate Dorrestein wel gewend. Ik ga nu snel aan het tweede boek van dit tweeluik beginnen. Hopelijk kom ik dan meer te weten over de verdwijning van Babette. Ik was vorige week aan dat boek begonnen, toen ik er achterkwam dat het bij dit boek hoort.

[Odette Brethouwer]

Luisterboek aangehad tijdens het klussen. Tot een kwart gekomen. De cruciale plottwist die pontificaal in de omschrijving staat heb ik nog niet gehad, maar ik merkte dat ik in de aanloop daarnaartoe de personages te vlak vond neergezet.

Echt zo één heel sterk herkenningspunt. Het voelde niet alsof het echte mensen waren. Het voelde alsof ik naar zo'n slecht geacteerde Nederlandse film keek.

Toen ik tijdens het klussen naar de toilet ging en ik het luisterboek in de woonkamer door liet spelen, wist ik dat dit hem niet ging worden :)

[SillySuzy · Rating 4 out of 5]

Dit boek is de voorloper van is er hoop dat ik ongeveer een jaar geleden heb gelezen. Nu las ik dus hoe het gezin van de ontvoerde baby uit is er hoop de ontvoering heeft beleefd en vooral hoe het hun en hun vriendengroep erna is vergaan. Goed geschreven verhaal dat vlot leest. Opvallend hoe goed Renate Dorrestein zich kan inleven in de leefwereld van kinderen en ze kan als geen ander de onderhuidse spanningen tussen een groep vrienden beschrijven. Veel zwartgallige humor ook en daar hou ik wel van :)

[Elise Vermeeren · Rating 4 out of 5]

Klopt het dat er een tweede deel is? Hoe heet dat?? 🥵😃

[Susy · Rating 2 out of 5]

2.5 stars
Unlikable characters who don’t feel real.
A story that couldn’t hold my attention.
A mystery that isn’t solved.

[Marjanneke · Rating 3 out of 5]

3.5 sterren. Een boek met realistische personages die elk hun eigen zorgen en worstelingen hebben die mooi beschreven worden. Wel meteen deel 2 ('is er hoop') er bij gepakt om hierna te lezen.

[Dymphie · Rating 3 out of 5]

Niet haar beste.
Ze is wel aardig in het beschrijven van karakters, maar soms overdrijft ze echt wat.
Die Laurens die ineens advies van L wilde? Past echt niet in zijn karakter.
Het blijft verder ook een beetje een onbevredigend verhaal.
Een kind verdwijnt voor een half jaar: je wil toch echt wel weten waar het was dan.

Mijn gok is dat het bij Bobbie is geweest trouwens.
Aan de andere kant is dat ook weer onlogisch gezien haar gehechtheid van G.
Dus mwah.

[Patricia De Boer · Rating 4 out of 5]

Een vriendinnen groep komt 1 jaar per jaar bij elkaar met hun gezinnen om met elkaar bij te kletsen en wat mooie uren door te brengen.
Dit jaar gebeurt dit echter zonder vriendin Veronika, die dat jaar is overleden.
Haar man is echter wèl met zijn gezin aanwezig.
Evenals Beatrijs die met haar nieuwe vriend Leander en diens onuitstaanbare puber dochter YaYa.
Plotseling blijkt baby Babette verdwenen en blijft ook weken vermist.
Tot dat Bibi, de schoonzus van Beatrijs, op een dag de baby terug vindt op de plek waar zij vermist is geraakt.
Ondertussen komen diverse relaties tussen de personages op scherp te staan, ook met betrekking tot de kinderen.
Om te weten wat er met baby Babette is gebeurd, zal je het tweede deel van deze reeks ook moeten lezen.
Dat heb ik nog niet gedaan dus zit ik nu vooral met heel vragen.

[Astrid Eppink · Rating 2 out of 5]

Kabbelend verhaal over een periode van een of twee jaar uit het leven van een vriendengroep, waarbij de schrijfster steeds vanuit het perspectief van een ander personage schrijft. Er zitten een paar onwaarschijnlijke gebeurtenissen in dit tijdframe die zich ok nog niet helemaal tot een ontknoping zijn uitgewerkt. Het verdwijnen van de baby bijvoorbeeld riep bij mij de vraag op wat er gebeurd was. Dit wordt niet helder en dat is jammer. Ook het twisten van de personages in hun karakter en onderling verhoudingen vond ik niet altijd even realistisch neergezet. Veel langdradige dialogen met onnodige detailbeschrijvingen erbij over oppervlakkige dagelijkse dingen maakten voor mij dit boek tot wat saai en taai. De beschrijvingen van gedachten van sommige personages vond ik dan wel weer intron te lezen. Al met al niet een boek dat ik iemand zou aanraden om te lezen.

[Esther Bos · Rating 1 out of 5]

Wat een ongelofelijk stom boek zeg. Dit boek is me ooit aangeraden en na het jarenlang in de boekenkast te hebben staan besloot ik 'm maar op m'n ereader te zetten en te gaan lezen. Misschien dat het komt omdat het boek al bijna 20 jaar oud is maar de schrijfstijl en het gebruik van woorden vond ik al niks. Maargoed, ik wilde graag weten hoe baby Babette nou 'ontvoerd' werd. Spoiler: kom je niet te weten. Het enige wat je uit het boek kunt halen is wat rouwen met je doet als mens. Echt zonde van m'n tijd geweest.

[Stip · Rating 2 out of 5]

Het verhaal kabbelde en was soms voorspelbaar, toch waren er een paar prachtige personages. Vooral de kinderen vond ik heel realistisch, met name hun innerlijke wereld en logica. Het rouwproces van Laurens en zijn zoons vond ik ook mooi. Nu deel 2!

[Joke · Rating 2 out of 5]

Een roman over het leven van drie vriendinnen en hun partners, tijdens een bepaalde episode in hun leven. Waar blijkt dat niet alles altijd is zoals het lijkt.
Niet helemaal mijn stijl, maar het was wel oke als ontspannende lectuur.

[anoukx071 · Rating 2 out of 5]

Wat een slecht boek… Ik haatte het dat het niet duidelijk was wie er nou sprak en in wiens gedachtengang we zaten, waardoor het erg hectisch werd

[Dunya · Rating 4 out of 5]

Net als altijd bij Renate Dorrestein, heerlijke twists and turns.

[Nina De · Rating 2 out of 5]

Gelezen op de middelbare school. Tot de helft vond ik het mooi. Daarna gebeurde er mijns inziens te weinig. Misschien herlezen?

[Sigrid Voermans · Rating 4 out of 5]

Read it back in highschool.

[Manouk Van Der Heijden · Rating 3 out of 5]

Leest makkelijk weg en is vrij spannend. Ook vraag je je de hele tijd af waar het verhaal heen gaat.

[Ceycey · Rating 5 out of 5]

Niemand schrijft zo goed over rouw en hoop als Renate Dorrestein

[Jente · Rating 2 out of 5]

Mwah prima maar beetje saai

[Isis Van · Rating 1 out of 5]

Boring book, didn't read it fully. It was just very long and boring.

[Jantsje Siesling]

Een boek over mensen en situaties die je overal kunt tegen komen!

[Hanneke Wildschut · Rating 4 out of 5]

Kort na Buitenstaanders herlezen. Eerder vond ik dit boek uit een mindere periode van Renate, maar ik zie nu de overeenkomsten en de verdieping. Wat een ingehouden verdriet en zelfverloochening. Alleen baby Babette en haar zusjes lijken door het leven te fladderen, verder is iedereen wel ergens slachtoffer van. Gelukkig weten de personages met zichzelf in het reine te komen en zelfcompassie toe te passen. Als je zo hard voor jezelf bent, gun je jezelf dan wel geluk? Leven is loslaten, maar ook keuzes maken. Zoals Leander niet durft te kiezen is ook een vorm van zwakte.
Mooi, heftig verhaal over verliezen en terugvinden.

[Buchdoktor · Rating 5 out of 5]

Die drei Freundinnen Veronica, Gwen und Beatrijs hatten in jedem Jahr eine Woche gemeinsam verbracht. An das Dreiergespann wurden die Partner und Kinder der Frauen irgendwann angedockt. Inzwischen ähnelt das jährliche Sommertreffen eher einem kleinen Festival auf dem Grundstück von Gwen und Timo. In diesem Jahr wissen die Beteiligten nicht, wie sie die Woche gemeinsam überstehen sollen; denn vor kurzem ist Veronica gestorben. Gwen ist seit der Geburt ihrer fünften Tochter noch neben der Spur; denn zuvor hatte sie zweimal Zwillingsmädchen zur Welt gebracht. Irgendetwas stimmte da nicht. Gwens Mann Timo ist Imker, Gwen stellt Kerzen her, die Artikel werden im Hofladen von Timos leicht geistig behinderter Schwester verkauft, die mit der Familie zusammenlebt. Zu Besuch kommen Laurens, der junge Witwer mit zwei kleinen Söhnen, Beatrijs mit ihrem neuen Lover Leander und der gemeinsamen "Leasing-Tochter" Yaya, 13 Jahre alt und Gothic-Lady. Dreizehn, die wandelnde Unglückszahl, denkt Beatrijs. Yaya mit ihrem Interesse für Untote und Wiedergeburt ist sicherlich nicht die Gesprächspartnerin, die Eltern sich für zwei kleine Jungs wünschen, deren Mutter gerade gestorben ist. Laurens kommt eben so über die Runden mit Beruf und Haushalt. Dass sein Ältester sonderbaren Gedanken nachhängt, ist dem jungen Witwer noch gar nicht aufgefallen.

Die Familienbande veranstaltet ein gemeinsames Picknick, an dessen Ende das wenige Wochen alte Baby Babette verschwunden ist. Wer ist für das Verschwinden der kleinen Babette verantwortlich? Wer hat zuvor merkwürdige Bemerkungen gemacht? Sollte die behinderte Bobby damit zu tun haben - oder der große Unbekannte? Dass Leander Gläser-Rücken kann und mit Kontakten zum Jenseits seinen Lebensunterhalt verdient, macht die verworrene Geschichte nicht gerade leichter. Schuldgefühle, Misstrauen und unüberlegte Anschuldigungen vergiften plötzlich die Beziehungen.

Das Verschwinden eines Babys hat mich lange davon abgehalten, das Buch zu lesen, nun fand ich die Szene und die darauf folgende Handlung doch erträglich.

Renate Dorrestein schildert die leicht chaotische Idylle bei Timo, Gwen und ihren wenig engelsgleichen Töchtern mit Wärme und Sinn für Situationskomik. Sie erzählt mit großer Warmherzigkeit von der Zerbrechlichkeit des Lebens und mit der Weisheit einer Person, die genau weiß, wie man sich mit dreizehn fühlt oder mit fünf oder wenn gerade die Mutter gestorben ist. Ein hinreißender Familienroman!

[Esther · Rating 3 out of 5]

Heb van Renate Dorrestein in een ver verleden Verborgen gebreken gelezen, maar kende verder weinig van haar. "Zolang er leven is" heb ik in 1 dag uitgelezen, het is een vlot geschreven verhaal wat makkelijk weg leest. Op de achterflap staan recensies die zich richten op het inlevingsvermogen van Dorrestein op het gebied van kinderen en de gedrevenheid die Dorrestein aan haar karakters meegeeft. Na het lezen van dit boek deel ik deze mening. Het verhaal lees je door de ogen van verschillende personages. Dorrestein heeft deze allemaal tot in de detail uitgewerkt waardoor je echt het gevoel hebt deel uit te maken van het verhaal. De centrale gebeurtenis die leidt tot de nodige veranderingen in de verhouding tussen de personages geeft de lezer echter een onbevredigend gevoel omdat je aan het eind nog steeds niet weet wat er precies gebeurd is. Ik zou dit boek 3,5 ster willen geven.

[Ingerid Opstelten · Rating 5 out of 5]

Ik lees graag boeken van Renate Dorrenstein . Met een luchtige en soms wrange humor weet ze de zware onderwerpen in het leven op een rake manier neer te zetten. Ook in dit boek wordt het verdriet van het onverwacht verliezen van een dierbare op een rake manier neer gezet. Vanuit het standpunt van verschillende personages wordt zowel het verlies/ vermissing van een goede. Vriendin , moeder en vrouw, en de vermissing van een jonge baby , belicht. Wat dit doet met de hoofdpersonen en hoe hun leven hierdoor veranderd wordt, zonder echt erg zwaar te worden, op een rake manier neer gezet.
Voor mij de tweede keer dat ik het boek lees en weer even meeslepend als de eerste keer.

[Yoka · Rating 4 out of 5]

Het is het eerste boek van Renate Dorrestein dat ik heb gelezen en zeker niet het laatste. Ik vond het spannend, goede verhaallijn en kon het eigenlijk niet wegleggen omdat ik wilde weten hoe het verhaal zich zou ontwikkelen. Ik heb dit boek als dwarsligger gelezen en daar zit het verhaal "is er hoop" ook bij. Dat is een vervolg op dit verhaal. Ook dit 2e verhaal vond ik goed hoewel ik wel een beetje het idee had dat ik nu aan deel 3 moest beginnen. Op een of andere manier was het niet klaar voor mij.

[Ginger · Rating 3 out of 5]

I found this book to be written in an obscure way. There were times when the reader just had to assume what happened, as it wasn't written in word. The plot was good. However, the unsolved mystery which was the center of the book, was frustrating.

The characters and their relationships with one another were realistic and modern. They, each of them, moved the reader to some extent in all mixed emotions.

All-in-all a good read and my first of this author.

[Andrea Ratti · Rating 2 out of 5]

Ho letto questo libro perch�� era l'unico libro che ho trovato in casa mentre ero in vacanza, dopo aver finito tutti gli altri che mi son portato dietro.
Non saprei, sinceramente non mi ha convinto molto. Libro molto psicologico ma che dal punto di vista narrativo lascia molto a desiderare (la trama �� in molti punti assolutamente inverosimile). Diciamo che del genere c'�� sicuramente qualcos'altro di meglio. Anzi, diciamo che non �� il mio genere che facciamo prima.

Greetings-