Cô Gái Trong Sương Mù

by Donato Carrisi, Hoàng Anh (Translator)

Cái đêm mà mọi thứ thay đổi hoàn toàn khởi đầu với một cú điện thoại.

Chuông điện thoại vang lên vào lúc 10 giờ 20 phút tối thứ Hai. Nhiệt độ ngoài trời là -80C, mọi thứ chìm trong một màn sương giá buốt. Flores đang yên ấm nằm cạnh vợ thưởng thức một bộ phim gangster trắng đen trên ti vi. Sophia đã ngủ thiếp đi được một lúc, tiếng chuông điện thoại không thể quấy rầy giấc ngủ của bà. Thậm chí bà còn không hay biết khi chồng mình rời khỏi giường và mặc quần áo.

Flores xỏ chân vào chiếc quần bông, mặc áo thun có cổ, rồi khoác chiếc áo jacket đông dày sụ để chống lại màn sương giá dường đang xóa mờ mọi thứ kia. Ông phải nhanh chóng đi tới bệnh viện của Avechot, nơi ông đã làm việc với tư cách bác sĩ tâm thần suốt hơn bốn mươi trong sáu mươi hai năm tuổi đời. Trong quãng thời gian đó, chỉ có vài lần Flores bị lôi ra khỏi giường vì chuyện khẩn cấp, chủ yếu là việc của cảnh sát nhờ. Tại ngôi làng nhỏ trên núi nơi ông cư ngụ từ khi chào đời này, gần như chẳng có gì xảy ra sau khi mặt trời lặn,cứ như thể tại vĩ độ này, ngay đến bọn tội phạm cũng lựa chọn một cuộc sống đúng mực và thường xuyên ngồi nhà vào buổi tối. Chính vì thế, Flores tự hỏi chuyện gì đã khiến cho người ta cần đến sự có mặt của ông vào một giờ giấc bất thường như vậy.

Thông tin duy nhất mà cảnh sát cho ông biết qua điện thoại là một người đàn ông đã bị bắt sau một tai nạn đường bộ. Không hơn.

Genres: Thriller, Mystery, Crime, Fiction, Audiobook, Italian Literature, Mystery Thriller

308 pages, Paperback

First published November 23, 2015

About the author

See also:
Serbian: Donato Karizi
Russian: Донато Карризи

Donato Carrisi was born in 1973 and studied law and criminology. Since 1999 he has been working as a TV screenwriter. The Whisperer, Carrisi’s first novel, won him five international literary prizes, has been sold in nearly twenty territories and has been translated into languages as varied as French, Danish, Hebrew and Vietnamese. Carrisi lives in Rome.

Reviews

[Paromjit · Rating 4 out of 5]

This is an intricate puzzle of a psychological crime mystery set in the Italian Alpine village of Avechot. It begins with special agent Vogel involved in an accident covered in blood, assumed to be responsible for a murder. He is in the care of Dr Flores, a psychiatrist charged with finding out the truth of what has occured given Vogel's memory is so poor. We then go back to his arrival in the village after a local girl, Anna Lou Kastner, has gone missing. Local police have not prioritised her disappearance, thinking that she will turn up. Vogel is carrying baggage from his last case, The Mutilator, where he was widely discredited with his arrest of a suspect, who served four years in prison, but who turned out to be innocent, although not in Vogel's eyes. He is desperate to restore his reputation and he sees Anna's disappearance as the means to achieve this.

Vogel heads the case, assisted by Borghi, keen to learn from Vogel. It would be an error to suggest that Vogel investigates. It would be fairer to say that he manipulates the case. He is a seasoned operator when it comes to the media, and he manipulates the media with a view to getting resources that locally have been denied. A young boy with a penchant for videoing with his camcorder, whom Anna befriended, obsessively followed Anna becomes the first suspect, then followed by a local teacher. In the past, Vogel has been less than scrupolous when it came to securing evidence. Denied the opportunities to arrest and charge the man he has decided is guilty, will Vogel fall back on his dirty practices? The only evidence he has is circumstancial. In the meantime, Anna's story gains notoriety and leads to the village attracting huge numbers of crime tourists.

This is a tense and engaging novel with the perfect antihero in Vogel, the arch manipulator who could not be less concerned about looking for the guilty party behind the missing Anna. There are a number of twists in this well plotted story packed with intrigue. Other girls, similar in appearance to Anna, have disappeared locally in the past although hardly anyone remembers this which seems so unlikely. The truth is unexpected as we find out what happened to Anna and the other girls from the past. This is more a psychological thriller than a police procedural as we find out why Vogel is covered in blood. If you like dark and twisted crime stories, then this is likely to appeal. Many thanks to Little, Brown for an ARC.

[Labijose · Rating 2 out of 5]

¡Es una pena que una novela de misterio que mantiene el interés durante casi la totalidad de la misma, y que tiene unos personajes muy reconocibles, aunque muy estereotipados, tenga un final tan lamentable y tan tramposo!!!!!
La maleabilidad de la opinión pública por los medios de comunicación con respecto a las víctimas y a los presuntos culpables de un delito tan abominable está muy bien descrita, y el manejo del suspense sobre verdadero culpable te mantiene en vilo prácticamente hasta la conclusión. Pero ese ridículo final hace que la novela pierda cualquier posible mérito acumulado. ¡Lástima! Le daremos otra oportunidad al autor, pero espero que no me vuelva a defraudar.

[Milan Trpkovic · Rating 4 out of 5]

Ocena: 4++ (Ipak, "Šaptač" dominira). Ko je čitao Karizijeve knjige zna šta može da ga očekuje. Mnoštvo likova, priča koja se grana u različitim pravcima, obilje misterija i tajni...da bi sam kraj bio takav da ostaneš zatečen. Naravno, tu su i odlično odrađeni psihološki profili i radnja koju često ne možeš da predvidiš. Još jedan odličan triler i dokaz da je Karizi majstor svog zanata.

[La loca de los libros · Rating 4 out of 5]

Y esta novela ha sido la elegida para la conjunta que hacemos cada mes con mi preciosa Devoradora de libros 😍
Hemos elegido esta por ser autoconclusiva y así tantear al autor antes de meternos de lleno con el resto de sus obras.

Aquí nos adentraremos en el pequeño pueblo alpino de Avechot.
Una pequeña comunidad de esas que me encantan a mi, muy cerrada, con secretos por doquier y para más inri con una congregación religiosa fanática y con sus propias reglas.
Dos días antes de Navidad una joven modélica de dicha congregación desaparece poniendo así en vilo a su familia y vecinos.
Aquí lo más llamativo es que la atención empieza pronto a desviarse de la víctima para pasar a centrarse en todo el circo mediático que se crea con la aparición de Vogel, un policía de dudosa moralidad que es capaz de cualquier cosa con tal de mejorar su apariencia ante los medios y salir airoso de cualquier aprieto.

Nos encontramos con una narración a dos tiempos. Donde los capítulos que empiezan con "La noche que todo cambió..." nos ayudan a situar la acción en el presente. Esto es, dos meses después de la desaparición de la joven, Anna Lou.

Con unos personajes con lo que es casi imposible empatizar, Carrisi nos lleva por donde quiere con una trama algo pausada, dejándonos las piezas del puzzle que poco a poco se va armando.
Aquí no hay héroes, ni importa qué pasó realmente, lo verdaderamente importante es atrapar al monstruo. Y si no lo hay ya se encargan los medios de crearlo.
Y es que como se dice en el libro; los malos son los que hacen la historia. Nadie quiere leer una novela en la que todos son buenos. Eso no interesa.
Por ello, es una novela cargada de crítica hacia los medios de comunicación y que te hace reflexionar sobre lo manipulables que pueden llegar a ser.

Según iba leyendo me venía reiteradamente la misma pregunta a la cabeza, ¿qué clase de policía es Vogel?🤔 ¿Quién es aquí el monstruo o monstruos?

Como es la primera vez que leo al autor no tengo como compararlo con sus demás libros. Quizás, como ya mencioné, le faltó más ritmo pero sin duda la he disfrutado y no veo la hora de meterme con Lobos (que ha sido reeditado como El susurrador)

¿Quién es el héroe y quién es la víctima aquí? Adéntrate en el pueblo de Avechot para descubrirlo 😊

Algunas de las citas más destacables:

📚 "Comunidad pequeña, secretos grandes."

📚 "Todos necesitamos un monstruo, doctor. Todos tenemos la necesidad de sentirnos mejores que alguien. Yo sólo les di lo que querían."

📚 "Son los malos los que hacen la historia."

📚 "La gente no busca justicia, sólo quiere un culpable."

📚 "Siempre intentamos salvar a los demás para salvarnos a nosotros mismos."

📚  "La vanidad es el peor enemigo del diablo."

Sígueme en mi pequeño rincón ❤➡ https://m.facebook.com/LaLocadelosLib... ❤ Muchas gracias 😘

[Yukki · Rating 5 out of 5]

Romanzo brillante!
Da tempo immemore volevo gustarmi la scrittura di Carrisi e, credo, di aver cominciato proprio con il libro giusto.
Mi è piaciuto moltissimo il suo modo di raccontare, di descrivere, la "mano che guida la penna" insomma.
Ha costruito un chiaro dedalo che inequivocabilmente porta a un'unica uscita, così all'apparenza però.
La potenza del pathos sull'epilogo è straordinaria! I colpi di scena in un fuoco incrociato tali da rimaner sbigottiti.
Tutto il romanzo è trascinante, appunto per la sua scrittura, ma verso il finale... Preparatevi davvero a rimanere sconcertati per usare un eufemismo.

[Devoradora De Libros · Rating 4 out of 5]

Lectura conjunta del mes de Febrero con mi preciosa Loca de los libros, en esta ocasión la elegí yo y para ambas ha sido nuestro primer Carrisi ✌
Ideal para empezar a hacernos una idea del autor y la verdad que esta primera toma de contacto ha sido todo un éxito.

Nos encontramos con una historia en la que es prácticamente imposible adivinar nada, Carrisi juega con tu mente haciéndote creer ciertas cosas, aunque siempre he estado con la mosca detrás de la oreja porque sabía que "algo sorprendente" nos iba a desvelar.

La historia transcurre en el tranquilo pueblo de Avechot en la zona de los Alpes. ¿Idílico, verdad? Lo que ya no lo es tanto es ese enigmático pueblo en el que sus habitantes tienen una obsesión casi enfermiza con la religión y sus preceptos, siendo incluso un paria quien no esté dedicado en cuerpo y alma a la congregación. Sectario cuanto menos...y estos temas meeee enncaaaantaaaan y hacen que ya de por sí me vaya a gustar sí o sí. Pues dentro de este marco, se produce la desaparición de una joven y entra en escena el agente especial Vogel para resolver el caso de la pequeña Anna Lou Kastner.
¡Ay Vogel! Este personaje encarna muchas cosas pero la principal es la crítica al sistema y como se aprovecha una situación para sacar beneficio o para intentar resolverla a partir de la nada. Un mensaje que sigue a la órden del día y del que seguro sacarán múltiples similitudes.

La trama tiene un ritmo pausado pero envolvente. Va poco a poco y te va involucrando en la hitoria en la que sólo quieres leer para saber cómo va a resolverse.
¿Y el final?
Sin palabras, el giro final tiene otro giro que haces que te quedes con la boca abierta, porque ni aún siendo retorcido lo habrías adivinado.

[Antonio Scotto di Carlo · Rating 1 out of 5]

Odio spoilerare, per cui forse non sarà una recensione chiarissima per chi non ha letto il libro.

Ho avuto sensazioni molto contrastanti durante la lettura. Il modo in cui è narrata la storia non mi è piaciuto per niente. Freddo e distaccato, quando sono incappato in battute che miravano a farmi sorridere o ad intenerirmi, le ho trovate fuori posto come degli occhiolini rivoltimi da un estraneo. Ma la cosa peggiore è che, mentre leggevo, non ho mai provato suspense o sorpresa perché i personaggi sapevano sempre tutto. Intuivano qualunque cosa, importante o insignificante, in anticipo. E non sbagliavano mai!

In altre parole, il narratore onnisciente è ben visibile in ogni pagina del libro. È così presente che non lascia molliche di pane per seminare o istradare il lettore, ma pagnotte e sfilatini È vero che l’autore deve comunicare delle informazioni al lettore, ma deve anche camuffare il tuo intervento. Per l’intero libro, ho avuto la sensazione che lo scrittore stesse parlando con me. Nella scena madre i personaggi addirittura “spariscono”, spazzati via dal bisogno dell’autore di mettere tutti i puntini sulle “i”.
Questo stile narrativo ha comportato (sottolineo) per me la distruzione della naturale ansia che mi aspettavo di provare leggendo thriller (in vero, per distruggere qualcosa, si dovrebbe prima creare… nel mio caso, una volta soltanto (aprendo la porta di un bagno…) mi è successo di provare quello spontaneo senso di sorpresa che spinge ad ammirare un libro – troppo poco per 350 pagine di racconto)

Terribile il colpo di scena finale, come nei peggiori film americani dove pensano di sconvolgere tutti con la chiusura del cerchio…
Se non altro mancano un paio di scene verso la fine che hanno sollecitato la mia immaginazione. Avesse omesso qualcos’altro, il libro se ne sarebbe - a mio personalissimo avviso - giovato.

Invece ho apprezzato tantissimo la capacità dell’autore di ricreare in maniera affascinante ed estremamente credibile l’atmosfera dei casi che si vedono in cronaca, film e telefilm vari (e non è affatto semplice come si potrebbe pensare tradurre le immagini in parole). Tuttavia, non posso mettere un’ulteriore stella perché scoprire di essere stato “preso in giro” mi ha dato molto fastidio. Faccio un esempio per aggirare la trappola spoiler. Se a me piace una ragazza, posso negarlo con gli altri per proteggere i miei sentimenti. Però quando sono da solo nella mia mente, lo penso eccome che lei mi piace. Non ho bisogno di fingere nella mia mente, a meno che non sappia che qualcuno (il lettore?) stia spiando i miei pensieri…
Questo “trucchetto” ha reso la storia pateticamente artificiosa, impedendomi di provare emozioni positive. E mi dispiace tanto perché la capacità dell’autore di creare lo scenario è da 4 o 5 stelle.

Poi ci sono diversi concetti riciclati e apparentemente spacciati per originali. Uno su tutti: “abbiamo bisogno del mostro per sentirci migliori”. Come non pensare alla mitica scena de “l’uomo cattivo” nel ristorante in Scarface con Al Pacino?

In conclusione, la sensazione che mi ha accompagnato per tutto il romanzo è stata quella di sentire una voce che mi diceva “Adesso sto per metterti paura. Sei pronto. OK, allora vado… Booh!” quando mi aspettavo un semplice “Booh!”

[Semjon · Rating 1 out of 5]

Konstruiert, klischeehaft, spannungsarm, aber in erster Linie unglaubwürdig. Narzisstische Polizisten, die nach einer Kindesentführung ohne stichhaltige Beweise einen potentiellen Täter der Presse und dem Lynchmob zum Fraß vorwerfen und keine Kenntnisse über einen Serienkiller in diesem Dorf vor 30 Jahren haben. Als ob es keine Ermittlungsbehörde, Akten oder das Internet gibt. Nur eine einzige Frau kann sich erinnern, in diesem dementen Dorf. Menschen, die ihren Opfern erklären, warum sie Täter sind, bevor sie sie meucheln. Ach, da ist jedes Rezensionwort zu viel. Der Masse gefällt der Thriller, mir nicht. Wie so oft.

[Antonio Rosato · Rating 3 out of 5]

"Un tempo la tv si limitava a riproporre la realtà, adesso era l'artefice del processo inverso. La rendeva tangibile, consistente. La creava".
Partiamo dalla trama… purtroppo attualissima (tant'è vero che, mentre scorrevo le pagine, mi son venute in mente le analogie con i casi di Yara Gambirasio, Cogne e Sarah Scazzi): in un paesino di montagna scompare una ragazzina e, come da tradizione, subito si scatena il circo mediatico dell'informazione; contemporaneamente, un cinico agente speciale incaricato delle indagini cerca in tutti i modi (più o meno leciti) di individuare il mostro responsabile del misfatto… e, solo ed esclusivamente per tornaconto personale, poterlo dare in pasto proprio a quella spietata TV del dolore!
In passato ho letto tanti altri libri di Donato Carrisi ma questo, per la prima volta, mi ha lasciato con l'amaro in bocca! Per carità, il libro è scritto davvero bene e la trama è in puro stile Carrisi (ossia, con le tracce e gli indizi disseminati per tutto il libro che, se si è in grado di fare due più due, portano alla soluzione del caso) ma, è tutta l'atmosfera del libro che non mi ha convinto.
Tanto per cominciare, c'è da dire che per essere un thriller la suspense è davvero nulla (c'è solo una lenta descrizione dei fatti accaduti e della successiva indagine manipolata dall'investigatore e dalla stampa); tutti i personaggi, sia i buoni che i cattivi (ed i fanatici), sono troppo piatti e non caratterizzati a dovere; gli ultimi capitoli, infine, mi son sembrati scritti in fretta e furia… non a caso portano a capire chi sia l'uomo nella nebbia prima ancora del doppio colpo di scena finale.
Tuttavia, La ragazza nella nebbia resta sempre un libro da leggere e da consigliare (ed è quello che mi sento di fare con voi) perché aiuta a capire come, e in che modo, le TV ed i giornali tendono a manipolare l'opinione pubblica..
[https://lastanzadiantonio.blogspot.co...]

[Annie Caffeine · Rating 5 out of 5]

Carrisi non delude mai.
Questo è un romanzo diverso da quelli che ci ha proposto precedentemente, ma che mi ha tenuta incollata alle pagine allo stesso modo. Ma cosa saranno mai un paio di notti insonni rispetto alla curiosità di scoprire i meccanismi che muovono assassini, investigatori e tutto il circo mediatico che si genera intorno a loro?
Un romanzo dei nostri tempi, che inevitabilmente ci porta ad osservare i media che si occupano di cronaca nera con occhio più critico, ma che ci fa anche riflettere su noi stessi e su quanto ormai ci lasciamo condizionare dalle notizie che questi ci propinano.

[Vaso · Rating 3 out of 5]

Διαφορετικό από όσα άλλα δικά του έχω διαβάσει. Πιο πολύ το βιβλίο ήταν εστιασμένο στην προσωπικότητα του πράκτορα Φογκελ κι όχι στην ιστορία καθεαυτή. Δεν λέω ότι δεν βλέπαμε την εξέλιξη της. Απλά έχω την αίσθηση ότι τη βλέπαμε από λάθος οπτική.

Δεν με ικανοποίησε ούτε με κάλυψε όσο θα ήθελα. Ενδεχομένως αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι με τα προηγούμενα του βιβλία, είχε ανεβάσει πολύ ψηλά τον πήχη και τώρα αισθάνομαι, θα το πω εντελώς λαϊκά, ότι πέρασε και δεν ακούμπησε.

[Dorian Nescio · Rating 5 out of 5]

La D'Urso dovrebbe leggerlo.
Tutti quanti dovrebbero leggerlo.

[Marisa Meiga · Rating 4 out of 5]

Empieza el primer capítulo y piensas: “De qué va esto? Estoy totalmente perdida”. Pero a medida que vas leyendo te vas centrando, vas orientándote, y ya no dejas de leer.
El libro se centra en varios personajes, pero el que destaca sobre los demás es Vogel, el agente estrella encargado del caso.
Sinceramente no esperaba demasiado de este libro, pero me ha gustado bastante, es entretenido y la lectura es rápida. Es distinto a otros libros de Carrisi, pero merece la pena leerlo.

[Shirley Revill · Rating 5 out of 5]

A very intriguing and well written crime story with twists and turns that I didn't expect and kept me guessing till the end.
I love a good crime story and this book ticked all the right boxes for me.
Very hard to put down and had me burning the midnight oil.
Highly recommended.

[Ελενη Ηλιαδου · Rating 5 out of 5]

📕📕📕 Η άποψη μου 📕📕📕

Τίτλος : Το κορίτσι στην ομίχλη

Θα ξεκινήσω λέγοντας σας,ότι δεν μπόρεσα να το αφήσω από τα χέρια μου και με βρήκε το ξημέρωμα διαβάζοντας το.
Έχουμε να κάνουμε με την εξαφάνιση ενός κοριτσιού σε ένα μικρό χωριό. Την λύση έρχεται να δώσει ο διάσημος σε όλους Ντέντεκτιβ Φόγκελ που αρέσκεται στην αυτοπροβολή του .
Είναι ικανός να λύσει το μυστήριο και να βρει τον δολοφόνο ή θα κάνει τα πάντα για να κλείσει την υπόθεση σφραγίζοντας έτσι μια ακόμη επιτυχία στο ενεργητικό του ; Έχει ηθικούς φραγμούς ή τα θυσιάζει όλα στο βωμό της δημοσιότητας ; Τι είναι πιο σημαντικό για εκείνον να βρει το κορίτσι που αγνοείται ή να δώσει στο άπληστο και αχόρταγο κοινό τον μέσων μαζικής ενημέρωσης ένα τέρας; Αυτόν που απήγαγε το κορίτσι ;
Πολύ τροφή για σκέψη μας προσφέρει το βιβλίο ανάμεσα στην λύση της εξαφάνισης και στην εξιχνίαση της.
Ένα πανέξυπνο καλοδουλεμένο αστυνομικό μυθιστόρημα που παίζει με το μυαλό μας.
Ο συγγραφέας πάντρεψε με μαεστρία την δράση με το μυστήριο,κράτησε τις ισορροπίες και δίνοντας μας αρκετά στοιχεία μας βάζει μέσα στην κλειστή κοινωνία του χωριού για να επιλύσουμε και εμείς μαζί τους το μυστήριο.
Μας προσφέρει άπλετες εικόνες με την κινηματογραφική του γραφή και εμβαθύνει στον ψυχικό κόσμο όλων των πρωταγωνιστών του βιβλίου με τα έντονα ψυχογραφήματα δοσμένα με μέτρο για να μας δώσει τα στοιχεία που πρέπει ώστε ένας καλός αναγνώστης αστυνομικών μυθιστορημάτων να προσπαθήσει να βρει τον ένοχο.
Όλα είναι πιθανά σε αυτήν την υπόθεση,μας δίνει τόσο εύκολα την λύση ή όχι ; Και πόσες πιθανότητες υπάρχουν να βρούμε την λύση ; Είναι προφανή ή όχι ;
Το απόλαυσα μέχρι την τελευταία του σελίδα! Πραγματικά ο Καρρίζι καταφέρνει κάθε φορά να με κάνει να τον αγαπώ ακόμα πιο πολύ.
Σας το συστήνω ανεπιφύλακτα και του βάζω 5/5 για το παιχνίδι που έκανε με το μυαλό μου και για τις σκέψεις που μου πρόσφερε τελειώνοντας το!
⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️

Σύνοψη του βιβλίου "Το κορίτσι στην ομίχλη"

"Η δικαιοσύνη δεν κάνει ακροαματικότητες. Η δικαιοσύνη δεν ενδιαφέρει κανέναν. Ο κόσμος θέλει ένα τέρας... Κι εγώ θα τους δώσω αυτό που θέλουν".

Η νύχτα που όλα άλλαξαν για πάντα ήταν μια παγωμένη νύχτα με ομίχλη στο Αβεσό, ένα χωριό φωλιασμένο σε μια βαθιά κοιλάδα ανάμεσα στις σκιές των Άλπεων. Ίσως να ήταν ακριβώς εξαιτίας της ομίχλης που το αυτοκίνητο του ειδικού πράκτορα Φόγκελ κατέληξε σ' ένα χαντάκι. Ένα συνηθισμένο ατύχημα. Ο Φόγκελ είναι καλά, αλλά έχει πάθει σοκ.

Δε θυμάται γιατί βρίσκεται εκεί, ούτε πώς έφτασε. Ένα πράγμα είναι βέβαιο: ο ειδικός πράκτορας Φόγκελ θα έπρεπε να βρίσκεται κάπου αλλού, μακριά από το Αβεσό. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Συγγραφέας: Carrisi Donato
Ημερ/νία έκδοσης: 01/03/2018
Εκδότης: #Πατάκη
Σελίδες: 400
Γλώσσα πρωτοτύπου: Ιταλικά
Τίτλος πρωτοτύπου: La ragazza nella nebbia
Συντελεστές: Οικονομίδου Μαρία (μετάφραση)

[Zai · Rating 4 out of 5]

Tengo que admitir que al principio me ha costado entrar en la historia, pero a partir de ese pequeño bache, empieza lo bueno. Es una novela muy adictiva. Carrisi sabe llegar al lector de forma directa.

Es un thriller diferente por su estilo narrativo. La historia comienza 2 meses después de la desaparición de Anna Lou, una chica de 16 años. El detective Vogel será el encargado de llevar la investigación junto con Borghi, un policía encargado de seguir las órdenes de Vogel. De una forma casi casual, Vogel logrará reunir pruebas suficientes contra el presunto secuestrador o ... asesino.

El libro es un puzzle. Carrisi nos va dando piezas y nosotros debemos armar el puzzle. Vogel es un personaje diferente, narcisista, codicioso,... y con una idea de lo que es investigar muy practica y conveniente. Hace cosas ilegales y por eso, es un personaje único que transmite sentimientos encontrados al lector. Los demás personajes crean muchas dudas a la historia.

Cuando llega el final es totalmente sorprendente y perturbador. Una novela inquietante y bien escrita, con un final que nadie espera.

[Effie Saxioni · Rating 5 out of 5]

Ιδιαίτερο και πολυεπίπεδο,δεν περίμενα τίποτα λιγότερο από έναν συγγραφέα που μας έχει δώσει εξαιρετικά ευφάνταστα αστυνομικά θρίλερ.
Με ήρεμη γραφή,που ως συνήθως κρύβει μια δεύτερη,υφέρπουσα ιστορία,πίσω από αυτήν που παρακολουθούμε στην αρχική ανάγνωση,βλέπουμε τον αγώνα ενός ιδιόρρυθμου και εκκεντρικού ειδικού πράκτορα να εξιχνιάσει την εξαφάνιση μιας νεαρής έφηβης.
Ο πράκτορας Φόγκελ λοιπόν,κατατρεγμένος από την κατακραυγή μιας προηγούμενης επαγγελματικής "αστοχίας",προσπαθεί με κάθε τρόπο να αποκαλύψει την αλήθεια για την χαμένη κοπέλα, που κρύβεται στα όρια της θρησκόληπτης,και προσφάτως νεόπλουτης,κοινωνίας του Αβεσό.
Όμως,θέλει πραγματικά να αποκαλυφθεί η αλήθεια?Είναι πάντα αυτός ο σκοπός μιας αστυνομικής έρευνας?
Ένα δυνατό αστυνομικό θρίλερ,με ένα τέλος που,στην πρώτη ανάγνωση δείχνει κάπως ανεπαρκές.Χρειάζεται να γυρίσει ο αναγνώστης πίσω ξανά,να εντοπίσει τα "ψιλά γράμματα" που έχασε,εντυπωσιασμένος από τα πυροτεχνήματα του Καρρίζι,για να καταλάβει πως τα πάντα ήταν εκεί,κάτω από τη μύτη του,όλη την ώρα.
5⭐

[☆LaurA☆ · Rating 4 out of 5]

Ed ecco che dal libro viene riprodotto anche il film ma niente....non é all'altezza del libro.
Sarà che i personaggi me li ero immaginata diversamente, sarà che non sono una da film (anche se con questo non mi sono addormentata 😅), vuoi che sapevo già come andava a finire ma lasciatelo dire:" Donato io ti voglio bene eh, ma scrivi un libro in piu all'anno piuttosto"

[nikolaos · Rating 4 out of 5]

Είναι ένα βιβλίο, θεωρώ, που σε ιδανικές συνθήκες ελεύθερου χρόνου, το ξεκινάς το πρωί και μέχρι το βράδυ το έχεις τελειώσει. Γράφει ωραία ο συγγραφέας. Ξέρει να σε κρατάει. Αυτό με είχε μείνει ως χαρακτηριστικό του και σε άλλα δύο βιβλία του συγγραφέα που διάβασα, τον Υποβολέα και την Υπόθεση του Κακού (αν και από υπόθεση δεν θυμάμαι και πολλά και για τα δύο).
Ένα ακόμα χαρακτηριστικό του συγγραφέα είναι οι ανατροπές. Και σε αυτό το βιβλίο η πορεία της ιστορίας δεν είναι και από τις πιο κοινές. Είναι αρκετά ιδιαίτερη.
Ο συγγραφέας έχει επιλέξει να μας διηγηθεί την ιστορία κάνοντας εναλλαγές στον χρόνο, χωρίς αυτό να δημιουργεί μπερδέματα.
Ένα βιβλίο που, για μένα, άγγιξε το πεντάρι , απλά η όλη κατάληξη της ιστορίας … δεν ξέρω… κάπου , κάτι, δεν με έκανε να το χαρακτηρίσω συγκλονιστικό.
Πάντως είναι ένα πολύ καλό και ευκολοδιάβαστο βιβλίο.
Να πω τέλος ότι τα προηγούμενα βιβλία του συγγραφέα είχαν εκδοθεί από τις εκδόσεις Ωκεανίδα (και πιθανόν κάποια να είναι εξαντλημένα ), ενώ αυτό εκδόθηκε από Πατάκη. Αυτό μπορεί και να σημαίνει ότι ίσως να δούμε είτε επανεκδόσεις είτε και νέα βιβλία του.

[Mohikanos · Rating 3 out of 5]

Μετά λύπης μου παρατηρώ ότι έχω αρχίσει να χάνω το κοινό σημείο επαφής μου με τον Καρίζι...
Τα πρώτα ρήγματα στη σχέση μας εμφανίστηκαν με το τρίτο βιβλίο του "Η υπόθεση του κακού". Μολονότι τα δύο πρώτα βιβλία του τα θεωρώ από τα κορυφαία βιβλία του είδους τους, με κινηματογραφική γραφή, εξαιρετικές ανατροπές και πολύ ενδιαφέρουσα θεματολογία, και τον Καρίζι ως έναν από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της σύγχρονης Αστυνομικής λογοτεχνίας, η "Υπόθεση του κακού" ήταν κατά τη γνώμη μου αρκετά υποδεέστερο: το πρόβλημα δεν εντοπιζόταν στη βασική ιδέα του, η οποία εξακολουθούσε να είναι ενδιαφέρουσα, αλλά στον τρόπο γραφής του συγγραφέα! Τότε, βέβαια, είχα ρίξει το φταίξιμο στους μεταφραστές που ήταν διαφορετικοί, και ίσως δεν είχαν καταφέρει να αποδώσουν το κλίμα του βιβλίου...
Δυστυχώς, όμως, το πρόβλημα εντοπίζεται και σε αυτό το βιβλίο το οποίο έχει εκδοθεί από διαφορετικό εκδοτικό οίκο και με διαφορετική μεταφράστρια! Και δεν αναφέρομαι μόνο στη θεματολογία του, η οποία δεν έχει αυτήν τη φορά κάτι το ιδιαίτερο να επιδείξει, ούτε στα τραβηγμένα από τα μαλλιά κίνητρα του δράστη, ούτε στις εξεζητημένες ανατροπές που συσσωρεύονται στο τέλος, αλλά κυρίως στον τρόπο γραφής του, στο λεξιλόγιο που χρησιμοποιείται, τη ροή του λόγου που δεν είναι στρωτή, την καταγραφή των διαλόγων που είναι άνευροι και ξύλινοι, τις βεβιασμένες περιγραφές τόπων και καταστάσεων, γενικότερα στον τρόπο που έχει γραφτεί το βιβλίο, στοιχεία που μπορεί να εντοπίσει κάποιος διαβάζοντάς το.
Όχι, σε καμία περίπτωση δεν ικανοποιήθηκα από το βιβλίο γι' αυτό και επισημαίνω τη μετριότητα στην οποία κινείται. Ελπίζω στο επόμενο να ξανασυναντήσω τον Καρίζι που εκτίμησα στα δυο πρώτα του βιβλία...(6/10)

[Sandra Nedopričljivica · Rating 5 out of 5]

Crimine all'italiana!
Uh, konačno jedan krimić napisan kako spada, Carrisi zna što radi. I sve tako fino zakukulji, kako bi na kraju došlo do preokreta - bum! Morala sam neke dijelove ponovo čitati, jer sam imala upitnike iznad glave nakon čitanja.

Nakon britanaca i skandinavaca, Europa ima i dobre talijanske pisce krimića, baš me zanimaju ostali njegovi romani.

[Tee · Rating 3 out of 5]

Not sure how to rate this.
The ending was sick.
Sick, in that fascinating Donato Carrisi way.
And that was the only part of the book where I recognized his signature.
Other than that, the whole novel seemed like a just-another-copy-paste-thriller.

Mr Carrisi is still my favorite writer, though.
Just that this isn't my favorite book.

[Anagard · Rating 5 out of 5]

Napeta i zanimljiva knjiga koja se teško ispušta iz ruke. Originalan tip agenta koji zločin ne istražuje na uobičajen način nego svoju karijeru gradi pomoću medija. Posebno mi je zanimljiv motiv ovog zamršenog zločina.
"Vidite, zlo je pravi pokretač svake priče. Jedan roman, film ili video-igrica u kojima je sve dobro, ne bi bili interesantni... Zapamtite: zlo je ono što čini priču."

[Knygu_burtai · Rating 5 out of 5]

Kaip man patiko!😍🔥 Nežinau kodėl aš ją ilgai laikiau lentynoje, kai knyga tokio įdomaus siužeto💣🔥

[Cxr · Rating 2 out of 5]

Ho deciso di leggere il libro dopo aver visto l’omonimo film quest’inverno perchè il finale ambiguo mi aveva incuriosito. Volevo capire se ero io a non aver capito, o se il film davvero non intende svelare l’autore/ice del fatto che è alla base del thriller.

E dunque ecco che il libro sembra essere più esplicito, ma ahimè lo è solo apparentemente. Perché se lo si legge rigorosamente, con l’eccezione dei capitoli che hanno come data 23 febbraio, il narratore è sempre l’agente speciale Vogel che certi dettagli non può averli conosciuti, ma solo dedotti o semplicemente immaginati. E dunque l’epilogo del dramma non è che la sua conclusione dei fatti. Sta a noi decidere se credergli o meno, sapendo che le prove sono tutte indiziarie e che si tratta di un personaggio senza scrupoli. Letto così, potrebbe anche essere un libro interessante. Ma purtroppo la scrittura di Carrisi è tutt’altro che soggettiva e suggerisce anzi una lettura “oggettiva” dei capitoli, come se a scriverli fosse un narratore onnisciente, che conosce la verità e la centellina a proprio piacimento. Questa seconda modalità di lettura da origine ad un thriller molto più banale, con personaggi dalle psicologie improbabili e una serie di colpi di scena atti a stupire lettori facili alla noia, annoiando invece quelli interessati al senso della storia e alla plausibilità dei personaggi.

In conclusione, una lettura che non ha risolto i dubbi lasciati dal film. Ma è intenzionalmente ambigua? O lo è solo per me che non accetto certi "trucchi" di scrittura?
Però una certezza me l'ha lasciata: tra i giallisti italiani Carrisi per il momento si classifica ultimo.

[Gabrielė|Kartu su knyga · Rating 4 out of 5]

Šio autoriaus kūryba man nėra naujiena, jau esu skaičiusi dvi jo knygas "Blogio šnabždesys" bei "Blogio teorija". Pastaroji skaityta praėjusį mėnesį ir palikusi man tikrai puikų įspūdį. Tad skaitydama šią, stengiausi jų tarpusavyje nelyginti, bet kartais lengviau - pasakyti, nei padaryti 🤭

Avešas - mažas miestelis, kuris įsikūręs Alpių slėnio šešėlyje. Čia niekuomet nenutinka nieko blogo, tačiau vieną dieną miestelį sukrečia šešiolikmetės Anos Lu dingimas. Jos dingimo bylą imasi tirti Fogelis. Iš pradžių buvo manoma, jog mergaitė pabėgo, kiek vėliau viskas pavirto pagrobimu. Fogelis dirba jam vienam žinomais metodais. Jo nedomina DNR ar kiti panašaus plauko tyrimai. Tačiau jis kaip niekas kitas žino kaip puikiai galima pasitelkti žiniasklaidą. Ji gali būti labai galingas ginklas.
Prabėgo jau du mėnesiai.. Fogelis seniausiai turėtų būti palikęs Avešą, tačiau jis vis dar čia. Kyla vienintelis klausimas.. Kodėl?

Knyga mane įtraukė jau nuo pirmųjų savo puslapių, nors čia veiksmo nebuvo daug, tačiau autorius vis išmesdavo kažkokią užuominą, kuria vis norėjosi sekti. Skaitydama turėjau įvairiausių spėjimų.. Kaip, kas bei kodėl. Tiesą pasakius autorius sugebėjo mane nustebinti, o tokios kūrinio atomazgos tikrai nebūčiau nuspėjusi. Tad pati knyga tikrai intriguojanti, o ir įtampa išlaikyta iki paskutiniojo puslapio.
Kad ir kaip bebūtų, ši knyga "Blogio teorijos" neperspjovė, tačiau buvo tikrai įdomu skaityti.
Žinau, jog yra sukurtas ir filmas pagal šią knygą. Mielai pasižiūrėčiau, jei tik pasitaikys tokia proga.

[Lou · Rating 3 out of 5]

Cuarta novela que leo del autor y es quizá la que menos me ha gustado, la he notado muy diferente a sus anteriores trabajos. Donato Carrisi sabe cómo captar la atención del lector y lo hace de fábula pero La chica en la niebla no es una novela tan redonda como las anteriores, un poco forzada en algunos detalles y sobre todo me refiero al final. Creía que el desenlace iba a conseguir subir mucho más la puntuación pero para ser sincera me ha parecido un giro metido con calzador. Eso sí, la historia engancha y mantiene muy bien la intriga por lo que es un libro que sí recomendaría para pasar un buen rato, sin más pretensiones.

[HelenSto · Rating 4 out of 5]

For me this book was a lot different from other Thrillers. It had a main character, that was so intrigue! But I think this was decisive to like it even more, because it was so different from other books of this genre. It also had a huge twist a the end that I didn't expect. So summing up in my opinion it was a good Thriller!

[Maria Papadaki · Rating 5 out of 5]

Όυαν διαβάζω τέτοια βιβλία, ξέρω πως θα κάνω καιρό να τα ξεχάσω. Ο Καρίζι ξέρει να παίζει με το μυαλό του αναγνώστη πάρα πολύ καλά. Δεν ξέρεις ποιος είναι η γάτα και ποιος το ποντίκι. Υπέροχο!

[Atalántē · Rating 2 out of 5]

Zakończenie jest idiotyczne, zwrot akcji zwrotem akcji pogania, a każdy ma mniej sensu od poprzedniego. Miało zszokować, a wkurwiło. 2⭐