Ne İçin Varsan Onun İçin Yaşa

by Hikmet Anıl Öztekin

“Tüm muhteşem hikâyeler iki şekilde başlar. Ya bir insan bir yolculuğa çıkar ya da şehre bir yabancı gelir.”

- Tolstoy

Demirden keskin bir düdük sesi yükseldi o sırada. Ayrılığın ciddiyeti buz gibi sardı bedenimi. Kapılar kapandı sonra... Çantam sağımda, yalnızlık karşımda...

Gidiyorum!
Hayır bir saniye!

Filmlerde böyle olmazdı ki... Son anda muhakkak bir kalma sebebi yazardı senarist. Tam hareket etmek üzereyken trenden atlayıverirdi
esas adam.

Oysa şimdi rayların üzerinde kaymaya başlamıştı bile tren... Ayrılığın göğsüme oturan ağırlığıyla camdan dışarı bakıp el sallayan insanlarla dolu peronu izledim.

Beni uğurlamaya gelmeyen herkese teşekkür eder gibi bir damla gözyaşı bıraktım oraya.

260 pages, Paperback

Published October 1, 2021

Reviews

[Yasemin Ilkay · Rating 1 out of 5]

Yılın en kötü kitabıydı benim açımdan. Simyacı, Savaşçı gibi çok özel, kült kitaplara özenmiş ancak izlediği kurgu, izleği, vardığı nokta, son… hepsi öyle zoraki ki.. Ekşisözlükteki bir yorumda Öztekin’in edebiyata verdiği zarardan söz edilmiş, katılmadan edemedim. Temalarına kendimi çok yakın hissetsem de olay maneviyattan çıkıp belli bir dinin ve kültürün propagandasına dönüştüğünde insanın içini baymaya ve gerçekliğini yitirmeye başlıyor. Ve pek çok yanlışlarla dolu kanımca… Avrupalıların yemek öncesi el yıkamaması mesela ne büyük ne saçma bi klişe… sapkın bir Hristiyan kadın bir yanda, 20 yaşında (!) nerdeyse ermiş bir genç müslüman karşı tarafta… ve sanki çok anlayışlı, çok açık bir zihinmiş gibi olan ama aslında dayatmalarla örülü bir kitap. Hele aşk… ne fena… Kadınlar yok, aşk var ama o da yok. Tamamen baskın olan erkek, müslüman, beyaz Türk bakışıyla yazılmış ve yeni bir bakış açısı sunuyormuş gibi lanse edilen bir kitap.

İlginç olan interrail’le yapılan Avrupa gezisi, maneviyatın maddiyat karşısındaki pozisyonu, felsefe ve Tanrı inancı mı bilgisi mi noktası… ama örneğin ilahi aşkı Yunus Emre zaten daha güzel yazmış, interrail üzerine de ‘Bir Bilet Al’ diye muhteşem bi kitap okumuştum. Daha yakın zamanda yine okuru Barselona’ya taşıyan yine bir yol hikayesi olan bir Nermin Yıldırım kitabı da okumuştum o da oldukça iyiydi, çünkü hayata karşı bir gerçekliği vardı. Ama bu kitap bir dayatmadan ibaretmiş gibi geldi. Ben bi roman diye değil, bir kişisel gelişim kitabı diye almıştım. Ama edebiyat böyle bişiy değil be Hikmet profesör 🧐keşke sen benim dünyamda sadece bi youtuber olarak kalsaydın 🥲

[aytaj_kk · Rating 3 out of 5]

Hayal ettiğimiz mucizelerle dolu dünya, gözkapaklarımızın ardında…

[Burcu · Rating 3 out of 5]

Akıcı, güzel bir anlatım.
Altı çizilesi bir çok yer buldum kendimce.
Ancak sonunu sevmedim, keşke olayı din değiştirmeye getirmeseydi. O bölümler zoraki olmuş kanımca

"Dünya istediğin yönde gitmiyorsa, sen gittiğin yönü değiştir." (Sayfa:32)
"İnsan kendi hikayesini yazabilmeli evladım...."dedi." Bedeli ne olursa olsun, herkes kendi hikayesinin kahramanı olmaya cesaret edebilmeli. Cebinde çok parası olan değil, güzel hikayeler biriktirmiş insanlar zengindir. Kanadı yanacak bile olsa, güneşin ateşine vurgun olduğu için kendini yakan kelebekler değil, kabuğunu kırmaya cesaret edemeyenlerdir deli." (Sayfa:50)
Her yöne ve her yerde attığın her adım seni aynı noktaya götürür. Gideceğin yolu sen seçersin ama varacağın yer aynıdır. İnsan varacağı yeri değil varacağı hali değiştirebilir. Öyleyse yolunu seç, ham olarak mı, hal olarak mı? (Sayfa:68)
...Bence çok değerli bir yatırım ara sıra durmak, dinlenmek, yavaşlamak ve sonra kaldığın yerden hayata devam etmek (Sayfa:70)
Ne yapmak istediğine karar verdiğinde nasıl yapman gerektiğini de öğrenirsin. (Sayfa:90)
İnsan ne için var olduğunu anladıktan sonra yaşamaya başlar. (Sayfa:135)
Yol değiştirmiyorsa insanı, ne anlamı var yürümenin? Yolda kat edilen mesafe bir uzunluk değil bir adanmışlık ölçüsüdür. (Sayfa:139)
Bir şeyi bilmekle onu deneyimlemiş olmak farklı şeylerdir der. Örneğin yıllarca bisiklet nedir diye bir eğitim alsan, üniversitesini okusan, yıllarca çalışsan bisikleti sürebiliyor olmazsın. Ya da deniz üzerine eğitim alsan, tüm bilgileri öğrensen, ezberlesen bu senin yüzebileceğin anlamına gelmez. Yani bir şeyi bilmek ile o şeye özne olarak şahit olmak farklı şeylerdir der. (Sayfa:155)
Düzenim bozulur, hayatımın altı üstüne gelir diye endişe etme. Nereden biliyorsun hayatın altının üstünden daha iyi olmayacağını. Şems (Sayfa:160)
Şu çıktığım yolculuk hayatımda verdiğim en doğru kararlardan biriydi ama ilginçtir ki bu doğru kararı alabilmek için canımı çok acıtan bir hayat tecrübesinin içinden geçmem gerekmişti. Hayatımın en doğru kararına hayatımın en acı olayı sebep olmuştu. (Sayfa:163)
...kendini gerçekleştirmek için hayatı başarmak zorundasın. (Sayfa:177)
Hayata devam edebilmek için geçmişi arkada bırakmak gerekir. (Sayfa:188)
Şunu anlıyorum ki bilgi her ne kadar insana aktarılabilen, öğretilebilen bir şeyse de bilgelik aktarılamaz, öğretilemez, anlatılamaz, ezberletilemez. İnsan ancak içindeki deniz kadar derinleşebilir, bilgeleşebilir ve bunu da ancak yolda deneyimleyebilir. (Sayfa:205)
"Bir insanın gerçek doğum günü bu dünyaya geldiği gün değil, bu dünyaya neden geldiğini anladığı gündür." (Sayfa:219)
İnsan fikir üretemiyorsa, soramıyorsa, sormadığı için de anlayamıyorsa doğmuş sayılır mı? Bir insan dünyaya geldiğinde uyumaya başlasa ve 80 yaşına kadar uykuda vakit geçirse, sonra da ölse. Bu insan yaşamış mıdır? Bu sözün bana hissettirdiği şey şu, bu insan dünyaya gelmiştir ama gerçeğe doğamamıştır. Gerçeğe hiç doğmadan da ölmüştür. (Sayfa:219)
Hayat tekamüller silsilesidir ve insanın hayatında üç önemli nokta vardır. İlki doğmak ve bu bizim elimizde değildir. Üçüncüsü ölmek ki bu da bizim elimizde değildir. İkincisi ise yaşarken yapabileceğimiz ve elimizde olan tek şeydir, o da anlamı bulmaktır. Ne için yaşadığını bulmak, nerden gelip nereye yürüdüğünü anlamak, tüm bunların ne için olduğunu anlamak. (Sayfa:245)

[Muhammet Emin · Rating 3 out of 5]

Hayat tekâmüller silsilesidir ve insanın hayatında üç önemli nokta vardır. İlki doğmak ve bu bizim elimizde değildir. Üçüncüsü ölmek ki bu da bizim elimizde değildir. İkincisi ise yaşarken yapabileceğimiz ve elimizde olan tek şeydir, o da anlamı bulmaktır. Ne için yaşadığını bulmak, nerden gelip nereye yürüdüğünü anlamak, tüm bunların ne için olduğunu anlamak. Bu soruların peşine düşmek bu dünyada anlamlı olabilecek tek eylemdir.

[Serenay Aslan · Rating 5 out of 5]

Güzel bir roman diyebilirim. İçindeki bazı sözler insana kendini sorgulatıyor. Ama sanırım beklediğimden hafifti.

[Misaki · Rating 5 out of 5]

Çok güzel bir kitaptı. Bir arayışın böyle bir yol almasını hiç beklemezdim.

O kurulan dostluk ve o dostluğun birbirlerine katdıkları… Herkese böyle dostluklar lazım. Kendilerine bu dostlukla katdıkları 🥹


Kitapı daha çok bir çiftin birbirine kavuşması diye bekliyordum ama beni çok yanılttı. Sonu hele 🥹 Hiç böyle beklememiştim.

[Volkan Zengin · Rating 5 out of 5]

Hayatımı değiştiren kitap.

[Halima Batchelder · Rating 5 out of 5]

I loved this book. It’s a bit slow going but very touching and had an amazing surprise at the end. Would definitely recommend it as well as Hikmet Anıl Öztekin’s other books.