Netherlands & Flanders group discussion

This 30th group read starts on Wednesday, 8 June 2016 and will end on Tuesday, 19 July. The book we will be reading is Nooit meer slapen by Willem Frederik Hermans.

Comments for Nooit meer slapen can be left in either Dutch or English and please, feel free to join in any time, because the more the merrier!

Jammer dat het Birk niet is geworden. Die heb ik in huis. Ik moet even kijken of ik deze van Hermans heb. Ik vind het wel leuk om een keer mee te doen. Mag je dezelfde titel voor de maand erop weer doorgeven?

Hannie wrote: "Jammer dat het Birk niet is geworden. ... Mag je dezelfde titel voor de maand erop weer doorgeven?..."

Tuurlijk mag dat. Alle (van oorsprong Nederlandstalige) boeken die in de boekhandel te verkrijgen zijn mogen genomineerd worden voor de group read. Ik heb zelf ook wel eens een boek meerdere malen genomineerd.

Gisteravond 'Nooit meer slapen' uitgelezen (het leest bijzonder vlot) en waw, wat een boek. Waar ik gedurende het grootste deel van de tijd het boek wel goed maar niet fantastisch vond, vind ik dat de laatste (ongeveer) 50 pagina's alles veranderen. Het nawoord in mijn editie spreekt van een roman die niet alleen nihilisme ademt, maar ook wat humanisme. En het is net dat wat ik zo prachtig vond, hoe op het einde opeens een veel warmer (en vergevensgezinder) beeld geschetst wordt van het hoofdpersonage (en de samenleving in zijn geheel). Terecht een klassieker, merci om hiervoor te stemmen want anders had ik het waarschijnlijk nooit gelezen.

Laurence wrote: "Gisteravond 'Nooit meer slapen' uitgelezen (het leest bijzonder vlot) en waw, wat een boek. .."

Ik ben nog niet begonnen maar ik ga het zeker lezen. En jouw bericht maakt me nóg nieuwsgieriger naar het boek...

Ik heb afgelopen nacht al een klein stukje gelezen. Echter nog te weinig om iets te zeggen over het boek.

Ik ben laatst gestrand bij hoofdstuk 7. Daarna heb ik het boek weggelegd, omdat het me niet kon boeien. Misschien dat ik het deze week toch weer oppak. Normaal vind ik de boeken van Willem Frederik Hermans wel leuk, dus ik geef het nog een kans.

Zijn er nog meer mensen die dit boek lezen? Want het had de meeste stemmen bij de poll. Ik ben weer in dit boek begonnen en ik vind dat het al iets beter is dan in het begin. Toch vind ik dat het verhaal erg traag verloopt. Volgens mij komt dat door de vele beschrijvingen. Hebben nog meer mensen dit?

Hannie wrote: "Zijn er nog meer mensen die dit boek lezen? .."

Ik ben vast van plan het voor de einddatum van de Group Read gelezen te hebben, maar ik ben nog niet begonnen...

Hannie wrote: "Zijn er nog meer mensen die dit boek lezen? Want het had de meeste stemmen bij de poll. Ik ben weer in dit boek begonnen en ik vind dat het al iets beter is dan in het begin. Toch vind ik dat het v..."

Ja, het is inderdaad een boek waarin er weinig gebeurt en vooral de beschrijvingen van dat niets-doen erg belangrijk zijn. Op en top nihilistisch.
Maar zoals gezegd, het einde verandert veel en maakt het verhaal "af" op een bijzondere manier. (Dat vond ik toch) Het loont echt om het boek uit te lezen.

De eerste keer dat ik dit boek las, was op de middelbare school en de tweede keer was ik in de twintig (inmiddels zo'n 30 jaar geleden).
Aangezien ik het me herinner als een heel goed boek, mijn favoriet van Hermans na De donkere kamer van Damokles, wilde ik het graag weer eens herlezen na zo'n lange tijd. Maar om de een of andere reden kost het me nu veel moeite om erin te komen. Ik ben pas zo'n 100 pagina's ver en hoewel ik me iedere dag voorneem om weer een stuk te lezen, komt er vaak niets van terecht. Terwijl als ik een boek heb dat me echt boeit, de meeste andere dingen even moeten wijken.
Toch lees ik het wel uit. Ik weet zeker dat ik er later in het verhaal wel weer door zal worden gegrepen.

Het is voor mij drie jaar geleden dat ik 'Nooit meer slapen' (eindelijk) heb gelezen. Ik vond het mooi geschreven, grappig, filosofisch, tragisch en aan het eind ook nog spannend, hoewel het inderdaad wel even duurde voordat ik in het verhaal kwam. Prachtige beschrijvingen van de tocht door het barre landschap en rake, herkenbare bespiegelingen over de zinloosheid van het bestaan.

Lang geleden heb ik 'De donkere kamer van Damocles' gelezen, wat me erg beviel. Daarom heb ik meegedaan aan deze group read.
Ik heb 'Nooit meer slapen' erg graag gelezen. Het is heel vlot geschreven, ook de vele passages met beschrijvingen en filosofische bedenkingen.
Hoewel er weinig of niets gebeurt in het boek, had ik toch het gevoel om bij elke bladzijde iets 'verder te komen'.
Het einde gaat dan in een stroomversnelling en is inderdaad nog spannend. Het nawoord spreekt over humanisme in dit deel, daarnaast zag ik toch ook een bevestiging van het nihilisme uit het eerste deel.
Dit boek behoort zeker tot mijn lijstje van graag gelezen boeken.

Ik ben gisteravond (eindelijk) begonnen en heb pas een klein stukje gelezen, dus ik kan nog niets over de inhoud zeggen, maar de schrijfstijl bevalt me in ieder geval prima :-)

Ik ben nu bij hoofdstuk 29. Ik ga het wel uitlezen. Inmiddels ben ik wel benieuwd hoe het afloopt. Toch weet ik niet of ik het op tijd uit heb. Ik ben ook in een ander boek bezig en ik ga niet lezen omdat het moet.

Hannie wrote: "Ik ben nu bij hoofdstuk 29. Ik ga het wel uitlezen. Inmiddels ben ik wel benieuwd hoe het afloopt. Toch weet ik niet of ik het op tijd uit heb. Ik ben ook in een ander boek bezig en ik ga niet leze..."

Ik vind het fantastisch geschreven, helemaal mijn soort boek :-). Niet een spannend verhaal of zoiets (is voor mij ook niet nodig), maar wel een ontzettend goed verhaal. Ik heb het bijna uit want ik was gisteren vrij én had ook tijd om te lezen. Ik had moeite om het boek weg te leggen :-). Helaas kreeg ik het net niet helemaal uit gisteren (nog zo'n vijftig pagina's).

Ik heb ‘m uit. En wat een ontzettend mooi boek is Nooit meer slapen ... Persoonlijk sprak het mij veel meer aan dan het acht jaar eerder verschenen De donkere kamer van Damokles (en dat was vele malen beter dan ik had verwacht). Mijn hooggespannen verwachting bij Nooit meer slapen is dan ook beslist niet teleurgesteld.

Nooit meer slapen is het verhaal van 25-jarige ambitieuze, maar in mijn ogen toch ook tamelijk naïeve, Alfred Issendorf, een geoloog die graag wil promoveren op het vinden van (inslagen van) meteorieten in het hoge noorden van Noorwegen, een land waar 's zomers de zon nooit ondergaat, en hij gaat hiervoor met drie andere onderzoekers, allen Noren, op pad. De aanloop naar de eigenlijke tocht met de drie anderen is al niet zoals je verwacht, waardoor je je af gaat vragen wat er komen zal.

Aan het verhaal wordt op sommige momenten een onverwachte 'draai' gegeven en ook de titel van het boek heeft een dubbele mening, zoals duidelijk wordt bij het lezen van het verhaal. Ik zal niets weggeven van het verhaal, maar ik heb er echt van genoten en het speet mij dan ook heel erg dat ik het gisteren niet in een keer uit kon lezen, dat kan ik er wel van zeggen :-)

Er waren overigens voor mij zeer herkenbare dingen in het boek, zoals de schoenen van Alfred tegenover de laarzen van de anderen, de moeite die het Alfred kost om over de stenen in de rivieren te lopen, terwijl de anderen dit moeiteloos schijnen te doen, de inspanning die het de Nederlandse Alfred kost om de dagafstand af te leggen terwijl de anderen daar geen moeite mee schijnen te hebben, enzovoorts, enzovoorts. Heel erg knap beschreven, dit verschil tussen een (overigens volhardende) Nederlander in het buitenland en de drie Noren die duidelijk gewend zijn aan de condities van hun eigen land.

Booklovinglady wrote: "het speet mij dan ook heel erg dat ik het gisteren niet in een keer uit kon lezen, dat kan ik er wel van zeggen :-) "

Dan wel weer fijn dat je vandaag nog een toetje had :-)

lethe wrote: "Dan wel weer fijn dat je vandaag nog een toetje had :-)"

Ja, dat wel, maar ik kon dan ook nauwelijks wachten vanavond tot ik het boek weer op kon pakken :-)

lethe wrote: "Terwijl als ik een boek heb dat me echt boeit, de meeste andere dingen even moeten wijken...."

Hoe ver ben je nu? :-)

Ik vond het prachtig. Niet 'spannend' of iets dergelijks, maar wel een ontzettend goed geschreven verhaal en heel menselijk (en daardoor soms heel herkenbaar). Zoals gezegd had ik moeite om het weg te leggen. Ik ben dan ook heel blij dat ik het nu (eindelijk) eens gelezen heb.

Ik ben bij hoofdstuk 32. Goed dat je het vraagt, want ik was van plan vanmiddag te gaan lezen, maar zoals gewoonlijk ben ik mijn tijd aan het verdoen op GR :-) Ik ga gelijk even een update posten, ik kwam gisteravond weer een aardige zin tegen om te citeren.

Keptuit! Eindelijk :-)

Ik moet me nog even beraden op een recensie, maar voorlopig geef ik het 3,5 ster (omdat ik het toch minder goed vond dan ik me herinnerde), die ik afrond naar 4 sterren (omdat ik denk dat het niet zozeer aan het boek ligt, maar aan mijn gemoedsgesteldheid).

Ik ga zo nog even een stukje lezen.

Hannie wrote: "Ik ga zo nog even een stukje lezen."

Wat betreft de group read heb je nog tot en met morgen om het boek uit te lezen :-)

Dat ga ik niet redden. Maar dat maakt me niet uit. Ik ga het sowieso uitlezen.

Hannie wrote: "Dat ga ik niet redden. Maar dat maakt me niet uit. Ik ga het sowieso uitlezen."

Is mij ook wel eens gebeurd, dat ik een boek niet op tijd uit kreeg vóór het einde van een groep read of een uitdaging. Maar je weet het: 'Wat in het vat zit, verzuurt niet' :-)

Inderdaad. :-)