Dandelion - قاصدک discussion

انگارهرکس تنهادرخزانه ای محدودی ازدوستت دارم وبه تو نیاز دارم یا چقدرباتو خوشبختم را درآرشیو کلمات وجملات خود دارد. باصرفه جویی وتنگدستی تمام آنها راخرج میکند که مبادا تمام شوند.لذا عشق خود راکنسروکرده تنهادرمناسبتهای ویژه ای نظیرجشن تولد.سالگردهاوغیرومصرف میکنند.

بعضي ها بخاطر غرورشون
بعضي ها فكر مي كنن اگه بگن طرف مقابل فكر مي كنه آيا چه خبره واسه همين مي گن پرو نشيااا ولي با تو احساس خوشبختي مي كنم و از اين حرفا
كه اگه نگن خيلي بهتره
بعضيام شايد واقعا هيچ احساسي به طرفشون ندارن و براي رسيدن به بعضي مقاصد اونو مي خوان
...؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!

شاید هم یه علتش،به فرهنگمون برگرده
..
یه حیای خاصی توی فرهنگمون وجود داره- به مثبت و منفی
بودنش کاری ندارم
یه سری محدودیت هایی داریم -
که بهمون اجازه نمیده با این تیپ صحبتها یا رفتارهاراحت باشیم...-در واقع این نوع تیپ رفتاری(عاشقانه) توی خونمون نیست
..

اینجا یک سوال به وجود می یاد
عشق مال کدوم فرهنگ؟
تو خون کیاست عاشقی؟

منصوره جون خوش اومدی عزیزم

Mansoure wrote: "شاید هم یه علتش،به فرهنگمون برگرده
..
یه حیای خاصی توی فرهنگمون وجود داره- به مثبت و منفی
بودنش کاری ندارم
یه سری محدودیت هایی داریم -
که بهمون اجازه نمیده با این تیپ صحبتها یا رفتارهاراحت..."

--------------------------------------------------

سلام خدمت اعضای محترم

حقیقتش نظر سرکار خانم (یا آقای) منصوره باعث شد که من بیام و عضو بشم تا جواب صحیح رو خدمت ایشون بدم تا همگی از این اشتباه بزرگ بیرون بیایم:

اگر منظور ایشون از "فرهنگمون" همون دین اسلام هستش، باید 2 تا مساله که جاش همینجاست رو عرض کنم، یک اینکه اگر رفتار تک تک ما از فیلتر قوانین دین اسلام و فرهنگ شیعه عبور می کرد دنیا به بهشت تبدیل می شد.

و دوم اینکه فرهنگ سیدالشّهدا (ع) این هستش که ما تو خونه و در بین خانوادة خودمون محبت داشته باشیم، این یعنی فرهنگ ما.

اما یه نکته رو فراموش نکنیم؛ علاقه و احساس و نوع بیان اونها به خواهر یا برادر خیلی فرق می کنه با عشقی که انسان به همسرش داره.

و در آخر متذکر می شم همگی ما همواره به خاطر داشته باشیم تمام ما انسانها بدون شک ناقص هستیم، و هیچ گاه قدرت آن را نداریم که بخواهیم بگوییم دین خدا (اسلام) منفی است یا مثبت!!!!!!!!!!! بلکه به وضوح و با عقل سالم و روشن پیداست که دین خدا سرتاسر انسانیت و نور است و بس.

موفق باشید

خداوند نگهدارمان

سلام مهدی عزیز.
فرهنگ ما را با فرهنگ اعراب دوست عزیز اشتباه نگیز.
این که حسین می گوید در خانه و خانواده چگونه باشید(که می گوید بیرون هم چگونه باشیم؟!) فرهنگ ما نیست..
فرهنگ ما اسلام نیست که بخواهیم بگوییم بد یا خوب است.
فرهنگ ما یک فرهنگ هشت هزار ساله ایرانی و پارسی است که در حمله ی بربری به نام (به قصد آوردن اسلام به ایران)، مردمانی شاد و خوشبخت را به عزا نشاندند(بخاطر همان دشمنی عرب با عجم) و ملغمه ای از فرهنگ اعراب ملخ خور با پارسیان یکتا پرست شده این چیزی که امروز به ما به عنوان اسلام عرضه می کنند.
کدام نکته را فراموش نکنیم؟
آیا حسین و اسلام در محبت به دیگران(جنس مخالف) این موضوع که در صدر اسلام دیه ی کامل یک زن برابر بیضه های یک مرد بود را هم شامل می شود؟ از عشق و علاقه ی فراوان است به زن و همسر است که خدا در قران همواره به صورت مذکر آمده است؟
آنچه اسلام در مورد زنان و دیگران می گوید(اگر بخواهند درست اجرا کنند) همان است که امروز در کویت و عربستان اجرا میشود.
اما در ایران و فرهنگ کهن ایرانی زن ها حتی مقام صدارت هم داشته اند.
من نمی گوییم اسلام منفی یا مثبت است، اما می گویم در اسلام افراد به دو گروه تقسیم بندی شده اند، درجه یک، درجه ی دو.
و این یعنی نقض اولین حقوق انسانی که مردمان همه با هم برابر و درجه یک هستند.

سلام.
باشه ...

من که فکر می کنم این بحث به جایی نمی رسد، چرا که ایراد نه از اسلام است نه از ایران، چون هر دو هم خوبی دارند و هم بدی. ایراد از ما مردم است که به خوبی های هر دوی آنان عمل نمی کنیم و بدی هایشان را بزرگ می کنیم. زرتشت بزرگ فرمود: « تو روزی رستگار خواهی شد که از [ گفته های زمان :] من هم بگذری. اسلام هم انسان را دعوت به اندیشیدن کرده است. پس محض رضای خدا دو دقیقه به این بیاندیشیم که اگر روزی در خیابان یا اتوبوس دختری یا پسری را دیدیم و از او خوشمان آمد چرا نباید به او لبخندی بزنیم تا او هم در احساس خوبمان سهیم شود.

با تشکر

اگر روزی در خیابان یا اتوبوس دختری یا پسری را دیدیم و از او خوشمان آمد چرا نباید به او لبخندی بزنیم تا او هم در احساس خوبمان سهیم شود


خوشحالم كه يكي پيدا شد كه تفكراتش مثل خودمه
............

به نظر من هر آدمی باید علاقه خودش رو به دیگران بیان کنه بعضی افراد فکر می کنند اگه این کار رو بکنندخیلی بده . یعنی می ترسند که در مقابل دیگران کوچیک شوند
اما اینطور نیست
.................
آری آغاز دوست داشتن است
گرچه پایان راه ناپیداست
من به پایان دگر نیندیشم
که همین دوست داشتن ، زیباست