Fanatieke Nederlandse Lezers discussion

Het laatste deel van het verhaal. Wat vond je ervan? Heeft het einde je verrast? Is je mening over Evelyn en Monique door het verhaal heen ook veranderd?

Het einde heeft me wel verrast, ik zag het iig niet aankomen. Vind Evelyn wel echt een badass karakter, Monique ben ik minder gecharmeerd van. Denk dat het verhaal best zonder haar/de raamvertellingstructuur had gekund.

Haha, niemand houdt van Monique! Ik vond haar niet slecht, maar wel een beetje saai.

Ik had een idee wat het einde zou zijn, en meestal had ik gelijk.

De clou heeft met verrast ja. Monique was maar grijs eigenlijk. Haar reactie op de toestand vond ik ook wat vreemd. De haat niet echt te voelen. Geschokt ja, maar haat? Ik kon het me niet echt voorstellen.
Al met al een heel leesbaar verhaal wat me echter niet volledig van realisme en diepgang overtuigde. Toch vooral door de vlotte stijl 4⭐️ gegeven.

Marlie wrote: "De clou heeft met verrast ja. Monique was maar grijs eigenlijk. Haar reactie op de toestand vond ik ook wat vreemd. De haat niet echt te voelen. Geschokt ja, maar haat? Ik kon het me niet echt voor..."

Ik ervaarde ongeveer hetzelfde en had dezelfde 4 sterren conclusie.

Ik merk wel dat ik het allemaal haast even vlot weer vergeet als dat het weglas...

Ik vind het einde erg verrassend. Ik had het dan ook niet zien aankomen. Al had ik wel gedacht dat er een soort connectie tussen Evelyn en Monique zou zijn. Ondanks dat Monique niet zo heel goed uit de verf komt en niet zo heel veel aan bod komt, vind ik wel dat haar rol belangrijk is. Daarom zou ik haar niet weglaten.

Ik vind het een erg leuk verhaal. Ondanks alles bleef ik Evelyn Hugo toch sympathiek vinden. Ook vind ik de schrijfstijl fijn.

Fijn om te horen dat je ervan genoten hebt!

Nou jongens, ik heb dit boek dan eindelijk ook gelezen. Er bleek alleen maar een Koningsdag voor nodig te zijn ;)

Heerlijk boek om in een dag weg te lezen, heb me er prima mee vermaakt.
Maar na een tijdje begon ik me ook wel te ergeren aan alle herhalingen (vaak vertelde TJR 2 of 3 keer hetzelfde achter elkaar), de dingen die er te dik bovenop lagen of er snel nog even ingefietst leken (oja, Cubaanse heritage! oja, de Stonewall-rellen, oja, huidskleur en racisme, oja, aandacht voor de lagere klasse = Luisa en Grace), maar al die huwelijken an sich vond ik wel overtuigend, net als de relatie met Celia, en Evelyn als personage ook. Ik was echt blij voor de twee koppels en het dochtertje, met die picknick in het park, #goals hoor, zo in het gouden zonlicht, ik zag het wel voor me.

Ik had in het begin niet echt goed zitten opletten, dus het einde verraste me ook nog wel (de link Monique-Evelyn). En daar vond ik het fijn, al was dat waarschijnlijk dan weer onbewust, of wordt het in ieder geval niet uitgesproken, dat het racisme (dode zwarte dronken man in auto, dus geen goed onderzoek gedaan door de politie?) wél goed uit de verf kwam.

Drie sterren ga ik voor, denk ik. Vind dit fijne boeken voor vakantiedagen, maar het is ook wel weinig subtiel allemaal.