utku

“Acaba insancıl kişi insana dair bütün olasılıkları her şeyi insana mahsus diye tanımlayacak kadar liberal midir? Tam tersine!Belki bir fahişe hakkında ahlâk açısından dar kafalı bir burjuva kadar ön yargılı davranmaz ama bir kadının bedenini para kazanma makinesi olarak kullanması o kadını bir insan olarak hor görmesine neden olur . Onu şöyle yargılar fahişe bir insan değildir ya da bir kadın fahişelik yaptığı takdirde insan olmaktan çıkmıştır gayri insandır. Hatta Yahudi, Hristiyan, imtiyazlı kişi, dini alimi ve bunun gibiler insan değildirler. Sen Yahudiliğin ya da başka bir niteliğin açısından insan değilsin. Al işte gene bir buyurgan önerme. Seni başkalarından farklı kılan her şeyi üzerinden at, eleştir ve kurtul. Yahudi olma! Hristiyan olma! Ve bunlar gibi biri de olma! insan ol, salt insan! İnsanlık niteliğini, seni kısıtlayan her türlü alın yazısının karşısına çık, o sayede kendini insan kıl ve seni kısıtlayan engellerden kurtul, özgürleş, kendini özgür insan haline getir, yani insanlığı seni her bakımdan belirleyen Öz'ün olarak kabul et.Ben diyorum ki sen bir Yahudiden bir Hıristiyandan ve benzerlerinden daha fazla birisin hatta sen insandan daha fazlasın. Bütün bu saydıklarım birer düşüncedir, oysa sen bedene sahip birisin. sen "soyut bir insan" haline gelebileceğini mi sanıyorsun. Bizden sonraki kuşaklar bizim yıkmaya gücümüzün yetmediği bazı önyargıları ve engelleri ortadan kaldırmak zorunda kalmayacaklar mı sanıyorsun. Acaba 40 ya da 50 yaşında gelince artık daha ileriki günlerde kendinde çözülecek bir şeylerin bulunmayacağı kadar gelişerek insan olacağını mı umuyorsun. Bizden sonraki kuşakların insanları bizim şimdi yokluğunu hissetmediğimiz bazı özgürlükleri elde edebilmek için mücadele etmek zorunda kalacaklardır. O gelecekteki özgürlüğe neden ihtiyaç duyuyorsun? sen insan olmadan kendine hiçbir değeri vermeyeceksen, insanın ya da insanlığın mükemmeliğe erişebilmesi için kıyamet gününe kadar beklemen gerekecektir. Ama sen kuşkusuz daha önce öleceğine göre, zaferinin ödülü'nü ne zaman alacaksın?”
― Max Stirner, The Ego And His Own