Sima Aprahamian-hovhannessian

“There is a certain part of all of us that lives outside of time. Perhaps we become aware of our age only at exceptional moments and most of the time we are ageless.”
― Milan Kundera

“Հայրենիքս երկիրն է,
ուր տխրութեան եւ յուսահատութեան
հորիզոնը չի տիրապետեր,
ո՛չ ալ իր համեստ ու անձուկ պիւտճէն
կ'օգտագործուի, զայն հետզհետէ
ոստիկանական երկիր դարձնելու,
ուր սեռային ակումբներու պարուհիներ
եւ թաղային խուլիկաններ՝ ոստիկանի տարազ հագած՝
ցոյցի ելած խաղաղ մարդոց
կամ բողոքող ծեր կիներու
ձեռք չեն ոլորեր
կամ ձերբակալեր:
Հայրենիքիս մէջ
Խարդախուած ու կեղծ ընտրութիւններ չեն կատարուիր,
մարդու, գրողի եւ մտածողի
արի կարծիքը միշտ յարգուած է,
եւ արիւնռուշտ, կոկոզավիզ
սակաւապետներ կամ վաշխառուներ
օֆշորային հաշիւներ չունին,
չեն դանդաղ պարպեր
հայրենիքը իր հարազատ զաւակներէն:

Հայրենիքիս մէջ
ո՛չ, չեն կրակեր, յուսահատութեան դռներուն հասած
հայրենի հողը արեամբ պաշտպանած ֆետայիներուն,
ո՛չ ալ արիւնով ազատագրուած հողը հայրենի
միջազգային առեւտուրի սակարաններուն
ծախու կը հանեն:
Հայրենիքս երկիրն է, ուր
Ամենայն Հայոց ... խրտուիլակը
ադամանդեայ խաչ, ժամացոյց չի կրեր վրան,
ո՛չ ալ մոմիայի անժպիտ դէմքով
սատանայիպ եպիսկոպոսներ
«Պենթլի» կը քշեն:


Հայրեիքս երկիրն է,
ուր թալանչիներ գոյութիւն չունին,
եւ փողկապ հագած, կեղծ ժպիտով
ղեկավարներ անշուշտ չկան,
որոնք բնակին
բարձրանիստ, շքեղ դղեակներու մէջ,
մինչ Հիւսիսի երկրաշարժէն
քառորդ դար ետք
զոհեր դեռ մնան
այնքան նախնական խրճիթներու մէջ,
չհասնի անոնց օժանդակութիւն:
Հայրենիքիս մէջ
խորհրդային անմարդկային շունչով մեծցած,
սակայն ներկայիս վերարկու փոխած,
պատգամաւորներ գոյութիւն չունին,
ո՛չ ալ նախկին «զօրավար»ներ
Պարլեմանտի մէջ,
բարբառային հայերէնով արտայայտուող,
կամ մարզպետներ որոնց համար
որեւէ օրէնք կիրարկելի չէ ...
Հայրենիքիս մէջ
ղեկավարներու տուած խօսքերը
հաւաստի են: Լուրջ
պայքար կը տարուի փտածութեան դէմ:
Հայրենիքիս մէջ
մէկ հարց կայ միայն՝
երկիրս տարուած է
խլութեան ուժեղ համաճարակէ ...

Այս Րաֆֆիի, Թումանեանի,
Վարուժանի կամ Սեւակի
պատկերացուցած հայրենիքը չէ,
ոչ ալ երկիրը
որուն համար պայքարեցան
կամ կեանք տուին, նահատակուեցան
Նժդեհը, Դրօն,
Քեռին, Կարօտը կամ Անդրանիկը:
Հայրենիքս երկիրն է
արդար մարդոց,
մաքուր քրտինքով վաստակուած հացի,
որ կը կորսուի ...

Յարութիւն Պէրպէրեան”
― Յարութիւն Պէրպէրեան

“Armenia is dying, but it will survive. The little blood that is left is precious blood that will give birth to a heroic generation. A nation that does not want to die, does not die. April 9, 1916 Sorbonne”
― Anatole France

“I should like to see any power of the world destroy this race, this small tribe of unimportant people, whose history is ended, whose wars have all been fought and lost, whose structures have crumbled, whose literature is unread, whose music is unheard, whose prayers are no longer uttered. Go ahead, destroy this race. Let us say that it is again 1915. There is war in the world. Destroy Armenia. See if you can do it. Send them from their homes into the desert. Let them have neither bread nor water. Burn their houses and their churches. See if they will not live again. See if they will not laugh again. See if the race will not live again when two of them meet in a beer parlor, twenty years after, and laugh, and speak in their tongue. Go ahead, see if you can do anything about it. See if you can stop them from mocking the big ideas of the world, you sons of bitches, a couple of Armenians talking in the world, go ahead and try to destroy them.”
― WILLIAM SAROYAN