Mohy_p

“… مدرسه خواب‌های مرا قیچی کرده بود؛
نماز مرا شکسته بود
مدرسه عروسک مرا رنجانده بود

روز ورود، یادم نخواهد رفت:
مرا از میان بازی‌هایم ربودند و به کابوس مدرسه بردند. خودم را تنها دیدم و غریب …

از آن پس و هربار دلهره بود که بجای من راهی مدرسه می‌شد…
… در دبستان ما را برای نماز به مسجد می‌بردند.
روزی در مسجد بسته بود.
بقال سر گذر گفت: "نماز را روی بام مسجد بخوانید تا چند متر به خدا نزدیک‌تر باشید."

مذهب شوخی سنگینی بود که محیط با من کرد و من سال‌ها مذهبی ماندم
...بی آن که خدایی داشته باشم”
― سهراب سپهری

“دختران شهر
به روستا فکر می کنند
دختران روستا
در آرزوی شهر می میرند
مردان کوچک
به آسایش مردان بزرگ فکر می کنند
مردان بزرگ
در آرزوی آرامش مردان کوچک
می میرند
کدام پل
در کجای جهان
شکسته است
که هیچکس به خانه اش نمی رسد”
― گروس عبدالملکیان

“دوست دارم یک لحظه اون بلندگو رو بگیرم و در حضور همین جمع,با همه ی وجود به آقا التماس کنم که:" آقا نیا!" یا لااقل کمی دیرتر بیا تا ما چشمامونو از این همه آلودگی پاک کنیم, تا ما ادب حرف زدن با شما رو یاد بگیریم, تا ما قبل از هر چیز, خودمون بفهمیم که از چه کسی چه آمدنی را طلب می کنیم”
― سید مهدی شجاعی, کمی دیرتر

“Be yourself; everyone else is already taken.”
― Oscar Wilde