Bava Chelladurai's Blog

August 18, 2025

கடல் கடந்து விடக்கூடியதல்ல

 

 


அந்த வாகனத்தில் நாங்கள் ஏழுபேர் இருந்தோம்.புசு புசுவென இப்படியும் அப்படியும் அலையுமொரு ஜெய் – நிவியின் செல்ல நாய். அதற்குஅவர்கள் லோக்கி எனப் பெயரிட்டிருந்தார். நொடிக்குகொருதரம் அவர்கள் எல்லோர் வாயிலும்லோக்கி லோக்கி என அதன் பெயர் அடிப்பட்டுக்கொண்டேயிருந்தது. இப்பயணம் முடியும்வரை நாம்யாவரும் அதை லோக்கி என்று மட்டுமே அழைக்கக்  கற்றுக்கொள்ளவேண்டும். தப்பித் தவறி வேறு பெயரில்அழைத்தால் நாம் நிவியின் கோபத்திற்கு ஆளாவோம்.

ஜெய் தான் அப்பெரிய வாகனத்தை இறுதி வரை நிதானமாகஓட்டினார்.

அந்த ஆர்.வி. யில் ஒரு மாஸ்டர் பெட்ரூம்,டைனிங் டேபிள், சமையலறை, கழிவறை என ஒரு மினி அபார்மெண்டேயிருந்தது.

என் நண்பர்கள் நிவியும், ஜெய்யும் மோகன்தாஸூடன்இணைந்து ஐந்து நாட்கள் எனக்கான மட்டுமே அந்த ஆர்.வி.யை எடுத்துக் கொண்டு உடன் பயணித்தார்கள்.

கனெக்டிக்கெட் மாநிலத்தின் ஸ்டாம்போர்டில்துவங்கிய எங்கள் பயணம், நியூயார்க், நியூஜெர்சி, பென்சிலேனியா, மேரிலேண்ட், வாஷிங்கடன்டி.சி என தொடர்ந்தது. ஒரு தேசத்தின் மிகப் பெரிய நிலப்பரப்பை எந்த அவசரமும், பரபரப்புமின்றிநிதானமாகக் கடந்து கொண்டிருந்தோம்.

நான் என் நண்பர் பழனிஜோதி நியூஜெர்சியிலிருந்துகொடுத்தனுப்பிய கிண்டிலில் அ.முத்துலிங்கத்தின் “கடவுள் தொடங்கிய இடம்” நாவலிருந்தது.இடையிடையே வாசிப்பில் மூழ்கியிருந்தேன்.

பயணத்தின் துவக்கத்தில் நாங்கள் பார்த்தபனிப்பொழிவு, கல்மழை எல்லாம் அம்மாநில எல்லைகளை தாண்டும்போது இல்லாமலிருந்தன. இதமானக்குளிர் எங்கள் பயணத்தை மேலும் உற்சாகப்படுத்தியது.

இந்தியாவைத் தவிர்த்து மற்ற நாடுகளில் நான்பயணித்த பெரும் நிலங்கள் என் ஞாபகத்திற்கு வந்தன.

இந்தியாவில் சண்டிகரிலிருந்து பல மணி நேரம்பயணித்து மணாலிக்குப் போன மேடும், பள்ளமும், நதியும், மலையுமான ஒரு நீண்ட இந்திய நிலம்அப்போது நினைவிற்கு வந்தது.



கேரளாவில் கொச்சியிலிருந்து புறப்பட்டு காசர்கோடுவரை போக வேண்டும் என்ற கனவொன்று கனவாகவே இன்னும் என்னுள் தங்கியிருப்பதும் நினைவில்வந்து போனது.

இப்படி பெரும் நிலப்பரப்புகளை கடக்கும்போது,உடன் எத்தனைப் பேர் பயணித்தாலும், உள்ளுக்குள் நான் தனி ஆளாகிவிடுகிறேன். எனக்கு பிரதேசங்களைடூர் மனநிலையோடு  எப்போதும் பார்க்க முடியாது.அது ஒரு மாதிரியான தனித்திருத்தலில் இடம் பெயரும் மனநிலை.

அமெரிக்காவில் ரேலோவில் என் நண்பர் ராஜன்சோமசுந்தரம்வீட்டில் நடந்த ஒரு இலக்கிய சந்திப்பிற்கு பின் தூங்குவதற்கு பின்னிரவானது.

குளிர் இன்னும் மிச்சமிருந்த அடுத்த நாள்நிதானமானதொரு காலையில் ராஜன், ……… ஷைலஜா, பிரகாஷ் என் மொழிபெயர்ப்பாளர் ஜெகதீஷ், அனுஎன நாங்கள் காரில் ஏறும் வரை எங்கேப்போகப் போகிறோம் என்றோ, எவ்வளவு தூரம் பயணிக்கபோகிறோம்என்றோ எனக்குத்தெரியாது. ஒருவேளை அவர்களுக்குத் தெரிந்திருக்கலாம். ஆனால் என் இலக்கியநண்பர்கள் என்னை உல்லாசப்பயணம் கூட்டிப் போகிறவர்கள் அல்ல என்ற பெரும் நம்பிக்கையிருந்ததுஎனக்கு.

அன்று அப்படித்தான் ஆனது. அமெரிக்காவின்மிக நீண்ட பரந்து விரிந்து தொடர்ந்த நிலமும், கடலும் எங்களை ஆச்சர்யப்படுத்தியது.

ராஜன் அடிப்படையில் ஒரு இசைக்கலைஞன். இசை,கதை, கவிதை, அமெரிக்காவின் மறைக்கப்பட்ட வரலாறு என அந்த கார்ப்பயணம் நீண்டுகொண்டேயிருந்தது.

பலமணி நேரப்பயணத்திற்குப் பின் நாங்கள் இறங்கியஇடம் கொஞ்சம் குன்றும், பசுமையானதொரு புல்வெளியும் கொண்ட மிகப்பரந்த மைதானம்.

இது எதற்கு தேவையில்லாமல் இங்கே? என எல்லோரும்கேட்கும் ஒரு பழைய கூரை.



ராஜன்தான் சொன்னார். இந்த குடிலில் தங்கிதான்ரைட் சகோதர்கள் முதன் முதலில் விமானத்தை ஓட்டிப்பார்த்தார்கள்.

நான் பரபரப்படைந்தேன். சில வருடங்கள் இங்குத்தங்கி,இந்த குன்றின் மேலிருந்துதான் தங்கள் பறக்கும் பரிசோதனைகளை ரைட் சகோதரர்கள் துவக்கினார்கள்.

எத்தனை வீழ்ச்சிகள்?

எத்தனைத் தோல்விகள்?

எல்லாவற்றையும் கடக்க காலம் அவர்களுக்குகற்றுத் தந்திருந்தது. பொறுமை எழுத்தாளனுக்கு மட்டுமல்ல, ஆய்வாளனுக்கும்கூட. ஏன் இந்தஉலகில் எதையாவது சாதிக்க வேண்டும் என்பவர்களுக்கும் கூட அதீத பொறுமை தேவைப்படுகிறதுஎன்பதை நாம் ரைட் சகோரதரர்களிடமிருந்துதான் கற்றுக்கொள்ளவேண்டும்.

முதல் வீழ்தலில், அல்லது தோல்வியில் வீடுதிரும்பிவிடும் ஒருவனை வரலாறு தன் எந்தப் பக்கங்களிலும் எப்போதும் நினைவில்
வைத்துக்கொள்ளாது.



ரைட் சகோதர்கள் தங்கள் முயற்சிக்காக அங்கேயேக்கிடந்தார்கள்.அந்த இடம் வடகரோலினா மாநிலத்தின் கிட்டிஹாக். ரைட் சகோதர்கள் என பின்னாலில் அழைக்கப்பட்டவில்பமும், ஆர்.வி.லும் 1900 ல் தங்கள் முதன் முயற்சியில் ஒரு சிறு விமானம் போன்ற ஒன்றைஇங்கிருந்துதான் பறக்கவிட்டார்கள்.

மூன்றாண்டுகள் அவர்களின் கடும் உழைப்பும்.தொடர் தோல்விகளும் இப்போது நாங்கள் நிற்கும் இந்த சிறு குன்றிலிருந்துதான் அச்சிறுவிமானம்போன்ற ஒரு கருவியை தரையிலிருந்து 10 அடி உயரத்தில் பறக்கவிட்டார்கள். 12 வினாடிகள்மட்டுமே நீடித்த அச்சிறு பயணமே அவர்களுக்கு பெரும் நம்பிக்கையைத் தந்தது.

அன்று ஒரு நாள் மட்டுமே உற்சாகத்தின் விளிம்பில்அவர்கள் இருவரும் நான்கு முறை பறந்தனர்.

அவர் ஓட்டிய விமானம் 59 விநாடிகளில் 852அடியைக்கடந்தது.

இதெல்லாம் வரலாறு.

இன்று மாலை 7.10க்கு சென்னை விமான நிலையத்தில்விமானம் ஏறி அடுத்தநாள் காலை 9.00க்கு நியூயார்க்கை அடைவதென்பது நமக்கெல்லாம் ஒரு அதிசயமில்லை.அது ஒரு நிகழ்வு. அவ்வளவுதான். ஆனால் அதன் துவக்கம் இங்கிருந்துதான் ஆரம்பிக்கிறது.

இந்த சிறு கொட்டகையில் தங்கிதான், ரைட்சகோதர்கள்இந்த  மிகப்பெரிய வரலாற்றுச் சாதனையை செய்துமுடித்தார்கள்என்பது எங்களாலேயே நம்ப முடியாததாக இருந்தது. உலகின் எத்தனை பெரிய வரலாற்றுச் சாதனைகளும்,போராட்டங்களும் இப்படிதான் ஒரு சிறு புள்ளியிலிருந்து ஆரம்பிக்கின்றன என்பதை அந்த இடம்எங்களுக்கு மீண்டும் நிரூபித்தது. அவர்களின் லட்சியத்தை முடிக்க, பலமுறை இக்குன்றின்மீதேறி, முடிக்க முயன்று பலமுறை வீழ்ந்தார்கள் என்ற வரலாறு என் முன் இப்போது பரந்திருந்தபோது நான் சிலவிநாடிகள் உடல் சில்லிட்டு போனேன்.



நன்றாக நினைவிருக்கிறது. அக்குன்றுக்குக்கீழேமிகப் பெரிதாய் வியாபித்திருந்த பெயர் தெரியாத ஒரு மரத்தடியில் நின்று நான் படமெடுத்துக்கொண்டேன்.

பிரகாஷ் என்மனநிலையை சிதறவிடாமல் அப்படியேசுவிகரித்திருந்தான்.

இதோ இந்த ஆர்.வி. பயணம், இதே அமெரிக்காவின்இன்னொரு நிலப்பரப்பான நார்த் கரோலினாவை எனக்குள் இப்போது கொண்டு வருகிறது.

கையில் முத்துலிங்கத்தின் கடவுள் தொடங்கியஇடத்தில் ……………. இப்போது ரஷ்யாவை அடைந்திருந்தான். புனைவு, நினைவு, இப்போதைய நிஜப்பயணம்என எல்லாம் கலந்த ஒரு விவரிக்க முடியாத மனநிலையில் நான் பயணிப்பது தெரியாமல், ஜெய்நிதானமாக வண்டியோட்டிக் கொண்டிருந்தார். நிவி எனக்கான ரொட்டித் துண்டுகளில் பட்டரையும்,தேனையும் சரிவிகிதத்தில் கலந்து கொண்டிருந்தார்.

அந்த ஆர்.வி. பயணத்தின் ஐந்து நாட்களிலும்,ஒரு முறை சாப்பிட்ட உணவு இன்னொரு தடவைக்கு இல்லை. அதன் பெயரெல்லாம் எனக்குத் தெரியாது.அது எந்த நாட்டு உணவு வகை என கேட்டுத் தெரிந்து கொள்ளவும் இல்லை. ஆனால் இப்பயணத்திற்காகமட்டுமே நிவி தன்  பண்ணையிலிருந்து பதப்படுத்திக்கொண்டுவந்திருந்த தேன், இயற்கைகாய்கறிகள், வெண்ணெய் கட்டிகள், மாட்டிறைச்சி, பன்றியிறைச்சி,வளர்ப்புக்கோழிகள், முட்டைகள் என எல்லாமும் அந்த ஆர்.வியின் பல்வேறு அடுக்குகளில் நிறைந்திருந்தன.

கண்களுக்கு எட்டும்பார்வையில் ஒயின்பாட்டில்களும்,விஸ்கி, வோட்கா பாட்டில்களும் மிதமிஞ்சியிருந்தன.

நான் தான் முத்துலிங்கத்தின் அக்கதையில்வரும் அகதிவாலிபன் ரஷ்யாவிலிருந்து எப்படித் தப்பித்து உக்ரைன் போகிறான்? என உலக வரைபடத்தைமனதால் கடந்துக் கொண்டிருந்தேன்.



அவன் இப்போது உக்ரைனில் தன் சகாக்கள் ஏழெட்டுப்பேரோடுஒரு புறநகர்பகுதி வாடகைவீட்டில் அடைக்கப்பட்டிருக்கிறான் என்பது எனக்குத் தற்காலிகநிம்மதியைத்தந்தது. இதுவரை அவனுக்கு எதுவும் நிகழவில்லையென்பதே என் தற்காலிக நிம்மதிக்குக்காரணம்.

அமெரிக்காவில் நாயை யாரும் நாய் என்று சொல்லிவிடக்கூடாது என்பவை மாதிரியான மதிப்பீடுகளை நம்மீது ஏற்றி வைத்திருக்கிறார்கள். அதனால்தான்நான் இப்பயணம் முழுவதும் லோக்கி என்று மட்டுமே அழைக்க கற்றுக்கொண்டேன்.

இச்சமயத்தில் எனக்கு தேவையில்லாமல் கு. அழகிரிசாமியின்
‘வெறும்நாய்’ ஞாபகத்திற்கு வந்து, நான் மட்டுமே சிரித்துக்கொண்டேன். நல்லவேளையாக என் சிரிப்புக்குக் காரணத்தை அவர்கள் யாரும் கேட்கவில்லை.

அமெரிக்கா தந்த அதீத சுதந்திரத்தில் லோக்கிஇப்படியும், அப்படியும், வலமிருந்து இடமாகவும், மேலிருந்துக் கீழாகவும் என் மீதேறிவிளையாடிக்கொண்டிருந்தான்.

லோக்கிக்கு எப்படி ‘வெறும்நாய்’ கதையைக் கடத்துவது என யோசிக்க ஆரம்பித்தேன்.

அமெரிக்காவின் முன்னால்ஜனாதிபதி பைடன் பெயரில்இயங்கும் ……… வெல்கம்சென்டரில் எங்கள் இரவுத்தங்கலுக்காக ஆர்.வி. பார்க் செய்யப்பட்டபோது,ஒரு நீண்ட நேரப் பயணத்தில் வானத்தையோ, வெளியையோ பார்க்க முடியாத ஏக்கத்தில் நான்தான்முதலில் அவ்வாகனத்திலிருந்து குதித்திறங்கினேன்.

வெளிப்புறக்குளிர் என்னை இன்னும் அதனுடன்சேர்த்தணைத்துக் கொண்டது.



ஒவ்வொரு மாநில எல்லைகளிலும் இந்த மாதிரியான
வெல்கம்சென்டர்கள் உண்டு என்பதை நண்பர்களிடமிருந்து கேட்டுத் தெரிந்துக்கொண்டேன்.

நவீனகழிப்பறைகள், குளியலறைகள், பலநாட்டுஉணவுவகைகள், மதுபானக்கடைகளென பல ஏக்கர் பரப்பளவில் விரிந்திருக்கும் அவ்வளாகத்தில்எங்கள் ஆர்.வியைப் போல பல ஆர்.வி.க்களும், கார்களும், ட்ரக்குகளும் இடைவெளிகள் விட்டுநின்றுகொண்டிருந்தன.

அங்குதான் இந்த இரண்டாவது பயணத்தின் முதல்ஹோம்லெஸ்சைப் பார்த்தேன். சொல்லி வைத்ததுபோல மேலே மேலே பல அழுக்குச் சட்டைகள், அதன்மேல்சில கிழிந்தகோட்டுகள், அழுக்கேறிய ஷூ.

பல வடிவங்களில், பலவண்ணங்களில் தோளில் மாட்டப்பட்டபைகள்.

அமெரிக்காவைப் பற்றி இப்படி அடிக்கடி நியாபகப்படுத்தவேண்டியகாட்சிகளும் உண்டு.

இரவில் மிதமான ஒயின் அருந்துதல் உடலுக்குநல்லது என்ற சொல்லப்படாத ஒரு மருத்துவரின் வார்த்தைகளை, சொல்லப்பட்டதாக நானே யூகித்துக்கொண்டு அவ்வார்த்தைகளின் சுகத்தில் தூங்கிவிட்டேன்.

 

 

 

 •  0 comments  •  flag
Share on Twitter
Published on August 18, 2025 01:08

August 3, 2025

கடல் கடந்து விடக்கூடியதல்ல

 

 




நான் அமெரிக்காவிலிருந்து திரும்பிவந்து இருபது நாட்கள் கடந்துவிட்டது. இந்த தடவையேனும் பயணக் கட்டுரை எழுதிவிட வேண்டும்.என்ற உந்துதலும் தள்ளி, தள்ளிப் போய்விட்டது. இம்முறையேனும் தவறவிடக் கூடாது.

நண்பர்களுக்காக வாங்கி வந்த சிலபொருட்கள், குழந்தைகள் உள்ள வீடுகளுக்கென கொஞ்சம் விமான நிலையங்களிலும், கொஞ்சம் உள்ளூரிலும்வாங்கப்பட்ட அமெரிக்கசாக்லேட்டுகள் என நம்ப படுபவைகள், மச்சான்களுக்கு தருவதற்கான வாங்கப்பட்டவிஸ்கியில் இன்னும் மிச்சமிருக்கும் பாட்டில்கள். பார்க்கிற ஒவ்வொருவரிடமும் சொல்வதற்கெனகொஞ்சம் வெளிநாட்டுக் கதைகள் என இந்த அனுபவங்களும் எழுத முடியாமல் இப்போதும் கரைய ஆரம்பிக்கிறது.

எங்கள் விமானம் நியூயார்க் விமானநிலையத்தில்காலை 8.50 க்கு தரையிரங்கியது என்று ஒரு போதும் ஒரு பயணக்கட்டுரையை ஆரம்பித்துவிடக்கூடாது என்பதில் உறுதியாக இருக்கிறேன்.

பரந்துவிரிந்த அமெரிக்க நிலப்பரப்பும்,  அங்கு நான் சந்தித்த மனிதர்கள், உண்ட பலநாட்டு உணவுகள்,தங்கிய வீடுகள், கலந்து கொண்ட நிகழ்வுகள், ஏற்படுத்திக் கொண்ட சந்திப்புகள், அடைந்தகொஞ்சமே கொஞ்சமான கசப்புகள் என எல்லாவற்றையும் திரட்டுவேன்.

அதற்குள், உள்ளூர் இலக்கிய நிகழ்வுகளுக்கானஅழைப்புகள், மல்லாட்டை செடிகளுக்கு களை எடுக்க வேண்டும், ஒரு புதிய திரைப்பட படப்பிடிப்பில்கலந்து கொள்ள அழைப்பு, ஒரு இலக்கிய நண்பனின் மரணம், எழுதி முடித்த இன்னொரு சிறுகதைஎன அந்த மன திரட்டலே கலைந்து போகும். இந்த இரண்டுக்குமிடையே இருபது நாட்களை நகர்த்திவிட்டேன்.

இதை எங்கிருந்தாவது துவங்கியாகவேண்டும். இது அமெரிக்காவுக்கான என் இரண்டாவதுப் பயணம்.

முதல் பயணம், அவர்கள் மொழியில்‘பே ஏரியா’ எனச் சொல்லப்படும் சாக்ரமெண்டோவில் துவங்கியது. எனினும் சியாட்டல், ராலே,நார்த் கரோலினா, ப்ளோரிடா, டேலஸ், ஹூஸ்டன், நியூஜெர்சி எனப் பயணித்து நியூயார்க்கில்JFk  என அவர்களால் செல்லமாக அழைக்கப்படும் ஜான் பிராங்களின்ஏர்ட்போர்டில் விமானம் ஏறி ஊர்த் திரும்பின நினைவுகள் இன்னமும் அப்படியே இருக்கிறது.




இம்முறை அதே ஏர்ப்போர்ட்டில்இறங்கி, இருபது நாட்கள் அதைச் சுற்றியே அலைந்து, திரிந்து மறுபடி விமானம் ஏறி ஊரடைந்தேன்.

இரண்டுப் பயணங்களுக்கும் ஒருபெரிய வித்தியாசமிருக்கிறது.

சென்ற முறை பயணம் நிகழ்ந்ததுஅனைத்துமே உள்ளூர் விமானங்களில் மட்டுமே. அநேகமாக நிலத்தில் நீண்டதூரக் கார் பயணம்வாய்க்கவே இல்லை. ஆனால் அவைகளை அத்தனைக் கச்சிதமாக என்னை அப்பாவென வாய்நிறைய அழைக்கும்மகன்பிரகாஷ் ஒருங்கிணைத்திருந்தான்.

இம்முறை எட்டாயிரம் கிலோ மீட்டர்களைஅமெரிக்க நிலப்பரப்பில் நான்  தரை வழியாக குறுக்கும்.நெடுக்குமாக கடந்திருக்கிறேன். இப்படி நாம் இதுவரை அறிந்திராத ஒரு நிலத்தில், உணர்ந்திராதஒரு சீதோஷ்ணத்தில், பயணிப்பது என்பது நாம் இப்போது வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும் வீடு, ஊர்,மாவட்டம், மாநிலம், தேசம் எல்லாவற்றையும் ஒரு சிறு புள்ளியாசு மாற்றிவிடக்கூடிய வல்லமைபெற்றதாகிறது.

மீனம்பாக்கம் விமான நிலையத்திலிருந்துமீண்டும் வீடடைந்த அந்த நாளின் அதிகாலையில் என் வாழ்வில் எதையோ, இழந்துவிட்ட வெறுமையையும்,ஒரு பூமிப் பந்து என் கை நழுவிப் போய் சமுத்திரத்தில் விழுந்து விட்டது போலவும், நான்என் நிலப்பரப்பில் அனாதை மாதிரி இறக்கிவிடப்பட்டதாகவும் உணர்ந்தேன்.

முதன் முறைப் அமெரிக்கப் பயணத்தில்சாக்ரமெண்டோவில் நாங்கள் தங்கப்போகும் அந்த  பெரிய விடுதிக்கு முன் காரிலிருந்து இறங்கியவுடன்நான் பார்த்த முதல் அமெரிக்கக்காட்சி இது.

ஒரு ஆப்பிரிக்கஅமெரிக்க இளைஞனை,நான்கு அமெரிக்க போலீஸ்காரர்கள் பின்பக்கமாக கைகளைப் பிணைத்து விலங்கிட்டுக் கொண்டிருந்தகாட்சி. அவன் தளர்ந்த கண்களால் அவர்களை ஏறெடுத்துப் பார்த்ததும்கூட.




நான்காண்டுகளை கடந்த பின்னும்கூட,என் உடல் அதன் அதிர்வுகளை இன்னமும் மிச்சம் வைத்திருக்கிறது.

திரும்பி விடலாமா? என சட்டெனஒரு மனநிலை எழுந்தடங்கிய தருணமது.

ஆப்பிரிக்கஅமெரிக்க கறுப்பு மனிதர்களைஇன்னும் வெள்ளைக்காரர்கள் குற்றவாளிகளாகவே பாவிக்கிறார்கள், வளர்க்கிறார்கள், நடத்துகிறார்கள்.அப்படி ஒரு குற்றச்சூழலில் வாழவே அவர்களை தொடர்ந்து நிர்பந்திக்கிறார்கள். 

அவர்களில் பத்தில் ஒருவர் குற்றவாளியாகமாறிவிடுவார் என என் நண்பர் சொன்னபோது சொர்க அமெரிக்காவின் இப்படியான இருட்டு பிரதேசங்கள்நமக்கெல்லாம் காட்டப்படாமலேயே போய்விடுகிறதே என நினைத்தேன்.

எங்களுக்கு ஒதுக்கப்பட்டிருந்தபதினேழாவது மாடியிலிருந்து ஒவ்வொரு முறையும் சிகெரெட் புகைக்க கீழிறங்கி வரும்போதுயாராது ஒரு கறுப்பு மனிதனை இந்த வெள்ளைக்கார போலீஸ்காரர்கள் கைது செய்யும் காட்சி மீண்டும்கண்ணில்படுமோ?  என என் பார்வையின் நீள அகலத்தின்சுருக்கிக் கொள்வேன்.

அந்நகரில் நான்பார்த்து வியந்த மாளிகைகளுக்கு முன், பாலித்தின் பை விரித்து, ப்ளக்ஸ்பேனர் கட்டி, பலநாட்கள் அழுக்கேறிய உடையணிந்து கிழிந்து போன ஷூக்கள் போட்டு, I Want one dollor என்ற வாசகம்ஒட்டிய அட்டைப்பிடித்து அமர்ந்திருக்கும் பிச்சைக்காரர்களைபார்த்தேன்.

அவர்களை பிச்சைக்காரர்கள் எனசொல்லக்கூடாது. அவர்கள் (Homeless) வீடற்றவர்கள் என நண்பர்கள் எனக்குஅறிவுறுத்தினார்கள். என் மனதளவில் நான் எனக்குள் சொல்லிப் பார்த்துக்கொண்டேன்.

“அமெரிக்காவின் பணக்காரப் பிச்சைக்காரர்கள்”

‘பெட்னா’ திருவிழாவில் நானும் இருந்தேன். அது ஒருபெரும் திருவிழா. அதில் கொஞ்சம் தீவிர இலக்கியத்திற்கும், நவீன கதையாடல்களுக்கும் இடமுண்டுஅவ்வளவுதான். ஆனால் பல விதமான மனிதர்களின் சங்கமம் அது. கிடைத்த சிறு, சிறு அவகாசங்களில்நாங்கள் தமிழ் நவீன இலக்கிய உரையாடல்களை எங்களுக்குள் அமைத்துக்கொண்டோம்.



அங்குதான் எனக்கு மஞ்சுநாதன்அவர் மனைவி மருத்துவர் ராஜி, அண்ணாதுரை என பல நல்ல வாசிப்பாளர்கள் நண்பர்களாகக் கிடைத்தார்கள்.

‘பெட்னா’ முடிந்து நானும் ஷைலஜாவும் சியாட்டலுக்குபறந்தோம்.

என்னையும், ஷைலஜாவையும் அப்பாஅம்மாக்களாக ஸ்வீகரித்த மகள் மைதிலியும், மருமகன் மனோவும் விமான நிலையத்திலிருந்துஎங்களை அழைத்துக் கொண்டு ஒரு சிறுமலைமீது கட்டப்பட்டிருக்கும் அவர்கள் வீடடைந்தார்கள்.அவர்கள் வீட்டில் இந்திய உணவை வெகுநேரம் சாப்பிட்டுக்கொண்டிருந்தது. இன்னமும் நினைவில்சுவைக்கிறது.

மைதிலியும், மனோவும் எங்களுக்காகமட்டுமே ஒரு தனி ஹெலிகாப்படரை வாடகைக்கு எடுத்து, சியாட்டல் நகரை இரண்டு மணி நேரம்சுற்றி காட்டினார்கள்.

ஒரு பிரிட்டிஷ்காரன்தான் அந்தஹெலிகேப்டரின் ஓட்டுநர். அத்தனை இலகுவான ஆங்கிலத்தில் அவன் ஜோக்கடித்துக் கொண்டே அந்தஹெலிகாப்டரை செலுத்தியது அத்தனை அழகு. கீழே நதிகளும், கட்டிடங்களும், மரங்களும், பாதைகளுமாய்சியாட்டல் நகரம் தன் அழகுக் காட்டி மிளிர்ந்துகொண்டிருந்தது.

மேலிருந்து கீழே விரிந்திருக்கும்ஒரு பெரிய நீர்ப்பரப்பிற்கருகில் தன் சுட்டுவிரல் காட்டி,

“இது தான் பவாப்பா’ நான் வேலைப் பார்க்கும் மைக்ரோசாப்ட் நிறுவனம்” என மனோ கைகாட்டிய மையத்தை கொஞ்சம் எட்டிப்பார்த்தேன்.மேலிருந்து அதன் பிரமாண்டம் எதையும் உணர முடியவில்லை.

கீழே இறங்கி வரும்போது, ‘பில்கேட்சைஎப்படியாவது சந்தித்து அவரோடு ஒரு “டீ”க்குடித்துவிட வேண்டும் மனோ”என்ற என் செல்லஅடம் கேட்டு மனோ சிரித்து, இந்த சிறு பர்கர் கடை வரிசையில் அவரும் எப்போதாவது நிற்பார்.அப்போது அவரை சுலபமாக சந்திக்கலாமென என்னை ஆச்சர்யப்படுத்தினார்.

என் கோரிக்கையை மனோ உதாசீனப்படுத்தாமல்அடுத்தநாள் ‘மைக்ரோ சாப்ட் நிறுவன கட்டிட சுற்றிப்பார்த்தலின் நிறைவில், ஒரு ஏரிக்கரைவிளிம்பிலிருந்த பில்கேட்ஸ் வீட்டின் முன் நின்று நாங்கள் புகைப்படங்கள் எடுத்துக்கொண்டோம்.வீட்டிலிருந்து அவர் வெளியில் வந்து, ஒரு ‘டீ’ குடிக்க எங்களை அழைத்துப் போவார் என்ற நம்பிக்கைமட்டுமே இப்போது தள்ளிப்போயிருக்கிறது.




அடுத்தநாள் சியாட்டலில் நண்பர்களால்ஒருங்கிணைக்கப்பட்ட  பெரும் இலக்கிய நிகழ்வில்ஷைலஜாவும், நானும் உரையாற்றினோம். அந்த உரை இன்னமும் இணையத்தில் கிடைக்கிறது.

அன்று எனக்குப் பிடித்தமான பால்சக்காரியாவின் ‘சலாம் அமெரிக்கா’கதையை நான் சிரிக்க,சிரிக்க சொன்னேன்.

அமெரிக்கவாழ்வின் அபத்தசுவையைஅக்கூட்டத்திலிருந்த ஒவ்வொருவருக்கும் சக்காரியா என் மூலம் பருகக் கொடுத்துக்கொண்டிருந்தார்.அவர்களும் என்னிடம் இன்னும், இன்னுமென கேட்டு வாங்கிக் குடித்துக்கொண்டிருந்தார்கள்.

இந்த என் இரண்டாம் பயணத்தில்ஒரு நல்ல மழைநாளில் நியூ ஜெர்சியிலிருந்து, நான் இதுவரை கேள்விப்படாத ஸ்டாம்போர்ட்என்ற நகரத்திற்கு என் மூன்று வாசகர்கள் ஒரு டெக்சலா காரில் என்னை அழைத்துப் போய்க்கொண்டிருந்தார்கள்.

நான் பாதிதூக்கத்தில் அவர்களின்கேள்விகளுக்கு பதில் சொல்லிக் கொண்டு, முன் சீட்டை நன்கு சாய்த்து படுத்துக்கொண்டுநியூயார்க் நகரம் இங்கிருந்து எவ்வளவு தூரம்? என்ற என் கேள்விக்கு,

‘ஒரே ஒரு குறுக்கு சந்துதான்’ என்ற வில்சனின் பதில் தற்காலிகத் தூக்கத்திலிருந்துஎன்னை எழுப்பிவிட்டது.

“ராயல் பிரியாணிக்கடை” முன் எங்கள் கார் நின்றபோது திருநெல்வேலிஜானகிராம் ஹோட்டலுக்கு பக்கத்துக் கடையில் நிற்கிறோமோ என்ற மன நிலையில் இறங்கினேன்.

அந்த வளாகம் முழுக்க சின்னதும்பெரிதுமாக பல நாட்டு உணவுக் கடைகள்.

இன்னும் நிற்காத மழைத் தூறலில்நனைந்து கொண்டே மனிதர்கள் காரிலும், தரையிலும், இப்படியும், அப்படியும் அலைந்து கொண்டிருந்தவர்களில்நான் யாராவது ஒரு வெள்ளைக்காரனையோ, வெள்ளைக்காரியையோ தேடினேன்.

ஒருவரும் இல்லை. எல்லோருமே இந்தியர்கள்.

இது அமெரிக்கா இல்லை. திருநெல்வேலி.ஜங்ஷன் ‘இருட்டுக்கடை அல்வா’போர்டைத் தேடியபோதுபிரியாணிக் கடையின் உள்ளேயிருந்து “பவா நான் சுரேஷ்” என ஒரு குரல் வந்தது.

சுரேஷ் திருநெல்வேலிக்காரர்.சாப்ட்வேர் இன்ஜினியர், ப்ளஸ் இந்த பிரியாணி கடையின் பாட்னர்.

நான் என் இந்த அமெரிக்கப் பயணத்தைஒருங்கிணைக்கும் மோகன் தாசைத் தேடினேன்.

என் தேடுதல் புரிந்து,

மோகன் நாளை மாலைதான் இங்கு வருவார்பவா. அவருக்கும் நமக்கும் இரண்டு மணி நேர இடைவெளி.

அடுத்த நிமிடம் விதவிதமான மனிதர்கள்,விசாரிப்புகள், கைக்குலுக்கள், சிறுஅணைப்புகள், கொஞ்சம் கதைகள், சுடச்சுடப் பிரியாணிஎன எல்லாம் நிறைந்திருந்தது அவ்வளாகம்.

நண்பர்கள் இந்துவும், ஞானவேலுவும்காத்திருந்து அவர்கள் காரில் என்னையும் அழைத்துக்கொண்டு ஒரு அழகிய அடர்த்தி மிகுந்தமரங்களடர்ந்த பயணத்தின் விளிம்பிளிருந்த அவர்களின் புது பங்களாவிற்கு என்னை அழைத்துப்போனார்கள்.

நான் காரிலிருந்து இறங்கி அம்மழையிலும்நனைந்துகொண்டே அவ்வீட்டின் அழகை தூரத்திலிருந்து ரசித்து கொஞ்சம் கொஞ்சமாய் அதை நோக்கிநடந்தேன். அத்தனை அபூர்வமான அனுபவம் அது.

ஒரு ஏக்கர் நிலப்பரப்பு அவர்களுடையது.அதில் கட்டப்பட்டிருந்த இந்த வீட்டை அவர்கள் ஆறு மாதத்திற்கு முன்புதான் வாங்கியிருந்தார்கள்.அது வீடு என்று நாம் வகுத்து வைத்திருக்கிற எல்லா வரைமுறைகளையும் மீறியது. முழுக்கமுழுக்க மரங்களிலான அதன் உள் கட்டமைப்பே என்னை வியக்க வைத்தது. தூக்கம் வராமல் அந்தஅறையில் படுத்துக் கொண்டு என் நண்பர்கள் பழனிஜோதியும், மகேஸ்வரியும் நியூஜெர்சியிலிருந்துதந்தனுப்பிய  கிண்டிலில் அ.முத்துலிங்கத்தின்“கடவுள் தொடங்கிய இடம்”நாவலின் துவக்கஅத்தியாயத்தை வாசிக்கத் துவங்கினேன்.

எப்போது தூங்கினேன் என்பதுத்தெரியாது.இந்துவின் கையிலிருந்த பெரியக் கோப்பையில் ததும்பிய காபி மணம் உணர்ந்து எழும்பினேன்மணி காலை எட்டு.

பத்து மணிக்கு ஸ்டாம்போர்டு தமிழ்ச்சங்ககூட்டம். கச்சிதமான நாற்பது, ஐம்பது வாசகர்களோடு ஓர் உரையும், கலந்துரையாடலும். மனதிற்குஅத்தனை நெருக்கமான மனிதர்கள் எப்போதாவதுதான் அமைவார்கள். அன்று அப்படி அமைந்தார்கள்.

நிகழ்வுத் துவங்க பத்து நிமிடங்களுக்குமுன் இந்துவும், வேலுவும் என்னை ஒரு பெரிய ஷாப்பிங்க மாலுக்கு அழைத்து போய் எவ்வளவுஉடைகள் வேண்டுமோ எடுத்துக் கொள்ளுங்கள் என்ற போது நான் அவர்களை ஏறெடுத்துப் பார்த்தேன்.

இந்து,

அப்பா, நிறைய எடுத்துக்கோங்கஎன்றபோது இன்னமும் அவர்களை நெருக்கமாய் உணர்ந்தேன்.


அப்படி, இப்படியென்று மாலை நான்குமணிக்குஅதே ………… பிரியாணி கடையில் நான் கைமாற்றி விடப்பட்டேன்.

மோகன்தாஸ் தன் பதிமூன்று வயதுமகளோடு வந்திருந்தார். சென்றமுறை பயணத்திலேயே நியூயார்க் வரை என்னுடனேத் தங்கி என்னைவிமானம் ஏற்றிவிட்ட என் தீவிர வாசகர். அவர்.

புதிதாக இரு நண்பர்களிடம் நான்கைப்புதைத்தேன்.

நிவேதா என்கிற நிவி.

ஜெய்கணேஷ்

முகம் நிறைய புன்னகையுடன், அவர்கள்இருவரும் தங்கள் இருக் குழந்தைகளை என்னிடம் அறிமுகப்படுத்தினார்கள்.

நாங்கள் ஏழுபேர் மட்டுமே அடுத்தஐந்து நாட்களுக்கு சுமார் நாலாயிரம் கிலோமீட்டர்களை கடக்கப் போகிறோம் என அப்போது எனக்குத்தெரியாது.

 •  0 comments  •  flag
Share on Twitter
Published on August 03, 2025 23:46

July 24, 2025

பாவா

சிறுகதை

 

ஏதோ சத்தம் கேட்டு, கழிப்பறை வாசலிலிருந்த வாஷ்பேஷனுக்கு கீழே சரிந்திருந்தஅலமேலுவை நான்தான் முதலில் திரும்பிப் பார்த்தேன். வலது கையை இடுப்பில்முட்டுக்கொடுத்து எதையே வென்று விட்டத் தோரணையில் ட்டி.ட்டி.ஆர். கிருஷ்ணா நின்றுகொண்டிருந்தான்.

மெல்ல நிமிர்ந்து, அவனை ஏறெடுத்த போது, அதற்காகவே அவனெதிரில் காத்திருந்ததுபோல தன் ஹூக்காலால் அவள் நெஞ்சில் ஓங்கி உதைத்தான். சத்தம் வெளிவராமல் தரையில் ஒட்டிக்கொண்டாள்.எவ்வளவு அடிவாங்கினாலும் சத்தம் போடக் கூடாதென்று இத்தனை வருட ரயில் வாழ்க்கைஅவளுக்கு சொல்லிக் கொடுத்திருந்தது.

“எவன் மிலிட்டரியிலிருந்து காய்ஞ்சி போய் வருவான்னு காத்திக்கிட்ருக்கியா,தேவ்டியா” என சுந்தர தெலுங்கினில் குரலுயர்த்தி தன் தாய் மொழியை மலினப்படுத்தினான்கிருஷ்ணா.

எனக்கு கிருஷ்ணாவையும், அலமேலுவையும் இரண்டு வருடங்களாகவேத் தெரியும்.

“இந்த ரயில் இன்னா உங்க அப்பன் ஊட்டுதாடா அது எங்களதும்தான். அது உனக்குசம்பளம் தருது, எங்களை சம்பாதிக்க வுடுது அவ்வளவு தான்” என ட்டி. ட்டி. ஆரிடம்குரலுயரத்திய அப்பெண்ணை அத்தனை நெருக்கத்தில் பார்த்தேன். அடிவாங்கி சரிந்திருந்தபோதும் சந்தேகமின்றி அவள் அழகிதான்.

பேரழகிகளுக்கு எப்போதாவது இப்படி அலமேலு என பொருந்தாத பெயரும்வைக்கப்பட்டுவிடுகிறது போலும்!.

பேன்ட்ரிக் காரில் என்னோடு வேலைபார்க்கும் பையன்கள் ஒவ்வொருவரும்அவளுக்கு ஒரு பெயர் வைத்திருக்கிறார்கள்.

எனக்கு மட்டுந்தான் அவள் அலமேலு. இல்லை அல்மேல். உச்சரிக்கும் போதேஉதட்டோரம் எப்போதும் எனக்குள் ஒரு புன்னகைத் தவழும்.

என்னைப் பொறுத்தவரை அது உள்ளுக்குள் உச்சரித்துக் கொள்ள அழகிய பெயர்தான்.அதை விட்டு, விட்டு கம்மம் கம்மர்கெட், ரேனிகுண்டா தக்காளி… என்பதெல்லாம். அவள்அழகுக்குத் தரப்படும் தற்காலிங்க அவமதிப்புகள்.

ஓடிப்போய் அவளைத் தூக்கி விடவோ, ட்டி, ட்டி. ஆரை தடுக்கவோ முடியாதகையாலாகதவனாய் இருக்கை நுனியில் வெறுமனே உட்கார்ந்து வேடிக்கைப் பார்க்கவேமுடிந்தது.

ஒருமுறை அவள் திரும்பி என்னையும் ஏறெடுத்துப் பார்த்த மாதிரியிருந்தது.அப்பார்வையை இனி வாழ்வில் வேறெப்போதும் நான் சந்திக்கவேக் கூடாது.

மத்தியான வெய்யிலை எதிர்கொண்டு ராமகுண்டத்திலிருந்து வாரங்கல்லுக்கு மிதமானவேகத்தில் போய்க்கொண்டிருந்தது வண்டி.

கிருஷ்ணா தெலுங்கில் அவளுக்கு மட்டும் கேட்கும் சத்தத்தில் அவளைத் திட்டிக்கொண்டிருந்தான். அத்தனையும் கெட்ட வார்த்தைகள்.

அவன் மனைவி ஊருக்குப் போயிருக்கிறாள். இன்று ட்யூட்டி முடிந்து போகும்போதுஅலமேலுவை குவாட்டர்ஸ்க்குக் கூட்டிப் போய்விட வேண்டும் என்ற அவனின் அதிகாரக் குரல்,ஆரம்பத்திலேயே அவளால் நசுக்கப்பட்டு விட்டதென்ற வெறி அவன் உள்ளடங்கிய குரலிலும்தெரித்தது.

“ஒரு முழுராத்திரியும் அப்படி உங்கூடல்லாம் வர முடியாது சார் இங்கேயேடாய்லட்ரூம் இருக்கு. அதுவும் மத்தவங்க என்ன கொடுக்கறாங்களோ அதேதான் உனக்கும்.உனக்காகவெல்லாம் எதுவும் குறைச்சுக்க முடியாது” என்ற வார்த்தைகளை அவள் மெதுவாகபிரயோகித்த போதும், அவனால் அந்த அனலைத் தாங்கிக் கொள்ளமுடியவில்லை. அதனாலதான் இந்தஅடியும், உதையும்.

அவன் மனதில் ஒரு நாளைக்கு பதினெட்டு முறை, இப்படியும், அப்படியும் ஓடும்இந்த ரயில்களுக்கு அவன் தான் எஜமானன் என்ற எண்ணமும்,

நான்தான் எஜமானி என்ற நினைப்பு அவளுக்குமிருந்தது. இரண்டு அகங்காரங்களுக்குஎதிராக சற்றுமுன் மூண்ட இச்சண்டை அவளைத் தரையிலும், அவனை இடுப்பில் கைவைத்துஎதிரிலும் நிற்க வைத்து விட்டது.

இப்போது கிருஷ்ணா அவளிடமிருந்து கொஞ்சம் நகர்ந்து மூடிய கதவின் எதிரில்போய் நின்று கொண்டான். இதுவரை எதுவுமே நடக்காதது மாதிரி.

எனக்கேத் தெரியும் இன்னும் பத்தே நிமிடத்தில் வாரங்கல் ஸ்டேஷன்வந்துவிடும். அவன் அங்கு இறங்கி, இயலாமையின் விரக்தியில், நிராகரித்தலின் வலியில்,ஸ்டேஷனுக்கு பின்புறம் வியாபித்திருக்கும் வேப்பமரத்தடியில் உட்கார்ந்து, ஒரு ஆப்அடித்துவிட்டு தள்ளாடி, தள்ளாடி வீடடைவான்’. யாருமற்ற அவ்வீடு அவனை உள்ளிழுத்துக்கொள்ளும்.

இன்று ஒரு பாலியல் தொழிலாளியின் நிராகரிப்பு, அந்த மத்திய சர்க்கார்ஊழியனின் கறுப்பு கோட் போட்ட அகங்காரத்தின் மீது காறி துப்பியிருந்தது, அதுக்கூடதெரியாமல் ஏதோ வெற்றியடைந்த பெருமிதத்தோடு மூடியிருந்த கம்ப்பார்ட்மெண்ட் கதவின்முன் ஸ்டேஷனை எதிர்பார்த்து நின்றிருந்தான் கிருஷ்ணா.

அலமேல் பலமுறை நிமிர்ந்து அவனைப் பார்த்தாள். அவனுக்கு முதுகுப்புறம்கண்கள் இல்லாமல் இருந்தது எத்தனை ஆசுவாசம் அவளுக்கு! தனக்குள் எதையோ தேடி உறுதிசெய்தாள்.

மெல்ல, மெல்ல வேகம் குறைந்து வாரங்கல் ஸ்டேஷனின் மூன்றாவது நடைமேடையில்வண்டி நிற்கும் முன் கிருஷ்ணா கதவைத் திறந்து இறங்குவதற்குள் அவள்  முந்திக் கொண்டாள்.

இயலாமையின் மொத்த ஆத்திரத்தையும், இயன்றதின் மொத்த பலத்தையும் தன்கால்களுக்கு இறக்கி, எழுந்து, நிதானித்து பின்புறத்திலிருந்து எட்டி அவனைஉதைத்தாள்.

எதிர்பாராத இத்தாக்குதலில் நிலை குலைந்து தலைக்குப்புற பிளாட்பார தரையில்கிடந்தான் கிருஷ்ணா. தவறி விழுந்துவிட்டாடென நினைத்தே பல ரயில்வே ஊழியர்களும்குழுமினார்கள். ஆவேசம் இன்னும் தீர்ந்துப்போகாதவளாக அலமேலு அவன் கையிலிருந்த  ரெசிப்டு புக்கை பிடுங்கி தன் இடுப்பில் சொருகிக்கொண்டாள்.

“அய்யோ என் புக், புக்” என வலியையும் மீறி பிதற்றியதை அவள் உள்ளூரரசித்தாள். தன் கண்களை ஏறெடுத்து மூன்று திசைகளையும் கவனித்தாள். ரயில்வே  போலீஸ் உட்பட பலரும் அவர்களை நோக்கி வருவது உள்ளூர ஓர்அச்சத்தை அவளுக்குத் தந்தது.

இடுப்பிலிருந்த அந்த ரெசிப்டுப்புக்கை எடுத்து அவன் முகத்தின் மீது வீசியெறிந்துதெலுங்கிலேயே மிகக் கேவலமான ஒரு கெட்டவார்த்தையை அதன்மேல் வீசினாள். அது அவன்மீதும்தெரித்தது

“பொழைச்சிப் போ நாயே”

  என மெல்ல நகரும்ரயிலில் ஏதோ, எதிர்பட்ட ஒரு பெட்டியில் ஏறிக்கொண்டாள். முகத்திலும், நெஞ்சிலும்அடிப்பட்ட இடங்களிலெல்லாம் எரிந்தது. இது அவள் பயணப்படும் ஊர் இல்லை. வாரங்கல்லோடுமுடியும் அவள் சாம்ராஜ்யம் இன்று எதுவரை நீள்கிறதோ நீளட்டும்.




வலியா? எரிச்சலா என உடலால் அனுமானிக்க முடியவில்லை. அவனை இலக்குத் தவறாமல்உதைத்து பிளாட்பாரத்தில் தள்ளியதும். ரயில்வே டைரிக்கு அவன் தன்னிடம்மன்றாடியதையும் நினைக்கும்போது எதிரிலிருந்து கடந்த குளிர் காற்று அவள் முகத்தில்மோதி. மனநிலையை சற்று இதமாக்கியது.

ஆனால் இதற்குப்பிறகு நடக்கப்போகும் கொடூரங்கள் உள்ளுக்குள் அவளை நிலைகுலையவைத்தது.  கிட்டதட்ட ரயில்வாழ்க்கை இன்றோடு முடிந்ததுபோல இருந்தது. பிறந்ததிலிருந்து ரயில் சத்தத்தை கேட்டே, தூங்கியது, விழித்தது, படுத்தது,வாழ்ந்தது எல்லாமும். இனி எந்த ஜெயிலோ, அல்லது கண்கானாத ஊரின் ஒதுக்குப்புறக்குடிசையோ? மனம் சுழன்றடித்தது. கண்களில் முன்னுக்கும், பின்னுக்குமாய் நீர் ஜாலம்காட்டி இறங்க மறுத்தது.  

என் அசைவை அனுமானித்து ஜன்னல் பக்கமிருந்த தன் பார்வையை என் பக்கம்திருப்பினாள் அலமேலு.

‘பாவா’

எனக்கு மட்டுமே கேட்கும் உள்ளடங்கிய குரலை என் உடலால் உள்வாங்கிக்கொண்டேன்.

பலமுறை பெட்டிகளை இணைக்கும் அச்சிறு இடத்தில் இக்குரலை பலவிதமான ஏற்றஇறக்கங்களில் நான் கேட்டிருக்கிறேன்.

சத்தமாக, மென்மையாக, கொஞ்சலாக, காதலாக, காமத்தோடு, முனகலோடு இப்படிசொல்லிக் கொண்டேப் போகலாம். இப்போது கேட்டது இதற்கு முன் வேறெப்போதும்கேட்டிராதது.

இது ஆதூரம் வேண்டியக்குரல்.

“என்னை உன் தோள்களில் சாய்ந்துகொள் பாவா”

என்பது மாதிரியான ஒரு குரலை அலமேலுவிடம் இப்போதுதான் கேட்கிறேன். என் உடல்சில்லிடுகிறது.

நான் முதல் முதலாக அவள் கைகளைப் பற்றிக்கொண்டேன். என் மொத்த ஆதுரத்தையும்,பிரியத்தையும் அவள் இரத்த நாளங்களுக்கு கடத்திவிட முடியுமா என முயற்சித்தேன்.

அவள் என்னைப் பின்தொடர்ந்தாள். இத்தருணம் பேச்சற்றது. இருவருக்குமே சொற்கள்தேவையில்லாதது. எங்கள் மொழிகளில் நாங்கள் இதுவரை கற்றறிந்த எல்லா சொற்களும் இதோஇந்த ரயில் சடசடக்கும் சப்தத்திற்கு மாறும் இந்த கிருஷ்ணா நதியில் விழுந்துவிட்டது.

எதுவுமற்றிருந்தோம்.

கைப்புதைப்பிற்கும் இந்த ஆதூரத்திற்கும் எதற்கு மொழி?

பேன்ட்ரிகார் பெட்டியில் நுழைந்தபோது எங்களை எறெடுத்த அந்த சிலகண்களுக்குள் இருந்த உற்சாகமும், சந்தேகமும் உதட்டோர புன்னகையும் என்னை கவனிக்கவைத்தது.

நான் அலமேலுவை மேல்தட்டில் படுக்க வைத்தேன். குழந்தை மாதிரி தன்னைசுருட்டிக் கொண்டாள். கீழேக் கிடந்த நாங்கள் மளிகைப் பொருட்கள் வாங்கும்அட்டைப்பெட்டிகளை கிழித்தெடுத்து அவளை மறைத்தேன். கிட்டத்தட்ட அவள் மறைந்துவிட்டாளெனஎனக்கு நானே திருப்திப் பட்டுக்கொண்டேன். இதற்கெல்லாம் நான் மட்டுமேதிருப்திபட்டுக் கொள்ளமுடியும்.

உடனிருந்த பையன்களை சில சொற்களால் எச்சரித்தேன். என் கையால் என் வாயையேமூடி அவர்களை என்னை கவனிக்க வைத்தேன் நிலமை அவர்களுக்குப் புரிந்து எச்சரிக்கையடைந்தார்கள்.இனி அவர்கள் அவளை பார்த்துக் கொள்வார்கள்.

எதுவுமே நடக்காதது மாதிரி பயணிகள் பெட்டியை நோக்கி நடந்தேன்.

என் வழக்கமான ரயில் பயணம் இல்லை இன்று. எல்லோரையுமேசந்தேகப்படும்படியாகவும், எல்லோருமே யாரையோ தேடி அலைவதுமாதிரியும் எனக்குப்பட்டது. அது சந்தேகமில்லை நிஜம் என்பது மாதிரி ரயில்வே போலீஸ்ஒவ்வொரு டாய்லட்டையும் துழாவியெடுத்தார்கள். ரயில்வே போலீஸ் மட்டுந்தான்தேடுகிறார்கள். மற்றவர்களும் சேர்ந்து தேடுவது மாதிரி தெரிந்தது  என் பிரமைதான் போலும்.

அலமேலுவின் தோழிகளில் சிலரை எதிரில் பார்த்தேன். அவர்கள் முகங்களில் பீதிகுடியேறிவிட்டிருந்தது. அவளின் தோழிகளில் பாதிபேர் வாரங்கல் ஸ்டேஷனிலேயே இறங்கிவிட்டார்கள். இன்று இதெல்லாம் நடக்காமலிருந்திருந்தால் அலமேலுவும்இறங்கியிருப்பாள்.

அந்த ட்டி. ட்டி. ஆரின் முதல் உதையே இன்றைய நாளின் உற்சாகம் எல்லாவற்றையும்சிதைத்துவிட்டது. அவன் ரயில் அதிகாரத்தின் உச்சத்தை தன் ஷூக்கால்களுக்குள் இறக்கிவைத்திருந்திருந்ததை இதுவரை யாரும் அறியாமலிருந்தோம்.

அவளுக்கும் கூடதான் இந்த ரயிலில் உரிமையிருக்கிறது. அது அவனைவிடவும்இன்னும் நெருக்கமானது.

பரீட்சை எழுதி பாஸ் பண்ணி ரயிலேறிய நாய் அது.

அவளுக்கு அப்படியில்லை. எல்லாமே இந்த ரயில்தான்.

ராணுவத்திலிருந்து ஊருக்கு ரயிலேறும் நண்பர்களை,

“மச்சான் ராமகுண்டம் வரை எப்படியாவது சமாளிச்சிடு” என உற்சாக வார்த்தைகளில்ரயிலேற்றி விடும்போது அவர்கள் ஞாபகத்தில் இந்த ரேனிகுண்டா தக்காளிஎப்போதுமிருப்பாள்.

“அலமேலுவைப் பார்த்தா இதை கொடுத்துரு” என அவளுக்குத்தான் எத்தனை எத்தனைஸ்வட்டர்கள்! கம்பளிகள்! ஆரஞ்சு பழங்கள்! எப்போதாவது விலை உயர்ந்த பாட்டில்கள்,அவ்வளவும் அன்பின் ததும்பல்கள். எல்லாவற்றையும் இன்று நாசமாக்கிவிட்டான் இந்தட்டி. ட்டி. ஆர். கிருஷ்ணா.

என்னமோ இந்த ரயில் இவனுக்கு மட்டும் சொந்தமானதுபோல் ஆடுகிறான்.

ஒருவேளை என் வேர்களை நானே தேடிப் போனால் இதோ கேட்பாரற்று பல காலம் இந்ததண்டவாளத்தில் நிற்கும் இந்த துருபிடித்த ரயிலின் ஏதோ ஒரு பெட்டியில் கூட நான்கர்ப்ப பட்டிருக்கலாம். பாழடைந்த ரயில் பெட்டியிலிருந்து உருவான ஒருத்தியை,பரீட்சை எழுதி வேலைக்கு வந்த இவன் எப்படி எட்டி உதைக்கலாம்? அவனாக அதிகாரம்இப்போதும் இவளுக்கு புரியவில்லை.

கனவுமாதிரியும், கனவில்லாதது மாதிரியும், கனவின் மிச்சம்மாதிரியும்எழுந்து, அடங்கி மீண்டும் உயிர்பெற்று, ரயில் தடதடக்கும் சத்தத்தில் அலமேலு அப்படியேஉறங்கிப் போனாள்.

ரேணிகுண்டா ஸ்டேஷன் வரை இவளைக் காபந்து பண்ணிவிட்டால் போதும். அப்புறம்அங்கிருந்து கோவாவுக்கோ, பெங்களூருக்கோ ஏன் மெட்ராஸ்க்கோ கூட ரயிலேற்றிவிட்டுவிடலாம்.

மனிதர்கள் இருக்கும்வரை அலமேலுவும் பிழைத்துக்கொள்வாள். காலியாய்க் கிடந்தஒரு இருக்கையில் சாய்ந்து உட்கார்ந்து யோசித்தபோது சட்டென ஞாபகம் வந்ததுபாலாஜியின் பெயர்.

நாளடைந்த ரயில் நண்பர்களில் இன்னும் உதிராமல் மிஞ்சியவன். நீ மட்டுந்தான்என் உயிர் என இதுவரை வசனம் பேசாதவன்.

என் கைப்பேசியில் பாலாஜியை அழைத்து, கொஞ்சம் சரியாகவும், நிறையதப்புதப்பாகவும் நிலமையை சொன்னேன். என் குரல் எனக்கே கேட்காதவாறுமௌனப்பட்டிருந்ததை அந்த ஓடும் ரயிலில் உணரமுடிந்தது.

பாலாஜியிடம் என் வேண்டுகோள் இதுதான்.

இன்னும் அரைமணி நேரத்தில் என் பேன்டரி காரிலிருந்து பத்திரமாய் அலமேலுவைஇறக்கி, ப்ளாட்பாரத்தில் காத்திருக்கும் ரயில்வே போலீசாரின் கண்களுக்கு மறைத்துஉன்னிடம் ஒப்படைக்கிறேன். அடுத்த பத்துநிமிடத்திற்குள் தெற்குநோக்கிப் போகும்ஏதாவது ஒரு வண்டியில் அவளை ஏற்றிவிட்டுவிடு. அது போதும் அவள் எப்படியும்பிழைத்துக் கொள்வாள். அவளுக்கு அதீத அழகும், ட்டி.ட்டி.ஆரையே எட்டி உதைக்கும்தைர்யமுமிருக்கிறது.

அலமேலுவை அவனுக்கும் தெரிந்திருந்தது. அவளை யாருக்குத்தான்தெரியாமலிருக்கும்? எப்போதும் ராமகுண்டத்தில் ஏறி வாரங்கல்லில் இறங்கி விட்டாலும்,அவள் வசீகரம் விஜயவாடா, ரேனிகுண்டா வரை நீண்டு பரவியிருந்தது.

வண்டி ஐந்து நிமிடமே ஐந்தாவது நடைமேடையில் நிற்கும் இத்தருணத்தில் இந்தஅழகியின் பறிமாற்றம் ஒரு சின்ன சேதாரமின்றி நடந்து விடவேண்டும்.

நடக்கும்.

இத்தனை வருட ரயில் அனுபவம் இந்த தைர்ரியத்தை எனக்குள் விதைத்திருந்தது.

அடுத்த ஐந்தாவது நிமிடம் பிளாட்பாரத்தில் என் கைப்பிடித்து நடந்து வந்தஅலமேலுவை யாரும் சந்தேகப்படவில்லை. என் மனைவியுடன் நான் ப்ளாட்பாரத்தில்நடக்கிறேன்.

ஒரு மனமொத்த தம்பதிகளின் ப்ளாட்பார நடை அது. ஒரு தற்காலிகம் எங்கள்இருவருக்கும் அப்படிப்  பொருந்தியது.

நாடக பாணியில் பாலாஜியின் கைகளை பிடித்தெல்லாம் இல்லாமல். என் சிலசொற்களில், அலமேலுவை என்னிடமிருந்து பாலாஜியின் திசைக்கு நகர்த்தினேன்.

கண்களில் நீர் கோர்க்க அவள் என்னைத் திரும்பிப் பார்த்து

“பாவா”

நன்றியை நனைந்திருந்த அவள் கண்களிலிருந்துப் பெற்றுக் கொண்டேன்.

அவ்வளவுதான்.

ரயில் நகரும் சப்தத்தில் “பாவா”வை மட்டும் எனக்குள் இறுத்திக்கொண்டுபழக்கப்பட்ட கால்களால் ஓடும் ரயிலில் ஏறினேன். என்னவோ இதுவரை காத்திருந்த மாதிரிதூக்கம் வந்து அழுத்தியது.

விழித்தபோது காட்பாடி ஜங்ஷனிலிருந்தேன். இங்கிருந்து வேறு ரயிலில் ஒரு மணிநேரப் பயணம். என் ஊரும் இப்படி ஒரு ஜங்ஷன்தான். ஜோலார்ப்பேட்டை.

நானும் ஒரு ஆண் அலமேலுதான்.

குழந்தையிலேயே ஜங்ஷன் ரயில் சப்தம் கேட்டுதான் அனுராதா, நர்சிங் ஹோமில்பிறந்தேன். கடைசி ரயில் சப்தம் கேட்டுதான் தூங்கினேன். எழுவேன், சாப்பிடுவேன்,புணர்வேன், வாழ்கிறேன்.

நானும் ஒரு ஆண் அலமேலுதான்.

ஆனால் இந்த ரயில் எனக்கு சொந்தமானது என்ற எண்ணம் எப்போதும் எனக்குவந்ததில்லை. இது எங்கள் ஊரில் ஐந்து நிமிடம் நின்று அப்புறம் போய்விடும். அதற்குள்இதிலிருந்து இறங்கிவிட வேண்டும். அப்படித்தான் இன்றும் இறங்கி விடுவேன்.

கிருஷ்ணாவைப் போல ரயில் அதிகாரம் என் ரத்தத்தில் ஏறிவிடவில்லை.

அலமேலுவைப்போல் அவள் உடலெங்கும் எப்போதும் ஒரு ரயில் சடசடத்துஓடிக்கொண்டிருக்கவில்லை.

பின்னிரவில் ரயில் சப்தத்தினூடே என் வீடடைந்தேன். அலமேலுவைரேணிகுண்டாவிலேயே விட்டு விட்டேன்.

அப்பின்னிரவிலும் பழைய சோற்றில் கத்திரிக்காய் சாம்பாரை ஊற்றி பிசைந்துகொடுக்கும் மாலதியின் பிரியத்தில் கரைந்தபோது, அந்த ரயில் சத்தம் என்னைவிட்டுவெகுதூரம் போயிருந்தது.

காலம் எப்போதும் தன் கையில் ஒரு ரப்பரை வைத்துக்கொண்டே பயணிக்கிறது. மழை,வெய்யில், புயல், கொரனா எதுப்பொருட்டும் அது தன் கையிலிருக்கும் ரப்பரைதவறவிடுவதேயில்லை.

நினைவுகளை, காதலை, மனிதர்களை, ரயிலை, பேண்டரிகாரை, அலமேலுவை இப்படிஎல்லாவற்றையும் அது தவறாமல் அழித்து விடுகிறது.

அதேகாலந்தான் பேண்ட்ரிகாரின் கதவுகளை எனக்கு மூடி, பின் கூரியர்நிறுவனத்தின் கதவைத் திறந்துவிட்டது. இதில் என் திருப்தி என்பது இரண்டுமேஎனக்குப்பிடித்த பயணம் சம்மந்தப்பட்டது என்பது மட்டுந்தான்.

நண்பர்களுக்காக என்ற பொய்க் காரணத்தோடு நேற்றிரவு கூடுதலாக இரண்டு பெக்உள்ளே போனபோதே இப்படி ஏதாவது ஏடாகூடமாய் நடக்கும் என நினைத்தேன்.

இல்லையெனில் காலை 3.10க்கு ஜோலார்ப்பேட்டை ஜங்ஷனிலிருந்து சென்னைக்குவண்டியேற வேண்டியவன் இப்படி மதிய நேரத்து தெலுங்கு குரல்களை கேட்டு கொண்டேரேணிகுண்டாவில் இறங்குவேனா?

லேசாக எனக்கு நானே புன்னகைத்துக் கொண்டேன். இனி  மறுபடியும் இரவுக்குத்தான் சென்னை போக முடியும் அதனாலென்ன?அதற்குள் எனக்குக் கொடுக்க வேண்டிய கலெக்டர் வேலையை வேறு யாருக்காவது கைமாற்றி விட்டுவிடுமா என்ன சென்னை?

ப்ளாட்பாரத்தில் இறங்கி பயணிக்கும் பல தெலுங்கு குரல்களைக் கடந்து, எதிர்ப்பட்டடீக்கடையில் சக்கரை கம்மியான ஒரு டீ சொல்லிவிட்டு காத்திருத்தலின் இடைவெளியில்,

“பாவா”

பல வருட களிம்பேறிய அக்குரல்.

இத்தனை உள்ளடங்கிய ‘பாவா’ வை அலமேலு மட்டுந்தான் உச்சரிக்கக் கூடியவள்.

அக்குரல் கேட்டு நான் திரும்புவதற்குள்,

என் தோளில் அவள் வலதுகை புதைந்திருந்தது.

“ஹேய் அல்மேல் எப்படியிருக்க?... என்ன இங்க?”

நான் அதே பழைய உற்சாகத்தோடு ஏறக்குறைய கத்தினேன்.

அப்போதுதான் ஏழாண்டுகளுக்கு முன் இதேமாதிரி ஒரு மதிய நேரத்தில், அவளை இதேபிளாட்பாரத்தில் இறக்கிவிட்ட நினைவு மின்னல் மாதிரி வந்துப் போனது.

“இங்கேயே செட்டிலாயிட்டியா அலமேலு”

என்ன காரணத்திற்கோ என் கண்களில் காரணமில்லாமல் நீர்கோர்த்துக் கொண்டது.

மகிழ்ச்சியில் கூட கண்களில் நீர் கோர்க்குமா என்ன?

“நான் எங்க பாவா செட்டிலானேன், அவன்தான் என்னை இங்கேயே செட்டிலாக்கிட்டான்”

என அலமேலு கைக்காட்டிய திசையில் பாலாஜி பால்கேன்களை மினி லாரியிலிருந்துஇறக்கிக் கொண்டிருந்தான்.

எனக்கு எல்லாமே புரிந்தது.

அதே பத்துநிமிடம் எனக்காக மட்டும் காத்திருந்தது மாதிரி ரயில் புறப்பட்டுசென்னையை நோக்கிப் போய்க்கொண்டிருந்தது. பழக்கப்பட்ட என் ரயில் கால்களால் கூட ஓடிஅதைப் பிடிக்க முடியவில்லை.

 

 •  0 comments  •  flag
Share on Twitter
Published on July 24, 2025 23:14

July 23, 2025

வீணை


பவா செல்லதுரை


மிக அழகாக பார்சல் செய்யப்பட்டிருந்தது.

அந்த வீணையை என் அருகாமையில் உணர்ந்தபோது, ஒரு பெண்ணின்நெருக்கமான இருப்பை நான் அழுத்தமாக உணர்ந்தேன். பஸ் மேடுபள்ளங்களில் குலுங்கியதில்அந்த உணர்வு மேலும் தீவிரமடைந்தது.

வாழ்வின் அபூர்வமான தருணங்கள் இப்படி எப்போதாவதுதான் நிகழும்.இரவு பத்து மணியளவில் அந்தக் கூரியர் நிறுவனத்தின் ஷட்டரை இழுத்து மூடுகையில், அந்தஇளைஞன் அவசரமாக ஒரு புல்லட்டில் வந்து சேர்ந்தான். பாதி மூடியிருந்த ஷட்டருக்கு முன்அவனைப் பார்த்தபடி நான் அப்படியே நின்றிருந்தேன். அவன் கையில் ஒரு பொக்கிஷத்தைப் போலஏந்தியிருந்த அந்த பார்சலுடன் என்னை உற்று நோக்கினான்.

"ஐ அம் ஸ்டீபன் ராஜ்,  ஃப்ரம் சேலம்."

"இது வீணை."



"நாளைக்கு எப்படியாவது கோவாவுக்குப் போய்ச் சேரனும்.எவ்வளவு செலவானாலும் சரி. நாளைக்கு அவர்களுக்கு பர்த்டே. இது என்னோட கிஃப்ட்."பாதி ஆங்கிலம், பாதித் தமிழ், மீதிப் பதற்றத்துடன் அவன் சொல்லி முடித்தான். நான் அவனைப்பார்த்துக் கொண்டே நிதானமாக ஷட்டரை இழுத்து மூடினேன். நிராசை நிறைந்த அவன் கண்களைக்கவனித்தேன். அவனை மேலும் நிலைகுலைய வைக்க மனம் ஒப்பாமல்,  "நான் இன்றிரவு கோவாவுக்குத்தான் போகிறேன்.பில் போட மாட்டேன். நேரடியா டெலிவரி பண்ணிவிடுகிறேன், எழுநூறு ரூபாய் ஆகும். பரவாலயா?"என்றேன் நிதானமாக. அடுத்த நொடி, அவன் தன் பின்புறப் பேண்டு பாக்கெட்டிலிருந்து எடுத்தபரிசிலிருந்து இரண்டு ஐநூறு ரூபாய் நோட்டுகளை என் கைக்குள்ள திணித்து, "இத வச்சுக்கோங்க,எப்படியாவது நாளைக்குள் அவங்ககிட்ட சேர்த்தா போதும்," என்றான். அவனின் துள்ளல்,உற்சாகம் என்னையும் தொற்றிக்கொண்டதற்குக் காரணம், அந்த பேக்கிங்கில் எழுதப்பட்டிருந்தபெயர் தான்.

மிஸ். ஜெனிபர் பிலோமி. அதற்குக் கீழ எழுதப்பட்ட முகவரிஎதுவும் என் மனதில் பதியவேயில்லை. இப் பெயருக்குரிய பெண்ணை ஒரே நிமிடத்தில் பேரழகியாகக்கற்பனை செய்து கொண்டேன். அதற்குள் நானே அவளது முழு உருவத்தையும்  ஓவியமாக வரைந்து முடித்திருந்தேன். ஒரு பெண்ணின்பெயருக்கான வசீகரம் கண நேரத்தில் ஓர் ஆண் மனதில் இத்தனையும் செய்து முடித்து விடுகிறதுதானே.நான் இப்பொழுது காதல் ததும்பிய ஸ்டீபன் ராஜ் ஆகவே மாறியிருந்தேன்.

எனக்கு சிறு வயதிலிருந்தே இலக்கியத்தின் மீது ஒரு விதப்பித்திருந்தது. நான் கையில் ஏந்திக் கொண்டிருந்த வீணை, வண்ணநிலவனின் 'கடல்புறத்து பிலோமியை'ஏந்திக்கொண்டது மாதிரி ஸ்பரிசித்துக் கொண்டேன். ச. தமிழ்ச்செல்வனின் கதையில் வரும்தீப்பெட்டித் தொழிற்சாலையில் வேலை பார்க்கும் பெண்களின் க்யூ வரிசை என் ஜபாகத்திக்குவந்து போனது. வருகை பதிவேட்டில் இருக்கும் ராமாயி, மாரியம்மாகளுக்கு நிமிர்த்து பார்க்கத்தேவையில்லாத முகங்களும் பிருந்தா, சவீதா, லீனா, நீமா போன்ற பெயர்களுக்கு நிமிர்ந்துபார்க்கத் தூண்டும் உருவங்களாகவும் இருக்கும். அப்படியெல்லாம் பெயருக்கும் உருவத்திற்கும்சம்பந்தமில்லை என்பதை நிமிர்ந்து பார்க்கும் போதுதான் தெரிந்தது. வேலை பார்க்கும் இக்கூரியர் நிறுவனத்திலும் இந்த அனுபவம் தினம் தினம் நிகழ்வதுதான். 'கடலோரக் கவிதைகள்'ஜெனிபர் டீச்சர் வேறு என் கண்முன் வந்து வந்து போனார்கள். இப்போது இந்த பார்சலின் மேற்பகுதியில்மிக அழகான கையெழுத்தில் எழுதியிருக்கும், பிலோமியை நான் நிமிர்ந்து பார்க்கத் தேவையிராது.அவள் பேரழகியாகத்தான் இருக்க முடியும். அதுவும் சேலத்திலிருந்து இரவு பத்து மணிக்குஒருவன் அவசர அவசரமாக வந்து ஒரு வீணையை அவள் பிறந்தநாளுக்கு அவ்வளவு தூரம் அனுப்புகிறானென்றால்,அவள்தான் கோவாவிற்கே பேரழகியாக இருக்க வேண்டும்.

யாரும் என்னைப் பார்க்கிறார்களா என்று ஒருமுறை கவனித்துவிட்டு,வீணையை என்னில் இன்னும் நெருக்கமாக அணைத்துக் கொண்டேன். அது மற்றவர்களின் கண்ணுக்குத்தான்வீணை, எனக்கு பிலோமி! இக்கணத்தில் மிகுந்த பரிதாபத்தோடு ஸ்டீபன் ராஜை வேறு, மனம் நினைத்துகொண்டது. பஸ் ஒரு சீரான வேகத்தில் எங்கள் அணைப்பை அங்கீகரித்ததுப் போலச் சென்று கொண்டிருந்தது.எனக்கு எப்போதும் நல்ல மனநிலை, நல்ல தூக்கத்தையும் தானாகவே கொண்டு வந்து சேர்த்துவிடும்.ஊரடைதலை ஏதோ ஓர் உள்ளுணர்வு அறிவித்து எழுப்பிவிடும். அன்றும் அவ்வாறே நிகழ்ந்தது.பழக்கமான கோவாவின் பனாதியை அடைந்திருந்தேன். என் பிலோமியை கையில் ஏந்தியபடி இறங்கியதைச்சிலர் வேடிக்கை பார்த்தனர். எதைப் பற்றியும் கவலைப்படாத மனநிலையை நான் நேற்றிரவு பயணத்தின்துவக்கத்திலேயே கடந்திருந்தேன்.

கோவாவில் எனக்கென்று எப்போதுமிருக்கும் அந்த அறையில் ஒருசுவரின் மீது அதைச் சாய்த்து வைத்து விட்டுக் குளிக்கலாம் என முடிவு எடுத்தேன். அதைகையாளும் ஒவ்வொரு நிமிடமும் எனக்குள் ஏற்பட்டிருந்த பொறுமையும் நிதானமும் என் வாழ்வில்இதற்கு முன் இருந்ததில்லை. குளித்து முடித்து இருப்பதிலேயே நல்ல உடையாக தேர்ந்தெடுத்து,டக் பண்ணும் பொது அந்த உடை எனக்கொரு ஆபீஸர் அந்தஸ்தை தந்திருந்தது. எதிர்ப்பாரத இந்தப்பயணத்திற்கு இந்த உடைத்தேர்வு பெரிதும் கை கொடுக்கும். நான் எப்போதுமே கூரியர் நிறுவனத்தின்டெலிவரி பாய் இல்லை, அதற்கும் இரண்டு படி மேலே. எங்கள் மண்டலம் முழுவதும் பயணப்படவும்,ஆய்வு செய்யவும் எனக்கு கிடைத்த சிறு அதிகாரம் சட்டையைச் டக் செய்யக்கூடிய அந்தஸ்தையும்கூடவே தந்திருந்தது. இப்போது என் அறைக்கட்டிலில் உட்கார்ந்து எனக்கு மிக அருகில் சுவரில்சாய்த்து வைக்கப்பட்டிருந்த அந்த வீணையின் நீள அகலத்தை என் கண்களால் அளவிட்டேன். அதுஅப்படியே பிலோமியின் நீல அகலமாகத்தான் இருக்க வேண்டும். வீணைதான் எத்தகைய கம்பீரமானஇசைக் கருவி! மற்ற இசைக்கருவிகளைப் போல அதை அலட்சியமாகக் கையாண்ட எந்த ஒரு மனிதரையும்நான் இதுவரை பார்த்ததில்லை. அதுவே அதற்கான உன்னதத்தைக் கலைஞர்களிடமிருந்து பெற்றுக்கொள்கிறது.ஐந்தாவது முறையாக, ஆங்கிலத்தில் மிக அழகான கையெழுத்தில் எழுதப்பட்டிருந்த, அந்தப் பெயரைஇப்போதும் நான் நிதானமாகப் படித்தேன்.

Miss. Jenifer Philomi

அதற்கும் கீழ் எழுதப்பட்டிருந்த முகவரியை இப்போதும் படிக்கமுடியவில்லை, அதை மனம் வெளியே தள்ளியது. வாஸ்கோவிற்கு இங்கிருந்து சில மைல்கள் பயணிக்கவேண்டும். என் பயண எல்லை இதுவரை மட்டும்தான், ஆனால்  இப்போது நான் ஓர் அழகிய பெயருக்காக மட்டுமே ஆறுஏழு மயில்கள் பயணிக்கப் போகிறேன். மனமெல்லாம் காதலை நிரப்பிக் கொண்டு, கடற்கரையை எதிர்கொண்டுஇன்னும் சில நிமிடங்களில் அவளைச் சந்தித்து விடப் போகிறேன். அதுவும் இல்லாமல் நான்கூரியர் நிறுவன பணியாளன் இல்லை. அதனால்தான் எழுநூறு ரூபாய்க்கு பில் போடவில்லை.

இக்கணம் என் பெயர் எனக்கு மறந்து விட்டது. என் பெயர் ஸ்டீபன்ராஜ். ஜெனிஃபர் பிலோமி என்ற அந்த அழகிய பெயருக்காக, ஸ்டீபன் ராஜ் என்ற அந்த சேலத்துஇளைஞனின் சார்பில், என்ன அவன் சார்பில், நான் ஸ்டீபன் ராஜாகவே  போகிறேன். எனக்கென்று வரையறுக்கப்பட்ட எல்லை என்பதுஎதுவுமில்லை. கோவாவின் இந்நிலம், இக் கடல் என எல்லாமும் இனி எனதே. ஒரு பெயர் இப்படிஒருவனுக்கு இவ்வளவு மாற்றத்தை ஏற்படுத்துமா? ஏற்படுத்தியிருக்கிறதே! வாஸ்கோடகாமா நான்அடிக்கடி சென்று பழகிய இடமில்லை என்றாலும், சில முறை சுற்றித் திரிந்த பிரதேசம் தான்.எப்பொழுதுமே அதன் சந்து பொந்துகள் என் நினைவில் நிற்காதவை. ஆனாலும் ஸ்டீபன் ராஜுக்குபிலோமிபோல எனக்கும் சில ஜெனிஃபர்கள் இப்பிரதேசத்தில் உண்டு.

பிலோமியின் தெருவைக் கண்டுபிடிப்பதிலோ! அல்லது வீட்டைக்கண்டறிவதிலோ! அதிகச் சிரமம் இருக்கவில்லை. மாறாக, என் கற்பனையில் வரைந்திருந்த சுற்றுச்சுவர்கொண்ட பெரிய பங்களாவிற்குப் பதிலாக, குறுகலான சந்தில் ஓடுகள் வேயப்பட்டிருந்த ஒரு சாதாரணவீடாக அது இருந்தது.

ஓட்டு வீடுகளில் ஜெனிஃபர்  போன்ற தேவதைகள் வசிக்க மாட்டார்களா என்ன? காலிங்பெல்லில்லாத அந்த வீட்டின் கதவுகள் தட்டப்பட்ட சிறிது நேரத்திற்குப் பிறகு திறந்தன.ஏதோ ஆங்கிலத்தில் எழுதப்பட்ட அல்லது கிறுக்கப்பட்ட எழுத்துக்கள் கொண்ட சிவப்பு நிறடீ ஷர்ட்டும் பாவாடையும் அணிந்திருந்த ஒரு நடுத்தர வயதுப் பெண், எதிரே ஒருவன் பெரியபார்சலுடன் நிற்பதை எவ்வித ஆச்சரியமின்றி எதிர்கொண்டாள். நான் சற்றுத் தயங்கி"மிஸ் ஜெனிஃபர் பிலோமி" என்று இழுத்துச் சொன்னதும், ஏதோ ஞாபகம் வந்தவளைப்போல, "எஸ், கம் இன்" என்ற குரலை மட்டும் கதவருகில் விட்டுவிட்டு அந்தச் சிறுஹாலுக்குள் நடந்தாள். நான் வேறு வழியின்றி அவளைப் பின் தொடர வேண்டியிருந்தது. ஜெனிஃபர்பிலோமி இவளாக இருக்க வாய்ப்பே இல்லை. கதைகளில் கூட எப்போதும் தேவதைகள் உடனே வெளிப்பட்டடுவதில்லை.அவர்களின் வசிப்பிடங்களை அடைய இன்னும் இன்னும் நாம் மெனக்கெட வேண்டியிருக்கும். “அதுஇதுவரை யாரும் தீண்டியிராத அழகிய வெற்று கணைகள்.” கூரியர் தொழிலுக்காக நான் விட்டொழித்தகவிதை வரிகள் தொக்கி தொக்கி ஒவ்வொன்றாக வெளிவரத் தொடங்க, ஒரு வயர் பின்னிய கூடை நாற்காலியில்நான் உட்கார வைக்கப்பட்டேன். கண்ணாடி டம்ளரில் இருந்த குளிர்ந்த நீரை அந்த முப்பத்தைந்துவயது சிவப்பு டி ஷார்ட் காரி என் கைகளுக்கு மற்ற முயன்ற போது நான் சர்வ ஜாக்கிரதையாகஅந்த வீணையை மேற்குப் பக்கச் சுவரில் சாய்த்து வைத்துவிட்டு டம்ளரைப் பெற்றுக் கொண்டேன்.அமைதி, மௌனம், காதல் ததும்பல் அப்படியெல்லாம் அந்த அரை எதையும் அனுமதிக்க வில்லை.

"ம், சொல்லு." என்ற சூழலே என்னை அடுத்துப் பேசத்தூண்டியது. நான் டெலிவரி பாய் இல்லை என்ற எண்ணம் மட்டும் என் மூளையில் ஆழமாகப் பதிந்துவிட்டது.தொலைக்காட்சியில் நேர்காணலில் பேசுவது போல, "நான் சேலம் ஸ்டீபன் ராஜின் நண்பன்.அவனால் இன்று.  ஜெனிஃபர் பிறந்தநாளுக்கு வரஇயலவில்லை. அதனால் இந்தப் பரிசை என்னிடம் கொடுத்து அனுப்பினார்," என்று எனக்குள்முந்திய வார்த்தைகளை நான் மிகச் சரியாக வெளிப்படுத்தி விட்டேன். இப்போது அப் பெண் வலதுபக்கமாக இருந்த அந்தச் சிறிய அறையை நோக்கி ஜெனி அல்லது பிலோமி என்று அழைப்பாள் என நான்எதிர்பார்த்து ஏமாந்தேன்.

"நான்தான் . ஜெனிஃபர்  பிலோமி, ஆனால் இன்று எனக்குப் பிறந்தநாள் இல்லையே!"வார்த்தைகள் மட்டும் என் காதுகளுக்குள் போய்க்கொண்டிருந்தது. நான் அந்த ஹாலில் இடைவெளியின்றி,எந்த ஒழுங்குமுறையுமின்றி ஒட்டப்பட்டிருந்த அப் பெண்ணின் கடந்த காலத்து நிமிர் பருவங்களைச்சுமந்த புகைப்படங்களை அப்போதுதான் கவனித்தேன். பல சினிமா பத்திரிகைகளில் வந்த அட்டைப்படங்களைநினைவூட்டின அவைகள். ஏமாற்றத்துடன் கூடிய ஆசுவாசம் என்பார்களே அதை அந்த அறையிலிருந்துஎடுத்து எனக்குள் நிரப்பிக் கொண்டேன். நான் முற்றிலும் இலகுவாகியிருந்தேன் அல்லது தெளிவடைந்திருந்தேன்.இனி எந்த அறையிலிருந்தும் தேவதைகள் வெளிப்படப் போவதும் இல்லை.

"இல்லையே!, என் நண்பன் ஸ்டீபன் இன்றுதான் உங்கள்பிறந்தநாள் என்று சொல்லி இத்தனை அருமையான ஒரு பிறந்தநாள் பரிசோடு அத்தனை தூரத்திலிருந்துஎன்னை அனுப்பி வைத்தானே!" என் வார்த்தைகளை இடைமறித்து, "நான் ஒவ்வொருவரிடமும்ஒரு நாளை என் பிறந்த நாளாகச் சொல்வேன். அதை சீரியசாக எடுத்துக்கொண்டு இப்படி ஒரு பரிசுப்பொருளுடன் உன்னை அனுப்பியிருக்கிறானே... இதை நான் எப்படி எடுத்துக்கொள்வது?" இரவுகாதல் ததும்பும் மனதோடு அவளை ஏந்தி இருந்த ஸ்டீபன்ராஜ் இப்போது அவள் வார்த்தைகளில்அதவாகி இருந்தான். எனக்குள் இருந்த கொஞ்ச நஞ்சமும் வடிந்துவிட்டது. இப்போதுதான் அவள்சுவரில் சாய்த்து வைக்கப்பட்டிருந்த அந்த பார்சலை முழுமையாகப் பார்த்தாள்.

"இது என்னவென்று உனக்குத் தெரியுமா?" அவள் என்னைஒருமையில் அழைக்கின்ற நெருக்கத்திற்கு வந்திருந்தாள்.

"வீணை," என் வார்த்தையே கவிதையாகி இருந்தது.

"இது என்ன விலையிருக்கும்?"

"தெரியல.... ஆனா முப்பது நாற்பதாயிரம் ரூபாய் வரைஇருக்கும்."

"எனக்கு வீணையைப் பற்றி எதுவும் தெரியாது, நான் அதைப்பார்த்ததுகூட கிடையாது. இதை உங்கள் நண்பர் சேலத்திலா வாங்கினார்?" இப்போது நானேஅவள் அனுமதிக்குக் காத்திராமல் பார்சலை பிரித்தேன். கூரியரில் வேலை பார்க்கும் எனக்குபார்சலை பிரிக்கும் பொது மட்டும் இவ்வளவு நுட்பம் எப்படி கை கூடுகிறது? நான் இன்னமும்பிலோமியாகவே கையாளுகிறேன். வீணையின்ன் கம்பியில் கட்டித் தொங்கவிடப்பட்ட அட்டையில்நான் சொன்னதை விடக் கூடுதலான விலை இருந்தது. அது சேலத்தில் வாங்கப்பட்டதில்லை."தஞ்சாவூர்" என முழு முகவரி தெளிவாக இருந்தது.

"இல்லை, இதை தஞ்சாவூர் சென்று உங்களுக்காக வாங்கிவந்திருக்கிறான்." அவள் உதட்டோரத்தில் ஓர் அலட்சியமான புன்னகை தோன்றி மறைந்ததைக்கவனித்தேன். எல்லாப் பெண்களின் உதடுகளும், எல்லா வகையான அக உணர்வுகளையும் மறைத்து வைத்திருக்கும் மர்மமான பிரதேசங்கள்போலும்.

"நீங்கள் எனக்கு ஓர் உதவி செய்ய முடியுமா?"அவளிடமிருந்து தெளிவான வார்த்தைகள் வெளிவந்தன.

"சொல்லுங்கள்,"

என்று சொல்ல நினைத்தேன், ஆனால் சொல்லவில்லை. அது ஒன்றும்அவசியமில்லை என்பது போல அவளே,

 "இதை வாங்கியகடையிலேயே திருப்பிக் கொடுத்துவிட்டு பணமாகக் கொடுக்க முடியுமா?"

 இப்போது என் கண்களைப்பார்க்காமல் அந்த வீணையைப் பார்த்தவாறு பேசினாள். என் கடைசி சொட்டு எதிர்பார்ப்பும்வழிந்து விட்டிருந்தது. என் எதிரில் நிற்கும் இவள் பெயர் கூட என் நினைவிலிருந்து அகன்றது.நேற்று இரவிலிருந்து என் இரு கைகளிலும் ஏந்திப்பிடித்திருந்த பிலோமி என்ற பீங்கான்பாத்திரம் தரையில் விழுந்து நொறுங்கி விட்டது. எந்த வசீகரமான பெயர் ஓர் இளைஞனை 800கிலோ மீட்டர் தூரம் அலைக்கழித்து, அழைத்து வந்ததோ அப்பெயர் இப்போது  ஞாபகத்தில் இல்லை. இப்போது, கொரியர் நிறுவனத்தின்சட்டையை டக் செய்த சாதாரணமானதொரு அலுவலராக பேச ஆரம்பித்தேன்.  அது முழுக்க முழுக்க தொழில் முறைப் பேச்சு.

"பணமாக மாற்றி கொடுக்க முடியாது மேடம். முதலில் இந்தபார்சலை என்னிடமிருந்து பெற்றுக் கொண்டதற்கு ரசீதில் ஒப்பமிட்டுத் தர வேண்டும்."

"பின்பு இந்த பார்சலை வேறொரு கூரியர் கடைக்கு எடுத்துச்சென்று  அந்த வீணை கடைக்கு புக் செய்ய வேண்டும்.அதில் இந்த வீணையை அவர்களே எடுத்துக்கொண்டு பணமாக அனுப்ப முடியுமா..? என்ற உங்கள் வேண்டுதல்கடிதத்தையும் இணைக்கலாம். அதை ஏற்பதும் நிராகரிப்பதும் அவர்கள் உரிமை." என் வார்த்தைகளில்வெளிப்படுத்தலில் அவள் என்னைக் கண்டடைந்திருந்தாள்.

"நீங்கள் கூரியரில் வேலை பார்க்கிறீர்களா?"

நான் ஒரு நிமிடம் தடுமாறி ஒவ்வொருவரிடமும் ஒவ்வொரு நாளைபிறந்த நாளாக சொல்கின்ற இவள் முன், “முதலில் ஸ்டீபன் ராஜின் நண்பன், கூடவே கூரியரில்வேலை பார்க்கிறேன்”.

 இப்போது அவள்ஹாலில் இருந்து நகர்ந்து அச்சிறு அறையில் பாதி மறைத்தும் விலகியும் இருந்த திரைச்சீலையின்முன் நின்று என்னை ஊடுருவினால். தவிர்த்தல் எனக்கும் பழகியதுதான். அவள் ஊடுரும் கண்களைதவிர்த்து அந்த வீணையைப் பார்த்துக்கொண்டே சொன்னேன்.

"ஒருநாள் இதே காதல் மீதூர ஸ்டீபன் ராஜ் இங்கு வந்துஇக்காதல் பரிசை தேடினால் அவனை எப்படி எதிர்கொள்வீர்கள்?" அவள் இன்னும் இரு அடிகள்என்னை நெருங்கி வந்து தலை குனிந்து நின்றாள். சத்தம் இல்லாத ஒரு தருணம்...  அறை அதனை உள்வாங்கிக் கொண்டது. அவள் வீணையைப் பார்த்துக்கொண்டேஎன்னிடம் சொன்னாள்,

 "இதைப் பழையபடிபேக் செய்து இந்தப் பரண் மீது வைக்க முடியுமா?" நிமிர்த்து அவள் கை காட்டிய பரணையைப்பார்த்தேன். தேவையில்லாத பொருட்களால் நிரம்பித் ததும்பியது அப்பரல். எந்த மனிதனும்ஒரு வீணையைச் சற்றே அலட்சியமாகக் கையாண்டதைக்கூட நான் பார்த்திராதபோது இதை நான் பரண்மீது தூக்கிப் போட முடியாது.

"என்னால் அது முடியாது." மறுபடியும் அதே வார்த்தைசொன்னேன்.

“உங்கள் நண்பனுக்காக இதை நீங்கள் செய்யக் கூடாதா”

“என் நண்பனுக்காகத்தான் இதை என்னால் செய்ய முடியாது”

முற்றும்

 

 


 •  0 comments  •  flag
Share on Twitter
Published on July 23, 2025 22:58

March 2, 2024

 ”தமிழ்நிலத்தின் அசல்படைப்பாளி இராஜேந்திரசோழன்”-பவா செல்ல...

 

”தமிழ்நிலத்தின் அசல்படைப்பாளி இராஜேந்திரசோழன்”

-பவா செல்லதுரை




என் கல்லூரி நாட்களில்தான்இராஜேந்திர சோழன் என்றப் பெயரை செம்மலர் பத்திரிகையில் தொடர்ச்சியாகப் பார்த்தேன்.

டி செல்வராஜ், கு.சின்னப்பபாரதி, மேலாண்மைப் பொன்னுசாமி போன்ற எழுத்தாளர்களின் உரத்த குரலில் பெரும்கலக்கமடைந்திருந்த என்னை ராஜேந்திர சோழன், கந்தர்வன், ச.தமிழ் செல்வன் போன்ற  படைப்பாளிகள் கலைக்கு மிக அருகில் கொண்டு போய் நிறுத்தினார்கள்.

மற்ற இருவரையும்விட இராஜேந்திர சோழன் மனதிற்கும், வாசிப்பதற்கும் என் வாழ்விற்கும் கூட மிக நெருக்கமாகவந்ததற்குக் காரணம் அவர் என் சொந்த நிலத்தின் படைப்பாளி. எங்கள் மல்லாட்டைக் கொல்லையிலிருந்து கூப்பிட்டால் மயிலம் அரசுத்துவக்கப்பள்ளியில் பாடம் நடத்திக் கொண்டிருக்கிற ராஜேந்திர சோழனுக்கு கேட்டு விடும்என நம்பினேன். என் நிலப்பரப்பின் மொழியை அவர் கதைகளில்தான் முழுதாகப் பருகினேன். என்அப்பாவும், அம்மாவும் வீட்டில் எப்போதும் பேசிக் கொள்ளும் “வா தே” “போ தே” என்ற சொல்லாடலைஅவருடைய தனபாக்கியத்தின் ரவநேரம் “புற்றியுறையும் பாம்புகள்” போன்ற கதைகளில் வாசித்து,என் குடும்பமும், இலக்கிய உரையாடலுக்கு அருகில் தான் உள்ளது என திருப்திபட்டுக்கொண்டநாட்கள் அவை.

 முற்போக்கு இலக்கியத்தில் தீவிரமாக இயங்கிக்கொண்டே,அசலான தமிழ் நிலத்தின் கதைகளை எழுதிய படைப்பாளிகளலான ஜெயகாந்தன், இராஜேந்திர சோழன்,கந்தர்வன், தமிழ்ச்செல்வன் என சிலரையே இப்போதும் சொல்ல முடிகிறது.

ஆனால் இந்த மதிப்பீடுஇராஜேந்திர சோழனின் படைப்பாற்றல் மிக்க ஆரம்ப கால படைப்புகளுக்கும் பொருந்தும். அவரின்பிந்தைய படைப்புகள் அதீதம் முற்போக்கு தமிழ் தேசியம், அல்லது மார்க்சிய இலக்கியங்களைகிண்டலடித்தல் என படைப்பு மனநிறைவிலிருந்து விலகி வெகுதூரம் போய்விட்டது.

எப்போதாவது செம்மலரின்படித்த கதைகளை ஒரு சேர க்ரீயாவின் வெளியீடான எட்டுக்கதைகள், தொகுப்பாக வாசித்தபோதுஅப்போது என் வாசிப்பிலிருந்து மற்ற எல்லா தொகுப்புகளையும் பின்னுக்கு தள்ளவேண்டியிருந்தது.இவைகள் தான் என் சொந்த நிலத்தின் அசலானப் படைப்புகளை உணருவதற்கு பிரயத்தனப்படவில்லை.

புதுமைப்பித்தன்,ஜானகிராமன், கி.ராஜநாராயணன், வண்ணதாசன், பூமணி, வண்ணநிலவன் என எல்லோருக்குமே எனக்குவெகு தூரத்திலிருந்தார்கள். இராஜேந்திர சோழன் மட்டும் நான் தொட்டும் விடும் தூரத்திலிருந்தார்.

அப்போது நான் திண்டிவனம்அரசு கலைக் கல்லூரியில் பி.காம் படித்துக்கொண்டு இருந்தேன். நினைத்த நேரத்தில் நண்பர்களோடுசைக்கிளிலோ, டூவிலரிலோ, மயிலம் போய் அவரைச் சந்தித்திருக்கிறேன். ஒவ்வொரு பயணத்திலும்மிகுந்த ஏமாற்றதோடு அறைக்குத் திரும்புவேன். காரணம் அன்றைய எங்கள் உரையாடலில் இலக்கியத்திற்குபதிலாக அவரின் அன்றைய அரசியலும் அவர் பார்வையில் இடதுசாரி கட்சிகளின் போதாமையையும்,அவரால் விமர்சிக்கப்படும்.

நான் பெருங்கனவோடுஎதிர்ப்பார்த்துப்போன என் நிலத்தின் சிறுகதைகளைப் பற்றிய உரையாடல் கிட்டத்தட்ட  அவரின் நேர்ப் பேச்சில் எனக்கு கிட்டவேயில்லை.

அந்த காலம்தான்ராஜேந்திர சோழன் என்ற படைப்பாளி பின்னகன்று, அஸ்வகோஷ் என்ற நாடக செயற்பாட்டாளனும்,அரசியல் முன்னெடுப்பாலும், முதல் வரிசையில் நின்ற காலம். என்னை மாதிரி பல இலக்கிய வாசிப்பாளர்களிலிருந்துஅவர் தூர விலகியதும் இக்காலத்தில்தான்.

கோணங்கி மாதிரியானபடைப்பாளிகள், அவரின் துவக்க கால அசல் படைப்புகளில் மனம் தோய்ந்து, வருடத்திற்கு இருமுறையாவது மயிலத்திலேயே முகாமிட்டு இருப்பார்கள்.

திருவண்ணாமலைக்குஅவரை பலமுறை நாடகப்பயிற்சிக்கும், இலக்கியப் பயிலரங்கங்களுக்கும் அழைத்திருக்கிறோம்.  ஒரு ஹெட்மாஸ்டர் தோரணையில் அவர் நாடக பயிற்சியாளர்களைபயிற்றுவிப்பதை பார்ப்பேன். அது தியேட்டர் செயல்பாடுகளுக்கு அவசியம் என்பதை பின்னாட்களில்உணர்ந்தபோதும்,

இராஜேந்திர சோழன்மாதிரி படைப்பு மனநிலை சார்ந்த ஒருவரிடம் என்னால் அதை எதிர்பார்க்க முடியவில்லை.

அவர் அவ்வப்போதுஎழுதி வெளியிட்ட இலக்கியம், அரசியல் சார்ந்த துண்டு பிரசுரங்கள் உட்பட அவரின் எல்லாபிரசுர படைப்புகளும் இன்றும் என்னிடமுள்ளன.

இந்திரா காந்தியின்‘இருபதம்ச திட்டம்’ வெளிவந்த போது ‘இருபத்தி ஓராவது அம்சம்’  என்ற படைப்பு கைக் கூடாத பிரச்சாரப் படைப்பை அவர்எழுதி தன் கோபத்தைத் தீர்த்துக் கொண்டார். இந்த நாவலுக்காக அவரின் ஆசிரிய பணியிலிருந்துகூட அவர் தற்காலிக பணிநீக்கம் செய்யப்பட்டார்.

தன் எட்டுக் கதைகளில்எட்டுக் கதைகளையுமே வட தென்னற்காடு மனிதர்களின் உயிருள்ள வாழ்வியலையும்,விவசாயம் சார்ந்த,  வீட்டிற்குள் ஏற்படும் பாலியல் பிரச்சனைகளோடும்மல்லுக்கட்ட நேர்ந்த வாழ்வை அச்சு அசலாக அப்படியே உலகிற்கு அளித்த ஒரு உன்னதமான படைப்பாளிதன் ஜீவிதத்தின் பின் பகுதியில் இயக்கம், தமிழ் தேசியம், அதன் செயற்பாடுகள் என தன்மனதையும், உடலையும் பறிகொடுத்து தன் உயிரோட்டமுள்ள படைப்பு மொழியை இழந்தார் என்பதுதான்பெரும் துயரம்.

என் வாழ்வின் பலதருணங்களில் ‘எட்டுக்கதை’ -யை பல முறை என் வாசிப்பிற்கு உட்படுத்தியிருக்கிறேன், ஒவ்வொருமுறையும் அது எனக்கு ஒரு புதிய தரிசனத்தையும் அனுபவத்தையும், தர தவறியதேயில்லை.

கொஞ்சமும் மிகையில்லாமல்.கெஞ்சமும் சொல்லத் தவறாமல், வாசகனுக்கு விடவேண்டிய இடைவெளியை இடத் தயங்காமல் இம்மனிதால்எத்தனை கச்சிதமாக கதை எழுத முடிகிறது! என ஒவ்வொரு வாசிப்பின் போதும் என்னை ஆச்சர்யப்படுத்தியிருக்கிறார்.

அந்த உந்துதலில்தான்அவரின் பல கதைகளை நான் ‘கதை கேட்கவாங்க’ நிகழ்வில் உயிரோட்டமாக சொன்னபோது, என்னை தொலைபேசியில்அழைத்து தன் மகிழ்ச்சியை பகிர்ந்துக் கொண்டிருக்கிறார்.

 பத்திருபது வருடங்களாக அறுந்துகிடந்த எங்கள் நட்ப்பின்சங்கிலியை எந்த கொல்லன் பட்டறைக்கும் போகாமலேயே நாங்களாகவே மீண்டும் இணைந்துக் கொண்டோம்.

பலமுறை நாங்கள்பத்தாயத்தில் நடத்திய பயிலரங்களுக்கு அவரை அழைத்துப் பேசச் சொன்னோம். அரசியல் ரீதியாகவும்தனிமைப்பட்டிருந்த அந்நாட்களில் அது அவருக்கு மிகுந்த மன ஆறுதலாக இருந்ததாக பல முறைநேரில் சொல்லியிருக்கிறார்.

தமிழ்நாட்டை ஒருசௌகர்யத்திற்காக இலக்கிய ரீதியாக வடக்கு, தெற்கு, மேற்கு என பிரித்துக் கொண்டால், எங்கள்வட திசை மக்களின் வாழ்வியலை, அல்லது வாழ்க்கை பாட்டை எழுவதற்கு எங்கள் பலருக்கும் அவரேமுன்னத்தி ஏர் என்பதை பல படைப்பாளிகளும், பலத் தருணங்களில் வெளிப்படுத்தியிருக்கிறார்கள்.

 இமயம், கண்மணிகுணசேகரன், கரிகாலன், தங்கர்பச்சான்,பவா செல்லதுரை, காலபைரவன், அசதா, செஞ்சிதமிழினியன் என  இப்பட்டியல் தென்பெண்ணை கரையில், துவங்கி பாண்டிசேரிகடற்கறை வரை நீளக்கூடியது. ஒரு பெரும் படைப்பாளி என்பவன் தன் வாழ் நாளில் இப்படி பலப்பேருக்கு உந்து]சக்தியாகவும் நேரடியான அல்லது மறைமுக ஆதர்சமாக இருக்க வேண்டும். தெற்கில்எப்படி கீரா கரிசல் மண் எழுத்தாளர்களுக்கு ஆதர்சமாக இருந்தாரோ, அல்லது இன்னும் இருப்பாரோஅப்படியே எங்களுக்கும் எப்போதும் இராஜேந்திர சோழன் தான்.

எழுத்தாளர்களில்ஜி.நாகராஜனைப் போல கம்பீரமான தோற்றம் பெற்ற இராஜேந்திர சோழனை நோய்மை தாக்கி, அதனால்உடல் தளர்வுற்று பார்த்த போது தான், சிங்கப்பூரிலிருந்து அவர் வாசகர் உமா கதிரும்,அவர் நண்பர்களும் சேர்ந்து அவரை ஒரு ஆவணப்படம் எடுக்கவேண்டுமென விரும்பினார்கள், அப்படத்தைஎன் மகன் வம்சி இயக்குவதெனவும் முடிவெடுக்கப்பட்டது. நான் தான் அவரிடம் அதற்கு அனுமதிவாங்கினேன். மிகுந்த ஆர்வத்தோடு அப்படத்தில் அவர் தன்னை பகிர்ந்திருப்பார்.

அப்படத்தின் திரையிடலைசென்னையில் பிரசாத் ஸ்டுடியோவில் வைத்தபோது, தன் குடும்பம் மற்றும் பெருந்திரளான தன்நண்பர்களோடும் அதில் பங்கேற்று மிகுந்த மகிழ்ச்சியடைந்தார். வம்சியை தன் பேரக் குழந்தையாகவேபாவித்து தன் மயிலம் வீட்டில் அவருடனேயே சில நாட்கள் தங்கவைத்துக் கொண்டார்.

விஷ்ணுபுரம் முதல்விருது அவருக்குத்தான் அறிவிக்கப்படயிருந்தது. மார்க்சிய கொள்கைகளில் ஊறித் திளைத்திருந்தஅவர்  அதை நிராகரித்தார். அவ்விருதை பெற்றால்என் அரசியல் வாழ்வு கேள்விக்குள்ளாகும் என சொல்லி அதை மறுத்தார்.

விருதையும், பணத்தையும்பெற்றுக்கொண்ட பிறகு அதற்கொரு ஒரு வலுவான காரணத்தைத் தேடும் படைப்பாளிகளுக்கு மத்தியில்அதை துவக்கத்திலேயே நிராகரித்த உறுதியான மனம் அவருக்குண்டு.

இரண்டாண்களுக்குமுன்பு கூட அவர் தமிழில் எழுதிய ’இச்சை’ என்ற சிறுகதை பெரும் விவாதற்குள்ளானதை தமிழ்இலக்கிய உலகம் அறியும். கலாச்சார காவலர்களை பெரும் அதிர்ச்சிக்குள்ளாகின இக்கதையின்நிஜ வடிவங்களை பல கிராமங்களில் நாம் தினம் தினம் இன்றும் சந்திக்க முடியும். நிகழ்கால இலக்கிய உலகோடு இத்தனை நோய்மைக்குப்பின்பும்

அவருக்கு தொடர்பும்சர்ச்சையுமிருந்தது. பெரும் படைப்பாளிகள் பலரும் லௌகீகத்தோடும், நோய்மையாலும் வீட்டிற்குள்அடைந்து விடாமல் இப்படித்தான் எப்போதும் திமிருவார்கள் என்பதுதான் இராஜேந்திர சோழனின்படைப்படையாளம்.

பத்துவருடங்களுக்குமுன் சென்னைப் புத்தக கண்காட்சியில் நண்பர்களுக்கு பரிசளிக்க வேண்டி அவருடைய எட்டுக்கதைகள் தொகுப்பை தேடியலைந்து ஏமாந்தேன்.

அடுத்த நாள் அதிகாலைதொலைபேசியில் தொடர்புக்கொண்டு எட்டுக்கதைகள் எங்கும் கிடைக்கவில்லை எனவும், நாங்களேஅதை வம்சியில் பதிபிக்கட்டுமா? என கேட்டேன். மிகுந்த மகிழ்ச்சியோடு அவர் ஒப்புதல் அளித்தார்.அதன்பின்பே எட்டுக்கதைகள் எங்கும் கிடைக்கும் தொகுப்பாக மாறியது.

 

படைப்பாளிகளில்ஏராளமான நண்பர்களைக் பெற்றவர் அவர். தொடர்ந்து பயணித்து அவர்களெயெல்லாம் சந்திக்க முடியாமல்செய்துவிட்டதே இந்த நோய்மை என்ற கவலை மட்டுமே அவருக்குக்கிருந்தது. வட தென்னற்காடுவாழ்வியலை அறிந்துகொள்ள எத்தனிக்கும் ஒரு படைப்பாளியோ, வாசகனோ அவரின் எட்டுக் கதைகளைமட்டுமே வாசித்தால் போதும் என்பேன்.

எங்கள் நிலத்து  வாழ்வியலுக்கான பெருமிதத்தை தந்த ஒரு பெரும் படைப்பாளியைஇப்போது நாங்கள் எல்லோருமே இழந்து நிற்கிறோம்.

 •  0 comments  •  flag
Share on Twitter
Published on March 02, 2024 04:00

August 31, 2021

��������� '������������' ��������� ������������������������������

                                                                                                                             ��������������� 

������������������ ������������������


������������������������ ������������: ��������� ���������������������������                
���������������������: ��������������������������� ������������������

       ��������������������������������� ������������ ������������������������ ������������������������������������ ��������������������������������������� ���������������������. ������������������������ ������������ ��������������������� ��������������� ��������������� ������������������������������ ��������������������� ������������������ ��������������������� ��������������������������� ��������������� ������������������ ������������������������ ������������������. ������������������������ ������������������������������ ��������������� ���������������������������������������. ��������������� ������������������... ��������� ��������������������� ������������������������������ ��������������������� ��� ������������������������ ��������� ��������� ���������������������������������������������. ������������������������������������ ��������������������������������� ��������������� ��� ������������������ ������������������������ ������������������ ���������������������������������������������.


            ��������������������� ������������������������, ��������������� ��������������������������������������� ��������������������������� ������������������������������ ��������� ������������������������������������������������, ��� ������������������ ��������� ������������������ ��������������������������� ������������������ ������������������ ��������������������� ��������������������������� ���������������������.


            ������������������ ������ ������������������ ������������������ ������������ ������������������������. ������������������������������������������������������ ��������������������������� ��������������� ��������������� ������������ ��� ���������������������. ��������� ������������ ��������������������������������������� ��������������������� ���������������������������������, ��������������������������������������� ���������������������������������������. ��� ��������������������� ��������� ��������������� ������������ ������������������, ������������ ��������������� ��������������� ��������������������� ������������ ��� ������������������������ ������������������������ ������������������ ������ ������ ��������������������������� ������������������ ������������������������������?


            ��������������� ������������������������, ��������������������������� ���������������������, ������������������������ ��������������������� ��������������������������������� ��������������� ��������������� ��������������������� ��������������� ��������������������������� ������ ��������������������������������������� ������������������������������ ������������������������������������������ ���������. ������ ��������� ������������ ������������������ ������������������ ������������ ��������������� ��������������� ������������ ��������������������������������� ��������������������� ������������������������ ��������� ������������ ���������������������������������������������.  


            ��������������������� ������ ��������������������������� ������������ ��������������������������� ��������������� ������������������������ ���������������������������������������.


            ������ ��������������������� ������������������������ ��������������� ��������������������������� ������������ ������������������������ ��������������� ������������������ ������������������ ������������������������������������.


            ������ ������������ ������������������������������ ���������������������������������, ������������ ������������������������ ���������������, ������������������ ��������������������������� ������������������������, ������ ������������ ������������������ ������������������ ��������������� ������������������������������������������.


            ��������������������� ���������������������������, ��������������� ������������ ��������� ������������������ ������������������ ������������������ ��� ������������������ ��������������������������� ������������ ��������������������������� ������������������������������. ������������������������ ������ ��������������� ��������������� ������������������. ��������� ������������������������ ������������������ ��������������������� ��������� ������������ ���������������������������������. ������������������ ������ ������������������������ ������������������������������. ��� ������������������ ��������������������� ������������������������ ������������������ ������������������������, ��� ������������������ ��������������������������������� ������������������������������������. ��������������� ��������������������������������������� ������������������ ���������������������������������������. ������������������ ��������������������� ������������ ������������������, ��������������������������������������� ������������ ��� ��������������������������������������������� ��������������� ��������� ���������������������������������������.


            ��������������������� ������������������ ��������������������� ��������������������������� ��������������� ������������������ ������������������ ���������������������������������. ��������������� ������������������ ��������������� ������ ������������ ������������������������ ��������������������� ���������������������������������������������. ������ ������������������������ ��������������������������������������� ������������ ������������������������ ��������������� ��������������� ��������������������������������� ��������������������������������� ��������������� ���������.


            ��������������������� ��������������� ������������������������������ ���������������������������������������. ������������ ��������������� ������������������������������������������ ��������������������� ��������� ��������������� ���������������������. ������������������ ��������������������������� ��������� ������������������������ ������������. ������������. ������������ ������������ ������������. ��������� ������������ ��������������������������������������� ������������������ ������������������ ��������������� ���������������������������������. ������������������������ ������������������ ��������������� ������������������������������������������.


            ��� ������������ ������������������������ ��������������������� ��������������������������� ������������������������������ ������������ ��������������������������� ������������.������.������ ������ ������ ���������������������. ������������������������������ ������������ ������ ��������������� ��������������������� ��������������� ������������������������ ������������������ ��������������������������� ������������������������.


            ��������������� ��������������������������� ������������������������ ������������������������. ���������������, ��������������� ������������������������������ ��������������������������� ������������������ ������������������ ������������ ������ ��������������������� ������������������������������������ ���������������������������������. ��������������������������� ��������������� ������������������ ������������������������ ��������������������������� ��������������� ������������������������. ��������������� ������������������������ ������������������ ������������������������������������������. ������������ ������������ ������������������ ��������� ������������������ ��������������� ������������������������?


            ��������������������� ������������.������.������. ������������ ������������������, ������������������������ ������������ ������������ ��������������������� ������������������������ ������������������ ������������������ ��������������� ������������������������. ������ ��������������������� ��� ��������������������� ������������������ ��������������� ��������������� ��������� ������������������������ ��������������� ��������������������������������� ���������������������������������.


            ���������������, ���������������, ��������������������� ��������� ������������������ ������������������������������������������������������������������, ���������������, ������������ ������������������ ������������������ ���������������������������������������  ������������������������������ ������������������������. ��������������� ������������ ��������������������������� ������������������������������ ������������������������.


            ������������������������������ ��������������� ������������������ ��������������������������� ��������������������������������������������� ��������������� ������ ������������������ ������������, ������������ ��������� ������������. ��������� ��������������������������������� ������������������������ ��������������������� ��������������������� ������ ��������������� ��������������������������������������� ������������������������������.


            ������������������ ��������������������� ��������������� ��������������������������� ������������ ���������. ���������������, ���������������, ���������������������������������������. ��������� ������������ ������������ ������������ ��������������� ���������������������������������.


            ���������������, ������ ��������������������������� ���������������������������. ��� ������������ ��������������������� ������������.������.������ ��������������������� ��� ������������ ������������������������������������������ ������������������������ ��������������������� ��������������������������� ���������������������������������. ��������� ��������������������������� ��������������������� ������������������. ��������� ������������������������ ��������������������������� ��������������� ������������������ ������������ ��������������������� ������������������������������������. ��������� ��������������� ������������������������������ ������������������������������������. ������������������������ ���������������, ��������������� ��������������� ��������������������������������� ������������������������������������ ������������������,  ��������������������� ������������������������������ ��������������������� ������ ������������������������ ���������������������������, ������������������ ������������������������ ������������������������ ��������������������������� ������������������������ ������ ������������������������������ ������������.������.������ ��������������� ��������������� ������������ ������������ ���������������������. ��� ������������������������ ������������������ ��������������������������� ������������������ ������������������ ���������������������������. ��������������������� ��������������������������� ������������������������������������������������ ������������ ��������������� ������������������������. ������������ ��������������������� ������������. ���������������, ��������������� ��������������������� ��������� ������������������ ������������������������������ ������������������������������ ��������������������� ���������������������.


            ������������ ��������������������������� ��������������������������� ������������ ������������������������������������������ ��� ��������������� ������������������ ��������������� ���������������������������������������������������. ��������������� ������ ������������������ ������������������ ������������������������ ���������������������������������������������������������������.


            ��� ������������������������, ��������������� ���������������������������, ������ ��������������� ��������������������������� ��������������� ��������������������� ��������������� ���������������������������������������������.


            ������������������ ������������ ��������������������� ������������������ ������������������������������������ ������������������������������������ ������������������������������ ���������������, ��������������� ��������������������������������� ������������ ������������������ ���������������������? ��������������������������������� ������������������ ������������������ ��������� ������������������ ��������������������������� ��������������������� ���������������������? ������������ ��������������������� ��������������� ��������� ��������������������������� ������������������������������������������? ��������������� ��������������������� ������������������������ ���������������������������.


            ��������������������� ��������������� ������������������ ������������������������������ ���������������������.


            ������������ ��������������������� ��������������������������� ������������������������ ������������.������.������. ������ ������������������ ��������������������� ��������������� ��� ������������������������ ��� ��������������� ������������������ ��������������������� ���������������������������������. ��������������� ���������������������������������������, ���������������������������������������������, ���������������������������������������, ������������������������������ ��������������������������� ������������ ��������������������� ��������������� ������������������������������������������������. ��� ������������������������ ������������������ ������.��������������������������� ��������������������������������� ������������������ ��������������� ������������������ ��������������� ��� ������������ ��������������� ������������ ������������������ ������������������ ������������ ������������������.


            ������������������ ������������ ��������������� ������������������������������ ��������������� ��������������� ��������������� ��������������������������� ������������������ ������������ ������������������������������������ ������������ ���������������������.


            ������������������ ��������������� ������������ ��� ������������������ ������������������. ������������������ ������ ������ ������������������������������ ������������������������������ ������������������������. ������������������ ������������ ��������������������������������� ��������������������� ��������������������������������� ��������������������������������������� ��������������������������������������������� ��������������������� ������������������. ������������������������ ��������������� ������ ������������������ ������������������ ���������������������������������  ������ ������������������������������ ������������������ ���������������������������. ������������ ������������ ������������������. ������������������ ��� ������������������ ������������������ ��������������� ������������������������������ ���������������������������������������. ������ ��������� ��������������� ��������������������������������� ������������������������������ ������������������������������. ��������� ������������������ ������������ ������������������������������������ ������������������. ��������������� ������������������������, ��������������� ��������������������������� ������������ ������������������������������ ���������������������. ��������� ������ ��������������� ������������������������������. ��������������������������� ������������������ ��������������������������������� ��������������� ���������������������������������������������������������������. ��������������� ������������������������������.      


            ��������������� ������������������ ������������������ ������������������ ������������������������. ������������������������ ��������������������������������� ������������������������ ������������������ ������������ ������������������������ ������������������������������������. ������������������ ��������������� ������������������������ ��������������������� ��������������� ��������������������������������� ��������������������������������������������� ������ ��������������������������������� ������������ ��������������� ��������������������� ���������������������������������.


            ��������������������������������� ��������������������� ������������������������������������. ��������� ������������������ ������������������������������������ ������������������ ������ ������������������. ������ ������������������������������������ ������������������������ ������������.������.������ ������������������������ ������������������ ��������������� ��������������������� ������������������ ������������������������ ������������������������������.


            ������������ ��������������������� ��������������� ������������������������������������. ��� ��������������� ������ ������������������������������ ���������������������������.


            ��������������������� ������������������������������������ ���������������������������. ������������ ��������������������� ������������������������������ ������������������������ ������������������ ��������������� ������������������������ ��������� ��������������������������� ���������������������������.


            ���������������������������������.������ ��������� ��������������������� ��������������� ������ ��������� ������������������������ ���������������������������.


            ��������� ��������������� ��������������������������� ��������������� ������������������ ������������������������ ������������������������������ ������������������������. ������������������ ��������������������� ������������ ������������������������ ������������������������ ��������������������������� ������������������������������������������������. ��������������������������� ��������� ������������������, ��������������������������������� ��������������������� ��������� ��������������� ������������?������ ������������������ ��������������������� ��������������� ���������������������������.


            ��������������������������� ������������������������ ���������������������������������������������������.������


            ������������������ ��������������������������� ������������ ������������������ ������������������.


            ������������������ ������ ��������������� ������������ ���������������������������������������.������


            ��������� ��������������������� ������������������ ������������������������ ������������������. ������������������ ������������ ��������������������� ������������������������.


            ������������������������������ ��������������� ���������������������������������������.������


            ������������������ ���������������������?������


            ������������������������ ������������������ ���������������������������������.


            ������������������ ������ ��������������������������� ������ ��������������������������������������� ������������ ��������������� ��������������� ���������������������������������������������. ��������� ������������ ������������������������������������������ ������������. ���������������  ��������������������� ������������ ��������������������� ���������������������������������. ��������������������� ��������������������������� ������������.������


            ������������ ������������������������������ ������������������������. ��������� ������������������ ��������������������������� ������ ��������������������� ������������������ ��������������� ������������ ��������������� ���������������. ������������ ��������������������� ��������� ��������������� ���������������������������������������������. ������������ ��������� ������������������������������ ��������� ��������������������������� ���������������������������������������. ��������������������� ������������������ ��������������������� ������������������������������������������, ��������� ��������������������������������� ��������������������� ���������������������. ��������� ������������������������������ ��������������� ������������������.������


            ������������������ ��������������� ������������������ ������������ ������������������������ ������������?������


            ��������������� ������������������������������������ ������������������ ������������ ��������������������������� ��������������� ������������������������������������������. ������������������ ��������� ��������������������� ��������������������� ������������������.������


            ��������������������� ��������������������������� ������������������������������������ ������������������������������������������?������


            ������������������������������ ��������������������� ������ ��������������� ������������.������


            ��� ������������������ ��������������� ������������ ���������������������������.


            ���������������, ������ ������������ ������ ��������������������� ��������������������������� ������ ������������������������������������������������ ������������������������������������������?������  


            ������������������ ������������������ ������������������������ ������������������������������������������.������ ���������, ������ ��������������������������� ������������������ ��������������� ��������������������������������� ������������������ ������������������.


            ��������������������� ������������������ ��������������� ������������������������������������?������


            ������������������������ ������������������������������������. ������������������ ������������ ������������������������������? ��������������������� ��������������������� ��������������������������������� ��������������������������������� ��������������� ��������� ������������������������������������ ������������������������.������


            ������������ ���������������������������������������������������. ������������ ������������������ ��������������� ��������������� ��������������������� ���������������������������������������.


            ������������ ��������������������������� ��������������������� ������ ������������������������. ��������� ������������������������ ������������������������ ������������������ ��������������������� ������������������ ���������������������������.


            ������ ��������������������������������� ��������������������������� ��������������� ������������ ���������������������������, ������������������������������ ��������������� ��������������� ��������������������� ��������������������� ������������������������������������.


            ������������������ ������.������������!������ ��������� ������������ ��������������������������� ��������������� ������������������������������, ������ ��������������� ������������������������������������������������������������. ������������������ ������������ ��������� ��������������� ������������ ������������������������������������������������������ ���������������������������������. ��������������� ������������ ������������ ������������������������������.


            ��������������� ������ ��������

 •  0 comments  •  flag
Share on Twitter
Published on August 31, 2021 22:26

என் 'கால்' கதை தெலுங்கில்

                                                                                                                             நன்றி 

ஜில்லா பாலாஜி


కాలుతమిళ మూలం: బవా చెల్లదురై                
అనువాదం: జిల్లేళ్ళ బాలాజీ

       ఉన్నట్టుండి తాను ఎవరూలేని ఒంటరివాణ్ణని గ్రహించటానికి వీలైంది. నిదానంగా లేచి మేడమీది గదిలో నుండి బయటికొచ్చి వరండాలో నిలబడి ఎదురుగా వ్యాపించి వున్న మామిడి చెట్టును చూశాడు. గుత్తులు గుత్తులుగా కాయలు నిండివున్నాయి. ఆరేడు ఉడుతలు... అవి తమకోసమే వున్నాయన్న హక్కుతో ఆ కొమ్మలలో ఇటు అటు పరుగెడుతున్నాయి. చాలారోజులుగా గమనించకుండా వున్న ఆ చెట్టు నిండుదనం అతనిని ఆశ్చర్యపరిచింది.


            మేడమీది గదులలోనూ, కింది కార్యాలయంలోనూ తక్కువంటే ముప్పైమంది పని చేస్తున్నప్పటికీ, ఏ శబ్దమూ లేక వుడుతల శబ్దాన్ని ఇవ్వాళ మాత్రం ఒంటరిగా వినటానికి వీలైంది.


            ఇలాంటి ఒక ఏకాంతం ఏర్పడి చాలా కాలమైంది. కీర్తిప్రతిష్ఠల్ని పట్టుకొని మింగే మొదటి అంశం ఈ ఏకాంతమే. అది తనకు చిన్నవయసులోనే లభించటం అదృష్టంగానూ, దురదృష్టంగానూ చెప్పుకోవచ్చు. ఈ మేడమీది గది నుండి దిగి వెళ్లి, కారు అద్దం గుండా మాత్రమే చూసే ఆ మూలనున్న టీకొట్లో నిలబడి ఒక టీ తాగటానికి తనవల్ల వీలవుతుందా?


            గుంపు చేరిపోయి, ట్రాఫిక్‍ ఆగిపోయి, పోలీసులు రాకుండా అక్కణ్ణించి మళ్లీ రెండు నిమిషాల నడకలో అధిగమించి తన కార్యాలయానికి చేరుకోలేని కీర్తిప్రతిష్ట అది. గత పదీ ఇరవై ఏళ్లలో మరింకే తమిళ నటుడూ ఎంతగా పోటీ పడినప్పటికీ తానున్న స్థాయిలో సగం కూడా చేరుకోలేకపోయారు.  


            ఇప్పుడు ఒక చిరునవ్వు తననూ అధిగమించి పూయటం అంతరాత్మ ఆస్వాదించింది.


            తన అలవాటైన దినచర్యల నుండి ఇవ్వాళైనా దూరం కావాలన్న మనిషి భావనను మౌనంగా అంగీకరించాడు.


            తన సొంత గ్రామంలోని పెంకుటిల్లు, దాని వెనకున్న పెరడూ, దానికి మధ్యనున్న తులసికోట, తమ ఇంటి రాత్రి భోజనమూ అన్నీ గుర్తుకొచ్చాయి.


            ఇప్పుడే గమనించాడు, ఆరేడు కావు పదీ ఇరవైకి పైగానే ఉడుతలు ఆ చెట్టు కొమ్మల్లో అంతా వ్యాపించి వుండటాన్ని. ఒకప్పుడు తమ ఇల్లూ ఇలాగే ఉన్నది. అది తమందరినీ బయటికి పంపించే కదా తాళం పెట్టుకుంది. తర్వాత ఒక ప్రదర్శన వస్తువైంది. ఈ చెట్టు పచ్చదనం కోల్పోయి చెట్టు ఎండిపోతే, ఈ ఉడుతలూ ఇక్కణ్ణిండి వెళ్లిపోతాయి. దూరమై ఎక్కడెక్కడికో వెళ్లి అతుక్కుపోతాయి. బంధాలూ స్నేహమూ వాటి ఎడబాటూ, కనుమరుగైపోవటం కూడా ఈ కీర్తిప్రతిష్ఠల ముందు ఏమీ లేనిదైపోతుంది.


            కాసేపటి క్రితం మెరిసిన చిర్నవ్వు మాయమై ఇంకేదో మనసును తొలుస్తోంది. బర్మా టేకుతో చేసిన తమ ఇంటి డైనింగ్‍ టేబుల్‍ గుర్తుకొస్తోంది. ఒక దినాన్ని పూర్తిచెయ్యటం కోసం ఒక్కొక్క దినమూ జరిగే కోలాహలాన్ని స్వీకరించిన మంటపం అది.


            ఎప్పుడూ అక్కే సంభాషణల్ని ప్రారంభించేది. మాటల దొంతర అగ్గిపుల్లల్లా ఎప్పుడూ ఆమె వద్దే వుండేవి. లోతుగా ఆలోచిస్తే అవి సంభాషణలు కావు. కథలు. కథలు కూడా కావు. ఒకే ఒకరి జీవితంలోనుండి తొలిచి వెలికి తీసిన చేదుమాత్రలు. ఎందుకీమె చేదును ఇంతగా ఆస్వాదిస్తుంది.


            ఆ ఇంటి డైనింగ్‍ టేబుల్‍ దగ్గరున్న కుర్చీల్లో అక్క మాససికమైన ఆర్‍.కె.వి కీ ఒక చోటుంది. చెప్పాలంటే అక్క తన ఆదర్శ రచయితకు వేసిన సింహాసనం చుట్టూ వాళ్లందరూ వున్నారు.


            అక్కడ జరిగేదంతా వినోదంగా వుంటుంది. అన్నం, భోజనం బల్లమీదికి రావటానికి మునుపే అవ్వాళ అక్క కథ చెప్పటం కొన్నిసార్లు పూర్తయ్యేది. వడ్డించిన భోజనం నోటికి అందించటం మరిచిపోయి మాటలు విరిసేవి. భోజనం చివరలోనూ వివాదం ప్రారంభమయ్యేది. చిరు చిరు గొడవలు లేక రాత్రి నిద్ర వుంటుందా?


            పగటిపూట ఆర్‍.కె.వి. కథలు చదవటమూ, సాయంత్రం దాకా వాటి గురించే చర్చించే అక్కకు రాత్రి భోజనం రణస్థలమే. తన మేథస్సు ఈ వివాదాల ద్వారా పదును తేలటం ఆమె గ్రహించి ఒక్కో రాత్రికోసమూ ఎదురుచూసేది.


            నాన్న, అన్నా, ఎప్పుడూ ఆమె మాటలను వ్యతిరేకించేవాళ్లుగానూ, వదినా, అతనూ దాన్ని మౌనంగా భద్రపరుచుకునే  వాళ్లుగానూ వున్నారు. వదినె మౌనం ఎవరివల్లా కొలవటానికి వీలుకాదు.


            అప్పటివరకూ వున్న మొత్తం తర్కాన్నీ చెదరగొట్టేందుకు ఆమెకు ఒక వాక్యం కాదు, ఒక్క మాట చాలు. ఆమె ప్రదర్శించే ప్రశాంతత అందరినీ ఎప్పుడూ ఒక రకమైన అప్రమత్తతలోనే వుంచుతుంది.


            అతనికి చదవటంపై ధ్యాస పెట్టలేని కాలం అది. వినటం, చూడటం, దృశ్యీకరించటం. ఇది వరుస మారి మారి వస్తూ వెళుతుండేవి.


            అయితే, ఒక ముగింపుకు వచ్చేశాడు. ఈ ముఖం తెలియని ఆర్‍.కె.వి ఎప్పుడూ ఈ ఇంటి డైనింగ్‍హాల్లో కూర్చుని వివాదాల సంకెళ్లను తెంపేసేవాడు. అది స్వేచ్ఛగా పరుగులు తీసేవి. అవి కొలిక్కి రావటానికి ముందు రాత్రి తనలో అందరినీ పొదుపుకునేది. ఇది తీరని వ్యాధిలాగా వ్యాపించింది. చెన్నైకు వచ్చి, మొదటి ఆరేడు సినిమాలలోనే తారాస్థాయికి వెళ్లి,  క్షణకాల ఏకాంతానికీ తపించిన ఒక వర్షాకాల రాత్రిపూట, సినిమా షూటింగ్‍ రద్దయ్యి ఇదేవిధంగా జీవించిన ఒక ఏకాంతంలోనే ఆర్‍.కె.వి యొక్క మొదటి కథను అతను చదివాడు. ఆ సంపుటిని పూర్తి చేయటానికి అతనికి యేడాది సరిపోలేదు. ఇప్పుడు వివాదాలను మొదలుపెట్టేందుకు అక్క అవసరం లేదతనికి. అతను మాత్రమే చాలు. నాన్న, అన్నా తననుండి ఎంత దూరంలో నిలబడ్డారో కొలవటానికి వీలైందీ అప్పుడే.


            అక్క ప్రతిరోజూ ఆరోజుటికి తగ్గ అగ్గిపుల్లల్ని ఈ దాచిన దానిలో నుండే వెలిగించేటట్టుంది. వదినె తన మౌనంతో వాటిని మనసులోనే అంగీకరిస్తున్నట్టుంది.


            ఈ నిదానంలో, ఉడుతల ఉత్సాహంలో, ఒక పండిన మామిడికాయ రాలిన శబ్దంలో అన్నీ అర్థమవుతున్నాయి.


            జీవితం తనను మాత్రమే ఎందుకు ప్రారంభంలోనే తారాస్థాయికి తీసుకెళ్లి దింపి, మిగతా వాళ్లందరినీ వంగి చూసేలా చేసింది? పిచ్చిపట్టి చదివిన అక్కను ఏది దాన్ని విదిలించి పడేసేలా చేసింది? విని పెరిగిన నన్ను ఏది చదవటానికి ప్రేరేపించింది? అన్నీ ఎప్పుడూ మార్పుకు లోనయ్యేవే.


            ఇప్పుడు శబ్దం చేస్తూ నవ్వటానికి వీలైంది.


            నలభై ఏళ్లుగా చూడటానికి ఇష్టపడని ఆర్‍.కె.వి. ని ఇవ్వాళ చూడాలని ఇదిగో ఈ ఎవరూలేని ఈ తరుణం అతనిని ముందుకు నెడుతున్నది. ఆయనతో మాట్లాడటానికి, విమర్శించటానికి, గొడవపడ్డానికి, ఇప్పటివరకూ అడ్డుపడ్డ కాలం పరుగులు పగిలి చెదిరిపోతున్నాయి. ఆ జ్ఞాపకాల అంతంలో టి.నగర్‍లోని జగదీశ్వరన్‍ వీథిలో కాస్త లోపలగా వున్న ఆ ఇంటి ముందు అతని రేంజ్‍ రోవర్‍ కారు ఆగింది.


            దారంతా అతని ఎన్నో హావభావాలతో వున్న పెద్ద పెద్ద బ్యానర్లు అతనిని ఇంకా పారవశ్యానికి లోను చేసింది.


            కార్లో నుండి దిగి ఆ వీధిని చూశాడు. ప్రజలు తమ తమ దినచర్యలలో మునిగిపోయి వున్నారు. ఒక్కరూ తనను గమనించలేదని కదలగానే ఎక్కణ్ణించో నలుగురైదుగురు పరుగెత్తుకొచ్చి కరచాలనం చేశారు. ఎదురింటి నుండి ఒక స్త్రీ నలిగిన చుడీదార్‍తో  ఒక ఆటోగ్రాఫ్‍ కోరుతూ నిలబడింది. అంతా ఒక్క క్షణమే. వెంటనే ఆ ఇంటికి పక్కనే వున్న మేడమెట్లపై నడుస్తున్నాడు. తన షూల శబ్దం ప్రత్యేకంగా వినిపించటం గ్రహించాడు. ఇది ‘తాను’ అన్న గొప్పతనానికి చిహ్నం. నన్ను ‘గమనించు, నన్ను గుమిగూడు’ అన్న ప్రాబల్యపు ఆహ్వానం. ఆగి తన షూలను విప్పేశాడు. ఒక్కక్షణం వాటిని అక్కణ్ణించి అలాగే విసిరేద్దామనిపించింది. అయితే వీలుకాలేదు.      


            మెట్ల పక్కగా వాటిని వేరుగా పెట్టాడు. తనవాటితో పోల్చటానికి వీలుకాని ఇరవైకి పైగా చెప్పులు అక్కడున్నాయి. వాటిని బట్టి లోపలున్న వాళ్లను అంచనా వెయ్యటానికి ప్రయత్నిస్తున్న తన అజ్ఞానానికి తనకే వాంతి వచ్చేలా అనిపించింది.


            నిశ్శబ్దంగా లోపలికి ప్రవేశించాడు. అది మేడమీద కొబ్బరాకులతో కట్టిన ఒక కొట్టం. ఒక సౌకర్యవంతమైన కుర్చీలో ఆర్‍.కె.వి కూర్చొని వుండగా ఆయనకు ఎదురుగా కొందరు కూర్చొని కనిపించారు.


            ఎంతో వినయంగా ఆయనకు నమస్కరించాడు. ఈ వినయం తన జీవితంలోనే మొదటిసారి.


            ఆయనలోని అలక్ష్యాన్ని గమనించాడు. లేదూ తనముందు ఇప్పటివరకూ కొనసాగిన వంగొని వుండే స్థితికి ఇది మొదటిసారి వ్యతిరేకం.


            ‘‘కూర్చోండి.’’ అని ఎదురుగా వున్న ఒక పాత కుర్చీని చూపించారు.


            ఆయన ముందు వ్యాపించి వున్న మౌనంలో మాటలన్నీ కుమ్మరించి వున్నాయి. అందులో ఒక్కమాట కూడా అతనివల్ల ధైర్యంగా తాకటానికి వీలుకాలేకపోయింది. చాలాసేపటి తపన తర్వాత, ‘‘మీరెందుకు ఇప్పుడు ఏమీ రాయటం లేదు?’’ వరుసగా పేర్చిన మాటలు చెమర్చాయి.


            ‘‘రాసిందే ఎక్కువని ఇప్పుడనిపిస్తోంది.’’


            సన్నని చిరునవ్వు ఒకటి పూచేలా చేశాడు.


            ‘‘నేను మీ కథలను విని పెరిగినవాణ్ణి.’’


            ఆయన ఇప్పుడే అతణ్ణి ముఖాముఖి చూశారు. చూపులు చాలా దగ్గరగా వున్నాయి.


            ‘‘పెరిగాకే చదవటం మొదలుపెట్టాను.’’


            ‘‘ఎవరు పెరిగాక?’’


            మౌనాన్ని ఇద్దరూ ఆశ్రయించారు.


            ‘‘మీరు మీ గాయత్రిని ఒక రోల్‍మోడల్‍గా చేసి సమాజం ముందు నిలబెడుతున్నారు. అది నాకు సమంజసమనిపించటం లేదు. కేవలం  సంచలనాల కోసం కావాలనే సృష్టించారు. గాయత్రి మునుపటిలా లేదు.’’


            అతను మాట్లాడుతూ వున్నాడు. ఆయన అతనిని అధిగమించి తన చూపులతో దూరంగా వున్న ఒకరి దగ్గర ఆగారు. అతనూ ఆగకుండా ఆయన ముందు గుమ్మరించసాగాడు. చాలు అని భావించగానే ఆయన మాట్లాడటం మొదలుపెట్టారు. ‘‘రాసిన వాటిని గురించి మాట్లాడటమన్నది, శవం వెంట్రుకలను దువ్వటం లాంటిది. అది నాకెప్పుడూ ఇష్టం వుండదు.’’


            ‘‘మీరు రాసిన వాటికి మీరు బాధ్యులు కారా?’’


            ‘‘అది అచ్చుకుపోయిన వెంటనే నేను దాన్నుండి నన్ను ఖండించుకుంటాను. తర్వాత అది నీలాంటి పాఠకుడి బాధ్యత.’’


            ‘‘అయితే సమాజానికి సాహిత్యంపట్ల భాగస్వామ్యమెంత?’’


            ‘‘వీటికంతా సమాధానం నా దగ్గర లేదు.’’


            ఈ మాటలలో ఎన్నో ఏళ్ల విసుగుంది.


            ‘‘సరే, మీ కథలు ఒక సామాన్య మానవుణ్ణి ఏం చెయ్యగలుగుతుందని భావిస్తున్నారు?’’  


            ‘‘ఒక్క బొచ్చూ చెయ్యదని అనుకుంటున్నాను.’’ అని, తన ఎడమచేతిపై పెరిగి వాలిన వెంట్రుకలను పక్కకు తోశాడు.


            ‘‘అయితే ఎందుకు సార్‍ రాస్తున్నారు?’’


            ‘‘ఎందుకో రాస్తున్నాను. నిన్ను ఎవరు చదవమన్నారు? అంతటితో ఆగకుండా రాసినవాణ్ణి వెతుక్కుంటూ వచ్చి ఇలా రెచ్చగొట్టటం అనాగరికం.’’


            అతను నిశ్చేష్ఠుడయ్యాడు. ఇంకా మిగిలి వున్న మాటలూ లోలోపలే అణిగారిపోయాయి.


            గాజు గ్లాసులలో అందరికీ టీ వచ్చింది. ఆయన ఒకదాన్ని తీసుకొని అతనికీ ఇవ్వమని చెయ్యి చూపించారు.


            టీ తీసుకొచ్చిన పిల్లవాడి వెనకే ఎంతో హుందాగానూ, గంభీరంగానూ వున్న ఇంకొక వ్యక్తి లోపలికి ప్రవేశించాడు.


            ‘‘రండి బి.ఎస్‍!’’ అని ఎంతో ఆప్యాయంగా ఆయనను ఆహ్వానించి, తన పక్కన కూర్చోబెట్టుకున్నారు. ఇతనిని చూసి ఆయన ఒకింత కూడా ఆశ్చర్యపోయినట్టుగా అనిపించలేదు. అయితే అతను లేచి నిలబడ్డాడు.


            ‘‘ఈయన నా నలభైఏళ్ల మిత్రుడు. పేరు బి.ఎస్‍.’’


            ఆ మిత్రుడు ఎంతో హుందాగా కరచాలనం చేశాడు.


            ‘‘మీరు మాట్లాడుతూ వుండండి.’’ అని దూరంగా వున్న ఇంకో కుర్చీ దగ్గరికెళ్లాడు. జరుగుతున్నదంతా ఇంతకుమునుపు అతను చూడనటువంటివి.


            ‘‘నాకు తమిళనాడంతా రెండువేలకు పైగానే సామాజిక సేవా సంస్థలున్నాయి.’’


            ‘‘అభిమాన సంఘాలా?’’ అలక్ష్యానికి చిహ్నంగా మాటలు వెలువడ్డాయి.


            ‘‘మరో దారి లేదు. నేనూ వాటిని అలాగే స్వీకరించాల్సి వచ్చింది. అయితే వాటిని నేను వృద్ధి చెయ్యటానికీ, ఇంకా పై స్థాయికి తీసుకెళ్లటానికి ప్రయత్నిస్తున్నాను.’’


            ‘‘చెయ్యండి.’’అలక్ష్యం కొనసాగింది.


            ‘‘వాళ్లు చదువుతారా, సమాజానికి ఏదైనా చెయ్యదగినవారేనా?’’


            ‘‘ఔను!’’


            ‘‘మంచిది.’’


            ‘‘అందుకు మీ సాయం కావాలి.’’


            ‘‘నేనేం చెయ్యగలనని మీరనుకుంటున్నారు.’’


            ‘‘ఏం లేదు, ఏం లేదు. మేం నడిపే ప్రాంతీయ మహానాడులో మీరొచ్చి మాట్లాడాలి!’’


            ‘‘సారీ. ఇలా అభిమాన సంఘాలకంతా వచ్చి మాట్లాడి నా సమయాన్ని వృథా చేసుకోవటం నాకిష్టం లేదు.’’


            ‘‘లేదు. మీరు అలా పక్కన పెట్టేయకండి. అభిమాన సంఘాలంటే అంత  కేవలమైంది ఏం కాదు. అందులోనూ చదువుకున్న వాళ్లు, సృష్టికర్తలూ, డాక్టర్లు, శాస్త్రవేత్తలూ అందరూ వున్నారు.’’


            ‘‘వాళ్ల ముందు నేనేం మాట్లాడతాను. నేను ఎనిమిదో తరగతి కూడా దాటలేదు.’’


            సంభాషణలోని తీవ్రతను గట్టిగా పట్టుకొని పైకెగబ్రాకాడు.


            ‘‘మీరిలా నిరాకరిస్తే నేనెలా సార్‍ వాళ్లను పై స్థాయికి తీసుకెళ్లేది. అలాగే అక్కడే వొదిలేస్తే...’’ అని కాస్త గొంతును పెంచాడు.


            అతనే ఊహించని ఒక తరుణంలో, ‘‘వస్తాను, ఏ రోజుటికి?’’ అని అడిగారు.


            ‘‘మీరు ఎప్పుడు చెబితే ఆ రోజు.’’ అని పరవశించాడు.


            ‘‘డిసెంబర్‍ 11 భారతియార్‍ పుట్టినతేదీకి, ఏ చోట్లో?’’


            ‘‘నేను కన్ఫర్మ్ చేసుకొని చెప్తాను సార్‍. చాలా ధన్యవాదాలు.’’ అని చేతులు జోడించి లేచినవాణ్ణి మళ్లీ చెయ్యి చూపించి కూర్చోమని చెప్పారు.


            ఇప్పుడు అందరి చుట్టూ తిరుగుతూ వున్న ఆ పైపు(గంజాయి పైపు) మూడవసారి అతని దగ్గరకొచ్చింది. గాఢంగా ఒకసారి లోపలికి పీల్చి ఇచ్చినదాన్ని ఆనందంగా తీసుకునేందుకు రెండు చేతులు చాచి ఎదురుచూస్తున్నాయి.


            ఇతను సెలవుతీసుకున్నప్పుడు ఆ గదిలోని ఒకవ్యక్తి పాడటం మొదలుపెట్టాడు. దానికి బాక్‍గ్రౌండ్‍గా అక్కడ అలుముకున్న చిరు పొగమేఘాలు కమ్ముకుని కనిపించాయి.


            ‘ఉదయించటమూ లేదు అస్తమించటమూ లేదు ప్రకాశించే సూర్యుడు


            పెరిగేది లేదు తరిగేది లేదు పరిహసించే చంద్రుడు


            జీవితం ఒక రూపం, క్షణంలో ఎన్నో మార్పులు


            చదివిందీ లేదు, పరీక్షలూ లేవు నా జాతకం


            స్వశక్తి వుంది, ఇంకే బలమూ లేదు కవితా జీవితం’


            మెట్లు దిగుతుంటే అతని పెదాలపై ‘కవితా జీవితం...’ అని గొణుగుతూ వున్నాడు.


 


                                                                        () () ()


 


            అదొక ప్రవైటు పాఠశాల యొక్క విశాలమైన మైదానం. వేదిక అలంకరణలో ప్రతీచోటా ప్రత్యేక శ్రద్ధా, దృష్టీ పెట్టటం జరిగింది. అతని పదిరోజుల సినిమా చిత్రీకరణ పూర్తిగా రద్దైయింది. కొన్ని కోట్లు పక్కకు మళ్లాయి. అన్నింటిలోనూ తుది నిర్ణయం అతనిదిగానే వున్నది, వేదికమీద మూడు కుర్చీలు మాత్రమే వుండాలనేంత వరకూ.


            ఒకటి ఆయనకు, ఇంకొకటి తనకు, మూడవది సేవాసంస్థ ప్రాంతీయ అధ్యక్షునికి.


            ‘‘కారు పంపించనా సార్‍?’’


            ‘‘వద్దు. సరిగ్గా ఆరున్నరకు స్నేహితునితో కలిసి కార్లో వచ్చేస్తాను.’’


            అలాగే ఆరు ముప్పైఐదు నిమిషాలకు ఆ కారు మైదానంలోకి నిదానంగా ప్రవేశించింది.


            వేదిక పక్క నుండి పరుగుపెట్టి కారు ముందరి తలుపు తెరిచి ఆయనకు కరచాలనం చేసి, అక్కడే ఒక శాలువను కప్పి, గొప్ప కోలాహలం మధ్య ఆయనను గంభీరంగా వెంటబెట్టుకొని వచ్చాడు. వందలకొద్దీ కెమెరాలు పోటీలు పడి మెరిశాయి.


            వేదికమీద నిలబడి నమస్కరించారు. పక్కన నిలబడి అతను అందరినీ కూర్చోమన్నట్టుగా చేత్తో సైగచేశాడు. కాస్త కూడా విరామం లేకుండా అధ్యక్షుడు తన ఉపన్యాసాన్ని ప్రారంభించాడు.


            ‘‘మన కథానాయకుడు ఎంత గొప్పవారో చూడండి. ఆయనే కీర్తిప్రతిష్ఠలు తారాస్థాయిలో వున్న ఒక నటుడు. అయితే తన ఆదర్శ రచయితను మనకోసం ఆహ్వానించి ఆయన ఒక సేవకుడిలా దీనికోసం శ్రమించి...’’ మాటలు తడబడసాగాయి. ఇదివరకే విన్న హితవచనాలకు బలం చేకూరి, మొత్తం గుంపు నిశ్శబ్దాన్ని పాటించింది.


            ఈల శబ్దమైనా, అదెక్కణ్ణించి వచ్చిందో తెలిపేటంత నిశ్శబ్దం అది.


            ఆర్‍.కె.వి. తన కాలిమీద కాలు వేసుకొని ఆ కుర్చీలో వెనక్కు ఆనుకొని కూర్చొని వున్నారు. పకనే ముఖంలో ఆనందమూ, పారవశ్యమూ కలగలిసిన అతనున్నాడు.


            ‘‘కాలును తియ్యరా.’’ అని ఒక ఆవేశపూరితమైన గొంతు గుంపులో నుండి వచ్చింది.


            మాటలు తెగి పడ్డాయి. ఆదుర్దాగా లేచి అతను మైక్‍ ముందు నిలబడ్డాడు. ఆయన ఆ గొంతు వినవచ్చిన దిశగా చూస్తూ, తన చేతిని వుంచుకొని కాళ్లను దూరం పెట్టుకున్నారు. అన్నీ జరిగి పూర్తికావటానికి ఒకట్రెండు నిమిషాలు కూడా కాలేదు. ఎంతో ఆదుర్దాతో అతను మాట్లాడటం మొదలుపెట్టాడు.


            ‘‘ఏది జరగకూడదని నేను భావించానో అదే జరిగిపోయింది. అభిమాన సంఘాలంటే అది థర్డ్ రేట్‍ మనుషుల గుంపు అని ఆయన మొండిగా రావటానికి నిరాకరించారు. నేనే ఆయనను బలవంతం పెట్టి పిలుచుకొచ్చాను. మేమంతేరా అని మీరు నిరూపించేశారు.


            అయ్యో, నేను విని, చదివి, పెరిగిన ఒక జెయింట్‍ను ఇలా అవమానించేశారు కదరా. ఇంకో ఐదు నిమిషాలలో అలా అరిచిన వ్యక్తి ఈ వేదిక మీదికి రావాలి. మీ అందరి ముందూ సార్‍ కాళ్లమీదపడి క్షమాపణ అడగాలి. అప్పుడే ఈ కార్యక్రమం కొనసాగుతుంది.’’ అని మాట్లాడుతుండగా వేదికమీద నుండి వచ్చిన చిన్న కదలికను విని వెనక్కు తిరిగాడు.


            నలిగిన తెల్ల చొక్కాతో ఒక వ్యక్తిని నేలమీద కూర్చోపెట్టి వున్నారు. పెదవి చివరన సన్నని రక్త రేఖ కనిపించింది. కొట్టినట్టున్నారు. అతని చుట్టూ ఆరేడుమంది నిలబడి వున్నారు.


            ‘‘ముందు మీరందరూ కిందికి దిగండి.’’


            ‘‘ఆయనను అవమానించిన ఆ వ్యక్తి ఇప్పుడు ఈ సభలోనే ఉన్నాడు. ఇప్పుడు మనందరి ముందూ...’’


            అతను మాట్లాడుతూ వుండగానే, కింద కూర్చొని వున్నవాడు దూకి ఆయన ముందు టీపాయ్‍మీదున్న హ్యాండ్‍మైక్‍ను తీసుకున్నాడు. అది జారి క్రిందపడింది. అనవసరంగా అతని చేతులూ మాటలూ వణికాయి.


            ‘‘ఆయన మా వాడు, ఆయన మా వాడు.’’


            మత్తులో అతను గొంతెత్తి అరిచాడు. మొత్తం సభను లోబరుచుకునేంతగా అతని గొంతు ప్రతిధ్వనించింది. అతను టీపాయ్‍మీద తలను వాల్చి, వేదిక యొక్క నేలమీద దాదాపు ఒక వలయంలా మెలి తిరిగి విచిత్రంగా కూర్చొని వున్నాడు. తన రెండు సన్నని కాళ్లను పక్కకు పెట్టుకొని వున్నాడు.


            అతను ఇంకా ఏదో మాట్లాడేందుకు ప్రయత్నిస్తున్నంతలో వేదికమీద నిలబడ్డవాడు దాన్ని అడ్డుకోవటానికి ప్రయత్నించి ఆయనకేసి తిరిగి చూశాడు. ఆయన ఎంతో స్వాభావికంగా కాలిమీద కాలు వేసుకొని మునుపటికన్నా గాంభీర్యంగా కూర్చొని వున్నారు.


                                                           


() () ()


 

 •  0 comments  •  flag
Share on Twitter
Published on August 31, 2021 22:26

August 28, 2021

��������������������������������� ������������������������ ��������� ������������������ ���������

 ��������� ��������������������� ������������������������������������������ ��������������������������������������� ������������������������ ��������������������������� ��������������������� ������������������������������������������? ��������� ������������ ��������������������������������������������������������������� ������������ ������������������������������������ ��������� ������������������������������������������ ������������������.

��������������������� ������������������������������������������������������ ������������ ��������������������� ��������������������������������� ��������� ��������������� ������������������������������������������������������. ������������������ ���������������������������������������������, ������������������������ ������������������ ��������������������� ��������������� ������������������ ������������������������������. ��������������������� ��������������������� ��������������������� ��������������� ���������������������������������������������������. ������������ ��������������������������������������� ��������������������������� ������������������������������������  16mm ��������������������������������������� ������������������������������ ������������������������������������������������������ ��������������������������� ���������������������������������������������������������.  16mm ������������������������������  ��������������������������������������������������� ������������������������������������ ������������������������������. ��������������������� ��������������������������� ���������������������������������  ������������������ ������������ ������������������������������ ���������������������������������������������������, ��������������������� ������������������������������ ������������������������ ��������������������� ������������������������������������������������ ������������������ ������������������������.

��������������������� ������������������ ������������ ������������������ ������������������������ ������������������������������������������������������������. ��������������������������� ��������������������������������� ��������������� ��������������� ������������������������������������������. ������������������������������������������ ��������� ���������������������������, ������������������������������ ������ ��������������������������������������������������� ��������������������������������������������� ������������������������������ ������������������������������, ��������������� ��������������������������� ������������������������������, ������������������������������������������������ ������������������������������������������ ��������������������������� ������ ������������ ������������������ ��������������������� ��������������������� ������������������ ��������������������������������� ������������������������������������ ��������������������� ������������������, ��������� ������������������ ��������������������������� ������������ ��������������������������������������������� ������������������������ ���������������������������

��������������� ������������������ ������������������ ��������������������� ������������������������������������������������ ��������������������������������������� ������������������������������������.

������������ ��������� ������������������ ������������������������������������������ ��������������� ��������������� ������������������������������������������ ������������������ ������������������ ������������������������������������.

��������� ������������������ ������������������ ��������������������� ������������������������ ������������������ ������������������������������ ��������������������������������������� ������������������ ������������������������ ������������������ ������������������������������������ ��������������������������������������� ��������������������� ���������������������������, ��������������������� ��������������������������������� ��������������������������������������������� ������������������������������������������������ ��������������� ��������������������������� ���������������������������������������������.

��������������� ��������������� ��������������� ������������������ ��������������������������� ��������������������������� ��������� ������������ ������������������������������������  ������������������ ������������ ��������������� ������������������������ ������ ��������������������������������������������������� ������������������ ������������������������������ ������������������������������������  ������������ ������������������������������ ��������� ������������������������������������������������������.

������������������ ��������� ������������������������������������������ ��������������������������� ������������������������ ������������������ ��������������������� ������������������ ������������������ ��������������������� ������������������������ ��������� ������������ ������������������������������������, ��������� ������������������������������ ������������ ������������������������������������������������������. ������������ ������������������ ��������������������������� ������������������ ������������������������ ��������������������������������������� ��������������� ������������������, ��������������������������������������������� ������������������������������������������������ ������������������������������������������.

������������������������ ������������������������, ��������� ��������������������� ������������ ��������� ��������������������������������� ��������� ��������������������� ��������������������� ������������������ ���������������������. ������������������������������������ ������������ ������������������������ ��������� ������������������������������������������������������ ������������������ ������������������ ������������������������������������������������ ������������, ������������ ��������� ��������������� ���������������������������������������,

������������ ������������������ ��������������� ��������������������� ������������ ��������������������������� ������������������������������������ ������������ ������������������������ ������������������������������������������ ������������ ��������������������������������������� ������������������������.

��������������������� ��������� ������������������������ ������������������������������ ������������������������������ ��������� ������������������ ��������������������� ���������������������������������������������������.

������������������������ ������������ ������������������������ ��������������������������������� ������������������������������������������������  ��������� ������������������ ��������������������������������� ��������������������������� ��������������������� ������������������������������ ������������,

������������������  ��������������������������������� ������������������������������ ������������������������������������������������������ ������������ ��������� ��������� ������������ ������������ ��������� ��������������� ������ ������������������������������ ������������������ ��������������������������� ���������.

��������������������������� ��������������������������������������� ��������������������� ������������������������������������������������.

��������������������� ��������������������� ������������������������������������ ���������.������. ��������������������� ������������ ������������������������  ������������������������������������������������������ ��������������������������������������� ��������� ������������������ ��������������������� ������������������������������ ������������������������ ������ ������������������ ������������������������������������������������������ ������������ ������������ ������������������  ������������ ���������������������������������������.

������������ ������������������������������������������ ������������ ���������������������������������������, ��������� ������������������ ���������������������������  ������������������������������������������������������������������������������ ������������������������������������������ ������������������������������������������������������������������.

 ������������������������������������������ ��������� ��������������������������������������� ������������������������������������������������ ������������������������������ ��������� ������������������������������ ������������ ������������������������������������������������������.

��������������� ������������������ ��������� ��������������� ������������������������������������������������

������ ������������������������������ ������������������������������������������������.

������������������ ������������������������������������ ��������� ��������������������������������������������� ������������������ ��������� ������������������������������������������������ ������������������ ������������������������������, ��������������������� ��������������������������� ������������������ ��������������������� ������������������������������������ ������ ��������������������� ������������������ ������������������������ ������������ ������������������������.

��������������������� ������������������������������������������������ ��������� ���������������  ������. ������������������������������������������������ ��������������� ��������������������������������� ������������������������ ������������������������ ������������ ������������������������.

������������ ��������������������������������� ������������������������������������ ������������������ ��������������������������� ��������������������������� ������������������ ��������������������� ��������� ������������������ ��������������������������� ������������������ ��������������������������������� ������������������������������ ������������������������������������������������������ ��������������������������� ��������������������������� ������������������������������ ������������  ��������������������������� ������������������.

������������ ������������������ ��������������������������� ������������������������������������������ ������������������������������������������ ��������������������������� ��������������� ������ ������������ ��������������� ������������������������������.

��������������������������� ��������� ������������������������������, ��������������������������� ������������������������������������������ ��������������������������� ������������������������ ��������������������������� ��������� ������������������ ��������� ������������ ���������������������������������������.

������������������������������������ ��������� ������������������ ������������������������������. ��������������� ��������������������������� ������������������������������������ ��������������������������������������������������� ������������ ������������������ ��������� ������������������ ������������������������ ��������������������������������� ������������ ��������������������������� ���������������������������������������������������.

��������������� ��������������������������� ���������������������������, ���������������������������������������, ������������������������������������ ������������ ���������������������������������������������  ������������������ ��������������������������� ������������������ ������������������������������. ��������������������� ������������������ ������������������������������ ������������������ ������������������ ������������������, ���������������������������������������  ��������������������������������� ������������������������  ������������������������������������������������������������������������������? ������������ ������������������ ��������������������� ���������������������������������������.

��������������� ��������������������������������������������� ������������������������������������ ���������������������������, ��������������������������� ��������������� ��������������������������� ��������������������������� ������������������������������.

��������������������������������������������������� ��������� ��������������������������� ���������

������������������ ��������������������� ������������������������

������������������

��������������������������������� ���������������������������������������.

��������������������� ��������������������������������������� ���������������, ��������� ��������������������������� ��������������������� ������������������������ ��������������������� ������������������������ ������������������������������������������ ������������ ��������������������������������������� ��������������������� ������������������������������.

��������� ������������������������ ���������������������������������, ��������������� ��������������������������� ������������ ��������������������������������������� ������������������������������ ������������������ ��������������������� ������������������������������ ������������������������ ���������������������������������������

��������������������� ������������������������������������ ������������ ������������������������������������. ��������������������������� ��������������������������������������������������������� ������������������������������������������. ��������������������� ������������ ��������� ��������������������������������������� ��������������������������� ������������������������������ ������������������������������ ���������������������������������������.

������������������������������������������������������������������, ��������� ��������������������������� ������������������, ��������� ��������������������� ������������������������������ ���������������������������������������������. ������������������ ������������������ ��������������������� ��������� ������������������������������ ��������������� ������������������ ��������������� ��������������������������������� ��������������������������������������� ��������������������������������� ������������������������ ������������������������������������������������������.

������������������������������������, ������������������������ ������������ ��������������������������������� ������������������������ ��������������������������������� ������������������ ������������������������������������������������������������ ������������������������������ ������������������ ��������� ���������������������.

������������������������ ������������  ������������������������������������ ��������������������������� ������������������ ���������, ��������������������������������� ��������� ��������������������������������������� ������������������������ ������������������������������ ������������ ������������������������������������ ������������������������,

��������������� ������������ ��������������������� ��������������������� ���������������������������������������������������?

��������� ������������������������������������ ������������������������������������������ ������������������������������.

������������������������������������������������ ��������������� ������������������ ���������������������, ��������������������������� ������������ ������������������������ ��������������������� ��������������������� ���������������

������ ������������������������������������������ ��������������������������� ��������������������� ��������������������������������� ������������������������ ��������� ������������������ ���������������������������������������.

������������ ��������������������������������������������������� ������������������������������ ��������� ��������������� ��������������������������� ������������������������������������������. ������������ ������������������������������������������������ ��������� ������������ ������������������������������������ ���������������������, ������������������, ������������������, ���������������������������,  ������������ ������ ��������������������� ��������������������������������������������� ������ ��������� ��������������� ������������������������������������.

������������������������������������������, ������������������������������������������ ������������ ��������������������������� ��������������������������������� ������������������������������������������ ��������������������������������������������������������� ������������������ ��������� ������������������������������. ������������������ ��������������������������� ��������������������������������������������������� ������������������������������ ������������������������������������ ���������������. ��������� ������������������������  ��������� ������������������������������ ��������������� ��������������������������� ������������������������������������������ ���������������������������������������.

��������� ��������������������������������������� ��������� ��������������������������������������� ��������������������������� ������������������ ������������������������������������ ������������������������������, ��������������������� ��������������������������������������������������������� ���������  ������������������������������������������������������������.       

��������� ��������������������������������������� ���������������������������, ���������������������������������������������������������, ��������������������������������������� ���������������������������������������������������������������������. ��������������������������� ��������������� ������������������������������������������������������������������������ ��������� ��������������������� ���������, ��������������������������� ��������������������������������� ������������������������������ ��������������������� ��������� ������������������������������������.

��������� ������������������������ ������������������������������ ������������������������������������ ��������� ������������ ������������������ ��������������� ��������������������������������������������������������� ��������� ��������������� ������. ������������������������������������������������ ��������������������������������������������� ���������������. ������������������ ���������������������, ��������������������� ������������������������������������������  ������������������������������������������������������������������������  ������������������������������������������������ ������������, ������������������������������������������������������������ ������������ ������������������������������ ������������ ������������������, ������������ ������������������������������������������������������ ��������������������� ������������������,  ������������ ��������������������� ��������������������������� ��������������������������� ������������ ���������������������, ������������������������������������������������ ������������������ ������������ ��������������� ���������������������������������.

��������������������������� ������������������ ������������������������������ ��������������������������������������������������� ��������������������������� ���������.

���������������������������������������������, ������������������������������������ ��������������������� ������������������������������������ ������������������������������������������������������������ ��������������������� ������������������������������������������������������������.  ������������������ ������������������������ ������������������ ��������������������� ������������, ������������������ ������������ ��������������������������� ������������������������������������������ ���������������������������������������������������������������������.

������������������������ ��������������� ��������������������������������� ��������������������������������� ������������������������������ ������������������ ��������������������� ������������������������������. ��������������������������� ������������������ ��������������� ��������� ������������ ��������������� ������������������������ ��������������������������� ������������������������. ������������ ��������������������������������� ��������������������������������������� ������������������������������������������������.

������������������ ������������ ������������������������������������ ��������� ������������������������ ������������������������ ������������������������, ������������������������������������������������ ������������������������ ������������������������ ��������������������������������������������� ��������� ������ ��������������������� ������������������ ���������������������.

���������������������������, ������������������ ��������������� ��������������� ��������������������������� ������������������������ ��������� ��������������������������� ��������������� ������������ ���������.

��������� ������������ ��������� ������������������ ������������������������������������������������������ ��������� ��������������������������� ������������������������ ��������������������� ������������������������ ��������������������� ������������������ ������������������������������������������������ ������������������������ ���������������      ��������� ���������������������������  ��������������������� ������������������������ ������������������,  ��������� ������������������ ������������ ������������������ ������������ ��������������� ��������������������� ������������������������ ������������������������������ ��������������������������������� ������������������.  

 

 

 

 

 

 

 

��������� ������������������ ���������������������������������. ��������������� ��������������������������� ������������ ������������ ������������������, ��������� ������������ ������������ ��������������������������������� ������������������������������ ������������������������.

������������������ ������������������������ ������������������������������ ������������������. ������������������ ������������������������������������ ������������ ��������������������� ������������������ ������������������������������������������������ ������������������ ��������������� ���������������������������������������������������. ��������������������������� ��������������� ��������������������������������� ���������������������������������  ������������������������������������������������������������.  ������������������������������������ ������������������������ ���������.

��������������� ��������� ���������������������������������, ������������������������������ ��������� ������������������������ ������������������������������.

������������ ��������������

 •  0 comments  •  flag
Share on Twitter
Published on August 28, 2021 01:44

எளிமையிலும் எளிமையான என் நண்பன் ஜனா

 ஒரு தொடரின் துவக்கத்திலேயே மரணித்துப்போன நண்பனின் நினைவுகள் பற்றியா எழுதப்போகிறாய்? ஆம் அவன் விட்டுச்சென்றிருக்கிற மனித விழுமியங்களே என் ஜீவிதத்திற்கான ஆதூரம்.

கலையின் விஸ்த்தரிப்புகளைத் தேடி அலைந்து கொண்டிருந்த ஒரு காலம் எங்களுக்குமிருந்து. அப்படி கண்டடைந்ததுதான், எடிட்டர் லெனின் இயக்கிய ‘நாக் அவுட்’ குறும்படம். அப்போது அப்படம் ஒருமுறை கூடத் திரையிடப்படவில்லை. நவீன தொழிற்நுட்பம் கைக்கூடாத அந்நாட்களில்  16mm புரஜெக்ட்ரில் போட்டுதான் பார்வையாளர்களுக்கு அப்படத்தை காண்பித்தாகவேண்டும்.  16mm புரஜெக்டர்  திருவண்ணாமலைபோன்ற நகரங்களிலேயே கிடைக்காது. நாங்கள் அப்படத்தை ‘தமுஎச’வின்  இரண்டு நாள் மாநாட்டில் திரையிடுவதென்றும், அதற்காக புரஜெக்டரை வேலூரில் இருந்து வரவழைப்பதென்றும் முடிவு செய்தோம்.

அப்போது லெனின் சார் நாடோடி வாழ்வின் துவக்கத்திலிருந்தார். எடிட்டிங் தியேட்டரில் நீண்ட நேரம் உட்காருவதில்லை. அநியாயத்திற்கு ஊர் சுற்றுவது, சித்தர்கள் என சொல்லப்பட்டவர்களை ஆழ்வார்ப்போட்டை வீட்டிற்கு வரவழைப்பது, வெந்த உணவுகளைத் தவிர்ப்பது, சினிமாக்காரர்களை அநியாயத்திற்கு திட்டுவது என அவர் போக்கு சித்தன் போக்காக மாறிக் கொண்டிருந்த அந்நாட்களின் ஒன்றில் நானும், என் நண்பன் கருணாவும் அவரை ஆழ்வார்ப்பேட்டை வீட்டில் சந்தித்து

‘நாக் அவுட்’ படத்தை நாங்கள் திருவண்ணாமலையில் திரையிடட்டுமா எனக்கேட்டோம்.

அவர் தன் நண்பன் சந்திரபாபுவின் பாடல் ஒன்றை முணுமுணுத்துக் கொண்டே அதற்கு சம்மதித்தார்.

இதே போலொரு இலைகள் உதிரும் கோடையில் எங்கள் வீட்டிற்கு எதிரிலிருந்து சாரோன் போர்டிங் ஸ்கூல் வளாகத்திற்கு தமிழ்நாட்டில் அப்போது எழுதியும், படைத்து கொண்டிருந்த நூற்றுக்கணக்கான இலக்கியவாதிகளின் வருகை நிகழ்ந்து கொண்டேயிருந்தது.

ஒயிட் அண்ட் ஒயிட் பேண்ட் சட்டையில் அத்தகீடான தன் புண் சிரிப்போடும்  லெனின் சார் தன்னை “லெனின்” என அறிமுகப்படுத்திக் கொண்டு அங்கிருந்த எல்லோரிடமும்  கைப் புதைப்போடு பேச ஆரம்பித்திருந்தார்.

சட்டென என் முகத்திலிருந்த பதட்டத்தை உணர்ந்து கொண்டு “பொட்டி பின்னா வருது” என்னைப் பார்த்து ஒரு சொல் சொல்லிவிட்டு, தன் உரையாடலைத் தொடர ஆரம்பித்திருந்தார். நான் அவர்க் கைகாட்டிய மேற்கு திசையையே அப்பெட்டியின் வருகை வேண்டி, நிமிடத்திற்கொரு முறைப்பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன்.

இருட்டின அப்புறம், ஒரு நடுத்தர வயது ஆள் அப்பெட்டியை தலை சுமையாக சுமந்து கொண்டு வந்தார். ஆசுவாசமடைந்த நான் அவருக்கு என் பாக்கெட்டிலிருந்து இருபது ரூபாயை எடுத்துக்கொடுத்த போது, அவர் அதை வாங்க மறுத்துவிட்டு,

“ஒரு சொம்பு தண்ணி வேணும்” என்ற சிக்கனமான வார்த்தையோடு அந்த பிரமாண்ட அரசமரத்தடியில் போய் உட்கார்ந்துக் கொண்டார்.

எல்லாம் ஒரு படத்தின் திட்டமிட்ட காட்சியைப் போல எனக்கு இன்றும் நினைவிலிருக்கிறது.

“இயற்கை” படம் வெளியாகி வெற்றிகரமாக ஓடிக்கொண்டிருந்த  ஒரு நாளின் பிண்னணியில் இயக்குநர் ஜனநாதனை சந்தித்தப் போது,

“அன்று  ‘நாக்அவுட்’ பெட்டியைத் தூக்கிக்கொண்டுவந்த அந்த ஆண் ஆள் நான் தான் பவா சார்” என சிரித்துக் கொண்டே சொன்னதும் கூட.

அப்போதும் எங்களிருவரின் கைகளும் புதைந்தேயிருந்தன.

சிந்தனை ரீதியாக இப்படித்தான் எஸ்.பி. ஜனநாதன் என்ற சினிமாவை  மக்களின்சிந்தனைகளை மாற்றுபவர்கான ஒரு ஊடகமாக மட்டுமே பயன்படுத்த வேண்டும் என உள்ளுர உமுடிவெடுத்திருந்த அந்த எளிய நண்பனை  நான் சென்றடைந்தேன்.

தான் வாழ்நாளெல்லாம் கற்ற மார்க்சியத்தை, தன் திரைப் படங்களில்  எவ்வித்ததிலாவதுகொண்டுவந்து விடவேண்டுமென்ற பேராசைஜனாவுக்கிருந்தது.

 சிலகாட்சிகளில் அது பிரச்சாரமாகத் துருத்திக்கொண்டு நிற்கையில் கூட அதைப்பற்றி அவர் கவலைப்பட்டதேயில்லை.

‘‘கலை என்பதே ஒரு வகைப் பிரச்சாரம்தான்’’

என தனக்குள்ளே சொல்லிக்கொள்வார்.

சென்னை நகரத்துள்ளான ஒரு கார்ப்பயணத்தில் ஒலித்த ஒரு தத்துவப்பாட்டைக் கேட்டு அசந்துபோய், வண்டியை நிறுத்தச் சொல்லி சாலையோர தூங்குமூஞ்சி மர நிழலில் நின்று அப்பாடலை நான் கேட்டேன்.

அருகில் உட்கார்ந்திருந்த என் தம்பி  நா. முத்துக்குமாரின் கைகளை இறுகப்பற்றி அழுத்திய போதுதான் அவன் சொன்னான்.

“ஜனா அண்ணனுக்காக எழுதின்துனா” எங்கள் வண்டியைத் திருப்பச் சொல்லி அப்போதே ஜனா சாரைப் பார்க்கப் போனோம் அப்போதுதான் அவருக்கும் முத்துகுமாருக்கும் இருக்கும் தோழமையின் அடர்த்தியை அறிய  முடிந்தது எனக்கு.

அதன் பிறகான நாட்களில் அவர்களிருவரின் திருவண்ணாமலையை நோக்கியப் பயணம் பல முறை தொடர் நிகழ்வானது.

ஒவ்வொருப் பயண நிறைவிலும், அவர்களைப் பிரியும்போதும் குழந்தையை விடுதிக் கறுப்பும் ஒரு தாயைப் போல நான் கண்கலங்குவேன்.

இத்தனைக்கும் ஜனா அதிகம் பேசுபவரல்ல. ஆனால் மார்க்சிய வகுப்புகளில் உட்காந்திருக்கும் போது அடைந்த அதே மனலையை அவன்முன் இருக்கையில் நான் எப்போதும் அடைந்திருக்கிறேன்.

தமிழ் நிலத்தின் கலைஞர்கள், படைப்பாளர்கள், இயக்குநர்கள் இவர் மாதிரியாகத்தான்  உருவாக வேண்டுமென உள்ளூர நினைப்பேன். சில்வர் ஸ்பூன் பழக்கமுள்ள ஒருவன் கலைஞன் எப்படி, அல்லல்ப்படும்  மனிதர்களின் துயரத்தை  காட்சிப்படுத்திவிடமுடியும்? என்ற கேள்வி என்னுள் எழுந்தடங்கும்.

ஆனால் துரதிஷ்ட்டவசமாக அப்படிப்பட்ட அவலம்தான், குறிப்பாக தமிழ் சனிமாவில் தொடர்ந்து நிகழ்கிறது.

மனுஷ்யபுத்திரனின் ஒரு கவிதையைப் போல

பாம்பு நிலவைத் திண்ணும்

காட்சி

தினந்தோறும் அரங்கேறுகிறது.

ஆனாலும் ஈவிரக்கமற்றக் காலம், தன் முரட்டுக் கைகளால் என்றாவது ஒருநாள் இவைகளைத் துடைத்தெறியும் என்ற நம்பிக்கையில் நாட்கள் நகர்கின்றன.

தன் வெற்றியை முதலீடாக்கி, நிறைய படம்பண்ணி பணம் பார்த்துவிடத் துடிக்கும் வணிகம் ஜனாவின் ரத்தத்தில் கடைசிவரை கலக்கவேயில்லை

ஒவ்வொரு வெற்றியையும் அவர் நிதானித்தார். தோல்விகளை சுயவிமர்சனங்களுக்கு உட்படுத்தினார். அதுதான் அவர் ……… தேர்ந்தெடுத்த மார்க்சிய இயக்கங்கள் அவருக்குக் கற்றுத்தந்தவை.

படப்படிப்புக்குழுவினரை, தன் குடும்பம் போலல்ல, தன் இயக்கத் தோழர்களைப் போலப்பாவித்தார். அவர்கள தங்கள் வாழவின் எது குறித்தும் ஜனாவை தங்கள் மூத்த அண்ணனைப்போல இருத்திவைத்து முறையிடுவதை பலமுறைப் பார்த்திருக்கிறேன்.

“இயற்கை”யும், ‘‘ஈ”யும் அவர் நினைத்ததில் தொண்ணூறு சதவீதத்தைத் தொட்டு காட்சிப்படுத்தப்பட்ட படைப்புகள் என்பது என் கணிப்பு.

“பசுபதி” என்ற  நக்சலைட்டைத் துரத்திக் கொண்டு ஓடி, தோல்வியுற்ற ஒரு போலீஸ்காரனைப் பார்த்து பொன்வண்ணன் என்ற இன்ஸ்பெக்டர் கேட்பார்,

ஏண்டா அவனை பிடிக்க முடியாம தப்பிக்கவிட்டீங்க?

தலை குனிந்தபடியே அப்போலீஸ்காரன் சொல்லுவான்.

“லட்சியத்திற்காக ஓடும் அந்தக் கால்களை, கடமைக்காக ஓட்ற எங்களால் பிடிக்க முடியலை சார்”

பல ஆயிரக்காணக்கான லட்சியவாத கனவேறிய இளைஞர்களின் அப்போதைய வேத வாக்கு இவ்வரிகள்தான்.

இந்த தேர்ந்தெடுப்புகள் வேண்டிதான் ஜனா நீண்ட நாட்கள்க் காத்திருப்பார். இந்த தேர்வுக்குத்தான் தன் உதவி இயக்குநர்கள் கல்யாண், ஆலயமணி, சரவணன், ரோகான்ந்த,  என்ற சக தோழமைப் படைப்பாளிகளுடன் பல மணி நேரம் விவாதிப்பார்.

“பேராண்மை”யும், “பொறம்போக்கும் அவர் நினைத்ததை முழுமையாகக் காட்சிப்படுத்த முடியாதப்படைப்புகள் என்பது என் அவதானிப்பு. வணிகம் எப்போதுமே மார்க்சியத்திற்கு எதிர்புறம் நிற்கவேண்டிய ஒன்று. ஒரே கலவையில்  அவை இரண்டையும் கலக்க நினைப்பது அறிவியலுக்கும் அப்பாற்பட்டது.

அது பரிசோதனையாகக் கூட செய்துபார்க்க முடியாதது என்பதை அப்படங்களின் நிறைவிலும், அதுதந்த முடிவுகளிலிருந்தும் ஜனா  பாடம்கற்றுக்கொண்டார்.       

ஒரு மார்க்சியவாதி எப்போதும், எவரிடத்திலிருத்தும், எந்நிலையிலும் கற்றுக்கொண்டேயிருப்பான். நானறிந்து தமிழ் திரைப்படப்படைப்பாளிகளில் ஜனா மட்டுமே அதை, எடிட்டிங் தியேட்டரில் இறுதியாகச் சரியும் வரை மேற்கொண்டவர்.

சில வருகைகளை இரகசியமாய் வைத்திருந்து என் முன் நின்று என்னை ஆச்சர்யப்படுத்துவது என் தம்பி நா. முத்துக்குமாரின் விளையாட்டுகளில் ஒன்று. அப்படி ஒருமுறை, நாங்கள் குடும்பத்துடன்  அருகிலிருக்கும்சாத்தனூர்  அணைக்கட்டுக்குப் போய், அணையிலிருந்துகசியும் நீரே தென்பெண்ணை ஆறாக நகரும், மரக் கூட்டங்களுக்கிடையே அடுப்பு மூட்டி,  மீன் வறுத்து சாப்பிடத் துவங்கும் முன் ஜனாவும், முத்துக்குமாரும் எங்கள் முன் வந்து நின்றார்கள்.

எப்போதும் பழையக் காதலிகளின் சந்திப்புகளைப்போல பரவசமானவை அவை.

எத்தருணத்திலும், எந்நிலையிலும நாங்கள் எங்களுக்குள் தேக்கிவைத்திருக்கும் சொற்களை விவாதத்திற்கழைப்போம்.  அன்றைய உரையாடல் பெரும் தர்கமாக மாறி, வறுத்த மீன் துண்டுகளை அநியாயத்திற்கு மிச்சப்படுத்தியிருந்தது.

திரும்பி வரும் வழியெங்கும் வார்த்தைகள் வழிமறித்து நின்று தெறிக்க விடப்பட்டன. எப்போதும் அதிகம் பேசாத ஜனா சார் அன்று எங்களோடு மல்லுக்கு நின்றார். நான் உள்ளுக்குள் குதூகலமானதொரு மனநிலையிருந்தேன்.

எங்கள் கார் திருவண்ணாமலை மலை சுற்றும் பாதையில் திரும்பி, வேடியப்பனூருக்கு பிரியும் பாதையில் வியாபித்திருந்த ஒரு மர நிழலில் நின்று கொண்டது.

அந்தியில், இரவுத் தன்னை மெல்ல கரைத்துக் கொள்ளும் ஒரு அற்புதமான நேரக் கலவை அது.

ஜனா சார் தன் பேண்ட் பாக்கெட்டிலிருந்து ஒரு குவாட்டர் பாட்டிலை எடுத்து மூடியைத் திறந்து கையோடு கொண்டுவந்திருந்த டம்ளரில் ஊற்றி      ஒரே முடக்கில்  குடிக்க முயன்றக் கணமும்,  ஒரு போலீஸ் ஜீப் எங்கள் முன் வந்து நின்றத் தருணமும் நேரெதிரேச் சந்தித்துக் கொண்டன.  

 

 

 

 

 

 

 

ஜனா பயந்து நடுங்கினார். லேசாக நடுங்கும் அவர் வலது கையால், என் வலது கையை இறுக்கமாகப் பிடித்துக் கொண்டார்.

எனக்கு சிரிப்பு சிரிப்பாய் வந்தது. எங்கள் மாவட்டத்தில் உள்ள எல்லாப் போலீஸ் அதிகாரிகளுக்கும் எனக்கு நன்கு பரிட்சியமானவர்களே. அவர்களின் பாலின நிகர்நிலைப் பயிலரங்கின்  ஒருங்கிணைப்பாளர்நான்.  அப்படிஏற்பட் அறிமுகம் அது.

ஆனால் என் தைரிர்யமும், சமாதானமும் ஜனா சாருக்கு எட்டவில்லை.

அவர் எதையோ சொல்ல வாயெடுக்கும்முன், அந்த ஜீப்பிலிருந்த அதிகாரி இறங்கி எங்களை நோக்கி வந்தார். ஜீப்பின் முன்புறம் DSP Town என எழுதியிருந்தது.

டவுன் டி.எஸ்.பி. என நெருங்கிய நண்பர்.  வாசிப்பாளர், என்னையும் எஸ். ராமகிருஷ்ணனையும்   தொடர்ந்து வாசிப்பவர்.

அவர் எங்கள் மூவரோடும்  கைக்குலுக்கிவிட்டு, சாய்வு இருக்கையின் மேல் வைக்கப்பட்டிருந்த மது நிரம்பிய டம்ளரைப் பார்த்து கண்சிமிட்டியவாறு Carry on என புன்னகைத்துவிட்டு ஜனா சாரிடமும், முத்துக்குமாரிடமும்  தான் கையோடு கொண்டு வந்திருந்த ஒரு புத்தகத்தில் ஆட்டோகிராப், வாங்கியபோது கவனித்தேன். அவர் கையில் வைத்திருந்த ‘அறம்’ தொகுப்பில் ஏற்கனவே நானும் கையெழுத்திட்டிருந்தேன்.

டி.எஸ்.பி.யின்  வண்டி எங்களை விட்டகன்றபோதுதான் ஜனா சார் மீண்டும் சகஜ நிலைக்கு வந்தார்.

நீங்க எவ்வளவு  முக்கியமானதொருஆளுமை? ஏன் போலீசைப் பார்த்து இப்படிப் பயப்பட்றீங்க சார்  என நான் கேட்டதற்கு எம்.எல். மூவ்மெண்ட்ல இருந்து செயல்பட்ட யாருக்கும் இந்த எச்சரிக்கையும், பயமும் இருக்கும் பவா” என என் கண்களை ஏறெடுத்தார். நான்தான் அப்பார்வையை சந்திக்க முடியாமல் கண்களைத் தாழ்த்திக்கொண்டேன்.

நடந்தவற்றை ஒரு பார்வையாளனைப் போல பார்த்துக்கொண்டிருந்த தம்பி முத்துகுமார் இரு விஷயங்களிலேயும் அனுபவமற்றவன். அனாலும் அவன் தான் முதலில்ப் பேசினான்.

“பவாண்ணா, எங்க டைரக்கடர் (பாலுமகேந்திரா) ஒரு கான்ஸ்டேபிள் தீபாவளி இனாம் கேட்டுவந்தால் கூட ஆயிரம், ரெண்டாயிரம் தருவார்ணா, ஏன் சார்  இவ்ளோ கொடுக்கறீங்கன்னு கேட்டா

“உனக்கு போலீசா பத்தி தெரியாதுடா, ஷோபா தற்கொலை விஷயத்துல நான் அனுபவச்சிருக்கேண்டா என ஒரு பெருமூச்சு விடுவார்ணா” என சொன்னபோது அவன் குரல் உடைந்தது.

எதனாலோ மது நிரப்பப்பட்ட அக்காகித டம்ளர்களை அங்கேயே விட்டுவிட்டு நாங்கள் புறப்பட்டுவிட்டோம். அன்றிரவை ஜனா எங்களிருவருக்கான் தன் இயக்க அனுபவபகிர்வாக மாற்றிக் கொண்டார்.

இச்சிறு ஜீவிதத்தில் அவர் எங்களுக்கு விட்டுச்சென்றிருக்கிற நினைவுகள் என் எழுத்திலடங்காதவை.

‘லாபம்’ படம் ஆரம்பிப்பதற்கு முன் ஒரு முறை பத்தாயத்திற்கு தன் உதவியாளர்கள், ஒளிப்பதிவாளரோடு ஒரு சாயங்காலத்தில் வந்திறங்கியவர்களுக்கு அன்றிருந்த மனநிலைக்கு அந்த இடம் அப்படிப் பிடித்துப்போக அங்கேயே இருநாட்களுக்கு தங்கி விவாதிப்பதையும், லொகேஷன் பார்ப்பதையும் வைத்துக்கொள்வோம் என சொன்னபோது சிலபேர் நகரத்தல் இன்னும் சௌகர்யமான அறைகள் வேண்டுமென அடம்பிடித்தார்கள்.

ஜனா சார் அவ்வளவு கெட்டவார்த்தைகளைப் பேசுவார். என அன்றுதான் அறிந்துக் கொண்டேன்.  “எல்லாரும்  போங்கடா, நான் இங்கதான் இருப்பன். இங்கிருந்தா தாண்டா, வந்தன் நான். எங்கம்மா இட்லி  சுட்டு வித்தவ என  பெருங்குரலெடுத்தார்.”

ஷைலஜாவை  பார்க்கும்போதெல்லாம், அவள் கையால் பறிமாறும்  உணவருந்தும் போதும் “எனக்கொரு பொண்ணுப் பாருக்கா, இயக்கம், கொள்கை, திரைப்படம்னு அப்படியே காலம் போயிடிச்சிக்கா” என மறக்காமல் ஒவ்வொரு முறையும் சொல்லுவார்.

எங்களால்தான் அது கடைசிவரை முடியாமல் நிறைவேற்ற போய்விட்டது  ஆழ்ந்துயோசித்தால், அவரைப் பகுதிநேர சினிமா இயக்குநர் எனக், துணிந்து என்னால் சொல்லிவிட முடியும். அவருக்கு திரைப்படங்களைத் தாண்டியப் பலக் கனவுகளிருந்தன.

“லோகாயுதா” என்ற அமைப்பின் மூலம் உலகின் பலமொழிக் கலைஞர்களை ஒன்றிணைக்கவும், ஜாதி, மதமற்ற முக்கியமாக போரற்ற ஒரு பூமியாக இப்புவியை மாற்றிவிட துடித்த ஒரு கனவின் மிகுதி அது. உலக வரைபடத்தின் கோடுகளை கலைஞர்களால் மட்டுந்தான் அழித்துவிட கனவுகான முடியும் என அவர் நம்பினார்.

கவிஞன் ரமணன் பாடுவதைப் போல,

“கோடுகள் இல்லா உலகம்

ஒரு நாள் வானில் சுழன்றிட வேண்டும்

அதில் கூடுகளின்றி மனிதர்கள் யாவரும்

கூடி மகிழ்ந்திட வேண்டும்.”

இந்த பெருங்கனவு ஒன்றுதான் எடிட்டிங் தியேட்டரின் செயற்கை குளிரூட்டப்பட்ட அறையில் அன்று பிற்பகல் தமிழ் மண்ணைவிட்டு கலைந்து போனது.

 

  

 

 

 •  0 comments  •  flag
Share on Twitter
Published on August 28, 2021 01:44

August 27, 2021

��������������������������������� ��������������������������� ��������� ��������� ������������������ ������������������ ���������������������������������������


-         ������������������������������

 

������������������������������ ������������ ��������������� ������������������������������������������������ ������������ ��������� ������������������������, ��������������������������������������������������������������������� ������������������������ ������������������������������������������ ������������������������������������������ ������������ ������������������������������������ ��������� ������������������������ ������������������������������������.

��������� ��������������������������������������������������������������������� ������������, ��������������������� ��������������� ��������������������������������������� ������������������ ��������������������������� ������������������ ��������������������������������� ������������ ���������������������������������������������. ��������������������� ��������������� ��������������������������� ������������������������������������ ��������������������������� ���������������������������������������������������, ��������� ��������������� ��������������������� ������������������������������������������������ ��������������� ��������������������� ��������� ��������������������� ���������������������������������������, ������ ������������������������ ������������������������������ ��������������������� ������������������������������������ ��������������������������������������������� ������������ ������������ ���������������������������������������.

������������������������ ��������������� ��������������������������������������������������������������� ������������������������������, ������������������ ��������������������������������� ��������� ������������������������ ������������������ ������������������ ���������������������������������������������������.

������������������ ��������������������������� ��������� ���������? ������������ ������������������ ������������������������������������������������ ��������� ������������������

��������������������������� ������������ ��������������������������������� ������������ ������������������������������������������������ ���������, ������������ ��������������������������������������������� ��������� ��������������������������������� ��������������� ������ ��������� ��������������������� ��������� ������������������������������������.

��������������� ��������������� ������������������������������������.  ������������������������������ ������ ������������������������  ���������������������������������������������������������������. ������������������������������������ ��������������������� ���������������������. ��������������� ������������������������������������������������ ������������������������������������������ ��������������� ��������������������� ���������������. ������������������ ������������������������ ��������� ���������������������. ������������ ��������������������� ���������������. ��������������������� ���������.

��������������� ������������������������������ ������������ ��������������������������� ��������������������������� ��������������������������������� ���������������?.

���������������. ������������������������������ ������������������������������������ ���������������������.

��������������������������������� ������������������������������������������������������ ������������������������������������������ ������������������������ ������������������������������������ ������������ ������������������������������������������������ ��������� ��������������������� ������������ ������������������ ������������ ������������������������ ������������������ ���������������������������������.

������������ ������������������ ������������ ������������������, ��������������� ���������������������, ������������������������������ ��������������������������������� ���������������, ������������������������ ���������������������, ��������� ��������������������������� ���������������������, ������������ ��������������������� ������������ ������������������, ��������� ������������������������������ ��������������������������������� ������������������������������ ��������������� ��������������� ���������������,

������������������������������ ��������������� ������������������������������ ������������������ ���������������������������������  ��������������������� ������������������, ������������������,

��������������������������� ��������������� ��������������� ��������������������������������� ��������������������������������� ��������������������������� ������������ ������������������������������������ ���������������������, ������������ ��������������� ������������������ ��������������������������� ��������������������������� ��������������������� ���������������������������, ������������ ������������������������������������������������ ��������������������������������� ���������������������������������������, ������������������ ��������������������������� ������������������������ ������������������������������������������������ ������������������������ ��������� ��������������������� ��������������������������� ������������������������ ������ ������������������������������ ��������� ������������������������ ��������� ������������ ��������������������� ������������������������������������ ��������������������������������������������������������� ������������ ��������������������������� ��������������������������������� ������������������������������������������.

������������������ ��������������� ��������������������������� ��������������������� ��������� ������������ ��������������������������������� ��������������������������� ��������������������������������� ��������� ��������������������������������������������������� ���������������������������  ��������������������� ������������������������������������������������. ������������������������������ ������������������������, ������������������������������ ������������������������������ ������������ ������������������������������ ������������������ ��������� ������������������������, ������������������������������ ������������ ������������������ ��������������������� ��������������������� ��������������������������������� ������������ ������������������������������������ ������������������������������������������������.

���������������������������������������, ������������������������������������ ������������������������������ ������������������������ ������������������ ���������������������������������. ������������ ��������������������� ��������������������������������������������������� ��������������������������������������������������� ������������������������ ������������������ ��������� ��������������������� ������������������������������������ ������������������������.

������������������������������ ������������������������ ��������������� ��������������������� ������������ ��������� ������������������������������ ������������������������������ ������������������ ���������������������������������������������. ������������������ ������������ ��������������� ��������������������������� ��������������������� ������������������������ ���������������������������.

������������ ������������������������������ ��������������������� ������������ ������������������������������������. ���������������������������������������, ���������������������������������������������, ���������������������������, ������������������������������ ������ ������������ ��������������������������������������� ������������������ ��������� ������������������������ ��������������������� ������������ ������������������������������ ������������������������������������������������.

��������������������������� ��������������������� ���������������������, ������������������������������������ ������������������ ������������������������������ ���������������������������������������������������. ��������� ������������������������ ������������������������������������������������ ������������������������������������. ������������������ ��������� ������������������������ ������������������ ��������������������� ���������.

������������ ��������������������������� ������������������������ ��������� ��������������� ������������������������������ ���������������������������������������������  ������������������������ ���������. ��������� ������������������������������������������ ������������������������������������. ��������������� ��������� ������������������������������������  ��������������������������������������������������� ������������������������ ��������������������� ���������������������������������. ������������ ������������������������, ��������� ������������������������������������ ������������������������ ������������ ��������� ������������������������������������������ ������������ ��������������������������������� ������������������������������ ���������������������������������������������.

������������������������ ������������������ ��������������������������������������� ��������������� ��������������������������������� ������������ ������������������ ��������������������������� ��������� ������������������������ ���������������������, ������������������������ ��������������������� ��������������������������� ��������������������� ��������������������������� ������������������������.

��������������������� ��������������������� ������������ ��������������������������� ������������������������������ ���������������������������.

��������� ��������������� ��������������� ������������������������ ������������������������������������������������. ��������� ������������������ ������������ ������������������������ ������������ ������������������ ��������������������������� ������������������������������������������ ��������� ��������������������������������� ������������������������������ ���������������������.

��������������������� ��������������������������� ������������������������������������������. ������������ ������������, ��������������� ��������� ��������������������������������������������������������������������������� ������������������. ��������������������������� ������������������������������ ��������� ������������ ��������������������������� ��������� ������������������ ���������������������������������. ������������������ ������������ ������������ ������������ ���������������������, ������������������������������, ������������������������ ��������������������� ������������������������������������ ������������������. ������ ������������ ������������������������ ������������ ��������������������������������������� ������������������������ ������������������������������������������.

������������ ���������������������, ��������� ��������������� ��������������� ������������������������������ ��������������������������� ������������������ ������������ ������������ ��������������� ��������������� ��������������������������������������� ������������������ ��������������������� ���������. ��������� ������������������������������������������ ������������������������ ���������������������������.

��������������������� ��������������������������������������� ��������������������������������� ������������������������������������������������ ���������. ��������� ��������������������� ������������ ������������������������ ��������������������������� ������������ ������������ ��������� ������������������������������ ������������������������������������ ������������������������������������������.

������������������������ ��������� ��������������������������� ���������������, ��������� ��������������������� ��������������������������������� ������������������������������,  ��������������������������� ������������������ ������������������ ������������������������������������ ������������������ ������������ ��������������������������� ������������������������������������������������������ ��������������������������������������������������������������������� ������������ ������������������ ������������������������������������������������?

��������������������������������������������������� ������������������������������������������, ���������������������������������������������������  ��������������������������������� ������������������������������������������������������������ ��������������������������������������������������� ��������� ��������������������������������� ������������������������������ ������������������ ���������������������������������������������, ��������������������� ������������������������������������ ������������������������������������������������!

��������������������������� ��������������������������������������� ������������������ ��������������������� ������������������������������������ ������������ ������������������������������������ ������������ ���������������������������������. ��������������� ��������������������������� ��������������������������� ��������������� ��������������� ���������������.

������������ ������������������������������������������������������, ������������������������ ������������������������������������ ������������������������������, ������������������ ��������������������������� ������������������ ������������������������������������������������ ��������� ������������������ ���������. ��������������������������� ��������� ������������������������������, ��������� ��������� ��������������������������� ������������������ ������������������������������, ������������������������������������������������������������.

������������������������������������ ������������������������������������������������������  ������������������������������������������������ ���������������������������������, ������������������ ��������������������� ���������������������������������, ������������������������������ ������������ ������������������ ��������������������������������������� ��������������������������������� ��������� ��������������������������� ��������������������� ������������ ���������������������������������������������������������. ������������������������������ ��������� ������������ ������������������ ���������������������������������������  ��������������������������������������������������������� ��������������� ������������������������������������������.

��������������������������� ���������������������������������������������������, ������������������ ��������������������������������� ��������������������������������������� ��������������������������������� ���������������������������������, ������������������������ ��������� ������������������������������ ��������������������������� ������������������������������ ���������������������������������. ��������� ��������� ��������������������������������� ������������������ ������������������������ ������������������������������������ ��������������������������� ���������.

��������������������������������� ������������������, ������������, ��������������� ������������������������������ ������ ��������������������� ������������������  ������������������������ ������������������ ������������������������������������������������, ������������������ ���������������������������������������  ��������������������������������� ���������������������������������, ������������������������������������ ������������������������������������������ ��������������������� ���������������������������������������������. ���������������������������������, ������������������������������������, ��������������������������������������������������������� ��������������������������������������������� ��������� ������������������ ���������������������������, ��������������������������������� ��������� ������������ ��������������������������� ��������������������� ��������������� ��������������������������������� ���������.

������������������ ���������������������������, ������������������������������������������������ ������������������������������������ ������������������ ��������������������������� ��������������������������������� ��������������������� ������������ ������������ ��������������������� ��������������������������� ��������������������� ��������������������������������������� ������������������������.

��������������� ��������������������������������������������� ������������������������ ������������������������������ ������������ ��������������� ��������������������������������������� ������������������������������ ���������  ������������������������������������������������������������������������������������.

������������������������������ ��������������������������������� ������������������ ������ ��������������������� ������������ ���������������������������������  ������������������������������������ ������������������ ������������������������������ ��������� ������������������������������ ������������������������������������������������������������..

��������������� ������������������������������ ������������������������������������ ��������������������� ������������������������ ��������������������������������������� ��������������������������������������� ������������ ��������������� ��������������� ���������������������������������������������������������.

��������������������������������������������������������� ��������������������� ��������������� ��������������������������� ������������ ������������������������������ ������������������������������������������ ��������������������������� ������������������������. ������������������������ ��������������������� ������������������������ ������������ ������������������������������������������������������ ���������������������������������������. ���������������������������, ���������������������������������������������, ���������������������������������������������������������������������������������, ��������������������� ��������������������������������������� ������������������������ ������������������������������������ ������������ ��������������������� ��������������������� ������������������������������������ ������������ ��������������������� ������������������������������������������.

������������ ��������������������� ��������������������� ������������ ��������������������������������������������������� ��������������������������������� ������������������������������ ���������������������������������������,

������������������ ������������������������, ��������������������� ��������������������� ��������� ������������������������������������������ ������������������ ������������������������������ ��������������������������������� ������������������������������ ���������������������������������������. ������������  ���������������������������������������������������������������, ��������� ���������������������������, ������������������ ��������������������� ��������������������� ������������������������������������������������������ ������������������������������������������������ ��������������������� ������������������������������������ ������������ ��������������������������������������������� ��������� ��������������� ��������� ��������������������� ��������������������������������� ������������������������������������������������.

��������������������� ���������������������, ������������������������ ������������ ��������������������������������� ��������������������������� ������������������������������������.  ������������ ������������������������������������������ ������������������������������������������������������ ������������������������������������������. ������������������������ ��������������������������������� ������������ ������������������������������ ��������������������� ������������������������ ��������������������������� ������������������ ������������������������ ������������������������������.  ��������������������������� ��������������� ��������� ��������� ������������������������������������������ ������������������������������������ ��������� ������������������������������������������ ������ ������������������������������������������������ ��������������������������� ������������������������.

������������������������ ������������������������������ ������������������������������������������������������������������, ��������������������������������������������� ������������������������, ��������������������� ��������������������������������������������� ��������� ������������������������������������ ��������������������������������������������������������������� ������������������������������������������������ ��������������� ��������������� ���������������������������������������������������������������. ��������� ������ ������������������������ ������������������ ������������������������ ������������������������������������������ ������������������������ ������������������������������ ������������������������������������.

������������������, ���������������������������������������������, ������������������������������������������������������������������ ������������������ ������������������ ���������������������, ������������������������������ ������������ ������������������������������ ������������������������������������ ������ ��������������������������������� ���������������������������.

������������������������������ ���������������?���

��������� ��������� ������������������ ��������������������������� ��������������������������� ���������������.

������������������������������������ ���������������������

������������������ ��������������������������������������� ��������������� ��������������������������������� ���������������.

��������������������������� ������������������������������ ������������������������������ ������������������������������ ������������������������������������������.

������������������������������ ������������������������ ��������������������������������� ���������������������������������������������. ������������������������������ ������������������������

������������������ ������������������ ������������������������?

��������������� ������������ ������������������������ ���������������������������������������. ��������������������������������� ��������������������������������� ��������� ������������������������ ������������������������ ��������������������� ������������������������������������. ��������� ������������ ��������������������� ��������������������������� ������������������������������������������ ��������������������������������������������� ������ ����������

 •  0 comments  •  flag
Share on Twitter
Published on August 27, 2021 03:12

Bava Chelladurai's Blog

Bava Chelladurai
Bava Chelladurai isn't a Goodreads Author (yet), but they do have a blog, so here are some recent posts imported from their feed.
Follow Bava Chelladurai's blog with rss.