டொரினா (கார்த்திக் பாலசுப்ரமணியன்) - கதைகளை இரண்டு விதமாக பிரிக்கலாம்..
முதலாவது தகவல் தொழில் நுட்பத் துறையின் பின் பக்கங்கள் (நடைபெறாத பக்கங்கள் அல்ல, வெளிக்கொணர்ந்து பார்வைக்கு வைக்கப்படாத பக்கங்கள்). இரண்டாவது - ஏதோ ஓர் உறவு, நட்பு, காதல், சமூகம் வகையிலான கதைகள்.
*
கதைகளைப் பற்றி கதைப்பதைக் காட்டிலும் கார்த்திக் பாலசுப்ரமணியனின் எழுத்து நடையைப் பற்றி சொல்லியே ஆக வேண்டும். நிகழ்கால எழுத்தாளர்களின் பல படைப்புகளில் காண முடியாத ஒரு முதிர்ச்சியை இவரது நடையில் கண்டு ரசிக்க முடிகிறது. அதுவே ஆகச் சிறப்பாய், பிரதானமாய் இத்தொகுப்பில் பல கதைகளை எடுத்து நிறுத்தியிருக்கிறது. <3 உதாரணமாக இரு கோப்பைகள் கதையின் நடையில் தெரியும் முதிர்ச்சி அந்த முதியாவர் மார்க் ஹூ விவரிக்கும் அவர் வாழ்வைக் கனக்கச்சிதமாக தாங்கி இருக்கிறது.. இரு கோப்பையின் தொடர்ச்சியாக நிழல் தேடும் ஆண்மை கதையைப் பார்க்கலாம், ஒரு கதையின் முடிவில் இருந்து இன்னுமொரு கதை தொடங்குதலைப் போல்தான் என்னால் இவ்விரு கதைகளையும் பார்க்க முடிகிறது. அதுவும் ஒரு வித புரிதல்தான்.
*
டொரினா - பால்யம் - பல இடங்களில் படித்தது என்பதைத் தாண்டியும் ஒவ்வொருவரின் அனுபவம் வேறு வேறாய்த்தான் இருக்கும் பட்சத்தில் ஒரு அழகான கதை - நம் வாழ்வை நாம் திரும்பிப் பார்த்து ஓர் அழகான அசை போடுதலுக்கு வழி வகுக்கும்.
*
பார்வை - எப்பேர்ப்பட்ட கதை, அவ்வளவு ஆழமான கருவை விவரிக்கும் ஒரு அழகான தோட்டத்திற்கு முகப்பு ஏற்றதாய் இல்லை என்பதில் வருத்தம்தான். கதை தலைப்பு இன்னும் நன்றாக இருந்திருக்கலாம். ஒரு பெண் தகவல் தொழில் நுட்பத்துறையில் சந்திக்கும் பிரச்சனைகளும், வெளியில் அவள் எதிர்ப்படும் விமர்சனங்களும் மிக நேர்த்தியாய் கையாள பட்டுள்ளன <3
*
தகவல் தொழில் நுட்பத்துறையின் மீது இருக்கும் விமர்சனத்தை இத்தொகுப்பில் வரும் பல கதைகள் எடுத்தாண்டு அவர்கள் பார்வையை வேறுபடுத்தும் என்பதில் நிச்சயமாக சந்தேகம் இல்லை..
*
தொகுப்பில் மிகப்பிடித்தமான கதைகள்,
ஒரு காதல் மூன்று கடிதங்கள், இரு கோப்பைகள், லிண்டா தாமஸ், பார்வை <3