Na początek przeczytajcie tego tweeta (z przedwczoraj) i rzućcie okiem na to wideo:

Samica i samiec. Współpraca i podział ról, gwarantem udanego i bezpiecznego związku. Wyznawcom #LGBT #gender polecam. pic.twitter.com/aE92K8Vxc8

— Rafał Otoka Frąckiewicz (@rafalhubert) July 1, 2020

A teraz wspólnie poczytajmy komentarze:

Co tu się wydarzyło?

Zacznijmy od początku. Wideo krąży po sieci od roku 2011, udostępniane jako rzekoma bójka w USA, a także atak migrantów na parę w Niemczech, Włoszech czy Francji. Zwykle filmowi towarzyszą antyimigranckie i rasistowskie hasła, a także magiczna fraza „instant justice” (natychmiastowa sprawiedliwość), do której jeszcze wrócimy.

W rzeczywistości klip przedstawia wyreżyserowany pokaz sztuk walki w Szanghaju. „Zaczepiona” para to trener sztuk walki i jego partnerka, „napastnikami” są ich współpracownicy. Być może komentujących tak bardzo zainteresowanych rasowym aspektem całej sprawy zainteresuje fakt, że chłopak demonstrujący ciosy kung fu jest Chińczykiem, a nie „prawdziwym białym twardzielem”.

Ten mechanizm powtarza się dziś każdego dnia na dziesiątkach portali internetowych. Zmanipulowane lub wyrwane z kontekstu wideo dostarcza okazji do skomplikowanego społecznego rytuału. Jego istotą jest ustawienie napastnika w roli ofiary. Chodzi o to, żeby udowodnić, że to „oni” (inni, obcy, czarni, imigranci, LGBT albo ktokolwiek, kogo akurat nie lubimy) zaatakowali nas pierwsi. A więc nasza agresja – ta przedstawiona na ekranie i ta wyrażona w komentarzach – jest tylko obroną. Dzięki temu możemy delektować się przemocą wobec Innego w pełni i bez wyrzutów sumienia.

Przyjrzyjmy się kolejnym przykładom, rozkładając to doświadczenie na części pierwsze. Zobaczmy, jak połączenie mitu oblężonej twierdzy i idei instant justice pozwala stosować przemoc wobec Obcego i jeszcze czuć się z tym wspaniale.

Pierwsza składowa bierze się stąd, że „ich” jest więcej, napadają nas, przejawiają agresję, osaczają.

Świetną ilustracją takiej manipulacji jest ta wizualna opowieść o „muzułmanach atakujących i niszczących choinkę”:

Oto „obcy” w nieludzkiej, nierozróżnialnej masie atakują już nie tylko nasze granice, lecz także nasz święty symbol rodzinnego spokoju i ciepła. Komentarze pod licznymi udostępnieniami tego wideo, rzekomo dziejącego się w różnych miastach USA, Sztokholmie, czy którejś z innych Europejskich stolic, otwarcie namawiają do „rozprawienia się” z „napastnikami”, odczłowieczają ich, zachęcają do przemocy.

Tymczasem w rzeczywistości wideo przedstawia konkurs w centrum handlowym w Kairze, w ramach którego ojcowie wspinali się na specjalnie przygotowaną choinkę i zbierali bombki, żeby wygrać prezenty dla swoich dzieci.

A teraz złoto prosto od Janusza Korwin-Mikkego:

Jak to dobrze, że tam mają kamerki dobrej jakości. A spluwę to ma tam prawie każdy. I dlatego w Nowym Jorku, gdzie pistoletów mieć nie wolno (za to co najmniej 2 lata!!) jest dużo napadów z bronią w ręku – a w Arizonie i Teksasie praktycznie nie ma…

Widać: dlaczego! https://t.co/50PSp6rmsz

— Janusz.Korwin.Mikke (@JkmMikke) June 22, 2020

To fantazja o prywatyzacji przemocy. O tym, że na każdy atak będziemy odpowiadać natychmiast, sami, bez pośrednictwa sądów czy państwa. Że każdy z nas powinien wymierzać samodzielnie, jak na dzikim zachodzie. Tylko wówczas poczujemy się bezpiecznie.

Otóż wideo nie pochodzi nawet z Teksasu tylko z Brazylii. I także krąży po internecie w różnych wersjach. Co ciekawe, komentujący częściej zwracają uwagę na rasę „napastników” niż obrońcy.

Nie muszę chyba dodawać, że statystyki podane w tweecie Korwin-Mikkego są – jak zwykle – kompletnie wyssane z palca? Wystarczy 5 minut żeby sprawdzić, Teksasie jest więcej napadów z bronią w ręku niż w Nowym Jorku, w Arizonie – minimalnie mniej.

Ta sama idea „instant justice” przyświeca licznym postującym i komentującym antyimigranckie i rasistowskie treści:

WATCH: Migrant gang harass woman in a nightclub but suffer INSTANT justice from her BOXER… https://t.co/KF3kbeK8Zq pic.twitter.com/WMHOhgNQnG

— Censored News UK