بشر Quotes

“.أحاول الهروب من عالم همجي.. لا يعرف عن البراءة شيئًا, أرفض أناسًا يحملون لقب بشر وقد تجردوا من كل معاني الإنسانية”
― نسرين البخشونجى

“في أرض البشر هذه
في قلوبهم...
رأيت الكلمات تزهر...وغصن زيتون يحلم”
― إبراهيم نصر الله, أقل من عدو أكثر من صديق: السيرة الطائرة

“وإذا قطعنا مع الماضي، من سيعشق لغة الضاد؟ ومن سيحفظ المعلّقات؟ ومن سيعرف أبا جهل؟ ومن سينصت للقرآن؟ ومن سيحبّ محمّدًا الإنسان؟ ومن سيدافع عن عائشة؟ ومن سيتشوّق إلى مكّة؟ ومن سيعتذر للحلاج؟ ومن ستمتعه خمريات أبي نواس، أو زهديات أبي العتاهية؟ ومن سيزور المعري في محبسيه؟ ومن سينتصر لمحنة ابن رشد؟ ومن سيذكر الأيوبي؟ ومن سيحكي ألف ليلة وليلة مرة أخرى؟ ومن سيفهم ابن عربي؟ …هذه ليست قطعًا متحفية متنافرة بل مساهمتنا في التأريخ الأخلاقي للنوع البشري، وعلامات على طريق آخر إلى أنفسنا لم نستعمله إلى حدّ الآن، من فرط ضجيج المتعصّبين وصراخهم. لن تقبلنا الإنسانية ونحن نجلس إليها بأيدٍ فارغة من الذاكرة.”
― فتحي المسكيني

“كلنا نحمل هويات كثيرة تتبدل بتبدل الظروف.”
― ياسر ثابت, أيامنا المنسية

“راجع قصة زيد بن ثابت رضي الله عنه، وعبد الله بن عباس رضي الله عنهما، والشافعي وأحمد بن حنبل والخوارزمي وجابر بن حيّان رحمهم الله، راجع سير هؤلاء ومواقفهم في القراءة وتحصيل العلوم لتكون على يقين أن إمكانيات البشر فوق كل تخيّل، وسبحان الله الذي خلق فسوّى”
― راغب السرجاني, القراءة منهج حياة

“بَشّرْ بِالسَّاحَةِ كُلَ نَجِيِّ ***و تَحَرَ الدَّرْبَ وَلَا تَعُجُّ
قَدْ لَاحَ الْفَجْرُ فَحَيَّ عَلَى*** نَفْحَاتِ الْفَجْرِ المُنبلجِ
وَانْشُدْ بِالْحانِ عَلَى الْأَلْحَا***نِ وَقُمْ فَاِشْرَبْ وَاِطْرَبْ و هَجْ
" سَيْنَاءُ " طَوَى أَسْرَارَ " طوى "***" فَاِخْلَعْ نَعْلَيكَ " بِهِ وَلِجِ
فَإِذَا آنست النَّارَ فَذَ***اكَ النُّورَ فَصِلِّ و أَنْتَ رَجِيَ
وَاِشْرَبْ يا صَاحِ طِلَا الْأَقْدَ***احِ وَرُحْ بِالرَّاحِ هُنَاكَ و جَي
فَشَرَابُ السّاحِ مَعَ الْأَرْواحِ*** جَلا الْأَلْوَاحَ لَكُلَّ شَجِيِّ
هَاجَرَ بِالشُّرْبِ لِقُدْسِ الرَّبِّ وَثِبْ بِالْحُبِّ عَلَى الدَّرَجِ
وَاُذْكُرْ و اُشْكُرْ و اِفْرَحْ و اِطْرَحْ*** دُنْياَكَ و دَنْدَنَ و اِبْتَهِجِ”
― محمد زكي الدين إبراهيم, ديوان البقايا 1

“هناك من يدفع بالزيت في آلات فاسدة التروس؛ لتبقى الآلة دائرة والمصالح قائمة.”
― ياسر ثابت, أيامنا المنسية

“قبل أن يتوضأ الفجر من العتمة، نستعد ليوم جديد وغامض، مثل حياتنا.”
― ياسر ثابت, أيامنا المنسية

“مغو هذا العالم.
كم تحركت فيه الجيوش منذ كان في الأرض بشر، سعيا لامتلاكه. وهو واسع. تفنى الجيوش، ولا يفنى. ملكه من ملكه، ثم رحل عنه، ليغوي من بعده قوما آخرين.”
― محمد العدوي, الرئيس

“من قال بأن الحكمة سهلة الثمن؟ يدفع البشر أعمارهم حماقات قبل أن يحصدوها.”
― بدور كلداري

“البشر هم أحط أنواع المخلوقات وأكثرهم بائية”
― حامد عبد الصمد, وداعا أيتها السماء

“أنعم الله تعالى على البشر بخاصية أن يفهموا ما لدى الآخرين من كلام دون أن ينطقوا، وإذا نطقوا يفهمون أوجاعهم من تعابيرهم وحروفهم وكلماتهم دون أن يفصحوا، وإذا افصحوا دون أن يشرحوا، فكن رحيما بكل من هم حولك، واستعمل هذه النعمة على خير وجه.”
― جلال الخوالدة, أورغانون الصخب والحب

“اگرچه تبلیغ دین ازسوی پیغمبران، برای رهایی بشر از تنگناها و محدودیتهاست، لیکن خود دین، بواسطه عدم استنباط درست پیروان، بقفس و زندان تنگ و تاریک تغییر ماهیت داده است.”
― Meher Baba, Life at Its Best

“المعرفة التي نمتلكها اليوم هي نتيجة إبداع بشري كان قائما يوما ما”
― جلال الخوالدة, الصخب

“بعد 500 عام سيضحك البشر حتى الثمالة على ما نسميه اليوم تنمية وتطور ، سيكون الإنترنت نكتة الألفية الثالثة الشريرة !”
― جلال الخوالدة, الصخب

“در مسیر تکامل انسان، لحظه سرنوشت‌ساز ماندگار است. از این روست که جنبش‌های معنوی انقلابی، که همه ارزش‌های گذشته را بی‌ارزش قلمداد می‌کنند، درست می‌گویند.

The Decisive moment in human evolution is perpetual. That is why the revolutionary spiritual movements that declare all former things worthless are in the right.”
― وحید کیان, تنهایی

“این افسانه‌ای‌ست که بشر برای ایفای نقش در آن به دنیا آمده و بازی نکردن در آن خود به خود به معنای استعفا از نوع بشر است، که به گمراهی می‌انجامد. جای شما این‌جاست، شرکت کردن در این افسانه است: نقشت را خوب اجرا کن و از نتیجه آن بهره‌مند شو. «چیز دیگری» وجود ندارد. خارج شدن از این افسانه همان و از انتهای دنیا سقوط کردن همان. هیچ راه خروجی به جز مرگ نیست.”
― سهیلا بیگلو, My Ishmael

“این بار نوبت شموئیل بود که با پوزخندی جوابم را بدهد: «البته هر کسی در فرهنگ شما این را می‌داند. با به وجود آمدن انسان، خلقت به نقطه اوج خود رسید. بشر نقطه اوج تمام داستان خلقت جهان است. [...] هنگامی که بشر بالاخره به وجود آمد، خلقت به پایان رسید، چرا که به هدف خود رسیده بود. دیگر چیزی برای خلق کردن وجود نداشت.»
- به نظر می‌آید که این همان فرضیه ناگفته است.
- قدر مسلم این که همیشه ناگفته نیست. مذاهب فرهنگ شما در این‌باره خاموش نیستند. انسان اشرف مخلوقات است. موجودی‌ست که همه‌چیز برای او به وجود آمده: این دنیا، این منظومه شمسی، این کهکشان و خود جهان. [...] هر کسی در فرهنگ شما می‌داند که دنیا برای چتر دریایی یا ماهی سالمون یا سوسمار یا گوریل به وجود نیامده، بلکه برای بشر خلق شده است.
- این درست است.
شمئیل با نگاهی تمسخرآمیز به من خیره شد: «و این افسانه نیست؟»
- خب... حقایق، حقایق‌اند.
- مسلماً حقایق، حقایق‌اند، حتی هنگامی که در افسانه جای دارند. اما تکلیف بقیه چیست؟ آیا تمام فرآیند خلقت در این سیاره کوچک در سه میلیون سال پیش با پیدایش بشریت به اتمام رسید؟
- نه.
- آیا حتی مراحل خلق سیارات با به وجود آمدن بشر در سه میلیون سال پیش به پایان رسید؟ آیا تکامل با آمدن انسان به طور ناگهانی متوقف شد؟
- نه. معلوم است که نه.
- [...] شما می‌دانید که در واقع، هیچ‌کدام از این چیزها اتفاق نیفتاده است. حقیقت کاملاً خلاف این است. جهان مانند قبل به وجود خود ادامه داد، و سیاره ما هم به همین گونه بود.”
― سهیلا بیگلو, My Ishmael